KOERS HAASDONK Bart in aktie en onderweg naar een mooie 5de plaats
FOTO'S WK ICF HILLEGEM DD 5/8
Jef in aktie in de grupetto
Ben haalt het laatste uit zijn bidon
Koen Heyrman in de achtervolging
Beeld van het 200 man sterke peloton
Dries Echelpoels in Verhaert Tenue op kop van de wedstrijd
Koen Heyrman zeer bedrijvig. Alex Goossens in 3de positie zou uiteindelijk 5de worden
OVERIGE FOTO'S
SEIZOEN 2007
WEDSTRIJDVERSLAGEN
18-05-2007
17 MEI : KOERS BOEKHOUTE (68km - 8 rondes)
Beter weer dan verwacht op deze feestdag en dan kriebelen de beentjes van de bro's. Peter is op stage in Calpe (Spanje), Jim had familiale verplichtingen en ging op zijn eentje een lange duurtraining doen. Ben en Jef zakken wel af naar Boekhoute waar zij ook vorig jaar met 2 aanwezig waren.
We kennen het parchtige rondje nog van vorig jaar en weten dat het ons over mooie, brede asfaltwegen leidt met een licht oplopende aankomststrook en na de start/finishzone een klein stukje bergop. Vervolgens krijgen we een stukje klinkers voorgeschoteld om daarna de velden in te duiken waar snel wordt gereden.
Na een rondje opwarmen groeten we onze trouwste supporters (Nonkel en Roos voor diegenen die dat nog niet wisten) en rijden nog wat heen en weer op de laatste rechte lijn. Na de start zit de snelheid er meteen goed in, wegrijden is haast onmogelijk. Zelfs als je Dries Echelpoels heet laten ze je niet zomaar rijden uit het peloton. Ben en Jef bollen goed mee in de buik van het peloton, omdat Jef niet echt kan rekenen op zijn eindsprint schuift hij meer naar voren. Ben blijft rustig afwachten en spaart zoveel mogelijk krachten.
Op kop van het pak is het werken geblazen! Gaten trekken en dichtrijden, meegaan met een groepje en weer ingelopen worden, dat is zowat het verhaal van de wedstrijd voor Jef. Hij heeft heel goede benen en handhaaft zich steeds bij de eerste 15 van het peloton bestaande uit 76 renners. Ook vorig jaar reed Jef hier sterk, blijkbaar heeft hij iets met dit parcours.
In de voorlaatste ronde duikt Ben plots naast Jef op en deze laatste weet dat zijn ploegmakker klaar is om een goede spurt neer te zetten. Het peloton is nog steeds samen en een massasprint lijkt onvermijdelijk. Tijdens de ultieme ronde is het duwen en wringen voor een goede uitgangspositie. Net voor de laatste bocht zien we Dries Echelpoels versnellen en die kans laten we niet schieten. In zijn wiel winnen we zeker 20 plaatsen. In de laatste 2,5km is het echter een complete chaos met een stevige valpartij tot gevolg (iets achter Ben). Jef mengt zicht niet meer in het gewoel terwijl Ben alles in de schaal werpt, hij kwakt en wordt gekwakt dat het een lieve lust is.
Hij spurt heel sterk (langs de linkerzijde van de weg) naar een 6de plaats van het ganse peloton en een mooi klassement behoort tot de mogelijkheden. Jammergenoeg was het niet de spurt voor de overwinning, er waren er nog 5 gaan lopen en Kristof Muys (weer hij) mag de bloemen in ontvangst nemen. Een mooie 11de plaats algemeen (6de in de A-reeks) is het uiteindelijke verdict voor Ben. Jef eindigt in het peloton maar rijdt geen prijs door net buiten de top 30 te vallen. Ook hij gaat tevreden naar huis want hij heeft de benen eens goed kunnen testen en de koers hard gemaakt.
Keep on cycling and see you sunday in Vlezenbeek waar hopelijk een geaccidenteerd parcours is uitgestippeld.
JEFKE
Wedstrijdgegevens : AVS 42,4 km/u
Categorie AB (76 deelnemers) 1.Kristof Muys (Eine, winnaar cat. B) 2.Andy Van Olmen (B2) 3.Raf Martens (Minderhout, winnaar cat. A) 4.Robby De Roos (A2) 5.Piet Hereijgers (B3) 6.Francis Renneboog (A3) 7.Rudi Rabout (B4) 8.Hans Ardeel (B5) 9.Peter Hooreweghe (A4) 10.Stefaan Cornelis (A5) 11.Ben Verburgt (A6) 12.Kieran De Fauw (A7) 13.Bart Vlerick (A8) 14.Sven Vanacker (A9) 15.Bart De Wolf (B6) 16.Fabien Savat (B7) 17.Jan Lippens (B8) 18.Patrick Vaeyens (B9) 19.Joachim Meiresonne (A10) 20.Françus Van Gorp (B10) 21.Frank Van Huele (B11) 22.Stefan Bauwens (B12) 23.Bart Van Kerschaver (A11) 24.Tom Brulez (B13) 25.Nikola Lion (A12) 26.Stijn Peeters (A13) 27.Gino Van Broeck (A14) 28.Tom Willems (A15) 29.Salim Van De Putte (B14) 30.Steve Randles (A16)
Vrijdagavond en niets anders te doen. Het was lang twijfelen door steeds wisselende weersomstandigheden. Om 17u bellen Jef en Ben voor het laatst en besluiten er voor te gaan. Jimmy past omdat hij s'morgens al in de regen naar zijn werk was gefietst en liever niet teveel risico's neemt met de Dolomieten Challenge in het vooruitzicht.
Vorig jaar was deze koers met een gemiddelde van 43,1 km/u de snelste wedstrijd van het jaar, niemand van ons haalde dan ook de eerste 30. Door werkzaamheden is het parcours lichtjes gewijzigd, eigenlijk een positieve verandering.
Ondanks het feit dat er 61 deelnemers aan de start staan ervaren zowel Jef als Ben dat het tempo gevoelsmatig niet echt hoog ligt. Blijkbaar hebben beide jongens een goed vormpeil te pakken (misschien door de zware VWF koers vorige week) want de snelheden zijn perfect normaal en gaan geregeld naar 55 km/u.
De eerste ronde zitten beide Verhaert renners achteraan het peloton, een positie die Jef in ronde 2 niet meer ziet zitten. Hij schuift vlot vele rijen op in een comfortabele positie. Ondanks de wijze woorden van Johan (gericht aan Ben) om op te schuiven blijft laatstgenoemde rustig zitten, de benen voelen een beetje slap aan hoewel hij schijnbaar vlot meegaat.
Het peloton scheurt in twee stukken en het merendeel van de sterke mannen zit vooraan. Onze mannen zitten beiden achteraan. Ben moeit zich voorlopig niet met de achtervolging waar vooral Koen Heyrman berewerk verricht. Jef doet meer dan zijn deel en met ne man of 5 slagen ze erin om na lang achtervolgen de kloof tot op 150 meter te verkleinen. De 5 voorin raken een wat uitgeput omdat ze verder weinig tot geen hulp krijgen, de kloof vergroot zienderogen naar enkele honderden meter. Ben merkt dit op en gaat met frisse benen een handje toesteken. Met behulp van diezelfde 5 renners en de langste kopbeurten slaagt hij erin om op een halve ronde het gat dicht te rijden, nota bene op het zwaarste stuk van het parcours waar de wind vrij spel heeft. Bij de anderen was het volledig op, overnemen zat er niet meer in maar Ben reed harkend de laatste hectometers op karakter dicht. Het peloton was terug samen, Jef zet Ben uit de wind en schuiven beetje bij beetje op. 2 renners zijn gevlucht als we plots te horen krijgen dat we nog maar in ronde moeten rijden (ipv 2), waarschijnlijk door de duisternis.
Het peloton zet alles op alles en de 2 vluchters worden gegrepen, we stevenen af op een massaspurt. Ben is niet volledig bekomen van de geleverde inspanning maar zit nog steeds perfect in het wiel van Jef. Het klassieke gedrum voor een goede uitgangspositie begint, het Verhaert-treintje zit een beetje te ver naar achter bij het ingaan van de laatste bocht. Ondertussen is Peter Mol erin geslaagd van het peloton weg te springen en hij is de afgescheiden winnaar van de dag. De sprint verloop chaotisch, Jef drijft zijn snelheid stilaan op zoekend naar een gaatje om Ben te lanceren. Net op het moment dat hij wil aangaan zet een voorligger zich in volle spurt recht, Jef wijkt uit naar links en moet op de rem. Weg snelheid en gangmaker voor Ben die zich toch nog langs rechts van diezelfde renner op gang trekt. Vanuit ongeveer 30ste positie rijdt hij naar een mooie 15de plaats algemeen en 6de plaats in de A-reeks. Jefke finished 28ste algemeen en 14de in de A-reeks.
Beide renners voelden zich een beetje slap vandaag maar kwamen toch sterk voor de dag. Vorig jaar haalde niemand van ons hier de eerste 30, dus kunnen we met deze uitslag thuiskomen.
Na 4 weken inactiviteit wat betreft competitie staat Jef vandaag opnieuw te popelen om erin te vliegen. Ben is hiermee uitermate tevreden omdat hij het (wegens omstandigheden) de laatste weken zonder ploegmaats moest stellen.
Met de fiets naar Moerzeke (bij Hamme-Dendermonde) was onze opwarming, deze kon tellen met een afstand van om en bij de 40 kilometer. Net op tijd voor de inschrijving en de start van de wedstrijd. De ronde verkennen zat er niet in maar volgens Roger (die net met de C-renners zijn koers had beeindigd) een mooi toerke zonder noemenswaardige obstakels.
Er staan niet overdreven veel deelnemers aan de start, meestal valt de koers dan vrij snel in een beslissende plooi. Zit je niet in het juiste gezelschap kan je het schudden.
Op het einde van ronde 1 zijn er al 7 renners ontsnapt, moeten sterke gasten zijn om op deze zware omloop zo vroeg het hazenpad te kiezen. Jef koerst attent mee voorin en Ben bengelt achteraan om toch even het rondje op te kunnen nemen. Er zit slechts 1 scherpe bocht in het parcours en in ronde 2 begint de koers pas echt. Een paar jongens springen samen weg en slaan een gaatje. Een heel deel enkelingen zien hun kans gekomen en demarreren één voor één. Als Bart Cant aangaat (ne kerel die er altijd voor gaat en enorm sterk is) zit Ben op de eerste rij van het peloton. Zonder enige inspanning krijgt Ben plots enkele meters kado van het peloton en hij spurt in 1 trek (met de nodige moeite) naar het wiel van Bart Cant en enkele anderen. Jef past de ploegentactiek toe en blijft zitten uit schrik om andere renners mee te nemen. Van mij (Ben) had hij gerust net als ik mogen proberen het gat dicht te rijden, zeker zo vroeg in de koers.
Onder leiding van vooral Bart Cant komt een 2de peloton van 15 renners tot stand met 45 seconden achterstand op de leiders. Achteraan is Jef de sterkste en hij knapt het meeste werk op met slechts enkele anderen. De rest waren pannekoeken volgens onze bro...
De koers ligt schijnbaar in een definitieve plooi. Ben doet zijn deel van het werk, geeft wat hij heeft (alles dus) en naarmate de koers vordert komen de 7 leiders in het vizier. 20 seconden, 15 seconden...nog 10 seconden op 2 rondes van het einde en net dan gaat het licht bij Ben uit. Hij moet de groep laten rijden door waaiervorming op het zware stuk tegenwind. Heel jammer want blijkbaar stokte iets verder het tempo nadat de koplopers werden bijgehaald, Ben had hier perfect even op adem kunnen komen.
Ook Jef rijdt zich te pletter achteraan maar de kloof met het voorliggende pelotons (waar iedereen meewerkt uiteraard) werd steeds groter. Ben gaat de voorlaatste ronde alleen in, de benen lopen volledig leeg en de tegenwind is er nu echt teveel aan. Gelukkig kan hij aanpikken bij de 2 leiders van de B-reeks plus een eerder geloste renner. Beide B-renners zijn beresterk en wisselen mekaar perfect af, Ben bijt op de tanden om hun wiel te kunnen houden en zal uiteindelijk op een handvol seconden van de - tête de la course - als 23ste finishen. Het duurt lang alvorens het peloton aan komt stormen (5 minuten) en Jef wordt tweede in de sprint en 25ste algemeen.
Dit was een beestig zware koers, nergens recuperatie en 66km vlammen à bloc. Zowel Ben als Jef zijn diep geweest vandaag en kunnen tevreden zijn. Een geslaagd wederoptreden van Jef en een bevestiging van de goede vorm op het vlakke bij Ben. Volgende vrijdag avondkoers in Beveren, we zien er al naar uit...
Zoals het aantal rondes doet vermoeden, een kort rondje met veel draaien en keren. Er dagen veel minder deelnemers op (45 stuks) dan gisteren in Doorslaar, maar de sterke mannen zijn opnieuw paraat. Kristof Muys die zich gisteren een beetje heeft gespaard, Dries Echelpoes die na 4 weken rust de benen eens komt testen plus nog enkele anderen die gisteren niet aan de start stonden.
Ik voel van in het begin dat het heel zwaar gaat worden. Het tempo ligt echt hoog en het veelvuldige optrekken/spurten na de bochten eist veel slachtoffers. Een ideaal toerke om (als ge sterk genoeg zijt) met een paar man voorop te blijven. Zo dachten ook Dries Echelpoels, Kristof Muys en Peter Mol (sterke kerel van Boidin in wit/oranje plunje) die er in ronde 2 of 3 al vanonder muizen. In het peloton controleert de zwart-wit-rode ploeg uit Brugge (van mijn collega Bjorn Saeles nvdr) het hele gebeuren. Zij zitten daar met een 7-tal renners en spelen het goed en slim.
In ronde 3 of 4 kom ik zelf voorop om het tempo hoog te houden, niet om de leiders terug te pakken maar om de koers zo hard mogelijk te maken. Behalve een beresterke kerel in T-Mobile outfit hielp er echter niemand mee waardoor ik er op het einde van de ronde bijna volledig door zat. Het was pompen of verzuipen in de volgende ronde en de lichte pijn in mijn rug kon ik best missen. We bleven er echter aanbengelen terwijl er al velen afgewaaid waren. 3 renners voorop en ons peloton was nog hooguit 30 man sterk.
Op een lint raast ronde na ronde voorbij en pas in ronde 13 raakt uit ons peloton nog een groepje van 7 weg. Zij kunnen nog sprinten voor de zege in de A-reeks aangezien de koplopers allen B-renners zijn. Ondertussen ben ik zelf enigszins hersteld maar gevoelsmatig zitten de benen niet echt goed om te spurten. Kristof Muys wint de wedstrijd voor Peter Mol en Dries Echelpoels, de zege in de A-reeks gaat naar Koen Demuynck en ikzelf finish ligt afgescheiden van het peloton als 12de algemeen en 7de in de A-reeks.
Uiteindelijk een beter dan verwacht resultaat maar het deed echt pijn vandaag...no pain no gain.
Prachtig koersweer, er is duidelijk iets mis met het klimaat maar als wielrenner hoor je me niet klagen. Het verslag vandaag is volledig in ik-vorm omdat ik (Ben) vandaag moederziel alleen ben gaan koersen. Jimmy moest jammergenoeg werken, Jef sukkelt met de rug en opteerde voor een lange duurtraining samen met Peter. Laatsgenoemde legt nu de nadruk op lange duurtrainingen om zich klaar te stomen voor onze Dolomieten Challenge eind mei.
Mooi parcours in Doorslaar met grotendeels goed lopende tarmac (of MacAdam). Er zit slechts 1 gevaarlijke chicane in het parcours waar men het wegdek heeft opgelapt met pure pek, zo'n donkere plek die bij warme temperaturen (zoals vandaag) wel eens gevaarlijk glad durft zijn.
Enorm veel renners aan de start, ik schat een tachtigtal alleen voor de AB-reeks. Vandaag wilde ik eens testen of ik nu echte sprintersbenen heb zoals de fysieke inspanningsproeven steeds beweren. Ik trok me met andere woorden geen bal aan van heel het koersgebeuren en liet me welwillende meevoeren in het (te grote) pak. Ronde na ronde verstreken aan uiterst lage polsslagen en zelfs op de momenten dat het tempo echt werd opgetrokken in de 50 per uur voelde ik me nog goed en sterk genoeg om in de spurt nog deftig op de pedalen te kunnen stampen.
Op 3 rondes voor het einde heb ik wel nog geprobeerd om met een vrij grote groep weg te geraken toen het peloton uiteen scheurde tegenwind. Uiteindelijk werden we gegrepen maar zat ik nog steeds vooraan in derde positie. De chicane naderde en ik voelde onheil naderen. De renner die de dubbele bocht als eerste aan te hoge snelheid nam, schuift onderuit door een te bruusk remmanoeuvre. De Rudico-renner daarachter kon niet meer weg, probeert over de renner te springen en katapulteert zichzelf de lucht en de greppel in. Als derde had ik reeds wat snelheid geminderd en kon (zonder te remmen) de renners probleemloos ontwijken. Ik hoorde het kraken beste vrienden, de Rudico-renner moest afgevoerd worden met de ambulance...de koers ging gewoon door.
In de laatste ronde was het opnieuw knokken voor de beste positie, er waren 11 vluchters blijkbaar die voorop standhielden. De pelotonspurt was voor de 12de plaats. Ik zat opnieuw te ver, 40 meter achter de kop van het peloton dat door Kristof Muys en co werd aangevoerd. Na de laatste bocht gewoon alles geven, ik stak zo op m'n eentje 30 renners voorbij aan de rechter kant van de weg en bevond me waar ik moest zijn. Ik werd in het zog van Kristof Muys vijfde van het peloton en bolde ik met een polsslag van 201 over de meet. Even bescheiden vuistje gebald want ik had volgens mij echt nog overschot.
Het Nottebohm liegt niet en ik heb zonder al te zware inspanningen een mooie koers en resultaat (16de plaats overall en 9de van de A-reeks) neergezet. Morgen denkelijk naar Heusden om nog wat puntjes voor het regelmatigheidscriterium te sprokkelen, over de tactiek zullen we nog eens een nachtje slapen.
BEN
Wedstrijdgegevens : 63 km - AVS 42,5 km/u - MAX 59,5 km/u
Categorie AB (85 deelnemers) 1.Christophe Vandenberghe (Bissegem, winnaar cat. A) 2.Raf Martens (A2) 3.Koen Demuynck (A3) 4.Fabien Hanssens (Kluisbergen, winnaar cat. B) 5.Michel Thierens (B2) 6.Wim Feys (B3) 7.Luc Puimege (B4) 8.Peter Van Havere (A4) 9.Francis Renneboog (A5) 10.Kristof Wielfaert (A6) 11.Sven Van Hoyweghen (A7) 12.Etienne Claus (B5) 13.Igor Van Den Berghe (B6) 14.Michael Van de Casteele (A8) 15.Kristof Muys (B7) 16.Ben Verburgt (A9) 17.Stefaan Cornelis (A10) 18.Cedric Maertens (A11) 19.Patrick Vaeyens (B8) 20.Sven Vanacker (A12) 21.Stijn Van Steenberghe (A13) 22.Pascal Dobbelaer (B9) 23.Stefaan Eeckhout (A14) 24.Tom Van Osselaer (A15) 25.Filip Vandamme (B10) 26.Filip Troubleyn (A16) 27.Alex Goossens (B11) 28.Ard Van Houte (B12) 29.Fabien Savat (B13) 30.Gunther De Cock (B14)
Ten noorden van Antwerpen vinden we in Meer/Hoogstraten een mooi uitgestippeld parcours terug. Een mooie brede aankomststrook, 1 technische chicane-bocht, een lang stuk naast de snelweg waar de wind heel hard vol in het aangezicht blaast, een kort hellingkje van 30m, een aanzienlijke versmalling in de weg om terug op de hoofdbaan richting finish te razen.
Het vormpeil is zowel bij Jef, Jim als Ben uitstekend. Nochthans moeten ook zij de eerste rondes zwaar op de tanden bijten om bij te kunnen blijven. Vooral het lange stuk wind tegen is ongelooflijk zwaar, zelfs het kleinste gaatje dat je laat vallen kan fataal zijn. Een gans peloton op een sliert met gekromde ruggen over het stuur gebogen, alles uit de kast halend om dat achterwiel niet te verliezen.
Weg raken is haast niet te doen vandaag, kom je alleen te zitten in de wind ben je een vogel voor de kat. Pure zelfmoord maar toch zijn er velen die proberen en proberen. Zo raakt Jim ergens in ronde 2 plots voorop met een medevluchter die snel om aflossing vraagt...en die niet krijgt. Jim blijft verstandig in diens wil zitten om kort daarna door het peloton opgeslokt te worden. Iets later zit ook Jef even afgescheiden in een iets groter groepje vooraan, de andere bro's passen de ploegentactiek perfect toe en houden even de benen stil. Deze poging (zoals alle andere die zullen volgen) mislukt eveneens.
Wel een luxe dat we dit seizoen effectief als ploeg kunnen rijden, vorig jaar was het gewoon ieder voor zich overleven en nu kunnen we mekaar perfect aflossen vooraan.
Vanaf half koers is Ben zeer bedrijvig. Hij fixeert zich een beetje op het wiel van Kristof Muys (winnaar in Oosteeklo vorige week) ook al is dat misschien een beetje te hoog gegrepen. Ben hoopt dat er door waaiervorming verschillende pelotons zouden ontstaan zodat het een gevecht van man tegen man of peloton tegen peloton zou worden. Hier komt echter niets van en ondanks enorm veel pogingen om samen met oa Kristof Muys en Koen Heyrman weg te raken, blijft alles samen.
Er zit opnieuw een spurt aan te komen en iedereen schuift weer en masse naar voren. Ben verdedigt zijn goede positie voorin met hand en tand, Jim schuift na een heel verstandige koers stilaan op naar voren en Jef bevindt zich iets meer naar achteren (relatief in het fel uitgedund peloton) in een minder gunstige positie. Jim stelt even voor om zich voor Ben nog even uit te sloven maar deze geeft te kennen niet meer over de beste benen te beschikken en laat Jim voluit voor zijn eigen kans gaan.
Na het opdraaien van de laatste rechte lijn duikt Ben meteen in een piepklein gaatje aan de linkerkant van de weg en passeert verschillende renners. Daarna blokkeert hij jammer genoeg en slaagt er niet meer in nog andere renners te remonteren. Jim komt nog over hem en zal uiteindelijk als 13de algemeen (10de in de B-reeks) finishen. Wie zegt dat Jim niet kan spurten? Als hij een beetje vroeger aanzet rijdt hij zo de top 10 binnen. Ben eindigt knap 15de algemeen (4de in de A-reeks) en Jef rijdt tot zijn eigen verrassing nog een prijs met een 27ste plaats algemeen (13de in de A-reeks).
Deze koers werd totnogtoe unaniem als zwaarste koers van het jaar bestempeld. De wind was meedogenloos en we hebben het allemaal geweten.
"Bij de VWF hebben ze koersen met hellingen" zo zei Johan Gysemans 'AKA Nonkel Pozzato' ons vorig jaar, "dat is echt iets voor jullie". Vandaar viel onze keuze deze week op het selectieve parcours van Dworp waar we met een dagvergunning voor het eerst meekoersen bij de VWF.
Dit Vlaams-Brabantse gehucht is gelegen vlakbij de Alsemberg wat bij een beetje wielerkenner al een belletje doet rinkelen. De finale van de Brabantse Pijl wordt er jaarlijks gekleurd (vorig jaar door Oscar Freire) en wij amateurs dienden vandaag 6 keer deze 1 kuitenbijter te trotseren.
De start van de wedstrijd is op de Alsembergsesteenweg zelf, een ware boulevard en een schril contrast met de start en aankomstplaatsen van de meeste WAOD-koersen. Organisatorisch klopt alles zoals een bus, seingevers te over, politie, parkeergelegenheid, perfect wegdek en veel supporters. Soigneurs De Nonkel en Roos hebben opnieuw de verplaatsing gemaakt, echt super...bedankt.
Even het rondje van 11km verder beschrijven. De Alsembergsesteenweg kent na de start 3 stijgende stroken waarvan vooral de laatste vrij nijdig is. Vervolgens draaien we linksaf, dalen een stukje om aan de beklimming van de Alsemberg te beginnen. Dit is duidelijk geen veredeld viaduct, maar een heuse klim van 1km met een eerste strook die simpelweg als steil kan beschreven worden. Tijdens de opwarmingsronde slagen we enigszins aan het twijfelen of onze komst hier wel gerechtvaardigt is... Gelukkig vlakt het heel even af en is recupereren mogelijk om daarna het laatste stuk aan te vatten naar de top. Eens boven slagen we opnieuw linksaf om in een rotvaart (65 km/u) de spectaculaire afdaling van de Alsemberg aan te vatten. Via 2 ronde punten en enkele bochten komen we uiteindelijk terug op de Alselbergsesteenweg die ligt afloopt naar de finish. Waarschijnlijk gaat het hier vandaag op een spurt aankomen, de beklimming van de Alsemberg ligt te vroeg in de ronde om een jagend peloton af te kunnen schudden.
Tussen de 60 à 70 renners verschijnen aan de start, Ben en Jef posteren zich op de eerste rij om verrassingen te vermijden. Ook bij de VWF wordt er meteen stevig ingevlogen, verschillende renners proberen op de eerste hellende stroken meteen te ontsnappen. De Verhaert renners laten zich gewillig meedrijven, afwachtend en benieuwd naar het tempo op de Alsemberg. De beklimming loopt voor beiden vlekkeloos, Jef voelt zelfs dat er meer inzit dan volgen en heeft een plannetje om in de voorlaatste ronde iets te proberen.
Ongeduld en impulsiviteit maken zich echter weer meester over hem en tijdens de 2de beklimming voert hij al de forcing. Er vallen slachtoffers en het pak scheurt uit elkaar. Ben blijft in cadans verder klimmen, wetende dat de aangebrachte schade in de afdaling snel hersteld zal worden. Op de iets minder steile stroken van de Alsemberg noteren we een snelheid van 44 km/u, om maar even het niveau aan te tonen. De koers verloopt gunstig en kent een gelijkaardig scenario in de volgende rondes, in ronde 4 en 5 rijden beide geel-blauwe renners nota bene op de glooiende stroken op kop van het pak.
Ben koerst verstandig, spaart zich zoveel mogelijk (is relatief natuurlijk) tijdens de beklimmingen om nog een degelijke spurt neer te kunnen zetten. In de laatste ronde is de energie bij Jef een beetje weggevloeid en neemt eens niet het voortouw, zijn ploegmakker komt nu sterk voor de dag en schuift resoluut naar voren. In de afdaling worden waanzinnige risico's genomen om een zo goed mogelijke uitgangspositie te bemachtigen. Jef smakt bijna tegen het asfalt en moest op een borduur springen, hij beslist om het voor bekeken te houden. Ben zit in het heetst van de strijd en slaagt er mits de nodige stuurmanskunsten, lef en kwakken in een degelijke positie te verwerven. Zeker niet de ideale (schatting 30ste positie bij het opdraaien naar de finish) maar hij slaagt erin om niemand meer te laten passeren en naar een 17de plaats te sprinten. Jef eindigt in het peloton en beide bro's kunnen terugblikken op een mooie en goed gereden koers.
Keep it up bro's...de wielertoekomst ziet er stralend uit op korte en lange termijn als we de lijn kunnen doortrekken.
Categorie A 1. Verhulst Franky 2. Van Uffel Tom 3. Van der Heyden Willem 4. Hellemans Werner 5. Ceulemans Geert 6. Devleeschauwer Philippe 7. De Maseneir Steve 8. Van Gucht Mario 9. Vermassen Peter 10. Van Pachterbeke Patrick ... 17. Verburgt Ben
D-Day voor het Bro Cycling Team dat vandaag met 3 renners aan de start verschijnt : Jimmy, Jef en Ben. Bazel, het zwarte beest van vorig seizoen... Zelfde parcours, veel betere weersomstandigheden en hopelijk veel betere conditie/benen.
Opnieuw rijdt het team als opwarming met de Fiets naar Bazel om zich rustig te kunnen prepareren voor wat komen gaat. Er heerst een gezonde nervositeit wat in de verkenningsrondjes duidelijk zichtbaar is. Vooral Jef staat op scherp aangezien dit zijn eerste koers van het jaar is, bij de start zit hij dan ook bijna helemaal voorin. Jimmy en Ben blijven iets meer achteraan zitten om kort na de start stilaan op te schuiven naar de voorste gelederen.
Na de start draaien we rechts de Portugesestraat in die aanvankelijk nog vrij goed ligt maar een heel slecht tussenstuk kent (putten, kiezeltjes,...). Naar het einde loopt deze straat ligt hellend naar boven alvorens we opnieuw rechts afdraaien op een stuk waar enorm tempo wordt gereden. Vanaf hier ligt de omloop er eigenlijk perfect bij en voelen onze 3 renners dat Bazel dit jaar geen probleem zal vormen. De eerste rondes verlopen prima en we maken zonder twijfel vanaf ronde 3 mee de koers. 1 voor 1 gaan we in het offensief, we recupereren fenomenaal goed (in vergelijking met vorig jaar) en komen daardoor allen heel sterk voor de dag. De ontsnapping van de dag hebben we opnieuw gemist dus zorgen we er mee voor dat de vluchters terug gegrepen worden. Op gegeven moment rijden we zelfs met 3 op kop van het peloton over de start/finish-lijn, onze talrijk opgekomen supporters zijn (net als wij) onder de indruk.
Zoals gezegd houden de vroege vluchters (8-tal renners ongeveer) niet stand en in de voorlaatste ronde smelt alles terug samen. In de laatste ronde is er even commotie wanneer we plots het CD-peloton in het vizier krijgen, sommigen (waaronder Ben) nemen de gelegenheid te baat om bij het inhalen een klein gaatje te slaan. Een 15-tal renners scheiden zich lichtjes af maar kunnen het aanstormende peloton niet op afstand houden. De sprinters (die nog geen trap teveel hebben gedaan uiteraard) schuiven massaal naar voor en zorgen voor de traditonele hectiek om een zo goed mogelijke positie in te nemen.
Plots bevindt Jim zich helemaal vooraan het pak, hij ziet af als de beesten en heeft de pecht dat hij in de laatste bocht teveel snelheid verliest aan de binnenkant. Ben heeft ondertussen het wiel van Jimmy te pakken en gaat meteen over zijn ploegmakker die de grote molen moeilijk op gang krijgt. De sprint is in volle gang en ook Jef zit dicht bij. Het doet bij iedereen duidelijk zeer en ondanks het vele werk in de koers doen we het allemaal meer dan behoorlijk : Ben 26ste, Jef 31ste en Jimmy 40ste.
Nu we voor onszelf bewezen hebben over een goede conditie te beschikken en qua niveau heel dicht bij mekaar te liggen, moeten we ervan profiteren om 'slimmer' te koersen. Een expliciete kopman gaan we niet aanduiden maar als er een ploegmaat meespringt of voorop is, houden we de benen stil, laten een gaatje vallen of laten iemand anders het 'vuile' werk doen. Hadden we dat in Bazel gedaan en onszelf iets meer rust gegund, hadden we allemaal veel dichter kunnen eindigen.
Volgende week koers in Dworp waarin de Alsemberg is opgenomen. Spek naar de bek van Jef en benieuwd hoe Ben uit de verf zal komen. Tot dan...
BEN
Wedstrijdgegevens : Afstand 70 km - AVS 40,6 km/u
Categorie AB (83 deelnemers) 1.Peter Mol (Kapelle, winnaar cat. B) 2.Geoffrey Luyssen 3.Mario Auwers 4.Rein-Jan Elenbaas (Goes, winnaar cat. A) 5.Koen Heyrman 6.Frederick De Vinck 7.Frederik Ghyselen 8.Franky Weemaes 9.Ruben Hoes 10.Kees De Wijze 11.Peter Van Den Broeck 12.Kristof Muys 13.Sammy Vercruysse 14.Kristof Wijckmans 15.Fonny Kint 16.Davy Paeshuyse 17.Reynhont 18.Tim Vercauteren 19.Pascal Dobbelaer 20.Wouter Covens 21.Rudi Rabout 22.Tom Brulez 23.Thomas De Rijcke 24.Gunther De Cock 25.Wim Feys 26.Ben Verburgt 27.Bart Cant 28.Luc Poortmans 29.Kristof Dhondt 30.Tom Van Osselaer 31. Jef De Batist ... 40. Jimmy Engels
De koe bij de hoorns vatten dachten Jimmy en Ben, na een goede voorbereiding deze winter beter vroeg de benen testen dan laat. Hopelijk verloopt de eerste koers beter dan vorig jaar...
Gavere (net voorbij Gent) is de plaats waar de strijd zal plaatsvinden en we zijn zeker niet alleen, het was zowaar aanschuiven tot buiten om in te kunnen schrijven. 92 deelnemers in de AB-categorie, nog nooit gezien bij een koers van de WAOD! Na toch nog een snel rondje te hebben opgewarmd, komen we maar net op tijd (laverend tussen alle auto's) voor de start.
De voorspelde regen, blijft op enkele druppels na, uit. Gelukkig maar want met een peloton van 100 renners over smalle landwegen razen is al gevaarlijk genoeg. Constant wringen, remmen, manouvreren...leuk is dat zeker niet en hopelijk komen we er heelhuids door. Mede door de omvang van het peloton en de smalle wegen, ligt het tempo met momenten zelfs laag. We rijden dan ook alletwee probleemloos mee.
In de eerste paar rondes raakt niemand weg, sommigen proberen wel maar worden dan o.a. door Jimmy tot de orde geroepen. In ronde 2 haalt hij, met het peloton in zijn kielzog, een groepje ontsnapten in zijn eentje terug. Dan weet je al dat het goed zit bij Jimmy!
Ben merkt in ronde 5 dat Davy Peirsman zich stilaan begint te roeren en naar voren schuift. Het moment van de goede ontsnapping zou wel eens nabij kunnen zijn als Davy demarreert en een 4-tal anderen meeneemt. Ben probeert het gat dicht te rijden wat eerst lijkt te lukken, hij nadert snel maar valt stil en wordt opnieuw opgeslorpt door de groep. For the record, het was de goede ontsnapping...
Het liedje van Ben is in ronde 6 volledig uitgezongen, niet omdat de benen niet meer konden maar omdat hij lek reed. Netjes werd hij afgezet door de bezemwagen terwijl Jimmy nog vol in koers zit. Het aantal rondes wordt op het laatste moment op politiebevel met 1 verminderd, jammer dat Jimmy bij het ingaan van die laatste ronde net wat te ver naar achter zat (hij dacht op dat moment dat er nog 2 rondes te rijden waren). Toch slaagt hij erin terug op te schuiven en zelfs nog eens goed aan de boom te schudden (van een fel uitgedund peloton trouwens) op een lang recht stuk.
De spurt voor de overwinning is een kolfje naar de hand van Davy Peirsman (waar we in de winter al eens samen mee trainen), op kop vertrekken en niemand komt erover, hij lijkt me klaar voor een sterk seizoen... In het peloton wordt slechts door enkelen gespurt en Jimmy haalt nog net de top 30 (29ste plaats) maar er zat volgens hemzelf meer in. Alleszins proficiat Jim.
De conditie en snelheid zijn ok. Volgende week in Bazel zal het perfecte meetpunt zijn. Vorig jaar iedereen hopeloos eraf gereden (op Jimmy na) dus kunnen we komende zaterdag perfect zien of we verder staan of niet...
Tot dan
BEN
Categorie AB 1.Davy P (Temse, winnaar cat. A) 2.Kevin Glorie 3.Kurt Staessens 4.Rob Hendrickx (Hoogstraten, winnaar cat. B) 5.Jelle Lambrechts 6.Marc Block 7.Wim De Nolf 8.Kurt Himpe 9.Kristof Muys 10.Norman Proost 11.Giovanni De Beyter 12.Thierry Folens 13.Peter Derynck 14.Bart De Wolf 15.Raf Martens 16.Thomas Segaert 17.Tonny De Feyter 18.Pedro Versieren 19.Kees De Wijze 20.X De Berdt 21.Gunther Van Goethem 22.Stefaan De Grauwe 23.Rudy Bertier 24.Pieter Van Driessche 25.Wim Boon 26.Françus Van Gorp 27.Kristof Dhondt 28.Fabian Helderweirt 29.Jimmy Engels 30.Rein Jan Elenbaas
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
