Ondertussen dat wij in Ethiopië zitten kunnen jullie al genieten van ons meisje. Liedje is ingezongen door Axl Peleman. Dank je wel Tom en Lore en Nadia. Zet geluid aan en klik op de foto. We zijn zaterdag terug met vlucht ET 708.
Vandaag een telefoontje gekregen dat we normaal pas morgen zouden krijgen (in die drie jaar is er nog nooit iets een dag vroeger geweest maar vandaag dus wel ). De goedkeuring is binnen van de FCA (federale centrale autoriteit) dat onze adoptie wordt erkend. We kunnen dus maandag 100% zeker vertrekken. Meti begint al met zijn koffers te pakken. Carine heeft vandaag haar laatste dag gewerkt voor de komende 9 maanden. Morgen een laatste dag met ons twee nog iets doen terwijl Meti op school zit, rustig het weekend door en dan maandag vertrekken om de zaterdag er op met vier terug te komen. Tel maar mee af!
Morgen is het groot feest voor Umeti! Geen communie maar een "Ik word groot feest" voor onze kapoen. Samen met klasgenootjes zal hij in het bos moeten bewijzen dat hij al een grote jongen is nu door een paar opdrachtjes te vervullen. Hij kijkt er heel erg naar uit. Nadien is er thuis nog een feestje. Dan is het aftellen naar ons vertrek naar Keneni. Allemaal heel spannend voor hem en voor ons natuurlijk. Hij kijkt er ontzettend naar uit om zijn zusje te mogen vasthouden en te knuffelen. Een hele belevenis voor hem na drie jaar geduldig wachten. We zijn ontzettend trots op hem dat hij dat zo goed heeft doorstaan. De final countdown is ingezet. Het huis en wij zijn er helemaal klaar voor om haar in ons gezinneke op te nemen. We kijken ook erg uit naar de ontvangst op Zaventem waar we haar eindelijk aan iedereen kunnen laten zien. Daarna gaat ons sociaal leven even op een laag pitje staan want ons meisje moet goed aan ons hechten de eerste maanden. Dat is een heel belangrijke periode waar we er voor haar moeten zijn.
We vertrekken 18 juni terug naar Keneni om haar af te halen. Dat is redelijk snel na onze eerste afreis en we zijn dan ook heel content dat het zo vlug al kan. Zaterdag 23 juni om 08.45 landen we dan met Keneni in Zaventem. Umeti gaat ook mee zijn zus halen. Nog drie weken aftellen dus en dan zijn we compleet!
Na een lange nachtvlucht eindelijk terug thuis. Meti was heel blij ons terug te zien en hij knuffelde en knuffelde ons zo hard dat wij dubbel zo blij waren hem terug te zien. Vannacht kwam hij weer tussen ons in gekropen. Je merk dat hij een plaats aan het zoeken is nu onze tweede schat korter en korter bij komt. Hij twijfelt nog of hij volgende keer mee gaat. Hij heeft een beetje bang van wat Ethiopië met hem zal doen als hij mee gaat. We proberen hem gerust te stellen en hopen dat hij toch mee zal willen gaan. Hij wil ze zo snel mogelijk zien dus waarschijnlijk gaat hij wel mee. We hopen binnen vier tot zes weken terug te kunnen afreizen. We hebben goede moed want op de luchthaven hebben we kennis gemaakt met andere koppels uit Belgie die vijf weken na hun eerste afreis reeds terug in Ethiopië stonden. Duimen allemaal dus dat dit voor ons ook zo zal zijn.
Vandaag ons laatste bezoekje aan Keneni gebracht. Ze was heel vrolijk en heel beweeglijk. Ze kan zich al rollen en heel goed opdrukken. We hebben haar laten wegen en meten. 62 cm en 6.5 kg, al voelt ze ligter aan. Ze doet het dus heel goed. Het afscheid was kort maar wel met de nodige tranen. We proberen zo snel mogelijk terug te komen! Deze middag zijn we nog gaan eten in het top view restaurant waar wel nog maar de helft van de view overbleef dan vijf jaar geleden, maar het was lekker en het uitzicht was nog mooi. We vetrekken vannacht om kwart voor twaalf en landen om negen uur belgische tijd. Het is een heel mooie week geweest met heel fijne ontmoetingen met Keneni. We hebben veel gezien, veel gedaan en veel genoten. Vanaf nu drinken we Ethiopische koffie want ik heb alles om die nu te maken. Je moet wel genoeg tijd uittrekken dan! Bedankt allemaal voor jullie leuke reacties hier of op facebook en tot gauw!
Vandaag voor de tweede keer naar ons dochtertje geweest. Ze zag er nog prachtiger en schattiger uit als vorige keer. Ze had vandaag al twee knotjes meer in haar haar. Carine had al eens één knotje losgemaakt en ze heeft dus al heel wat haar! Een serieuze bos krullen. We hebben haar iets minder dan twee uur bij ons mogen houden. Ze is sterk en kan bijna alleen recht zitten. We hebben haar ook heel even al horen brabbelen. Ze was duidelijk al veel losser vandaag. Tussendoor heeft ze ook even geslapen. Het kindertehuis is heel goed. De kindjes zijn heel goed verzorgd en netjes. Morgen onze laatste dag hier en ons laatste voorlopige ontmoeting met haar. Vandaag alle schoenen en kleertjes die we van Els, Katrien, Christel en Sien gekregen hebben afgegeven. ze waren er heel blij mee, dankjewel hiervoor! Namiddag zijn we gaan bratsen en vanalles gekocht langs de straten van Addis. Indrukwekkend alweer! Morgen naar huis en terug naar onze lieve Umeti! We missen hem wel erg en volgende keer gaat hij mee. Tot morgen?
Deze ochtend om negen moesten we naar de rechtbank. Daar aangekomen bleek dat de zitting niet doorging maar pas in de namiddag zou doorgaan. Men is ons vergeten te verwittigen! Maar we hebben van de nood een deugd gemaakt en hebben een kerk en een weverij bezocht op Entoto Mountain. Om half twee een tweede poging. We waren als derde aan de beurt en moesten in groep naar binnen gaan. De eerste vragen waren voor ons twee omdat wij al Umeti hadden. Heel even leek het er op dat de nieuwe rechter toch heel wat vragen zou gaan stellen maar dat bleek dan toch niet zo te zijn en haspelde ze de vragen af waar we enkel YES op moesten antwoorden. Op het einde kwam dan het verlossend verdict SHE'S YOURS Congratiolations!!!
Een mooiere dag in een regenachtig Addis kan je niet hebben. Morgen en vrijdag gaaan we ons dochterke nog eens bezoeken en tellen we af naar onze tweede afreis.
Nachtvlucht was OK, hotel is OK, het weer was OK (nu regent het hier), maar zij is een ongelofelijk lief meisje met heel mooi knotjes in haar haar! Ze is maar de helft van de tijd wakker geweest maar als ze slaapt is ze nog liever als dat al kan. Ze heeft ons allebei onmiddellijk volledig veroverd, we zijn ontzettend blij en heel fier op ons protske. Nu mag er niets meer fout gaan woensdag en dan komen we haar snel voor goed halen. Op de luchthaven nog andere koppels gezien die maar vijf weken geleden een eerste afreis hadden. Het kan dus snel gaan ook. Carine ligt uitgeteld langs mij te slapen. Ik ben ook heel moe maar slapen lukt mij niet. Goed voor deze blog dus! Voorlopig lukt mailen niet maar ik ontvang wel alle mails. Voila stortbui is gedaan, seffens nog eens iets proberen te zien van de stad. Tot snel!
Ps. Ik merk dat ik geen mail kan versturen, ze blijven allemaal hangen. Voorlopig dus enkel via de blog, skype, facebook etc. contact
Bijgevoegd een mooie filmpje over het leven in de wijken in Addis Abeba. Zo leeft ongeveer 80% van de mensen in Addis Abeba. Ondanks de armoede overleven deze mensen door elkaar te steunen.
We zijn begonnen met het pakken van onze koffers. We nemen heel weinig mee, zo kunnen we meer spullen meenemen om in het kindertehuis achter te laten. Deze foto is een greep van de schoentjes die we meenemen. We hebben ze gekregen van Els en Katrien, een heel dikke dankjewel hiervoor. We nemen ook nog wat kleedjes mee. We zijn van plan de koffers daar terug te vullen met souveniers. Vandaag al afscheid genomen van een paar mensen, veel gelukwensen gekregen ook, zo merk je dat het bijna tijd is om te vertrekken. "Handleiding" voor Umeti in klaar voor Tamara en Danny waar hij een week zal logeren. Skype is getest, buren zijn verwittigd, we kunnen met een gerust hart vertrekken. Meti achterlaten is nog het moeilijkste. Hopelijk gaat voor hem de week even snel voorbij als voor ons. Houd de blog de komende dagen in de gaten want we zullen er regelmatig iets proberen op te posten.
Nog een paar dagen te gaan! We beginnen ons al wat praktisch voor te bereiden op onze reis. Het zalig weertje brengt mij alvast in Ethiopische sferen! We vertrekken zondagavond en zijn zaterdagmorgen terug in Zaventem. Er liggen drie bezoeken vast om ons meisje te zien. Volgende week rond deze tijd zit er al een eerste bezoek op! Benieuwd hoe dat zal verlopen, hoe zal ze reageren en hoe zullen wij dat ervaren? We kunnen haar nog niet meenemen maar ik hoop dat het een fijn bezoek wordt waar we 200 % van kunnen genieten. Gisteren bij vrienden al eens kunnen proeven van een kleine meid: brabbelen, wijzen, wenen,... dat wordt terug even wennen
Ik heb dit filmpje gisteren gevonden. Het is het kindertehuis waar ons meisje verblijft. Het is een recent 'Amerikaans' filmpje van wat wij volgende week zullen meemaken. Je merkt dat ik de naam niet op deze blog zet omdat ze nog niet onze dochter is en we dit ook nog niet mogen.
Gisteren hadden we de reisvoorbereiding met twee andere koppels die met ons zullen afreizen. Al het papierwerk werd overlopen en ook de momenten dat we ons meisje een eerste keer mogen zien werden kort besproken. Nu kan het eigenlijk niet snel genoeg gaan. Heel de nacht zat ik al in Addis Abeba. Het hotel is gekozen en dat ziet er een heel goed hotel uit met veel comfort en vooral heel goed personeel als ik de recenties lees. Ook de kennismaking met de twee andere koppels is fijn verlopen. Het gaat een mooie reis worden! Totaal anders als bij Umeti gaan we nu wat meer tijd hebben om ook iets te bezichtigen en eens buiten de stad te gaan. Bij Umeti neemt de spannign ook toe. Dromen van draken deze nacht en het lange wachten begint te wegen op hem. Hij is deze nacht dan ook in ons bed gekropen en heeft Carine heel de nacht stevig vast genomen. Heel spannend voor grote broer allemaal. Hij zal ook heel blij zijn als ze eindelijk bij ons is in ons eigen huisje.
Het aftellen kan beginnen. Vandaag nog 17 dagen en dan vetrekken we. Vlucht ET 704 zal ons zoals vijf jaar geleden naar Ethiopie vliegen. Vandaag traphekje gekocht en goed bevonden bij een eerste montage. De tickets zijn gisteren al aangekomen. We kunnen ons checklijstje beginnen afwerken. Ook bedankt aan jullie lezers, vrienden en familie voor de fijne en enthousiaste reacties die we krijgen. Het is fijn als zo veel mensen met je meeleven! Tot gauw!
Deze morgen eindelijk het goede nieuws ontvangen dat we op 9 mei voor de rechtbank mogen verschijnen in Addis. Volgende week hebben we reisvoorbereiding en dan weten we ook wie onze reisgezellen zullen worden. Klein protske we komen er aan hoor!! Kijk er enorm naar uit om haar eindelijk te mogen zien!
Dan zijn de koffers rap gemaakt Dan zijn we binnenkort voor een week naar Ethiopië Dan zullen we ons protske eindelijk eens kunnen zien en knuffelen Dan zal er heel wat spanning van ons af vallen Dan moeten we in Addis voor de rechtbank verschijnen Dan weten wie er nog met ons mee zal mee reizen Dan zal onze kleine meid plat geknuffeld worden door pappa en mamma Dan zal Umeti een weekje gaan logeren Dan hoop ik een energieboost te krijgen om terug alles aan te kunnen Dan komt onze droom een stukje korter bij Dan hopen we snel te mogen afreizen Dan .... zal alles weer anders zijn
Ons dossier zou nu ruim twee weken op de rechtbank in Addis Abeba moeten liggen. We verwachten ieder ogenblik een telefoon van Fiac met een datum dat we voor de rechtbank moeten verschijnen. Ikzelf ben ondertussen al twee weken thuis vanwege o.a. de spanning die dit allemaal met zich meebrengt. Het gaat ondertussen wel al wat beter en ik hoop volgende week toch terug te kunnen gaan werken. Ons meisje wordt deze week op 12 april reeds zes maanden. Onze toewijzing was op 31 januari. Ze mogen deze week dus bellen met een eerste afreisdatum. Carine heeft deze morgen iets laten vallen. Misschien brengen die scherven wel geluk!
Vandaag zijn Meti en ik een hele dag thuis geweest. Hij moet drie dagen binnen blijven van de de dokter. Bijgevolg is hij om 19.30 nog niet moe en dat zal hij eens even bewijzen. Klik op de foto voor het filmpje.
). De goedkeuring is binnen van de FCA (federale centrale autoriteit) dat onze adoptie wordt erkend. We kunnen dus maandag 100% zeker vertrekken. Meti begint al met zijn koffers te pakken. Carine heeft vandaag haar laatste dag gewerkt voor de komende 9 maanden. Morgen een laatste dag met ons twee nog iets doen terwijl Meti op school zit, rustig het weekend door en dan maandag vertrekken om de zaterdag er op met vier terug te komen. Tel maar mee af!
