Ik had al verteld dat er iets zou gebeuren, mijn rechtersnorhaar trilde verdacht vaak, dan is er iets niet pluis en het was inderdaad zo....dinsdag 24 november 2009, ik zal die datum nooit vergeten. Baasje en vrouwtje vertrokken rond de middag en namen mijn reismand mee, maar ze vergaten mij erin te zetten. Heel bizar....wat gaan die 2 nu met mijn reismand weg en nemen ze mij niet mee, worden ze nu zo oud dat ze me gewoon vergeten. Ik heb geen oog meer dicht gedaan, ik heb zitten wachten achter de deur, maar neen hoor ze kwamen niet terug om mij op te pikken, het werd donker en ze waren nog niet thuis er zou toch niks gebeurd zijn en dan eindelijk ik hoor de sleutel in de deur, baasje draagt mijn reismand, het ruikt hier vreemd, vrouwtje loopt achter hem en zegt me lief goede avond, baasje zet de mand neer en neemt mij op om te kroelen, vrouwtje doet het deurtje van mijn reismand open en wat hoor en wat ruik ik.... een klein mormel zit in mijn reismand, zo een wit geval met een grijs snoetje, grijze sokjes en grijze oortjes en staart zit te miauwen dat mijn oren en van fluiten, wat is dat?????? En wat een katertje, ik ken zijn soort, een britse korthaar, maar dan een lilac, hij heeft heel licht blauwe ogen, wat een vreemd ding..... Wat denkt hij dat hij hier komt doen, dit is mijn huis, mijn thuis, mijn territorium, mijn personeel, denkt dat mormel nu echt dat hij mijn plaats kan inpikken, ik zal even zorgen dat het niet zo is. Ik maak een hoge rug, ik kan blazen als de beste, ik kan dan heel giftig kijken, hij moet niet proberen om in mijn omgeving te komen. Dat doet hij echter wel, het opdringerig manneke komt naar me toe, wil met me spelen, wil me krabben, wil me pesten, maar dat laat ik allemaal niet toe, ik jaag hem boos achterna, ik laat mijn plek echt niet inpikken. Het is laat en we gaan slapen, baasje verwacht mij naast hem in bed, maar neen hoor, ik ga lekker ergens in een hoekje zitten zodat ik alles kan zien dat klein wit ding gaat lekker bij vrouwtje aan haar hoofd liggen, de slijmbal. De volgende morgen moeten baasje en vrouwtje gaan werken, pfff ik blijf dus een ganse dag alleen met ... Duke, de ganse dagen jaag ik achter hem aan, maar wat een engerd, hij begint mij ook op te jagen, hij jaagt achter mij aan en ik ben bijna dubbel zo groot als hij. Hij heeft lef.... Tegen baasje en vrouwtje thuiskomen heb ik Duke al een beetje moegemaakt en rent hij niet zoveel meer achter mij aan, maar ik blijf me nog wel boos maken op hem. Baasje en vrouwtje proberen wel eerlijk de aandacht te verdelen, maar gaat die kater hier blijven ? Ga ik met hem moeten samenleven ? Hebben zij zo maar een mannetje in huis gehaald zonder met mij te overleggen, pffff ik ga baasje laten voelen wat ik daarvan vind, ik negeer baasje en blaas ook maar op baasje, hij is trouwens ook een mannetje. s Nachts slapen we allemaal apart, Duke gaat niet bij vrouwtje liggen, hij ligt onder het bed en ik in een hoekje om hem in het oog te houden. Heel vreemd, de volgende dag nemen ze weer mijn reismand, maar nu gaat Duke in de mand gaan ze hem wegbrengen ???? Hallo wat gaan jullie met hem doen, ik begin me wel een beetje ongerust te maken. Na een tijdje komt baasje terug met de reismand en met Duke, hij vertelt me dat ze naar de dokter geweest zijn en dat alles prima in orde is met Duke, dat hij een heel gezond, mooi en lief katertje is. Ik twijfel nergens aan, behalve aan dat lief, ik zie ook wel hoe hij reageert als baasje of vrouwtje hem oppakken met de vier poten gestrekt en rondzwaaiend zijn kopje heen en weer bewegend en heftig krijsend, net of hij ADHD heeft, zo doet hij. Ondertussen is het nu al zaterdag en ik begin hem best aardig te vinden, we eten yorhort van baasje zijn vingers, ieder een vingertje, we kunnen zelfs al langs elkaar gaan zonder problemen, we blazen niet meer naar mekaar, soms geven we elkaar een kusje, hij is best een leuke kater, ik kan heel leuk met hem spelen, ik vind het eigenlijk een schatje
Hieronder zet ik een paar foto s van Duke, baasje en vrouwtje roepen hem met Tommy of Tommekem vinden ze leuker, je kunt zien dat Duke een vreemde vogel is, want hij ging zelf melk halen bij een andere moeder
Ondertussen zijn we al weer een paar maanden verder. Ik heb het nog steeds heel goed naar mijn bij mijn personeel, want wat is het heerlijk dat ze steeds doen waar ik zin in heb. Als iemand me oppakt en het zint me niet begin ik gewoon heel hard een paar keer te schelden - miauwen noemen de mensen dit. Het werkt vrij snel krijg ik dan mijn zin, ik moet me dan gewoon eventjes laten kroelen en aanhoren hoe mooi en lief ik ben en dan mag ik op de grond.
Ik vind het nog steeds fijn om in de auto te zitten en om van Nederland naar België te reizen, heerlijk op het dashboard en genieten van de warme lucht die mijn zachte pelsje dan streelt, als er auto s snel voorbij rijden dan kijk ik wel even op of ze het wel voorzichtig doen.
Ik heb dan ook gevraagd om hier een foto van te maken.
Ik ben ook op vakantie geweest bij Elles en Witske, Witske is een hondje haar baasje noemt haar een slome duikelaar en mij een vinnig ding, tja verschillen moeten er toch zijn Ik kan soms heel stilletjes in een hoekje zitten en als het mij niet zint dan laat ik mij niet zien of horen, dit heeft Elles aan de lijve ondervonden, ik was nog maar een paar daagjes bij haar en om haar te plagen had ik mij achter een bank verstopt, Elles maar roepen op mij, maar ik kan echt heel stil en kleintjes zijn , ze heeft heel wat mensen gemobiliseerd om buiten naar mij op zoek te gaan, na een paar uur vond ik het welletjes en ben dan maar uit mijn schuilplaats gekomen, ik vond het heel grappig, zij niet
s Nachts lig ik graag naast mijn mannelijk personeel (hij noemt zichzelf nog altijd baasje - grin) ik lig dan naast zijn kussen en dan legt hij zijn hand onder mijn poot, zo kan ik voelen als hij opstaat.
Ik hou nog steeds van in bad te zitten, het is s ochtends altijd een sprint tussen het vrouwtje en mij, ik win altijd, ik ben veel snellen dan vrouwtje
Ik hou ervan als mannetje met een veter met mij speelt, hij mag de veter weggooien en ik ga hem dan voor hem weer terughalen en breng het terug bij hem.
Heel graag lig ik op mijn rug, pootjes ver open en dan maar slapen, heerlijk....
Binnenkort heb ik weer heel bijzonder nieuws.... kom dus terug....
Ik had al verteld dat er iets zou gebeuren, mijn rechtersnorhaar trilde verdacht vaak, dan is er iets niet pluis en het was inderdaad zo....dinsdag 24 november 2009, ik zal die datum nooit vergeten. Baasje en vrouwtje vertrokken rond de middag en namen mijn reismand mee, maar ze vergaten mij erin te zetten. Heel bizar....wat gaan die 2 nu met mijn reismand weg en nemen ze mij niet mee, worden ze nu zo oud dat ze me gewoon vergeten. Ik heb geen oog meer dicht gedaan, ik heb zitten wachten achter de deur, maar neen hoor ze kwamen niet terug om mij op te pikken, het werd donker en ze waren nog niet thuis er zou toch niks gebeurd zijn en dan eindelijk ik hoor de sleutel in de deur, baasje draagt mijn reismand, het ruikt hier vreemd, vrouwtje loopt achter hem en zegt me lief goede avond, baasje zet de mand neer en neemt mij op om te kroelen, vrouwtje doet het deurtje van mijn reismand open en wat hoor en wat ruik ik.... een klein mormel zit in mijn reismand, zo een wit geval met een grijs snoetje, grijze sokjes en grijze oortjes en staart zit te miauwen dat mijn oren en van fluiten, wat is dat??????
Ik kan soms heel stilletjes in een hoekje zitten en als het mij niet zint dan laat ik mij niet zien of horen, dit heeft Elles aan de lijve ondervonden, ik was nog maar een paar daagjes bij haar en om haar te plagen had ik mij achter een bank verstopt, Elles maar roepen op mij, maar ik kan echt heel stil en kleintjes zijn 
, ze heeft heel wat mensen gemobiliseerd om buiten naar mij op zoek te gaan, na een paar uur vond ik het welletjes en ben dan maar uit mijn schuilplaats gekomen, ik vond het heel grappig, zij niet 
