wanneer wij hier staan , is elke dag een nieuw verhaal, vertaald door de liefde , want die houd ons bij elkaar. Zonder liefde geen muziek , geen muziek zonder liefde. De enige betrouwbare liefde , nooit muziek gehad die me bedriegde. Mijn muziek ,mijn ding, mijn uitlaatklep voor gevoelens, mijn liefde, mijn gedachtes, mijn visie op het goede. Wanneer ik in de spiegel kijk zie ik een opgelucht persoon, in tegenstelling tot vroeger is dit waar ik nu hoor . Overal zie ik mensen met frustraties en lange gezichten, Als er geen muziek zou zijn was de wereld maar triestig . Dus ik breng kleur in het leven door middel van muziek , het is zo mooi ik vergelijk het met een mooie regenboog, want na het regenen en schijnen van de zon is de tijd hoog- rijp voor een mooie regenboog en dat is dan muziek . Ik zie de micro als een verfborstel dus ik kleur je leven , speakers als men verf dan kan ik je kleur geven . Ik verdeel muziek niet onder goed of slecht , luister je eigen ding , zo komt de boodschap tot zijn recht.
Een fotoalbum, boordevol mooie beelden en herinneringen, leuke belevenissen uit men leven, en die spelen hier binnenin. Tijden die ik in men leven als gelukkig zijn kon herkennen, maar de slechten waren vermomd en ik moest ze toch verkennen. Die momenten moesten de foto vullen met sombere gezichten, gelukkig dat mooie belevenissen het fotoalbum konden verlichten.
Mensen die ik zie op foto's blijven in mijn gedachten spelen, men neefje waarmee ik elke keer weer een lach deelde. Mijn fotoalbum beschrijft zelfs de pijn die ik door men vader leed, en het masker dat ik draag, zodat niemand van men pijn weet. De data is met bloed zweet en tranen erin geschreven, alleen mijn fotoalbum wist hoe het zat in mijn leven.
Het bewaard mijn diepste geheimen en pijnlijkste pijnen, het verklaart dat ik wil bewijzen wat ik eindelek ga bereiken. Mijn wereld die op zijn kop stond, het kon de waarheid verdraaien, en te denken dat de pijn over kan zijn door een pagina om te draaien. Elk vel papier, elke druppel inkt is een deel van mijn verleden, Ik ben halverwege het boek er is plaats voor de toekomst en het heden.
Dit zijn geheimen dat een boek soms kan bewaren, het soort boek dat belevenissen in foto's kan vertalen. Ik kan wel uren denken of staren naar druppels op het raam, of uren praten met mensen die mijn denken toch niet verstaan. Telkens ik in mijn fotoalbum kijk, kom ik telkens weer tot reden, Ik richt me op de toekomst leef in het heden en leer uit het verleden.
