Deze week zat ik in de auto toen ik Flip Kowlier hoorde op de radio. Toen ik een jaar of 18 was was ik een hevige fan van Flip. In die tijd verbleef ik 3 jaar in Pellenberg waar ik de ene operatie na de andere onderging. Ik zie me daar nog liggen in m'n ziekenhuisbed met m'n op 6mm geschoren coupe, m'n hoofdtelefoon op, en in m'n discman steevast het CD'tje van Flip. Vooral "welgemeende" draaide ik zot. De 63 kamergenoten die ik gehad heb moesten willen of niet aanhoren hoe ik in m'n beste West-Vlaams mee zong. "Een welgemeende f*** you, een welgemeende kust m'n kl***** en oj gie peist dak ik mi goan loaten doen" en geloof het of niet maar t'deed deugd, alles een keer goed van me afzingen en het refrein was in de situatie dat ik zat heel toepasselijk. 63 kamergenotes !! Nu ik het hier typ besef ik plots hoeveel er gepasseerd zijn en hoeveel keer ik gezegd heb het beste en stel het wel! En hoe ik zei, ik ben blij voor jou dat je naar huis mag, terwijl ik in m'n eigen vloekte ... Ik zou eigenlijk een paar bladen kunnen typen over de kamergenotes alleen al, ze kwamen echt van alle kanten van het land, terwijl iedereen deed alsof ik van ik weet niet waar kwam. En ze hebben het onthouden, als ik Pellenberg binnenstap zeggen ze gegarandeerd, "ah ons Virginieke, en hoe is het Poperingen"? "Euh k'woon nu in Langemark" ze kijken me vragend aan en het is duidelijk dat ze daar nog nooit van gehoord hebben, "bij Ieper" En dan een glimlach Ieper kennen ze blijkbaar, de volgende keer probeer ik eens met Sint-Jeliens !! ;o)
