Weeral een primeur voor me… Dit postje schrijf ik nu vanuit de nachtbus die ons van Foz d’Igauzu naar Campo Grande brengt. Ik ben eens benieuwd hoe ik die ervaring ga verteren. De bussen hier in Zuid-Amerika zijn sowieso al een verhaal apart. Soms is het nogal moeilijk om enig begrip en logica erin te vinden. Maar dat is uitweiding en diegene die behoefte heeft om er meer over te weten te komen, mag mij altijd trakteren op een pint. Jaja, ik drink nu ook bier!!! ;-)

‘k Heb nogal van veel mensen te horen gekregen dat ze mijn verhaal over de eerste hostel hilarisch vonden. Deze moet ik nu teleur stellen. De kwaliteit van de hostels is er namelijk grondig op vooruit gegaan :-p.

De beslissing om een dagje eerder naar  São Paulo te reizen, bleek een goeie zet te zijn. Op deze extra dag konden we deelnemen aan een ‘free walking tour’ doorheen de stad. De gids vergeleek Rio de Janeiro met LA en São Paulo met New York. We konden daar ons eigenlijk perfect in vinden. São Paulo is een drukke stad vol met enorme gebouwn maar toch kent het een zekere vitaliteit. Terwijl Rio gewoon simpelweg adembenemend is… liefde op het eerste gezicht was het bij mij.

In São Paulo was het de 459^ste verjaardag van de stad. Bizar toch??? Ik zou niet weten hoe oud Kortrijk is, laat staan dat we het die dag vieren. Ze krijgen daar zelfs een officiële feestdag voor! Er was amper verkeer in de stad, overal dingen te zien en te doen en vol met festiviteiten. Heel leuk om allemaal eens te zien. De tour was bovendien ook een meevaller. Zo leer je pas eens een stad kennen op een andere manier. Verder bleken het niet overal gebouwen te zijn. In de hostel wezen ze ons naar de café-straat van de stad maar het nog een heel gezellige avond werd. De dag nadien namen we dan het vliegtuig richting Foz.

De watervallen van Foz d’Igauzu worden als een natuurlijk wereldwonder omschreven en niets is minder waar. Maar daarover later meer. In onze derde hostel (jaja, ik overleef ze allemaal!!!) kregen we het advies in de voormiddag de hydraulische dam van Itaupu te bezoeken en in de namiddag de Braziliaanse kant van de watervallen (ginds heb je een globaal overzicht op de watervallen). De dam was eens interessant om te zien, maar niet echt het vermelden waard in onze reisblog. De namiddag in tegenstelling was een wereld die openging voor me. We namen een trail  van 3 uur die ons de schoonheid van dit plekje liet zien. Je krijgt een mooi overzicht van langs elke hoek. Je komt jammer genoeg niet heel dichtbij de watervallen maar je kan wel al de natuurkracht van deze fenomen voelen. De dag nadien (aan de Argentijnse kant… waar je wel een ganse dag voor nodig hebt), kom je vlakbij. Het water spat echt in je gezicht en tijdens het boottripje (die Mattijs en ik deden) word je echt kletsnat. Jill merkte echter wel op dat er door de droogte (hier heerst er in tegenstelling tot aan de oostkust van Brazilië al sinds 5 maanden een enorme droogte) de watervallen veel minder impressionant waren dan vorig jaar. Ik ben wel eens benieuwd wat dat dan moet geweest zijn in ‘normale’ condities. Wel heb ik heel veel beestjes gezien en dat is altijd mooi mee genomen! ‘k Sta nog altijd verwonderd van ieder vlindertje dat ik zie ;-).

Op de laatste dag in Foz trokken Jill en ik ook nog naar het Parque des Aves (Bird Park). Meer dan de helft van de vogels werd er gered uit de illegale handel of uit slechte condities. Ze geven ze ginds de nodige zorg en proberen ze terug in het wild uit te zetten. Indien dit niet lukt, krijgen ze vaste huisvesting in het park. De rest van de vogels werd ginds geboren. Met het geld van de inkom proberen ze kweekprogramma’s op te stellen voor de bedreigde vogelsoorten ginds. Echt wel een nobel initiatief dat we graag steunen en ondertussen beleef je een gezellige voormiddag.

Ondertussen is het ochtend en zitten we nog altijd op de nachtbus die een vertraging heeft (geen idee hoeveel). Het is dus niet altijd de NMBS waarmee het zo flauw gaat ;-). Verder hebben we alle drie niet zo’n goeie nacht achter de rug en werden we nogal veel gestoord. Maar dat hoort allemaal bij het avontuur zeker?

Tot de volgende keer! Dan zal het uit Bonito zijn (voor de curieuzeneuzen… google! ’t Moet echt wel een paradijsje zijn!)

30-01-2013, 23:16 geschreven door Jill & Evelien