Dinsdag: Eindelijk eens gelukt: een trage duurloop!
Kijk eens aan, ik heb me eens wat kunnen inhouden. Iedereen wijst me erop dat ik dringend eens wat duurloopjes moet doen aan een beperkte hartslag.
Na het werk om 23u15 besloot ik vandaag toch mijn schoenen nog aan te trekken. 8km wist ik af te leggen aan een gemiddelde hartslag van 143. Het tempo was maar heel povertjes met 5:45/km, maar ik heb me MNM op de oren eigenlijk best wel eens goed kunnen ontspannen.
Dat is weer even geleden dat ik nog eens tijd vond om hier een berichtje neer te typen.
Druk druk en nog eens druk dat is zo ongeveer de enigste reden.
Wat heb ik in de tussentijd gedaan? Niet zo heel veel eigenlijk. Zoals aangegeven is het trainingsschema van vorige week bijna volledig in het water gevallen. (reden... Opnieuw: druk ... en vermoeid)
Ik heb in ieder geval de tips van bakkertje en bartompa wel gelezen: eigenlijk zou ik meer rustige duurlopen moeten doen. Maar in het kopje zit dat zo moeilijk hé Hoe kan ik nu het gevoel hebben dat ik goed bezig ben als ik niet op regelmatige tijdstippen eens goed kan afzien? Het zal in ieder geval een moeilijke stijloefening worden. (maar er moet aan gewerkt worden)
Oh ja... Zaterdag was het dus eindelijk onze KWB-loop in Heusden! Hoewel ik 's avonds nog bij Marcel en Mariette op hun feest moest gaan draaien, mocht natuurlijk deze loop niet ontbreken. Over het verloop en het sterven ga ik niet al te geweldig beginnen zeveren. (dat zal wel nooit beteren zeker?)
Maar eigenlijk was ik best tevreden over mijn tijd: 3:42/km. En je raadt het natuurlijk: Weer eens een vierde plaats. Och ja, niet dat dat op zich belangrijk of erg is. Het meest opbeurende vond ik al dat de 3:51/km van vorige wedstrijd hiermee vergeten is. Raar hé dat 9sec/km psychologisch zo een verschil is.
Zondag werd alvast een rustdag (maar best ook, na de vele pintjes en nog meer kriekskes van de avond ervoor. Tja... als een mens eens dicht bij huis kan draaien dan mag dat wel zeker )
Maandag had ik afgesproken met Poucki om volgende training (die eigenlijk verbazend vlot ging) af te werken op de finse piste van Heusden:
Goh. Het is me nog nooit eerder overkomen: al enkele weken slaap ik slecht, maar de laatste dagen is het een ramp: Ik lig gewoon te woelen in mijn bed tot 6u in de ochtend, en kan de slaap gewoon niet vatten. Vervolgens val ik van pure miserie in slaap om dan 3 uurtjes later terug wakker te schieten.
Ik loop dus al een week als een zombie rond, en besloot dan uiteindelijk toch maar om richting dokter te trekken. Deze zorgde voor "inslapers". Volledig tegen mijn zin in: ik neem zelfs normaal gezien niets als ik barstende hoofdpijn heb.
Maar als je echt niet meer kan en volledig op je tandvlees zit moet je natuurlijk wel iets gaan doen
Vorige nacht zo een pilletje genomen, en behoorlijk geslapen, dus ik dacht: vandaag niets meer nemen... En zie me hier zitten: Verslagje schrijven om 2u43 's nachts... Je weet dus wat dat betekend
De trainingen zijn ook teruggeschroefd omdat er mensen waren die dachten dat het misschien zou komen omdat ik te veel aan het trainen was. (het weekschema is bij deze dus ook over boord gesmeten)
Gisteren richting dokter dus gegaan, en naar de controle-arts van het werk. Beiden zagen direct dat ik er als een wrak bijliep... Dus ook geen training op dinsdag.
Woensdag dan toch maar een training ingelast (buitenlucht doet misschien goed?)
6 X 1000m 2' Rust (halfweg 5' rust genomen) (eerste duizend kon ik Stef en Nico volgen op training, waardoor ik lekker uit de wind zat) -> 3:08 - 3:27 - 3:27 - 3:21 - 3:31 - 3:27
Door tijdgebrek (trouwfeest draaien), had ik niet al te veel tijd (en goesting) om te trainen, maar 1 dag op 2 trainen is toch wel echt het minimum: dus trainen maar!
Een duurloopje van 12,05km op onze finse piste: 5:08/km - Gem Hartslag 162
Maandag
Ik heb mijn trainingsschema voor de maand september opgesteld en voor vandaag had ik direct een pittige training voorzien: 15 x 500m met 2' rust tussen. Het was warm, maar doordat ik niet totaal on fond gelopen heb, kon ik de reeks toch afmaken. (op de finse piste)
----------------------- Inlopen: 2,3 km
15 X 500m met 2' Rust(wandelen) op Finse piste: Tijden op de 500-den tussen 1:49 en 1:55
Zoals gezegd heb ik dus voor de maand september mijn trainingsschema opgemaakt. Dit is de theorie... Ik hoop dat ik het in de praktijk bolgewerkt krijg.
Door de teleurstellende wedstrijd/tijd van afgelopen zondag zit ik met een gebrek aan trainingsijver deze week. (zowel maandag als woensdag werden al uitgeroepen tot rustdag) Ook vanmorgen had ik het weer moeilijk om mijn loopschoenen aan te trekken, en dan moest ik nog beslissen wat ik vandaag weer zou moeten doen.
Ik ben vertrokken zonder doel, en zou onderweg wel zien welke richting het zou uitdraaien.
Vermits het een goede kilometer is tot aan de finse piste en het lopen vrij vlot ging besloot ik om 5km stevig door te lopen (het oude traject vd finse piste), dan 5 minuten te wandelen en vervolgens een tweede reeksje te lopen (op de vernieuwde finse piste met de heuvels), dit echter aan een veel gematigder tempo.
Vandaag ga ik trouwens voor mezelf eens een trainingsschema proberen op te stellen voor de volgende maand, ik heb mijn tableau van het werk en mijn afspraken alvast bij de hand genomen!
Vermits de volgende wedstrijd eindelijk "onze" wedstrijd is, werd het tijd om eens te lopen op het traject van de KWB-loop in Heusden. (Zowel Nico als ik zitten mee in de organisatie van deze wedstrijd) Deze wedstrijd passeert op 100 meter van mijn deur dus een training op het parcours is geen enkel probleem.
Voor al degenen die het nog niet zouden weten: Deze wedstrijd wordt dit jaar voor de 25ste (!) keer georganiseerd. Iedere deelnemer krijgt een mooie drankkorf aangeboden (met nog enkele andere lekkernijen), en er is een zeer uitgebreide aanwezigheidstombola! En mijn reclame-praatje is nog niet afgelopen
Want omdat we dit jaar voor de 25ste keer er een lap op geven, is er een mooie extra voorzien: 5 hartslagmeters en 5 MP4 spelers worden als jubileum-cadeau uitgeloot.
U komt toch ook ;-)
Wij (Nico, Tamara en ik) gingen 4 rondes trainen op het parcours. (iedere ronde meet exact 2,23 km). De eerste ronde liepen we gezamelijk, nadien koos iedereen zijn eigen tempo.
Voor de eerste keer werd in Binkom (Lubbeek) een loop georganiseerd. Vermits het voor ons maar 30 minuutjes rijden is, had ik deze loop al eventjes aangeduid op mijn "to-do" lijst.
Heel de kroost vergezelde mij: Shauni, Mayte, Hanneke en het vrouwtje Christy (die nog steeds gekwetst moest toekijken)
Ik had niet al te goed geslapen de nacht ervoor, maar toch voelden de benen uitzonderlijk goed aan.
Goh, en wat moet ik nu denken van deze loop... Ik had grote verwachtingen, maar met een gemiddelde van 3:51/km kan ik echt niet tevreden zijn. (wel heb ik de laatste 240 meter bijna joggend afgelegd, ik had immers niets meer te winnen, en een steek deden mij niet verder aandringen) (Na 5km was mijn gemiddelde nog 3:48/km)
Na het startschot liep ik mooi rond de 6de positie, en draaide alles lekker vlot. De problemen begonnen echter al na een goede kilometer: De keel voelde droog aan, en het eeuwige probleem stak weer de kop op: Totaal buiten adem...
(km 1= 3:28)
Vermits het toen lekker bergaf rollen was deed ik ook km 2 in 3:28. Maar de ademhaling begon bijna op die van een overjaarse hijger tegelijken...
Al na 2 km begon ik al te denken dat ik dit nooit zou kunnen uitlopen. Van de rest van de loop kan ik me alleen nog het volgende voor de geest halen: Sterven, afzien, en doodgaan.
Wetende dat we 2 ronden moesten lopen, en dat het einde van iedere ronde werd opgefleurd met een klim van 1km lang, wist ik dat de laatste ronde dit gewoon moordend zou zijn.
Mijn capaciteiten als helderziende lieten mij jammergenoeg niet in de steek...
Het werd zelfs zo erg dat ik van het halve hyperventileren een pijnlijke steek kreeg. Vermits achter mij niet echt iemand naderde en voor mij de vogels vliegen waren besloot ik dan ook de voet van het gaspedaal te halen.
Podiumplaatsen waren er voorzien voor de mannen -40 en de mannen +40.
Ik wist de 7de plaats te behalen, en ik was -u kan het al raden- weeral 4de bij de -40 (diepe zucht) Deze ondankbare plaats wist ik de laatste maanden al enkele keren te bemachtigen... Och ja, als ik beter zou lopen, dan wordt die plaats vanzelf beter... Ik weet wat mij te doen staat
Goh, en ik vraag me soms toch af of het normaal is dat mijn ademhaling mij iedere keer zo parten speelt... Mijn benen voelen steeds aan of ik nog harder kan, maar de ademhaling loopt iedere keer meteen totaal in het rood.
Door te trainen voel ik dat de benen alsmaar beter worden, maar de ademhaling verbetert amper... Heeft iemand hier toevallig tips voor? (anders trainen? of is er wat anders aan de hand?)
Toch nog even de gegevens van de loop doornemen:
5240 meter - 20:12 - 3:51/km - 7de vd 53 deelnemers - 4de van de -40j -
Langzaam maar zeker brokkelen de loop-compagnons (gelukkig door omstandigheden) af. Het gevolg was dat ik de training vrijdag zielsalleen moest afwerken. (Nico en Tamara werken, Christy gekwetst) Al heel de dag had ik me liggen afvragen wat ik vanavond kon doen op de training... Langzaam werd het 19u, en ik had nog geen flauw benul wat het worden zou. (de kinderen hadden thuis dan ook nog eens lekker eten gemaakt voor ons, waardoor de trainingsdrang al zeker niet groter werd)
Ik besloot richting piste te trekken, en daar wel iets te verzinnen.
Blijkbaar is dit niet echt de juiste manier van werken, want door deze besluiteloosheid had ik eigenlijk op den duur niet meer echt zin om ook nog maar een beetje af te zien. Het werd dus een vrij zielige, ongeïnspireerde
training:
---------------------------------
Inlopen : 3,81 km
Poging tot wisselloop: 1pisteronde traag - 1 pisteronde rollen - 1 pisteronde stevig doortrekken - 1 traag - .... (in totaal 3 X stevig doortrekken) - Totaal
3,38 km (en toen mijn trainingspoging gestaakt)
"Goed Rollend" uitlopen: 3,51 km (4:22/km)
Totaal Training: 10,7 km
---------------------------------
Je ziet, geen fameuze training... Ik zal toch eens moeten leren om mijn trainingen op voorhand beter te plannen. Al heb je dan niet echt veel zin, dan probeer je alsnog je reeksjes af te haspelen. Zonder planning krijg je dan zo een smurrie als vandaag ;-)
Al moet ik zeggen: de benen voelen goed aan! Dus ik hoop toch op een goed resultaat zondag in Binkom (*ondanks mijn nachten*). (Zaterdag wordt sowieso een rustdag)
Wat een straf. Zo moeten lopen aan een hartslag onder de 140.
Dit was het enige doel van vandaag. Gemiddelde hartslag over de hele loop was 136 slagen per minuut. En ik liep 9,56 km.
De gemiddelde snelheid (op de finse piste) is echt om diepbeschaamd over te zijn: 7:11/km !!! Tjonge Tjonge, dat is al niet meer lopen maar enkel nog strompelen... Maar wat doe je, dat is de enige manier om onder hartslag 140 te blijven Tssss
Het wordt hoog tijd dat ik zo een training er iets dikwijler tussen ga gooien, want het is volgens mij niet echt normaal dat ik zo traag moet lopen om mijn hartslag onder de 140 te krijgen...
Maandag Tamara, Nico en ik trokken naar de Houthalense piste (en Finse piste).
We maakten een traject waarbij we 400 meter konden alles geven op de piste, en dan 360 meter konden "recupereren" op de Finse piste: Dit 8 maal achtereen. Het was zwaarder afzien dan ik op voorhand gedacht had. De recuperatie lag er immers nogal heuvelig bij...
------------------------- Inlopen : 400 mtr (wat zijn we lui )
8 X 760 mtr waarbij elke ronde 400 meter moest doorgetrokken worden. = 6 100 mtr
Uitlopen: 2800 meter
Totaal Training = 9 300 meter --------------------------
Dinsdag Na 3 dagen training namen we dinsdag toch maar eens dringend een dagje pauze.
Ramp o Ramp... De volgende dagen wordt er immers geweldig warm weer voorspeld... Zucht... Ik kan der zo slecht tegen... En dat zeker tijdens mijn nachten :(
Gisteren zijn mijn vrouwtje, ik, Tamara en Nico richting bowling getrokken. Daar nuttigden Nico en ik onze eerste Duvelkes... En zoals dat wel vaker het geval is: 1 is geen, 2 is goed bezig, en vanaf 3 is het alle remmen los... (en raken we de tel voor de verdere avond kwijt).
Na de bowling trokken we richting Borgloon om eens gek te doen in de MacQueen Je kan al wel raden dat ik vandaag niet echt veel waard was: Pas rond de middag voor de eerste keer wakker geworden met een zwaar hoofd
Dan met heel de familie naar ateletiekstadion De Veen gegaan hier in Heusden om naar een jeugdmeeting te gaan kijken.
Uiteindelijk ben ik tegen de avond toch nog een heel rustig duurloopje van 11,05km gaan doen. (Nadien nog 3 versnellingen)
Aan mijn T-shirt te zien had de meeste Duvel mijn lichaam al terug verlaten
Woensdag had ik een echte baaldag: Slecht geslapen, de kinderen die geweldig ambetant deden en een een klus die dringend gedaan moest worden die maar niet wou lukken (een stevig boomstronk uitdoen...) Het is niet zo mijn gewoonte, maar op zo van die rotdagen durf ik zelfs forfait geven voor de normale training op de piste. (al heb ik daar nadien dan weer ontzettend spijt van )
Donderdag In de voormiddag moest het forfait van gisteren dan weer goed gemaakt worden. Ondanks de regen vertrok ik voor een lange duurloop richting finse piste. Verrassend vlot ging dit vandaag, en zonder dat ik er eigenlijk erg in had, legde ik 13 km (voor mij erg veel) af.
Een leuke opsteker: ik zag dat de gemeente Heusden-Zolder eindelijk is begonnen met de uitbreiding van de finse piste! Enkele bomen werden verwijderd, en de extra paden werden al vrij gemaakt. (ook zag ik al enkele kabels liggen om de nodige lichtpalen te voorzien). Hoewel er nog geen bodembedekking lag, kon ik het niet laten om al eens te kijken welk extra traject voorzien zou worden. Het zal in ieder geval een stukje zwaarder worden (met enkele hellinkjes), maar hopelijk wordt de oorspronkelijke ronde ook behouden/onderhouden, vermits het nieuwe traject misschien een beetje zwaar is voor de beginnende loper.
Maandag Over maandag kunnen we kort zijn: Een rustdagje, vrij letterlijk te nemen want die bracht ik aan de visvijver door. Meer zelfs, ik bleef er ook nog nadien in mijn tentje slapen. Een man moet er af en toe eens tussenuit hé
Dinsdag Tja, niet echt bijster geslapen langs de visvijver, maar toch maar een training ingepland met Poucki. Plaats van afspraak was het bos aan "De Kluis" in Heusden. Het was al redelijk aan het schemeren toen we onze training startten.
Aan de Kluis ligt een prachtige helling in het bos: 410 meter berg oplopen (met op het laatste nog een venijnige knik)! Om het een beetje makkelijker te houden hadden we na de helling een alternatieve afdaling van 620 meter, waardoor we mooie rondjes van 1,03km konden afleggen. Op de helling was het de bedoeling dat we stevig zouden doortrekken, tijdens de afdaling mocht er gerecupereerd, maar gelopen worden.
De invallende duisternis en de aanwezigheid van boomstronkjes verplichtte ons om onze training in het bos iets vroeger te staken, waardoor we nog enkele afstandjes op straat aflegden.
---------------------------------------- Inlopen = 1,64 km
**6 X het 1,03km parcours met dus 6 keer de 410m helling in serieuze versnelling -> tijden van de 410 meter helling: 1:35 - 1:42 - 1:43 - 1:43 - 1:41 - 1:41
** 2 X 550 mtr met 550 mtr joggen tussen (tempo "sneller" 550 mtr: 3:43/km en 3:29/km)
Totaal Training = 13,2 km ----------------------------------------
Nadien was ik een echte vod... Totaal leeg. En eigenlijk nergens echt hard gelopen. Maar waarschijnlijk ben ik het zandlopen en het hellingen trotseren niet echt gewend.
Dat was zo eens een iets anders de wedstrijd van afgelopen zaterdag.
Tamara, Christy, Shauni en ik hadden ons ingeschreven op de korte afstand (3,
3km) tijdens de Holsbeek-plein-kermis jogging. 2 lokale, venijnige rondjes moesten er gelopen worden.
Geen enkele meter was vlak: van valsplat tot echt wel serieuze hellingen lagen op dit korte traject.
Vermits ik al 5 vroeges op het werk achter de rug had (en ik ook zaterdag zelf er om 4u30 eruit moest), wist ik al op voorhand dat ik waarschijnlijk niet het doorzettingsvermogen zou hebben om onderweg te sterven en toch te blijven doorbijten.
Tijdens de race ben ik (mede door de zware hellingen) wel diep gegaan, maar nergens ging ik zwaar op het tandvlees.
De locatie was in ieder geval 100% in orde: gezellige kleinschalige kermis met een grote feesttent en een parcours dat bijna tot de verbeelding sprak (zeker de mensen van de langere afstand hadden echt wel een mooi parcours)
Mijn loop behoeft eigenlijk geen lang verhaal: na een goede start liep ik als 7de op de korte afstand, maar vermits ik een terribel slechte daler ben, gingen me in een pittige afdaling nog 2 lopers voorbij. Na de eerste ronde wijzigde mijn postitie niet meer. Dus ik eindigde als 9de algemeen, en als 3de senior.
Dit leverde mij toch nog een grote fles Duvel op (njam njam njam).
(Nadien liep ik uit nieuwsgierigheid ook nog de grote ronde die gelopen moest worden door de mensen van de langere afstand. Deze ronde was echt nog wel een stevig stuk zwaarder!!! Zelden zo een zware en lange helling gezien! Maar deze ronde was echt wel een streling voor het oog: prachtig.)
Tamara wist als 4de senior aan te komen. De verrassing van vandaag kwam deze keer van Christy: een eerste (!) plaats bij de Masters A, en een mooie ruiker bloemen voor de gelukkige. Vermits ze tegenwoordig ook op regelmatige basis stevig traint, is dit toch een mooie opsteker!
Shauni wist ook haar wedstrijd tot een goed einde te brengen: Ook daar zijn we blij mee. De overstap van de kinderreeksen (1km), naar de langere afstand is immers niet zo evident.
Nico wist op de 14,5km beslag te leggen op de 6de plaats, en was eerste senior!
(ook een dikke proost voor Nico, want ook hij kreeg een grote fles Duvel)
Tja, de tijden... Daar kan je moeilijk eeh oordeel over vellen: Een parcours met stevige hellingen is immers een heel ander verhaal dan een vlak parcours.
Met een tijd van 3:49/km vertrok ik in ieder geval met een goed gevoel in Holsbeek.
Deze loop staat in ieder geval al terug in mijn agenda genoteerd voor volgend jaar.
De laatste weken probeer ik er een beetje een gewoonte van te maken om donderdag uit te roepen tot rustdag.
Omdat ik deze week meeloop in Holsbeek op zaterdag moest ik deze planning toch een beetje doorbreken omdat er toch nog iets moet gelopen worden deze week.
Poucki bracht alvast een aanvaarbaar alternatief aan: een lichte training gebaseerd op snelheid.Rechtstreeks na het werk trokken we dus richting sintel-piste van Houthalen.
Beide onderbenen had ik met een stevig spanverband ingepakt om de stramheid net boven mijn achillespezen minder te voelen. Een training op snelheid is natuurlijk niet echt aan te raden op zo een momenten.
Gisteren kocht ik echter een infrarood lamp... Misschien zou dit wel pijn-verzachtend werken? Vannacht heb ik hem voor de eerste keer 15 minuten laten schijnen op de pijnlijke plaatsen. En raar maar waar, ondanks de snelheidstraining heb ik vandaag véél minder last! De pijn is zeker niet weg, maar ze lijkt mij veel minder fel en irriterend. Ben benieuwd of dit toeval is of niet, maar ik ga de volgende dagen de lamp toch intensief blijven gebruiken.
Na de pijnlijke (onder)kuiten heb ik toch maar besloten de eerste weken aan beide benen een stevig verband te doen tijdens het lopen. Ik weet eigenlijk totaal niet of zoiets zin heeft, maar het lijkt toch alsof de pijn lichter is tijdens het lopen.
Dinsdag stond, daags na Lommel, in het teken van de recuperatie: Een beetje loslopen totdat ik 7km verzameld had. Traag maar gestaag trok ik meter per meter de straat onder mij door: 7,02km - 40:18(5:44/km)
Woensdag moest ik er weer veel te vroeg uit om te gaan werken (4u30 Aaaaarg).
Dit heeft dan onherroepelijk ook zijn gevolgen voor wat betreft de goesting om te gaan trainen. Meestal heb ik deze dagen ook echt geen zin om af te zien. Het vrouwtje was al bijna een uur aan mijn hoofd aan het zagen om de training vandaag toch maar over te slaan (dat dan ook nog!) Gelukkig heeft dit bij mij dan meestal het omgekeerde effect Ik zou in ieder geval gaan trainen... Als zij geen zin had, dan moest ze maar overslaan Deze psychologische oorlog eindigt toch meestal in een gezamelijke training ;-)
Met de stramme/pijnlijke kuiten trokken we dus toch richting piste om daar samen met Nico en Tamara onze training af te werken.
Ondanks de matige tijden, en het constante lege gevoel was ik toch tevreden over deze training: Ik was immers toch gaan trainen en meer nog... ik heb niet opgegeven. Elke afstand liep ik minstens aan de snelheid van mijn wedstrijdritme op de 5km, dus hier kunnen we ons nog mee verzoenen.
Gisteren was het dan eindelijk weer eens zo ver (het was immers al weer een tijdje geleden...): We mochten nog eens op verplaatsing gaan lopen.
Opa was zo vriendelijk om op de kinderen te komen passen, zodat Christy en ik eens rustig naar een loopje konden trekken. Maar je weet hoe dat gaat; als je denkt van eens een keer wat minder stress te hebben, dan verbrod je het zelf natuurlijk We vertrokken te laat, en telefoneerden Tamara en Nico met de vraag of ze ons al konden inschrijven.
In Lommel aangekomen, vonden we gelukkig snel plaats.
Ik liet me (een beetje overmoedig) inschrijven op de 12km. Een afstand die ik op training eigenlijk zelden in 1 keer loop, maar vermits er enkel een tijdsopname was en geen klassement, was de kans om af te gaan eigenlijk vrij klein
Dit was dan ook nog eens ideaal voor mijn trainingsweek: mijn lange duurloop van deze week had ik dan tenminste toch al achter de kiezen.
Zoals ik van mezelf weet, ben ik op de lange afstand echt nog maar een kneusje, en daarom was de ambitie dan eigenlijk ook enkel maar: gezond aankomen en dat zonder echt stil te vallen.
Voor een verkenning van het parcours was er geen tijd meer, maar vermits we toch 4 ronden moesten lopen had ik de eerste ronde rustig de tijd om het parcours te bewonderen en te inspecteren. (alles liep over straat -100m gras in een bocht- en er waren enkele stukjes golvend)
Blijkbaar is de conditie vrij goed, want na 12km puffen en zweten viel het me op dat ik mijn positie kon handhaven, meerzelfs: naar het einde toe wist ik nog 2 lopers "op te rapen".
Nico liep mooi met de eersten mee (de eerste 3 liepen samen over de meet bij de 12 km), Tamara liep de 9 km vlotjes uit, en was tevreden over haar eindtijd. Christy (met een tijd van 5:30/km ook één en al contentement) en Erna liepen de 6 km.
Mijn vorige besttijd op een "langere" afstand was 4:11/km en dat tijden een 9km-loop. Het resultaat van vandaag maakte mij dan ook uitermate vrolijk: 4:09/km over 12km! U ziet hier een meer dan tevreden man
Hoe kan ik nu het gevoel hebben dat ik goed bezig ben als ik niet op regelmatige tijdstippen eens goed kan afzien? Het zal in ieder geval een moeilijke stijloefening worden. (maar er moet aan gewerkt worden)
)
Tssss
)
