18-09-2011, 11:52 geschreven door Rachel Wolf  

Sinds mijn zoektocht naar een Wilgentak, betrap ik mezelf er op dat ik constant met mijn neus in de lucht loop om naar de bladeren van de bomen te kijken. Na wat foto’s te googlen op het internet weet ik nu perfect hoe een wilgenblad eruit ziet.

Gisteren toen ik mijn jongste in de opvang ging halen dacht ik dat ik mijn wilgentak gevonden had. Op de koop toe lagen er afgesnoeide takken langs de boom. Een makkie dus, de takken lagen gewoon voor het rapen. Toen ik de boom wat grondiger bekeek, zag ik een grote vrucht erin hangen. Dat was niet mogelijk, een Wilg heeft pluimachtige, zachte vruchtjes die qua vorm lijken op een smalle dennenappel, maar ze zijn veel zachter. Ik moest me wat verplaatsen om de vrucht van een ander perspectief te bekijken om de vorm te herkennen. Neen, ik heb geen bril nodig, de boom was gewoon immens hoog en volgestouwd met bladgroen waardoor ik geen volledig zicht had. Toch herkende ik na goed kijken een grote groene bolster met ruwe stekels erop zoals op een cactus. Ik had een Wilde Kastanjeboom voor me staan en geen Wilg. Goed dat ik het nog niet hardop gezegd had, de arme boom zou van shagrijn misschien zijn enige vruchtje hebben laten vallen, met de bedoeling me te raken. 

15-09-2011, 23:43 geschreven door Rachel Wolf  

Enkele nachten geleden was het volle maan. De laatste volle maan voor de herfstequinox. Toen ik eraan herinnerd werd, werd ik even overmand door een stressgevoel. Ik had mijn beste vriendin een aantal maanden geleden beloofd dat we deze feestdag niet ongemerkt voorbij zouden laten gaan en werk zouden maken van een heus ritueel. Het feit is dat ik, vandaag op 13 september, nog geen enkele voorbereidingen heb genomen om Mabon op 21 september te vieren.

Geen nood ik heb nog welgeteld 8 dagen. Een wat stress kan wonderen doen en prestaties onder druk zijn daarom niet altijd de slechste. Dit gezegd en geschreven zijnde doe ik een belofte aan mezelf en omdat ik een hekel heb aan loze beloftes, vooral die aan mezelf zie ik mij genoodzaakt om vliegensvlug tijd te maken om een brainstormmeditatie te houden.

Mediteren doe ik op de meest gekke momenten van de dag. In een gesprek met mij collega suist me plots door het hoofd : “snij een staf van wilgentakken.” Waar in godsnaam vind ik wilgentakken? Staan knotwilgen niet enkel in West-Vlaanderen?

Om het zeker te weten doe ik een sms naar mijn dochter : “Waar vind ik wilgentakken?” Vrij snel krijg ik antwoord : “Aan een Wilgenboom.” Waarschijnlijk denkt mijn oudste dat haar moeders natuurkennis niet verder reikt. Ik sms : “Waar vind ik een Wilgenboom?”. Enkele seconden later sms’t ze me terug : “In een bos.”

13-09-2011, 23:26 geschreven door Rachel Wolf  

Mabon (feestdag)

Het Wiel van het Jaar

Mabon is een van de vier 'kleinere' of minder belangrijke sabbats binnen de paganistisch stromingen. Ze wordt gevierd als dag en nacht gelijk zijn (in evenwicht) tussen 20en 23 september (de dag kan elk jaar wat verschillen). Dalende of zuidwaartse nachtevening. De zon staat loodrecht boven de evenaar, wat voor het noordelijke halfrond betekend dat het herfst is. Dit wordt ook wel equinox genoemd (latijn : gelijke nacht). Tijdens equinoxen zijn  de lengten van dag en nacht hetzelfde.

De dag wordt in veel kringen gebruikt als een offerande en dankbode aan de goden voor een goede oogst en een vruchtbaar jaar. Er werd in vroegere tijden gevraagd of de goden de bescherming konden bieden voor de wintermaanden, tegenwoordig vragen mensen dit op een iets andere manier, maar het gebruik is nog steeds in ere. Mabon is het tweede oogstfeest (Lughnasad is het eerste). Tijdens Mabon wordt er bedankt voor de behaalde oogst maar je kunt bij de viering van dit feest ook uitgaan van een ‘figuurlijke oogst’. Dus stel jezelf vragen als; “wat heb ik de afgelopen periode behaald (geoogst)" en wees hier tijdens de herfstequinox dankbaar voor. In een ritueel kun je een voorwerp gebruiken dat voor jou deze oogst symboliseert en dit op een creatieve manier in je ritueel verwerken

De naam Mabon is vrij recent. In oude (Keltisch) tijden werd de maand september wel als heilig gezien, maar niet als Mabon gevierd. De naam Mabon werd gekozen om het 'Keltische gevoel' te laten terugkeren bij het evenement. Het is wel zo dat veel Europese paganisten er voor kiezen om Mabon niet te vieren, als afzetting tegen de Amerikaanse markt, waar dit een steeds groter evenement wordt, ook buiten de Paganistische groeperingen.

13-09-2011, 23:23 geschreven door Rachel Wolf