Ik heb een gevoelige achterstand opgelopen met het plaatsen van verslagjes van de loopwedstrijden (shame on me). Tijdsgebrek, en een beetje luiheid liggen aan de basis van deze achterstand.
In ieder geval: ik ga proberen alles nog online te krijgen. Voor de rest heb ik me ook voorgenomen om mijn traingen toe te voegen. (met andere woorden de verslagjes worden korter, maar ze gaan talrijker worden zodat iedereen een beetje kan volgen)
Een perfecte dag dus om om 4u30 op te staan, en richting werk te vertrekken L Zucht
Dan heb ik een week voordien ook nog 5 dagen in bed gelegen door ziekte
Met andere woorden: ik heb niet al te hoge verwachtingen vandaag.
Na de dagelijkse beslomeringen op het werk en de PC-problemen die ik nadien nog probeerde te verhelpen, is het hoog tijd om richting Geel te vertrekken.
Vandaag trekken we met de knusse familie richting Geel, aangevuld met supperters Omi, Opa en Bompa.
In Geel aangekomen rijden we met de autos meteen op het parcours, en was het eigenlijk onmogelijk om een parking te vinden: Op het volledige parcours geldt er immers een parkeerverbod langs de wegen. Na wat te prullen rijden we dan toch maar ergens het veld in Achteraf gezien niet echt nodig, vermits blijkbaar toch overal langs het parcours autos stonden. (en ik nergens een boete zien hangen heb)
De inschrijvingen waren perfect geregeld, en voor een keertje waren we goed op tijd zodat we ons niet hoeven te haasten.
De eerste kinderloop was voor de kindjes van het eerste en het tweede studiejaar: 200 meter. Eigenlijk was Mayte dus nog te jong om te mogen meedoen. De vrees bestond dan ook dat Mayte zou opgeven, omdat ze de laatste tijd blijkbaar niet zo goed met verlies kan omgaan. Maar kijk eens aan, eigenlijk loopt ze één van haar beste wedstrijdjes en zijn we dan ook fier dat ze tot op de meet ervoor gaat.
De eerste 3 plaatsen is te hoog gegrepen, maar ze laat een hele hoop andere kinderen achter haar. Enkele mooie fotos (zie fotos) zijn daar het bewijs van.
De reeks van Shauni zal gelopen worden over 1km.
De laatste loop die we Shauni zagen doen (in Olmen) was zeker en vast een opsteker: ze bleef ervoor gaan. We hopen alvast dat ze vandaag die positieve lijn weet door te trekken.
Aan de start verschijnen 5 jongens en 2 meisjes. Tweede zal ze dus sowieso worden En eerlijk gezegd vermoedden we dat het andere meisje sneller zou zijn
Na het startschot stoof dit meisje dan ook weg
Vervolgens was het een viertal minuten wachten tot we de atleten terug in de laatste rechte lijn zagen verschijnen: En kijk eens aan! Shauni draait de bocht in als eerste meisje! Nog een klein stukje op de tanden bijten tot aan de finish, en de buit -de eerste plaats op het podium- is binnen!
Door haar krachten beter te verdelen dan haar tegenstandster wint Shauni haar reeks, proficiat! (doe zo door! af en toe een beetje trainen! Een bevredigende prestatie leveren als je een beetje traint is immers altijd leuk)
Dan wordt het langzaam tijd voor Christy en mij om ons op te warmen, zodat we klaar zijn om onze 4,8 km af te leggen.
Tijdens het opwarmen heeft Christy echter al last van hartkloppingen. (Mja, ik maak me er regelmatig ongerust over )
Uiteindelijk begeven we ons richting start. Christy besluit om toch maar mee te lopen en positioneert zich halfweg de groep, ik zet me op de tweede startrij. (ik had immers gezien dat vorig jaar echt wel hard gelopen werd op deze wedstrijd, en wou me dan ook niet totaal dood lopen in de eerste kilometer).
Na het startschot laat ik me een beetje meegaan met de groep om zo een eerste kilometer te lopen in 3:33 Straf, want ik had niet het gevoel dat we zo snel liepen.
Al bij al vond ik dat ik vrij constant liep: enkel het zandweggetje (bijna 1km lang, beetje grind en af en toe wat zandstroken) doen me pijn. Dit stuk lag niet superzwaar, maar blijkbaar toch genoeg om een zwakkere 4:16 op een km te lopen.
Aankomen doe ik vermoeid, maar niet totaal dood, en dat met een gemiddelde van 3:54/km. Een verdienstelijke 15de plaats op 159 deelnemers Hier kan ik best mee leven eigenlijk.
Na de aankomst en na de eerste puffen ga ik op zoek naar Christy. Het valt me op dat ik wel erg ver moet lopen voordat ik ze zie aankomen. Blijkbaar heeft ze er een echte calvarietocht opzitten: verschillende keren moeten stoppen, zwaar afgezien en half strompelend moet ze nog enkele honderden meters afleggen. Eerlijk gezegd: ze ziet er ook niet goed uit, dus ik probeer mezelf in te tomen om haar niet verder aan te porren.
Blijkbaar was ze door in de helft van de groep te starten veel te snel gestart. Hierdoor de eerste kilometer geforceerd, en dan gaat natuurlijk het licht uit Nu, eerlijk waar als je dan toch nog het doorzettingsvermogen hebt om verder te lopen tot de finish, dan verdient dat in ieder geval ook een pluim.
Dit was een leerrijke les: te snel starten snijdt helemaal de benen af. Vermits Christy eigenlijk nog maar pas aan het lopen is, is het eigenlijk veel beter om mee te starten met de laatsten, er een kilometer bij te blijven en dan even te kijken wat nog mogelijk is.
Al doende leert men J (toch is ze niet laatste: een derde laatste plaats op 159 deelnemers)
Vermits de douches wat verder lagen, en je dus met een pendelbus moest gaan, beslissen we om ons niet te douchen. We begeven ons naar de zaal, in de hoop een prijsje in de wacht te slepen met de aanwezigheidstombola. Mayte is best gelukkig dat er voor de kleinsten ondertussen nog een springkasteel is.
Ondertussen maak ik me toch ongerust in Christy: Ze voelt zich niet goed en heeft nog steeds last van hartkloppingen: Een uur na de wedstrijd heeft ze nog hartslagen tussen de 165 en 185 Dit is echt niet gezond, en zullen we zeker in de toekomst in de gaten moeten houden.
Gelukkig wordt ons wachten beloond: Christy wint een gevuld winkelbakje! Leuk, en goed gezind trekken we alvast terug naar huis.
De statistieken:
4645 mtr 18min 09sec 3:54/km Gem Hartslag 184 max 191 15de van 159
De vijverrun in Heusden/Bolderberg wordt georganiseerd door de gemeente Heusden-Zolder en door AVT-Heusden.
Heel wat bekend volk natuurlijk aande start in Heusden, ondermeer: Broer Tom, zijn vriendin Pascale, Lieze, Nico, Tamara, ikzelf, Shauni en Mayte.
Door het laattijdig schrijven van dit verslagje ga ik me een beetje beperken tot de essenties.
Onthouden doe ik vooral dat het een echt zwaar parcours is in Heusden: Veel losse zand, hellingen die echt zwaar vallen, en zeker voor 75% lopen in het bos.
Ikzelf start vrij goed en loop een tijdje in derde positie, maar moet even voor halfweg een Nederlander laten passeren waardoor ik mooi als 4de weet te eindigen. Nico wint met overwicht de 5km. (onthouden doen we dat het een erg zwaar parcours is dat zich bijna volledig in het bos afspeelt, behoorlijk wat losse zand, en een zeer pijnlijke helling die we moesten trotseren)
Tom eindigde als 17de, Pascale 46ste op 63 deelnemers.
Tamara weet een heel mooi derde plaats bij de vrouwen te veroveren!
Nico doet nadien ook nog mee op de langere afstand, en kaapt daar ook nog de tweede plaats weg.
Zowel Nico als ik waren geweldig Lucky-boys: Bij de aanwezigheidstombola winnen we beiden een ballonvaart. Prachtig om zoiets te kunnen winnen: Ik had dit immers al lang willen doen (maar door het stevige prijskaartje heb ik dit al lang uitgesteld).
Ik zal in ieder geval in het vervolg proberen mijn verslagjes sneller te schrijven, zodat ze toch net iets meer info bevatten J
Statistieken:
4596 mtr 18min 46sec 4:05/km (hartslagband niet bij) 4de van 63
Zo eens op een maandag lopen: dat is ook eens iets anders.
Paasmaandag is blijkbaar een vaste afspraak in Olmen om er de jaarlijkse paasjogging te doen.
Prachtig weer en een jogging met traditie, meer is er niet nodig om een pak volk op de been te brengen!
De ouders van Christy hebben van het mooie weer gebruik gemaakt om ook eens een loopje mee te maken, en dit inspireert Christy (u leest het goed) om vandaag voor de eerste keer ook eens een loop mee te doen!!! Wat dat geven zal, dat vraag ik me ook af wanneer we ons gaan inschrijven in de tent.
Volgende deelnemers van ons schrijven zich in:
Nico: 12km
Tamara: 8km
Björn, Bram en Christy: 4km
Mayte en Shauni: de kinderlopen
Mayte e n Shauni doen flink hun best in hun kinderlopen en weten beiden onder gejuich van moeke en opa te finishen bij de eerste 10 van hun reeks.
Ze krijgen beiden een zakje met wat lekkers, en kunnen vervolgens gaan genieten van het lekker warme zonnetje.
Al de andere afstanden vertrekken samen.
Een lekker gezellige drukte heerst er aan de start. Nico, Bram en ik weten ons toch vrij vooraan te plaatsen om zeker niet te traag te vertrekken.
Christy heeft zich achteraan geplaatst en weet zich gesterkt door een bemoedigend zoentje van mij (lol): met de koptelefoon op de oren maakt ze zich klaar voor haar eerste echte jogging en dit met de intentie om de laatste voor te blijven.
Startschot gaat, Nico vlamt weg, Björn er maar achteraan Klinkt dom Is het waarschijnlijk ook: Ik roep nog naar Nico: Wat is dat hier, hier wordt nogal gevlamd. De tussentijd na de eerste kilometer geeft me gelijk: 3:32.
Terwijl de echte goeien (en dat zijn er toch heel wat) gezwind nog een tandje bijsteken moet ik al snel meer dan een tandje minderen. Wetende dat de volledige afstand net geen 4 km is, weet ik dat het weer een pijnlijke calvarietocht dreigt te worden.
Onderweg zie ik nog een ambulance langs het parcours staan: het is blijkbaar anderen ook nog opgevallen dat ik echt dood zit. J
Er komst mij behoorlijk wat volk voorbij gelopen, en bij niemand kan ik mijn wagentje vasthaken: het is dus al puffend en harkend naar de finish trekken.
Eenmaal de meet bereikt krijg ik een zakje met wat lekkers toegestopt, ergens verzacht dat toch altijd de pijn ;-)
Ik weet de 10de plaats te bemachtigen op 113 deelnemers. (een officiële uitslag werd er niet opgemaakt door de organisatie, enkel alle tijden werden opgenomen en uitgegeven, zonder de namen van de lopers enkel de loopnummers)
Snel haal ik de camera op bij Moeke, en ga ik op zoek naar Bram, Tamara en Christy.
De eerste die ik tegenkom is Bram: Hij heeft er weer een goede loop opzitten, iedere wedstrijd blijft hij zijn niveau verbeteren!
De volgende persoon die ik zie afkomen is Tamara. Ik roep haar dat ze eventjes naar de zijkant van haar groepje moet gaan, kwestie van een mooie foto te hebben J Ze maakt me echter direct duidelijk dat ze dood zit, en dat ze er ook na 1 ronde de brui aan geeft (ze had zich oorspronkelijk ingeschreven voor de 8km Het werden er maar 4) Als het niet gaat, dan moet je natuurlijk ook niet zwaar liggen forceren - dit heeft niet de minste zin.
Vervolgens is het verder lopen naar mn Sjattieke: 2 bochtjes nemen, wat lopen en kijk eens wie we daar in de verte zien: Het roze T-shirt!!! Wat me meteen opvalt is dat Christy eigenlijk nog vrij goed gaat, en zeker niet steendood zit, en vooral Ze loopt lang niet laatste!
Ze heeft zich bij 2 start-to-run- dames genesteld en lijkt hun tempo goed aan te kunnen.
Nog een goede 500 meter te gaan zeg ik haar. Dit lijkt voor haar het sein om nog een extraatje te doen, want zonder enig probleem laat ze de 2 dames achter.
Met een 100ste plaats op 113 deelnemers is dit echt een mooi resultaat voor zo een eerste loopje. (mja, ben wel fier op mijn sjattie J )
Even later komt Nico al binnen: hij haalt de eerste plaats op de 12km!
Onder al de deelnemers wordt nog een aanwezigheidstombola gedaan. En welke naam horen we daar door de luidsprekers schallen?! Inderdaad: Thats me: Een grote fles Bier met een glas en een handdoek: best leuk! Ook Nico weet een prijs in de wacht te slepen: Een sweater met het logo van de jogging op.
Na nog een plaatselijke hot-dog en een streepje zon keren we dan ook allemaal goedgemutst richting Heusden-Zolder.
De statistieken van de loop:
3804 meter 14min29sec 3:48/km Gem/Max hartslag 184/19210de van 113 deelnemers
kmtijden: 3:32 3:50 3:56 3:54
Statistieken van Christy
3804 meter 26min47sec 7:03/km 100ste van 113 deelnemers
Kijk eens aan We hebben de tijd en goesting toch gevonden om onze achterstand wat betreft de verslagjes eens weg te werken.
Afgelopen 2 weken qua trainingsarbeid heb ik wat in een dipje gezeten, waardoor ik me ook niet 100% in mijn vel voelde en dus ook niet de drang had om alles lekker neer te pennen...
11 April 2009 ben ik in ieder geval gaan lopen in Langdorp: De Gijmeljogging. Deze jogging maakt deel uit van het aarschots jogging criterium.
Blijkbaar waren er niet echt veel andere officiële wedstrijden gepland in dit weekend, het gevolg was dat behoorlijk wat atleten van atletiekclubs de weg vonden naar Langdorp, de tegenstand was dus van stevig niveau.
Vermits niemand van onze vaste kliek blijkbaar zin of tijd had, was ik de enige afgevaardigde die de verplaatsing naar Langdorp maakte. Ook dit heeft zijn charme: geen stress om op tijd klaar te geraken J
GPS ingesteld, en al cruisende via de snelweg vertrokken met een leuk muziekje knallend uit mijn auto-boxen, en dit terwijl een water-zonnetje achter glas een aangename warmte produceert. Eenmaal aangekomen vond ik nog een parkeerplaatsje meteen aan de ingang, en zelfs de voorinschrijvingen waren perfect geregeld! Men zou gaan verwachten dat het een ideale loopnamiddag zou worden.
Blijkbaar was ik toch een beetje nipt vertrokken, waardoor ik niet meer de tijd had om het volledige parcours te verkennen. Mijn vaste gewoonte is dan om de laatste kilometer toch maar even te verkennen. Hmmmm wat me opviel was dat je soms wel echt over smalle paadjes moest kronkelen, en dat er zeker op het laatste wel wat bospaadjes moesten bewandeld (of liever belopen) worden.
Door het grote aantal deelnemers beslist de wedstrijdorganisatie om de 10 en de 5km niet samen te laten starten: een goede beslissing MAAR wie bedenkt nu toch het volgende?!: De lopers van de 5km starten 2 (Slechts 2!) minuten na de 10km
De loper naast mij aan de start vraagt de starter nog om het vertrek 10 minuutjes uit te stellen
Jammer maar helaas, dit was niet meer mogelijk. Het Gevolg? Reeds na 800meter hadden we de traagste lopers van de 10km te pakken, en werd het een onplezant slalommen tussen de trage lopers van de 10km Wat een hel! Zeker als je weet dat er van die plezanteriken zijn die dan ook nog eens graag met 5 naast elkaar lopen, waardoor het voor de 5km-lopers helemaal moeilijk passeren wordt. Probeer je dan ook nog even voor te stellen welke situaties je krijgt op de mega-smalle bospaadjes waar je eigenlijk niet kan voorbij steken.
Ik heb dan ook meer dan eens in mn binnenste moeten vloeken, en een tijd onder de 4 minuten de kilometer leek me al helemaal onmogelijk door het oponthoud.
Ik was nochtans mooi met de eerste mee gestart, maar qua uithouding is er nog veel werk aan de winkel: na een poosje moest ik er een heleboel laten lopen, en wist ik dat het weer harken zou worden om de finish zo snel mogelijk te halen.
Finishen doen we uiteindelijk in 3:55/km, eigenlijk nog onverwacht goed ondanks het oponthoud en de bospaadjes.
Een 19de plaats op 191 deelnemers Mja, ik zei het al, er waren behoorlijk wat goede lopers (waar ik mn eigen tot op heden niet bijreken)
Na een welverdiend doucheke krijgt elke deelnemer 8 potjes Danone. Omdat er slechts 1 prijs is voor de aanwezigheidstombola (wel een 8-daagse reis), en omdat er een pak volk was, besluit ik deze trekking niet af te wachten
Vermits het al heel de week aan het regenen was, hield ik het weerbericht angstvallig in de gaten.
Ik had immers een goede trainingsperiode achter de rug En dat schept dan toch altijd bepaalde verwachtingen.
Enkel Bram en ik trekken richting Olen om deel te nemen aan de plaatselijke KWB-Loop.
Voor de eerste maal dit jaar kunnen we de korte broek uit de kast halen - de weerman had met andere woorden gelijk: een zacht zonnetje en een licht briesje, meer hebben we niet nodig om meteen op te fleuren.
Dadelijk na het toekomen gaan we op zoek naar de inschrijvingsstand Na enig aarzelen besluit ik me vandaag in te schrijven voor de 4,3km, en de 12,7km. De bedoeling is alles te geven op de 4,3km, en nadien als snelle duurloop/training de 12,7km in te lassen.
Bram zal de 4,3 km voor zijn rekening nemen.
Tijdens de verkenning van het parcours blijkt dat het zwaarste stuk op het einde ligt: Vermits we daar richting het kanaal lopen, krijgen we de wind daar op kop.
Een hele rits lopers meldt zich rond de startplaats (4,3 en 8,5km lopen samen). Bram en ik kunnen ons op de tweede startrij nestelen: ideaal om niet te snel te vertrekken en toch mee te zijn.
Na het startschot herhaal ik constant voor mezelf: Niet te snel, niet te snel, (mijn eeuwige probleem is immers te snel starten, en daarna dood zitten )
Vlotjes vlogen de eerste meters onder de voeten door, en voordat ik het goed en wel besefte gaf mn Forerunner een beepje van de eerste kilometer: 3min30 Raar Dit is eigenlijk vrij snel voor mij, en toch had ik niet het gevoel dat ik me aan het opblazen was.
Het parcours lag er bijna volledig vlak bij, waardoor ik begon te hopen op een, voor mijn doen, goede eindtijd.
Kilometer 2 -> 3min50, ook dat is nog snel genoeg.
Ondertussen begin ik toch te voelen dat de ademhaling niet echt veel sneller meer kan: Dat wordt dus nog 2,3km serieus doorbijten en afzien.
Ondertussen komen 2 lopers me voorbij die me echt wel wat te snel gaan volgen is dus niet echt een optie. Tegelijkertijd merk ik dat ik wel begin te naderen op een loper voor me: Echt stilvallen doe ik dus niet (Probeer ik mezelf moed in te spreken?)
Meter per meter schuif ik dichter op onze stilvallende voorloper. Een goede kilometer voor de eindmeet weet ik hem te pakken. Even pruttelt hij nog tegen door in mijn spoor te hangen, doch uiteindelijk moet hij buigen voor mijn meedogenloos eindoffensief (lol).
Terwijl ik de laatste meters inga, denk ik nog: ik heb me vandaag niks te verwijten, ik heb echt wel alles gegeven Om vervolgens half dood over de eindmeet te huppelen/strompelen. Een 5de plaats op 85 deelnemers: mooi!
Snel een blik op de klok: 16min 22: dat is eindelijk eens onder de 4 minuten per kilometer.
De Forerunner geeft aan gemiddeld 3:50/km. Dat is dus meteen een grote stap voorwaarts J
Niet zo veel later komt Bram ook het hoekje omgelopen, met zijn alom-gekende eindspurt. Ook Bramskibeat weet een heel stuk van zijn persoonlijk record af te pitsen: Gemiddeld haalt hij 4min50/km! (mits een beetje extra training komen Tom zijn kilometer-tijden in het vizier)
Daarna is het kwestie van zo snel mogelijk een beetje te recupereren. Menig sportdrankje verdwijnt achter de kiezen zodat we een goed half uur later klaar zijn voor de start van de 12,7km.
In deze wedstrijd heb ik het geluk om snel iemand te vinden die net ietsje harder loopt dan ikzelf. Ik besluit deze man te volgen tot ik echt niet meer kan. Tot mijn eigen tevredenheid kan ik hem met de nodige moeite- volgen tot op het einde: de kilometertijden liegen er niet om: Bijna constante kilometertijden.
Bij de tombola achteraf win ik 1 fles schuimwijn in een mooie opbergdoos Bram heeft iets minder geluk
En wat nog het strafste van al is: Christy ging niet meelopen Maar wie staat er op de loopband als we thuis komen?! Inderdaad Christy J Getuige daarvan: zie fotos.
Ik weet het, het is zo niet onze gewoonte Maar omdat maart niet al te veel wedstrijdjes bij ons in de buurt brengt, besloten we om deze keer toch de verplaatsing te maken naar Putte: een dikke 60 kilometer van Heusden.
De deelnemers:
Mayte: 100m
Shauni: 700m
Bram: 2420m(mooie prestatie vermits hij de nacht had gedaan!)
Tamara: 5000m
Nico: 10350m
Björn: 2420m en 10350m
Christy: wou voor de eerst maal meelopen, maar besluit op het laatste nippertje om dit toch maar niet te doen. Maar werkt wel een training van 2400 meter af.
Hanneke: Supporter
Na de nodige (en vooral gebruikelijke) vertrek-stress, trekken we onder een stralend zonnetje richting Putte. De GPS doet fijn zijn werk, waardoor we een kleine 50 minuutjes later aankomen: Een gezellige drukte heerst op en rond het parcours.
Veel volk, en toch lopen de inschrijvingen lekker vlotjes, waardoor we met Shauni en Mayte al snel richting vertrekplaats kunnen.
Mayte loopt tegen haar leeftijdsgenootjes de 100 meter en weet de vierde plaats (op 15) te bemachtigen, en dit slechts op een zucht van nummer drie. Een medaille en verrassingspakketje doen de vermoeidheid al snel vergeten!(trouwens: de kinderen krijgen leuke pakketjes, en moeten slechts 1 inschrijvingsgeld betalen!)
Shauni krijgt op haar 700 meter behoorlijk stevige tegenstand door de atleetjes van de plaatselijke atletiekclubs. Doch met een zesde plaats (op 10) mag ook zij tevreden terugblikken op het namiddagje Putte.
Dan is het aan Bram en mij. Een mooie bezetting van 78 deelnemers maakt zich klaar voor de start van de 2420meter.
Doordat ik nogal laat richting start ga, moet ik vertrekken vanop de tweede rij.
Na het startschot valt het me dadelijk op dat er wel erg hard gevlamd wordt die eerste meters: In achtste positie duiken we het veld in, waarna ik me begin af te vragen of ik al de eerste tekenen van vermoeidheid begin te voelen. Tjonge Dat is wel al snel
Achteraf zal blijken waarom: Een eerste kilometer in 3:26 is echt nog veel te snel voor mij, wetende dat er een heel deel akker en veldweg moest afgelegd worden.
Er zat dan ook niets anders op dan te sterven en diep hijgend te hopen dat de finish snel zou komen.
Gelukkig kon ik nog rekenen op Nico die me herhaaldelijk al lopend een hart onder de riem komt steken.
Uiteindelijk finishen we in exact 9 minuten op de 11de plaats. Niet super, maar eigenlijk zo slecht nog niet
Ondanks de weinige uren slaap weet ook Bram de finish te halen als, vrij sterk al 36ste !
Vermits ik zelf steendood zat vergeet ik te kijken of Bram zijn geweldige eindspurt van vorige week op de Midwinterjogging weet te herhalen .
Het zwaarst bezette nummer van de namiddag was de 5km! Een gigantische groep van 340 deelnemers, inclusief Tamara, zet zich in beweging. Omdat het parcours op enkele plaatsen geweldig smal is, zijn er stukken waar er niet echt vlotjes kan doorgelopen worden.
Het was voor de organisatie dan ook onmogelijk om voor iedere deelnemers een juiste eindtijd te geven: Zo moest Tamara 30 meter voor de eindmeet al aanschuiven in een rij om haar loopnummer te kunnen aangeven.
In de rangschikking staat ze als 209de gecatalogeerd, wat haar in het vrouwenklassement nog vrij goed plaatst.
Ik ben een beetje benieuwd hoe de organisatie dat volgend jaar zou kunnen oplossen, omdat ik niet zo direct mogelijkheden zie om het parcours te veranderen.
Terwijl Tamara haar 5 km afwerkt begint Christy haar training op de plaatselijke Finse Piste. Omdat ik straks ook nog graag de 10km loop, neem ik deze gelegenheid te baat om de spieren ook wat los te lopen. 2500 meter joggen, en dat zonder te stoppen: dat is een mooi begin voor Christy Nu alleen nog zien of ze in de toekomst dit weet vol te houden.
Nadien lopen Nico en ik nog de 10km. Ik aanvankelijk met de ambitie om deze afstand te beëindigen als toerist, maar gaandeweg groeit toch de ambitie om een (voor mij) mooi tempo aan te houden.
Onderweg vind ik net nog een paar keer voldoende adem om Nico wat ondersteunende woorden toe te roepen, wanneer hij mijn pad net kruist.
Nico eindigt als 7de op een goede 250 deelnemers, ik eindig als 115, en ben daar best tevreden mee.
We waren echter wel een beetje ontgoocheld dat er blijkbaar geen douches (enkel wat emmertjes met water) voorzien waren.
Toch ook even vermelden dat er voor iedere (!) deelnemer een prijsje voorzien was.
Tamara won een geel vestje met een looplampje, Nico twee fotokadertjes, Bram een doos met kabel-strips, Ikzelf een mooie maatbeker en soort platieken water-tuil.
Gegevens 2420meter:
2365 meter 9:00 - Gem Hartslag 185 3:48/km-11de van de 78
(km1: 3:26 km2: 4:07 rest: 3:56)
Gegevens 10350meter:
10096 meter 46:54 Gem Hartslag 179 4:38/km-115de van de 261
Het had op mijn werk wel wat voeten in de aarde gehad: maar kijk eens aan, het was me gelukt om te wisselen, en zo kon ik op de 21ste toch deelnemen aan de midwinterjogging in Hasselt/Kiewit.
Goed vroeg (en met de nodige stress je weet wel kinderen die zich ook moeten klaarmaken ) planden we onze afreis richting Kiewit. Snel nog even langs Zonhoven passeren om Bram op te pikken en dan in een recht (doch bochtige) lijn naar de atletiekpiste van Kiewit.
Vooreerst overschouwen we de troepen nog een keertje:
Deelnemers: * 1km: Shauni
* 5km: Bram, Pouckie, Bjorn
* 10km: Anniek
Supporters: Tante Mon, Tant Nicole, Fonzie, Bompa, Christy, Mayte en Hanneke (verder waren de ouders en schoonouders van Pouckie ook aanwezig, de vriendin van Pouckie en de mama van Anniek hebben we ook nog gezien)
De organisatie van de AVT-kern Hasselt was weer perfect: Inschrijvingen verliepen vlot, en nog voor het lopen wist je al of je iets gewonnen had met de tombola. (Shauni wist 4 etikketten in de wacht te slepen, Bram was mogelijk nog trotser op zijn 4 tennisballen)
Enige puntje van kritiek bij deze grotere joggings blijft toch de inschrijvingsprijs: 7 euro is toch een behoorlijk bedrag! (in Belgisch geld wil dit zeggen dat je voor een loopje te mogen meedoen bijna 300 frank moet neertellen )
Shauni wist de spits af te bijten op de 1km kidsrun. Bram wierp zich op als grote motivator en liep een heel eind met Shauni mee om zo haar de (nodige) peptalk toe te roepen.
Mede door deze aanmoedigingen liep Shauni goed door, en wist ze uiteindelijk beslag te leggen op de 6de plaats, op 16 deelnemers. (3de vrouw)
Bram was meteen ook opgewarmd en kon zich langzaam verplaatsen richting start van de 5km.
Tijd voor de 5km!
Zowel Bram, Pouckie als ik hadden ons bij de start op de tweede startrij genesteld.
Echte grootse plannen hadden we niet: Iedereen had zijn deel van de pech al gehad: ziekte, spierstijfheid en op de koop toe druilerig en nat weer.
Met Pouckie had ik de afspraak gemaakt dat ik hem zo lang mogelijk zou proberen te volgen, zo had ik immers iemand die mij in de beginfase kon intomen, en op wie ik nadien mijn tempo kon afstemmen.
Meteen na het startschot gingen we er aan een gezapig tempo vandoor. Aanvankelijk had ik het gevoel dat we te traag gingen, maar de statistieken geven me weer ongelijk: De eerste kilometer was in 3:44 meer dan snel genoeg!
Na een goede 1,5km kwam er een bochtje naar links waarna ik een gaatje moest laten. Verder aandringen had geen zin en zou me toch opgeblazen hebben. Ik besloot dus wijselijk om over te schakelen op mijn eigen tempo.
Traag maar gestaag zag ik Pouckie telkens iets verder weglopen, maar het feit dat ik niet stilviel was op zich al een vreugdedansje waard. (dit zou ik om begrijpelijke redenen niet tijdens de wedstrijd doen)
Het parcours lag er behoorlijk goed bij, toch konden we niet op 100% van ons kunnen lopen: op verschillende plaatsen lagen drassige plekken en we moesten behoorlijk wat bospaden doorlopen en dan vergeten we de strook Finse piste op het einde nog te vermelden
Onderweg waren we vooral blij dat onze supporterskliek ook van zich liet horen, dit geeft toch een extra motivatie om nog eens een extraatje te geven Zeker nu ik vanaf heden de wedstrijdjes loop zonder mijn mp3-speler op mijn hoofd.
In ieder geval halen we met een meer dan bevredigend resultaat de eindmeet. (en zijn we de volgende dag ook blij met een vermelding van de uitslag met onze naam erbij in Het Belang van Limburg - Zie ook foto's)
Toch nog even vermelden dat Bram er een geweldige laatste spurt uitperst! De laatste 300 meter trekt hij zo stevig door dat zijn benen moeilijkheden hebben om zijn lijf te volgen (of was het nu omgekeerd?)
In ieder geval weet hij daar nog ettelijke plaatsen te winnen, en voor de eerste maal duikt hij onder de 27 minuten! (5minuten 19 seconden per kilometer)
Door douche-perikelen (hoewel we ondertussen toch al terug aan de aankomst stonden)zien we Anniek niet lopen, maar met een eindtijd van iets meer dan 56 minuten op de 10km, neem ik aan dat ook zij zeer tevreden is.
Ah ja, wat betreft de statistieken, vertrouw ik zoals steeds op mijn Garmin Forerunner.
Dit wil zeggen volgens het systeem was de exacte afstand 5026 meter. (hetgeen dan toch een klein verschil geeft, wat betreft de gemiddelde tijd per km)
Een zonnige, doch koude Valentijnsdag wist ons te inspireren tot enig zweetwerk, want op deze dag stond onze duathlon ingepland.
De deelnemers van vandaag:
-Nico (loper) (vormt een team met Stefan Vaes (mountainbiker), ze vonden elkaar na hun deelname van 2008)
-Björn (ik dus) (loper) en Bart Peeten (moutainbiker)
Ook de supporters waren op deze vrolijke dag weer paraat:
Tamara, Kathleen (vriendin van Bart), Christy, Mayte, Shauni, Hanneke , en zelfs Pouckie met vriendin wisten de koude te trotseren.
Het opzet van de wedstrijd: Elk duo heeft 1 loper en 1 fietser.
De loper begint de wedstrijd met een run over 3,3km, vervolgens geeft hij zijn nummer door aan de moutainbiker, die vertrekt voor een traject van 24km, om ten slotte de loper nog eens weg te sturen voor een loopje van 3km.
42 Duos hadden zich voor deze aflossingswedstrijd ingeschreven.
Meteen na het startschot werd er meteen stevig de pees opgelegd. De meeste duos hadden zich dan ook een capabele loper uitgezocht (mocht ik aan de lijve ondervinden).
Na een stevige eerste kilometer (3min37), was het doel om niet volledig stil te vallen.
Kilometer 2 werd door mij afgelegd in 3min47, Kilometer 3 in 3min58.
Verder was het nog een 250 meter lopen tot aan de wisselzone, waar ik behoorlijk blij was dat het eerste gedeelte lopen erop zat.
Blijkbaar was ik iets te enthousiast geweest om ons loopnummer door te geven: de speldjes hadden jammerlijk onze elastiek gelost Na wat gefrommel wist Bart toch de wisselzone te verlaten voor zijn 24km mountainbike tocht.
Nico en zijn kompaan hadden de aflossingszone verlaten in 2de positie, wij deden dat in de 16de positie.
Ondertussen hadden de lopers de tijd om de kunsten van de mountainbikers te bewonderen: Ongelofelijk toch hoe die mensen zulke risicos durven pakken op de fiets. Bart zie ik 2 keer in een bocht naar beneden komen Sterk Echt niets voor mij!
Wanneer ik aan mijn laatste looptochtje begin is Nico reeds aangekomen. Een beetje (veel) teleurgesteld meldt hij me dat hij tweede geworden is. (Een prachtig resultaat maar de ontgoocheling was de hele namiddag toch nog voelbaar bij hem )
Gelukkig is Nico nog in frisse doen, en belooft hij me om mee te lopen aan een snelheid van ongeveer 4 minuten de kilometer.
Zo halen we uiteindelijk toch nog vrij vlotjes de aankomst.
Uiteindelijk worden Bart en ik 38ste op 42 deelnemers, en daar zijn we best tevreden mee: Een leuke afwisselende namiddag, die zeker smaakt naar meer: we spreken af dat we zeker volgend jaar terug meedoen, en indien er zich leuke duathlon-wedstrijden aandienen, doen we indien mogelijk vast en zeker mee.
Vandaag heb ik me even bezig gehouden, met van alle lopen ook de statistieken die ik heb toe te voegen.
Als je gewoon iedere keer de link met de fotos volgt, zal je bij de fotos ook een afdruk zien van alle statistieken die ik heb over de geleverde prestaties tijdens een bepaalde wedstrijd.
Voor de rest: deze week niet al te veel getraind, door pijn aan de "goesting"... We hopen er vanaf vrijdag/vandaag terug stevig in te vliegen.
Volgende wedstrijd die op de planning staat: 14 februari - Duathlon in Heusden. Ik vorm een duo met Bart Peeten. Hij neemt het fietsen/moutainbiken voor zijn rekening, en ik neem de 2 maal 3km lopen voor mijn rekening... (we gaan echt gewoon voor de fun, recreatief meedoen)
Zondag 18 februari: De kalender geeft een uitstapje richting Neerpelt aan.(meer bepaald Sint-Huibrechts-Lill)
We zijn dit jaar nog niet echt verwend geweest met het weer, en vandaag is het ook weer niet anders: het is zacht maar behoorlijk druilerig. (de joggers zouden hun deel van de regen deze namiddag krijgen)
De organisatie had zowel wedstrijden als een jogging voorzien., met andere woorden: voor iedereen wat wils.
Christy en Shauni bevolkten meteen de jogging over 1,6km. Tamara, Nico en ik besloten deze jogging mee te lopen bij wijze van opwarming. (en dit terwijl Mayte zich in het cafetaria aan het verdiepen was in haar Nintendo DS-spel)
Sinds de aanschaf van onze loopband deze week hebben zowel Shauni als Christy het plan opgevat om terug regelmatig eens te gaan lopen: Meteen vandaag dus de daad bij het woord voegen!
Door de voorlopig- beperkte conditie is het mooi dat zowel Christy als Shauni hun 1,6km kunnen afleggen zonder te wandelen. Christy haar hartslagmeter wijst gedurende een hele poos 187 hartslagen per minuut aan, veel sneller zal voorlopig dus ook nog niet gaan
Ondertussen begint het behoorlijk te regenen zodat onze joggers in ieder geval hun deel van de afkoeling krijgen.
Met de eindstreep in zicht merkt Shauni opeens dat ze eigenlijk nog adem en energie over heeft. Gevolg? Een kleine versnelling die haar nog behoorlijk wat voorsprong op Christy/mama oplevert.
Christy is al lang blij dat ze de finish al lopend haalt. Achteraf probeert ze me toch in alle stilte even mee te geven dat ze ontgoocheld is dat Shauni voor haar is J lol Eén remedie: Net dat ietsje meer trainen dan de tegenstand J (we zullen zien in de toekomst )
Mayte haar karmellenloop valt spijtig genoeg letterlijk en figuurlijk in het water De organisatie had blijkbaar niet door dat ze deze loop een kwartier te vroeg startte! Mayte ontgoocheld, maar omdat ze wel mag meehelpen om de tombola-prijzen te verdelen is uiteindelijk haar dag toch ook nog geslaagd. (zeker omdat ze alsnog snoepjes en een prijsje krijgt)
Ondertussen maken Tamara en ik ons op voor onze beproeving: De 5km.
Vanaf deze wedstrijd heb ik gekozen om mijn Forerunner op een andere manier in te stellen: Iedere kilometer maakt hij voor mij een balans op van de wedstrijd. (makkelijk om achteraf alles te ontleden)
Enige minpunt vandaag: Ik heb enkel mijn horloge bij, en ben dus de hartslagmeter vergeten.
Ik heb dus enkel de plattegrond informatie en de snelheden en de tijden per kilometer.
Zoals gewoonlijk start ik weer behoorlijk (te) snel, en merk dat de jonge knaap voor mij niet echt stilvalt (zoals ik had gehoopt).
Bijgevolg: beetje gas terugnemen, en mooi in derde plaats blijven lopen. Deze positie weet ik tot 800meter voor de finish te behouden En dan komt een iets frissere kerel me voorbij gelopen Jammer maar helaas, ik heb niet meer de macht en de kracht om hem te remonteren . 4de dus
Ik dacht aanvankelijk dat ik naar het einde toe wat stil gevallen was Maar de statistieken spreken dit volledig tegen: ik heb immers nog nooit zo een constante race kunnen lopen.
Zie hier:
Km 1: 3:47/km
Km 2: 4:17/km
Km 3: 4:14/km
Km 4: 4:13/km
Laatste 807m:4:13/km
Overall:4:09/km
Geef nu toe Op de eerst kilometer na, ben ik echt wel tevreden over de opbouw van de wedstrijd.
Tamara loopt ondanks haar pijnlijke kuiten een 3de plaats bij de vrouwen: Mooi zo!!! (al leek ze achteraf niet 100% tevreden Maar een prijs is een prijs, zou ik zo zeggen)
Nico kiest voor de 10km. Al snel blijkt dat Nico (volgens zijn eigen woorden) een saaie race voor de boeg heeft: De eerste is te snel, en de rest is een heel stuk trager Met andere woorden: Een hele race alleen afmalen Even doorbijten zullen we maar zeggen. Ondanks deze race tegen de klok loopt hij wel nog een zeer goede tijd, en dus ook een tweede plaats. Weer een podium voor ons podium-beest!
De organisatie was in ieder geval dik in orde:
Slechts 250 inschrijvingsgeld (kinderen onder 14 jaar gratis, maar die kregen alleen een warme choco)
We kregen bij de aankomst een drankbon, en een tombolaticket (iedereen prijs!)
En voor de top3 was er een extra prijs voorzien (Tamara een sporttas, Nico een bbq-set)
Op zondag 11 januari 2009 stond al geruime tijd de LPMemorial in Genk op de kalender geschreven. (en dat op het bosrijke domein van de Katevennen in Genk)
Ondanks de winterse omstandigheden van de afgelopen weken, vonden toch 3 musketiers de weg richting Genk.
We noteren: Tamara en Björn zijn deelnemers op de 6km, Nico neemt de 12km voor zijn rekening.
Ongelofelijk hoe de organisatie moeite had gedaan om het parcours beloopbaar te maken! Ok, niet alles was perfect sneeuwvrij (wat ook niet volledig haalbaar is), maar toch stonden we ervan versteld hoe mooi het parcours kronkelde door meer dan idyllische landschappen!
De verwachtingen waren voor alle drie niet al te hoog gespannen:
-Tamara had al enkele weken niet meer kunnen trainen door haar kuit die maar blijft opspelen
-Nico had door het slechte weer ook al een week niet meer getraind, en had de avond ervoor nog een nieuwjaarsfeestje gehad. Voor zo ver hij zich het nog perfect voor de geest kon halen had hij toch een zestal pintjes gedronken J
-Zoals gemeld in mijn vorig bericht, heb ik ook 12 dagen verplichte rust gekregen van de dokter (enkel). Dus ik had ook geen grootse plannen.
Met andere woorden: We stonden allen relaxed aan de start.
De koude verbijtend begaven we ons naar de start.
Eens het startschot gegeven bleef ik dan ook vrij kalm lopen: ik voelde het, vandaag zou ik mij niet vergalopperen in de eerste kilometer.
Nico vertrok de eerste meter vrij traag, maar een goede 200 meter verder leek hij er toch aan te beginnen, even versnellen maar. (Björn blijft wijselijk zijn eigen tempo lopen, oef)
Het viel op dat er in het parcours wel wat glooiingen waren, en dat kruipt, samen met enkele ijsplekken, toch wel behoorlijk in de benen.
Na een goede 500 meter komt een atleet met een groen T-shirt van ADD Atletiekclub me voorbij, ik laat hem passeren, en probeer hem op een goede 20 meter te volgen: Dit zou mijn doelwit worden voor de rest van de race (als ik me hierdoor niet zou opblazen tenminste)
Zonder het gevoel mij dood te lopen, kan ik de wedstrijd beëindigen, met een goed gevoel omdat ik geen zwaar fysiek verval heb gekend, en onze groen vriend steeds in het vizier heb kunnen houden.
Tamara komt even later ook toe, en weet de zesde plaats bij de vrouwen te versieren: Proficiat!
Nico is ook diep gegaan en weet een prachtige 2de plaats te pakken!!! Voor Chris Wauters, die hem deze zomer altijd voor was.
Ikzelf eindig 9de bij de mannen (op 29 deelnemers) - en 10 de overall (op 44 deelnemers)
Gegevens wedstrijd:
Inschrijvingsgeld: 5euro(4 euro bij voorinschrijving) enkel een prijsje voor de eerste rest krijgt enkel een appel, en de uitslag is via het internet enkel te downloaden. Geen tombola of zo.
Gegevens van mijn loop: 6120meter - 27min 08sec - 4:25/km - gem hartslag 191 / max hartslag 200
(opgelet door problemen met de tijdsregistratie klopt de tijdsopname van de organisatie niet: De tijd werd pas getopt bij inscanning van onze nummer...)
Minder leuk nieuws. Van net na de kerstcorrida in Meeuwen zat ik met pijn in mijn linker-enkelgewricht... Deze pijn werd als maar erger, zodat ik besloot vanaf 29/12/2008 niet meer te lopen omdat de pijn te ondragelijk werd.
Wou het een weekje aankijken... En ben dan uiteindelijk vandaag 5 januari toch maar richting dokter vertrokken. Diagnose: Overbelasting op de enkel door een te soepel gewricht. Gevolgen: nog een weekje rusten, Fastum gel smeren, 3x per dag, en op zoek naar een enkel brace die mijn gewricht tijdens trainingen voldoende zijdelingse steun kan geven...
Mijn planning om het nieuwe jaar vlotjes in te zetten liggen dus meteen in duigen.
Mijn volgende wedstrijd was gepland op 11 januari in Genk.... Planning wijzigen dus maar: Ik zou graag er in Genk toch bij zijn, maar het zal niet prestatiegericht zijn. De 11de wil ik immers de eerste keer terug proberen te lopen, en zal daar dan ook de 6km afleggen, gewoon rustig joggend.
Ah ja, nog ander nieuws: Ben naar de decathlon getrokken voor wat nieuwe uitrusting. Zo heb ik een nieuw wedstrijd-broekje met bijhorend truitje... en dat in de vertrouwde Rode kleur... En... met mijn persoonlijke achternaam erop -Blink Blink- lol. Vanaf nu herkent iedereen mij dus aan mijn Shirt tijdens joggings... Een klapke doen mag altijd, lol. Verder kocht ik ook 2 paar-identieke- nieuwe schoenen... Ik koos eens om voor het huis merk van Decathlon te gaan: Kalenji Kiprun 2000, een schoen met de volgende eigenschappen:
Steun aan de voet / stabiliteitArkstab® en BiPron® concepten voor een betere stabiliteit.
SchokdempingCS® concept aan de hiel en In'bar aan de voorvoet voor een optimale bescherming.
Schokdempingszone
DynamiekZoolprofiel dat de rebound bevordert dankzij een goede voetafwikkeling. Samenstellingschacht van ademend 3D mesh en soepele en fijne kunststof; tussenzool van geperst en gegoten EVA-schuim; loopzool met een combinatie van Rublast® carbonrubber op de slijtgevoelige plaatsen en geblazen rubber dat lichter is en een optimale grip garandeert.
Gebruikte componentenMesh met antibacteriële "hygiotech" behandeling die de ontwikkeling van onaangename geuren tegengaat.
De tweede van het kerstseizoen bracht ons naar de kerstcorrida in Meeuwen.
Een ontzettend koude en gure avond kondigde zich aan toen we in Meeuwen uit onze auto kropen. (gelukkig vonden we op een 100meter van de startplaats parking - omdat een vriendelijke wegsignalateur ons op de middenberm liet parkeren)
Wie mochten we vandaag allemaal begroeten?
Nico (5km), Mayte (karmellenloop), Christophe van Poucke (5km) en ikzelf (nog steeds Bjorn, en ook de 5km)
Verder waren er een hele rits supporters meegereisd: Shauni, Christy, ons mama, papa, bompa en Tamara.
Beschrijving parcours/wedstrijd: vrij lange rechte stukken die regelmatig een stukje zeer zacht valsplat bevatten, en vooral bijtende koude.
Vermits er een groot aantal deelnemers waren, was het plan om snel te vertrekken, om niet te veel tijd te verliezen door oponthoud
Maar te snel is te snel, en na een goede 800 meter begon ik dan ook te voelen dat ik mijn beste pijlen reeds verschoten had: dit zouden verdorie zeer lange 5 kilometers worden!
De eerste kleine ronde, 1.3km kwam ik nog door als 27ste, al was mij toen reeds behoorlijk wat volk gepasseerd. (net voor einde ronde 1: Poucki, en even later in ronde 2: Cees)
Op de koop toe kregen we ook nog last van steken, waarschijnlijk door de uiterst koude lucht.
De aftakeling zette zich de gehele wedstrijd verder, bijgevolg werd ik op een kleine uitzondering na de gehele wedstrijd alleen maar voorbij gelopen, en kon ik maar niemand vinden die hetzelfde tempo als mij koesterde. Gevolg: zeer ongelijkmatige tempo gelopen. Uiteindelijk eindigen we als 51ste Hier had meer ingezeten
Ondertussen had Nico na een mindere 2de ronde toch nog orde op zaken weten te zetten in de laatste ronde om uiteindelijk nog als 3de over de finisch te komen. Hij blijft de podium-plaatsen bijeen sprokkelen!
Poucki en Cees eindigen sterk op respectievelijk de 23ste en 26ste plaats.
Trouwens Christy ook tussendoor eens vermelden, want zij neemt iedere keer de fotos als wij aan het lopen zijn, en ik moet toegeven: vandaag zitten er leuke en mooie fotos bij!
De cijfers:
Van de officiele, professionele tijdsopnames
51ste van de 418 deelnemers-21min52sec-4min11/km-5,22km (horloge gaf 5,18 aan 4min13/km)
Rondetijden zijn te raadplegen op de de uitslag.
Volgende keer toch maar eens proberen om niet als een gek te starten
2 Kerstlopen staan er in deze periode van het jaar op het programma. De eerste afspraak is op zondag 21 december in As.
Vlotjes vinden we de weg, en de politieagent laat ons ook vriendelijk door, zodat we over het parcours mogen rijden en onze auto aan de organisatie-tent en de kerk kunnen parkeren. Dit is pas luxe!
Shauni loopt goed tijdens haar wedstrijd en eindigt als 4de meisje (spurt om de 3de plaats verliest ze zie foto)
We hebben rustig een glooiende parcours kunnen verkennen (er wordt behoorlijk wat gedaald en geklommen)
We zullen in het totaal 2 rondjes afleggen van 2.5km
Direct na het startsignaal besluit ik om eens een keer de meer ervaren lopen Poucki te volgen om zo niet het gevaar te lopen om echt veel te snel te starten.
In het begin zit er behoorlijk wat volk voor ons, maar naargelang de wedstrijd vordert geeft het wel een goed, stimulerend gevoel om niet door iedereen voorbij gestoken te worden, en zelf andere lopers in- en voorbij te kunnen lopen.
Bij de grote afdaling in ronde 1 moet ik poucki laten gaan, omdat hij blijkbaar vlotter naar beneden rolt dan ik, en omdat ik mijn eigen niet wil opblazen.
Gedurende de hele wedstrijd heb ik het gevoel dat ik redelijk goed mijn tempo kan houden. Meer zelfs op het laatste kan ik een loper die me halfweg voorbij liep en steeds een goede 30 meter voor me bleef hangen, nog retourneren. (Christy heeft deze man met oranje hoofddeksel nog mooi in een foto weten te nemen: zie fotos)
Lekker gevoel over deze loop en tevreden over de tijd. We eindigen uiteindelijk10de, mooi want door deze spurt en 10de plaats verscheen ik bij de uitslagen in het Belang van Limburg op dinsdag (foto ook toegevoegd)
De nico? Ons podiumbeest haalt een mooie, en zelfs zeer snelle 2de plaats (Hanneke mag op de foto ook even pronken met de medaille)
Ook Bram liep behoorlijk lekker, de eerst ronde kwam hij in zijn bekende toeristen-stijl door (zie foto), maar de tweede ronde weet hij mooi af te leggen zodat hij met 5:30/km best tevreden kan zijn.
(opgelet: de douches lagen op een dikke km van het parcours in een sporthal, er was een pendelbus voorzien. Wij namen onze eigen auto)
Samenvatting:
10de van 82 deelnemers 5010meter 20min24sec 4:04/km(2 ronden van 2500m)
Tjonge Tjonge, wat een slecht weer vandaag... Toch op tijd gaan slapen gisteren, omdat ik minstens toch fris wou zijn om vandaag aan de start te verschijnen van de Keiheuvel-Bosloop in Balen.
Een zware opdracht vandaag, vermits ik helemaal alleen richting Balen moest afzakken: vriendin en de kinderen verkozen om te passen bij dit slechte weer. Nico en Tamara waren pas ingehuisd in hun nieuwe huis, en Bram had er een slopend opleiding in Lyon opzitten.
Eenmaal in Balen aangekomen, koos ik er ondanks de modder en de blubber toch voor om wat los te lopen.
Vermits het slecht weer is, en ik ook niet echt een liefhebber van de lange afstanden, koos ik ervoor om de 3km te lopen. Na de aankomst bleek het echter maar 2600 meter te zijn.
Na het startschot (aan de atletiekpiste) besloot ik vrij vooraan mee te lopen: Elke plaats winst bij de start pakken ze mij in ieder geval niet meer af Rond de 10de positie geraakte ik aan de splitsing waar de 3km lopers een andere weg werden opgestuurd dan de 6/9/12-km lopers. En wat bleek: opeens lagen we in 2de positie. Vooral wat op de tanden bijten in het bos, en niemand meer laten terugkomen... Aan de finish waren we dan ook als tweede. (met dank aan de afwezigheid van sterke tegenstand) Na de aankomst heb ik nog een 4km extra gelopen, kwestie van wat extra training te hebben. Nadien kregen we lekker warme pompoenensoep aan de aankomt.
Wat gewonnen: Een pakketjes met 2 Duvels en Duvelglas erbij: Proost!
Een uitslag werd er niet opgemaakt, maar de organisatie wist me te vertellen dat de eerste 3 van de uitslag werden doorgestuurd naar de krant. Ben dus eens benieuwd of ik deze week mijn naam in de krant mag verwachten
Gegevens loop: 2440 meter - 9min59 sec - 4:06 per km 2de plaats op .... deelnemers van de 3km (2440m) (heb mail naar de organisatie gestuurd om te vragen hoeveel deelnemers er waren op de 3km)
Onzettend slecht weer was er voorspeld vandaag... Maar kijk eens aan, op enkele druppeltjes na hebben we enkel zon en wind gehad, dus wat waren we vandaag bij de gelukkigen!
Normaal gezien zou Bram ons vergezellen naar deze Antwerpse loop, maar een nachtelijke escapade van de dag voordien wisten hem fysiek te overtuigen om de handdoek te werpen. (u kan het geloven of niet... we begrijpen dit maar al te goed, hehe)
Deelnemers: Mayte, Shauni en ikzelf (Björn)
We waren nogal laat vertrokken en de inschrijvingen waren ter plaatse ook vrij chaotisch... Uiteindelijk iedereen rustig ingeschreven (2euro voor de kinderen, 4 euro voor de volwassenen) Mayte was eigenlijk een beetje te laat voor haar loop (Mja... Mama treuzekt dan ook graag), ze liep uiteindelijk een reeks hoger mee. 400 Meter bleek echter een beetje te ver, en halfweg was het beste eraf -te snel begonnen- en vervolgens besloot Mayte dan ook maar de verdere afstand verder te wandelen. Shauni moest 1000m lopen. 6 Lopers aan de start, allen goed getraind. 2,5 rondjes rond het voetbalplein. Nar haar kunnen goed gelopen, maar de kaars was een beetje uit naar het einde toe. Ze heeft echter dapper blijven lopen.
Door al het gewriemel en het gehaast had ik echter niet de tijd om tegoei los te lopen, en het parcours had ik ook niet verkend... De verwachtingen waren mede door pijn in de achillespees niet te hoog gespannen. (en de zware wind wou ook al niet mee). Het eeuwige probleem stak dan ook nog ens de kop op: Gestart zoals nen zot.... De klop zou al snel volgen...
Het parcours? Lekker vlot op verharde weg, en een stuk in het bos (zie plattegrond). Rond de 2800 meter kwam mij een oudere man voorbij gelopen waaraan ik mij de rest van de wedstrijd kon spiegelen... Hij liep sneller maar ik kon op een 20 meter blijven hangen. Op het einde in de spurt hebben we hem toch nog achter ons kunnen houden.
Moe maar voldaan... En kijk eens aan, eigenlijk kwas ik best tevreden (zeer tevreden) over de resultaten.
Samenvatting: 11 November Jogging in Westerloo - KFC HeultjeSnelle omloop, Te snel gestart... Wat Terugval 300tal lopers. (4 km -3960m- gelopen) 1 Ronde (ook deel bos) Uitslag: 16de van 93 deelnemers 3960m in 16m16 (4min 04 per km)
Landelijke straatwedstrijd over 4250 meter (langere afstanden waren mogelijk), tussen de velden van Schoot (alles op gewone straat). (1 ronde) Aankomst aan de kerk.
Vermits ik toen nog niet over mijn GPS-hartslagmeter beschikte heb ik geen accuratere gegevens (was de afstand juist? en dus de kilometertijden juist?).
Uitslag: 24ste van 65 deelenemers (19min 9 sec)
Andere deelnemers: Tamara Bunkens, Nico Booms, Mayte De Nef.
Mayte viel op het einde van haar kinderloop, maar iedereen kreeg een medaille en een verrassingspakketjes, en dat maakte veel goed.
De 4250 meter: Voor alles deelnemers was er een klein prijsje voorzien. Voor mij: Een diepvrieszakje. (Gratis uitslag voor handen) Nadien was er nog een aanwezigheidstombola, daar won ik echter niets.
