Het is dinsdag, de dag dat ik mijn rijbewijs ga "halen". Eigenlijk is het ophalen want veel kan er niet mis gaan. Na het nodige papierwerk moet je wachten tot je aan de beurt bent. Eerst doe je de theorie, die niet al te moeilijk is, een kwestie van leren en GOED LEZEN! wat er gevraagd word. Je krijgt 30 vragen en er moeten er 24 goed zijn,daarna ga je met de auto naar de test-track en daar is het weer wachten tot je aan de beurt bent. Nou en dan komt het........ vooruit rijden ,bij de stoeprand parkeren en achteruit file-parkeren. Dat mag je drie keer proberen maar parkeren zijn wij hollanders wel gewend. In een keer goed natuurlijk dan stapt de examinator in en rijd je een blokje, paar keer rechts af en een paar keer links en voor je het weet sta je alweer waar je begonnen bent . De uitslag kwam meteen, ik had een keer te laat voorgesorteerd bij het rechtsaf slaan en dat was 't dan. Gouw naar binnen en een foto maken, tien minuten later sta je buiten met het fel begeerde dingetje. Al met al duurde het bijna drie uur!!!!, maar dat is dan ook het ergste
Na de belevenissen in november/december met de tegenslagen wat het reizen betreft; aansluitingen missen, koffers kwijt, op de terugweg de sneeuw in Europa waardoor we 4 dagen op Heathrow hebben rond gehangen zijn we van start gegaan zoals we waren gestopt, nl. met vertraging. Op Schiphol aangekomen zagen we dat de vlucht met 2 uur was vertraagd. Er zat dus niets anders op dan te wachten maar dat zijn we inmiddels wel gewend. Alleen zielig voor Pluis, onze poes, die moest nu nog langer in haar mandje blijven. Het was ook al duidelijk dat we de aansluiting in Atlanta gingen missen( ik weet het, veel te krap geboekt), dus moesten we overnachten in een hotel. Na wat heen en weer bellen hebben ze er een gevonden die ons binnen lieten met de "beestenboel". De volgende dag weer inchecken, Boy, onze Mechelaar, afgeleverd aan de bagagebalie, hij ging zonder morren de bench in en gaf geen kik toen we wegliepen, en we konden op weg naar Tucson. Wonderwel deze keer zonder enig probleem. Aangekomen in Tucson een taxi gepakt naar de camper die er (zoals Joop en Lisa al gemeld hadden) prima bijstond, "hij" startte ook meteen maar de auto niet. Ik kon de accu ook niet vinden maar Joop kwam langs, ze hadden ons al verwacht, en hielp ons op weg. Meteen maar boodschappen doen om de accu op te laden en voor Pluis een kattebak te "scoren", ze stond al 2 dagen droog. Na een goede nachtrust zijn we alle 4 gesetteld, beesten tot rust gekomen en wij aan de meegebrachte hollandse koffie. Er zijn ook al heel wat mensen langs gekomen die de camper herkennen en ons feliciteren met ons "geluk" . Na het weekend ga ik proberen om mijn rijbewijs te halen,wat volgens de kenners geen probleem mag zijn, en dan kunnen we echt op weg
Het is dinsdag, de dag dat ik mijn rijbewijs ga "halen". Eigenlijk is het ophalen want veel kan er niet mis gaan.
dan stapt de examinator in en rijd je een blokje, paar keer rechts af en een paar keer links en voor je het weet sta je alweer waar je begonnen bent .
