Vandaag zijn we weeral een plaatsje vooruit geschoven!! We staan nu op de zevende plaats. Totaal onverwacht hebben vrienden van ons die 1 plaatsje voor ons stonden vandaag een toewijzing gekregen. Zo wordt het ook heel duidelijk dat niet altijd de volgorde van de lijst bepalend is maar wel de matching tussen ouders en het kind. Carine werd helemaal wild vandaag toen ze het nieuws uit eerste hand hoorde. In onze vorige adoptie hebben we dit niet meegemaakt toen stonden we als eerste op de lijst. Ik moet nu wel zeggen dat ik zelf ook de spanning serieus begin te voelen. Op naar de zesde plaats nu!!
Umeti is heel erg bezig met de komst van zijn broer of zus. Bijna dagelijks valt er wel iets over te zeggen. Zo zijn we al lang niet meer met drie in huis maar is broer of zus er altijd bij als we iets vertellen vb. dan gaan we met ons drie naar... "Euh neen pappa dan gaan we met één-twee-drie (wijst ons aan)- en een broer of zus hé pappa.... . Maar wat zou het nu worden, een jongen of een meisje?
Voor Meti moest het eerst een jongen zijn maar in de week vroeg hij: U: pappa, wat wil jij een jongen of een meisje? P: een jongen zou fijn zijn maar een meisje zal ook leuk zijn U: ja hé pappa, een meisje is ook heel fijn hé
En ja wij zijn natuurlijk ook benieuwd of het een jongen of een meisje zal worden.
Vandaag hebben we via via vernomen dat we nog een plaatsje vooruit zouden zijn gegaan. Het wordt al spannend nu, maar het kan ook nog een half jaar duren. Dat is nu net het moeilijke aan adoptie dat je niets op voorhand kan voorspellen hoe het zal lopen. Umeti blijft er meestal heel kalm bij. Hij heeft dan ook zo zijn methodes om rustig te blijven en heel veel geduld te hebben.
Umeti heeft dit weekend zijn vriendinnetje (al van in Ethiopië) op
bezoek. Ze zullen drie dagen bij elkaar zijn. Meteen een goede test voor
hem hoe het zal zijn als er een broer of zus er bij zal komen. Tot nu
gaat het heel goed.