Deelnemers (28) : Koen Maris (9e), Giovanni Van Drom (18e)
wedstrijdverslag van Koen :
Mijn beste koersken dit seizoen heb ik zaterdag gereden in Roborst. We
reden hier dit jaar al eens, maar toen zat ik in het begin van de koers te ver naar achter als
de kopgroep wegreed. Ik ben toen wel in de laatste ronde van het peloton naar de
overgebleven renners uit de kop groep gereden. Deze keer was ik het die vanaf de start de koers hard gemaakt heb. Na een paar rondjes waren we dan weg met 11
man waaronder ook de winnaar van eerder dit jaar Dries Echelpoels. Het bleek al
snel dat ik berg op de sterkste was maar een kilometertje voor de lastigste klim
is hij mede door zijn ploegmakker die mooi afstopte kunnen wegrijden. Peter Van
Damme vond toch nog een gaatje op de slingerende wegjes naar de klim toe en reed
naar Dries. Ik heb dan alles op alles gespeeld om op de klim tot bij de
vluchters te geraken maar strandde op 20 meter. Ik heb nog even geprobeerd in de
afdaling en op de vlakke strook naar de finish. Ik liet me terug inlopen en ging
volop voor plaats drie door te proberen weg te rijden op de laatste klim. Dat
gebeurde ook (bij aankomst boven was ik derde) maar er was nog een afdaling en
een vlak stuk waar de rest terug aansluiting kregen en vol begonnen sprinten. Ik
kon nog net de 9de plaats bemachtigen waar ik zeker niet ontevreden mee ben op
zo'n zware omloop. Ploegmakker Giovanni werd mooi 18e. Hij reed een bere sterke wedstrijd.
wedstrijdverslag van Giovanni :
Van bij de start zag je wie de sterkste was, Koen legde er direct het tempo
op gedurende 2 ronden.
In de 3de ronde zijn er dan 9 man waaronder Koen weg geraakt. Twee man is op
het eerste klimmetje er naar toe gesprongen, zelf moest ik even passen, dacht
rij het gat wel dicht op die mannen op het vals plat, maar de vogel was gaan
vliegen. Er zat niets meer in dan rijden voor een top 15. Voelde in de achter
volgende groep dat ik de betere was berg op en legde dan natuurlijk het tempo zo
hoog mogelijk maar weg geraken zat er niet in. De sprint zat er aan te komen en
dan weet ik weg top15,toch een super goed gevoel over gehouden.
Koen geflankeerd door 2 Belgische Kampioenen...
Giovanni, beresterk in de rustige natuur van Roborst
Koen, trekken en sleuren. Toch maar even dat bord van 50 km/h weg gezet om PV's te voorkomen.
In het begin was er een man of 8 weg, mede door mijn toedoen zijn
we daar met ne man of 20 naar toegereden. Daarna was ik samen met ne sterke Fransman alleen op kop. We reden een 1'30" bij elkaar, 3 man bij ons gekomen. Met 5 goed blijven ronddraaien maar er is nog wat volk terug gekomen. Op km 119
kwam er dan de 2de zwaarste helling van de 23. Eéntje van 17%, daar heb ik de kop
van de koers moeten laten rijden, WAAROM ben ik toch gestart met een 39x23 als
kleinste versnelling!!!! Nog ééntje van 22%... Deze fout maak ik niet meer. In
groepje gevallen voor 12 de plaats maar kon niet echt meesprinten. Toch
geslaagde dag. Bedankt supporters en drank aangevers.
De GranFondo in getallen :156,4 km in totaal
36,1 km/h, gemiddeld
22 hellingen op papier
39x23 is zwaarder trappen bij een klim dan 39x26
van de supporters : Giovanni, Ellen, Dave, Paul, Gerlinde Zondagmorgen 17 juni. Vroeg opstaan, de start voor de GranFondo wordt gegeven om 8h30 in Blegny, vlakbij de mijnen. Op tijd zijn is de boodschap. Zo weet onze makker dat er supporters zullen klaarstaan voor hem langs het loodzware parcours om hem vocaal te steunen. Of om drank aan te geven, indien nodig...
Iets over 8h30 is het dan zover. Honderden wielergekken vertrekken voor een zware rit rond Luik. Er zijn 3 parcours, maar wij volgen Koen op zijn 156,4 km. Met de auto rijden we van punt naar punt. Het doel is om hem per 25 à 30 km te kunnen treffen. Niet eenvoudig, maar we hebben hem maar op één punt gemist door het moeilijke verkeer door centrum Luik.
Koen komt op de eerste doorkomst bij ons na ongeveer 28 km door bij de eerste 30 renners. Toen was de grote schifting al gebeurd !
Op de volgende doorkomst na 55 km wisten we niet goed wat we zagen ! Koen en een Fransman waren er met z'n tweetjes vanonder gemuist en hadden zo'n anderhalve minuut op het peleton genomen. Was dit te vroeg? Zou dit kunnen lukken met 2? Tuurlijk, als het peleton zou stilvallen. Topfavoriet en winnaar van 2011, David Motte, zat op dat moment rustig achteraan het peleton uit de wind. Die wist wel waar de wedstrijd zou worden gemaakt. Maar de hoop bij ons, deed ons een beetje zweven. Dit zou wel eens een geweldige uitgangspositie kunnen worden voor een mooie ereplaats...
Maar rond km 100 viel de beslissing. Op een klim van 22% schakelde de ganse kopgroep terug naar de 39x26. Koen had dit een beetje foutief ingeschat en kon maar een 39x23 gebruiken. Daar werd hij definitief gelost uit de kopgroep. Jammer genoeg, maar wel een les om nooit te vergeten. Koersen in de Ardennen doe je best met een 26 of 28 achteraan!
Maar dan nog. Gezien het parcours en de tegenstand waren we zeer tevreden met de prestatie van Koen. Wat een inspanning!
Onze maaltijd op de terugweg naar huis smaakte... en is voor herhaling vatbaar.
Bedankt voor de spannende wedstrijd Koen. Op naar de Criquelion...
Op de 1e benoemenswaardige klim van de dag, na 30 km.
Klimmen op kasseien, je zou voor minder op je tanden bijten...
Een eerste ontsnapping, Koen met een Fransman kiezen voor het hazenpad op ongeveer 100 km van de aankomst.
Op ongeveer 1 km van de finish. De laatste klim juist achter de rug.
De 5 man in zijn wiel zouden nog over hem springen voor de top 15.
