Weer een lange tijd geleden sinds mijn laatste blog, niet dat iemand dit leest ofzo, daar ben ik me wel van bewust, toch geeft het iets... een gevoel. Achja
Alweer bijna een jaar geleden sinds ik nog iets had geschreven, en daar bedoel ik eerder poëzie bij ;)
Wel hier zal ik een stukje laten zien...
De stille woorden
De stille woorden, die maar niet naar boven willen drijven.
Het meer, zo rustig en onaangeroerd.
Misschien,
Misschien is het beter dat de woorden beneden blijven,
Nooit uitgesproken worden,
Misschien is het beter.
Maar dan wil ik daar ook heen,
Stap voor stap het meer in,
De golven verbreden, maar worden weer wazig tot vlak,
Wanneer ze verder gaan,
Tot ik helemaal,
Ondergedompeld ben,
In het koude, donkere water
Terwijl de laatste golf verder kruipt,
Vergeet men ook mij.
Daar lig ik, bij mijn woorden,
Daar lig ik,
Voor altijd.
Geschreven : 23.30 te Oost- Vlaanderen door Black Rose, mij dus
