Ze had hem, net zoals zoveel vrouwen, vanaf het eerste moment knap gevonden en had haar lichaam voelen reageren. Ook nu, zeker nu hij naakt voor haar stond, voelde ze dezelfde aantrekkingskracht. Maar ze wendde zich van hem af voor het haar kon beheersen.

"Jullie hadden wel een waarschuwing mogen geven. Of in ieder geval meer stroomafwaarts gaan zwemmen, daar is het een stuk minder druk." Zei ze vinnig. Dit was exact de reden waarom ze haar lichaam niet toe liet haar gevoelens te openbaren. Ze had hem al wel vaker roekeloos zien doen, niet dat ze daar zo veel op tegen had. Maar vanaf een afstand had ze gezien hoe zijn spelletjes anderen ten laste waren. Hij was gewend alles te mogen en kunnen doen, daardoor had hij niet geleerd op andere te letten. Regelmatig kwamen andere ten val door zijn uitbarstingen of braken er voorwerpen die andere dan weer moesten repareren. Toch was er nooit iemand die hem berispt had. Vrijwel alle vrouwen vielen voor zijn charmes en vergaven hem veel te snel.

Daarnaast was hij ook nog eens zeer hoog in rang, gedeeltelijk van zijn afkomst, maar verstevigd doordat hij ook nog eens overal goed in was. Hierdoor hadden zelfs de meeste mannen moeite om hem echt terecht te wijzen of aan te spreken.

Maar Lima niet, dat had ze vanaf de eerste dag al besloten. Zij zou niet over zich heen laten lopen omdat hij knap was. Ze zou hem niet vergeven in de hoop dat hij haar dan zou blijven zien. Nee, daar trapte ze niet in. Ze wilde koste wat kost haar eigenwaarde bewaren.