Vermits de volgende wedstrijd eindelijk "onze" wedstrijd is, werd het tijd om eens te lopen op het traject van de KWB-loop in Heusden. (Zowel Nico als ik zitten mee in de organisatie van deze wedstrijd) Deze wedstrijd passeert op 100 meter van mijn deur dus een training op het parcours is geen enkel probleem.
Voor al degenen die het nog niet zouden weten: Deze wedstrijd wordt dit jaar voor de 25ste (!) keer georganiseerd. Iedere deelnemer krijgt een mooie drankkorf aangeboden (met nog enkele andere lekkernijen), en er is een zeer uitgebreide aanwezigheidstombola! En mijn reclame-praatje is nog niet afgelopen
Want omdat we dit jaar voor de 25ste keer er een lap op geven, is er een mooie extra voorzien: 5 hartslagmeters en 5 MP4 spelers worden als jubileum-cadeau uitgeloot.
U komt toch ook ;-)
Wij (Nico, Tamara en ik) gingen 4 rondes trainen op het parcours. (iedere ronde meet exact 2,23 km). De eerste ronde liepen we gezamelijk, nadien koos iedereen zijn eigen tempo.
Voor de eerste keer werd in Binkom (Lubbeek) een loop georganiseerd. Vermits het voor ons maar 30 minuutjes rijden is, had ik deze loop al eventjes aangeduid op mijn "to-do" lijst.
Heel de kroost vergezelde mij: Shauni, Mayte, Hanneke en het vrouwtje Christy (die nog steeds gekwetst moest toekijken)
Ik had niet al te goed geslapen de nacht ervoor, maar toch voelden de benen uitzonderlijk goed aan.
Goh, en wat moet ik nu denken van deze loop... Ik had grote verwachtingen, maar met een gemiddelde van 3:51/km kan ik echt niet tevreden zijn. (wel heb ik de laatste 240 meter bijna joggend afgelegd, ik had immers niets meer te winnen, en een steek deden mij niet verder aandringen) (Na 5km was mijn gemiddelde nog 3:48/km)
Na het startschot liep ik mooi rond de 6de positie, en draaide alles lekker vlot. De problemen begonnen echter al na een goede kilometer: De keel voelde droog aan, en het eeuwige probleem stak weer de kop op: Totaal buiten adem...
(km 1= 3:28)
Vermits het toen lekker bergaf rollen was deed ik ook km 2 in 3:28. Maar de ademhaling begon bijna op die van een overjaarse hijger tegelijken...
Al na 2 km begon ik al te denken dat ik dit nooit zou kunnen uitlopen. Van de rest van de loop kan ik me alleen nog het volgende voor de geest halen: Sterven, afzien, en doodgaan.
Wetende dat we 2 ronden moesten lopen, en dat het einde van iedere ronde werd opgefleurd met een klim van 1km lang, wist ik dat de laatste ronde dit gewoon moordend zou zijn.
Mijn capaciteiten als helderziende lieten mij jammergenoeg niet in de steek...
Het werd zelfs zo erg dat ik van het halve hyperventileren een pijnlijke steek kreeg. Vermits achter mij niet echt iemand naderde en voor mij de vogels vliegen waren besloot ik dan ook de voet van het gaspedaal te halen.
Podiumplaatsen waren er voorzien voor de mannen -40 en de mannen +40.
Ik wist de 7de plaats te behalen, en ik was -u kan het al raden- weeral 4de bij de -40 (diepe zucht) Deze ondankbare plaats wist ik de laatste maanden al enkele keren te bemachtigen... Och ja, als ik beter zou lopen, dan wordt die plaats vanzelf beter... Ik weet wat mij te doen staat
Goh, en ik vraag me soms toch af of het normaal is dat mijn ademhaling mij iedere keer zo parten speelt... Mijn benen voelen steeds aan of ik nog harder kan, maar de ademhaling loopt iedere keer meteen totaal in het rood.
Door te trainen voel ik dat de benen alsmaar beter worden, maar de ademhaling verbetert amper... Heeft iemand hier toevallig tips voor? (anders trainen? of is er wat anders aan de hand?)
Toch nog even de gegevens van de loop doornemen:
5240 meter - 20:12 - 3:51/km - 7de vd 53 deelnemers - 4de van de -40j -
Langzaam maar zeker brokkelen de loop-compagnons (gelukkig door omstandigheden) af. Het gevolg was dat ik de training vrijdag zielsalleen moest afwerken. (Nico en Tamara werken, Christy gekwetst) Al heel de dag had ik me liggen afvragen wat ik vanavond kon doen op de training... Langzaam werd het 19u, en ik had nog geen flauw benul wat het worden zou. (de kinderen hadden thuis dan ook nog eens lekker eten gemaakt voor ons, waardoor de trainingsdrang al zeker niet groter werd)
Ik besloot richting piste te trekken, en daar wel iets te verzinnen.
Blijkbaar is dit niet echt de juiste manier van werken, want door deze besluiteloosheid had ik eigenlijk op den duur niet meer echt zin om ook nog maar een beetje af te zien. Het werd dus een vrij zielige, ongeïnspireerde
training:
---------------------------------
Inlopen : 3,81 km
Poging tot wisselloop: 1pisteronde traag - 1 pisteronde rollen - 1 pisteronde stevig doortrekken - 1 traag - .... (in totaal 3 X stevig doortrekken) - Totaal
3,38 km (en toen mijn trainingspoging gestaakt)
"Goed Rollend" uitlopen: 3,51 km (4:22/km)
Totaal Training: 10,7 km
---------------------------------
Je ziet, geen fameuze training... Ik zal toch eens moeten leren om mijn trainingen op voorhand beter te plannen. Al heb je dan niet echt veel zin, dan probeer je alsnog je reeksjes af te haspelen. Zonder planning krijg je dan zo een smurrie als vandaag ;-)
Al moet ik zeggen: de benen voelen goed aan! Dus ik hoop toch op een goed resultaat zondag in Binkom (*ondanks mijn nachten*). (Zaterdag wordt sowieso een rustdag)
Wat een straf. Zo moeten lopen aan een hartslag onder de 140.
Dit was het enige doel van vandaag. Gemiddelde hartslag over de hele loop was 136 slagen per minuut. En ik liep 9,56 km.
De gemiddelde snelheid (op de finse piste) is echt om diepbeschaamd over te zijn: 7:11/km !!! Tjonge Tjonge, dat is al niet meer lopen maar enkel nog strompelen... Maar wat doe je, dat is de enige manier om onder hartslag 140 te blijven Tssss
Het wordt hoog tijd dat ik zo een training er iets dikwijler tussen ga gooien, want het is volgens mij niet echt normaal dat ik zo traag moet lopen om mijn hartslag onder de 140 te krijgen...
Maandag Tamara, Nico en ik trokken naar de Houthalense piste (en Finse piste).
We maakten een traject waarbij we 400 meter konden alles geven op de piste, en dan 360 meter konden "recupereren" op de Finse piste: Dit 8 maal achtereen. Het was zwaarder afzien dan ik op voorhand gedacht had. De recuperatie lag er immers nogal heuvelig bij...
------------------------- Inlopen : 400 mtr (wat zijn we lui )
8 X 760 mtr waarbij elke ronde 400 meter moest doorgetrokken worden. = 6 100 mtr
Uitlopen: 2800 meter
Totaal Training = 9 300 meter --------------------------
Dinsdag Na 3 dagen training namen we dinsdag toch maar eens dringend een dagje pauze.
Ramp o Ramp... De volgende dagen wordt er immers geweldig warm weer voorspeld... Zucht... Ik kan der zo slecht tegen... En dat zeker tijdens mijn nachten :(
Gisteren zijn mijn vrouwtje, ik, Tamara en Nico richting bowling getrokken. Daar nuttigden Nico en ik onze eerste Duvelkes... En zoals dat wel vaker het geval is: 1 is geen, 2 is goed bezig, en vanaf 3 is het alle remmen los... (en raken we de tel voor de verdere avond kwijt).
Na de bowling trokken we richting Borgloon om eens gek te doen in de MacQueen Je kan al wel raden dat ik vandaag niet echt veel waard was: Pas rond de middag voor de eerste keer wakker geworden met een zwaar hoofd
Dan met heel de familie naar ateletiekstadion De Veen gegaan hier in Heusden om naar een jeugdmeeting te gaan kijken.
Uiteindelijk ben ik tegen de avond toch nog een heel rustig duurloopje van 11,05km gaan doen. (Nadien nog 3 versnellingen)
Aan mijn T-shirt te zien had de meeste Duvel mijn lichaam al terug verlaten
Woensdag had ik een echte baaldag: Slecht geslapen, de kinderen die geweldig ambetant deden en een een klus die dringend gedaan moest worden die maar niet wou lukken (een stevig boomstronk uitdoen...) Het is niet zo mijn gewoonte, maar op zo van die rotdagen durf ik zelfs forfait geven voor de normale training op de piste. (al heb ik daar nadien dan weer ontzettend spijt van )
Donderdag In de voormiddag moest het forfait van gisteren dan weer goed gemaakt worden. Ondanks de regen vertrok ik voor een lange duurloop richting finse piste. Verrassend vlot ging dit vandaag, en zonder dat ik er eigenlijk erg in had, legde ik 13 km (voor mij erg veel) af.
Een leuke opsteker: ik zag dat de gemeente Heusden-Zolder eindelijk is begonnen met de uitbreiding van de finse piste! Enkele bomen werden verwijderd, en de extra paden werden al vrij gemaakt. (ook zag ik al enkele kabels liggen om de nodige lichtpalen te voorzien). Hoewel er nog geen bodembedekking lag, kon ik het niet laten om al eens te kijken welk extra traject voorzien zou worden. Het zal in ieder geval een stukje zwaarder worden (met enkele hellinkjes), maar hopelijk wordt de oorspronkelijke ronde ook behouden/onderhouden, vermits het nieuwe traject misschien een beetje zwaar is voor de beginnende loper.
Maandag Over maandag kunnen we kort zijn: Een rustdagje, vrij letterlijk te nemen want die bracht ik aan de visvijver door. Meer zelfs, ik bleef er ook nog nadien in mijn tentje slapen. Een man moet er af en toe eens tussenuit hé
Dinsdag Tja, niet echt bijster geslapen langs de visvijver, maar toch maar een training ingepland met Poucki. Plaats van afspraak was het bos aan "De Kluis" in Heusden. Het was al redelijk aan het schemeren toen we onze training startten.
Aan de Kluis ligt een prachtige helling in het bos: 410 meter berg oplopen (met op het laatste nog een venijnige knik)! Om het een beetje makkelijker te houden hadden we na de helling een alternatieve afdaling van 620 meter, waardoor we mooie rondjes van 1,03km konden afleggen. Op de helling was het de bedoeling dat we stevig zouden doortrekken, tijdens de afdaling mocht er gerecupereerd, maar gelopen worden.
De invallende duisternis en de aanwezigheid van boomstronkjes verplichtte ons om onze training in het bos iets vroeger te staken, waardoor we nog enkele afstandjes op straat aflegden.
---------------------------------------- Inlopen = 1,64 km
**6 X het 1,03km parcours met dus 6 keer de 410m helling in serieuze versnelling -> tijden van de 410 meter helling: 1:35 - 1:42 - 1:43 - 1:43 - 1:41 - 1:41
** 2 X 550 mtr met 550 mtr joggen tussen (tempo "sneller" 550 mtr: 3:43/km en 3:29/km)
Totaal Training = 13,2 km ----------------------------------------
Nadien was ik een echte vod... Totaal leeg. En eigenlijk nergens echt hard gelopen. Maar waarschijnlijk ben ik het zandlopen en het hellingen trotseren niet echt gewend.
Dat was zo eens een iets anders de wedstrijd van afgelopen zaterdag.
Tamara, Christy, Shauni en ik hadden ons ingeschreven op de korte afstand (3,
3km) tijdens de Holsbeek-plein-kermis jogging. 2 lokale, venijnige rondjes moesten er gelopen worden.
Geen enkele meter was vlak: van valsplat tot echt wel serieuze hellingen lagen op dit korte traject.
Vermits ik al 5 vroeges op het werk achter de rug had (en ik ook zaterdag zelf er om 4u30 eruit moest), wist ik al op voorhand dat ik waarschijnlijk niet het doorzettingsvermogen zou hebben om onderweg te sterven en toch te blijven doorbijten.
Tijdens de race ben ik (mede door de zware hellingen) wel diep gegaan, maar nergens ging ik zwaar op het tandvlees.
De locatie was in ieder geval 100% in orde: gezellige kleinschalige kermis met een grote feesttent en een parcours dat bijna tot de verbeelding sprak (zeker de mensen van de langere afstand hadden echt wel een mooi parcours)
Mijn loop behoeft eigenlijk geen lang verhaal: na een goede start liep ik als 7de op de korte afstand, maar vermits ik een terribel slechte daler ben, gingen me in een pittige afdaling nog 2 lopers voorbij. Na de eerste ronde wijzigde mijn postitie niet meer. Dus ik eindigde als 9de algemeen, en als 3de senior.
Dit leverde mij toch nog een grote fles Duvel op (njam njam njam).
(Nadien liep ik uit nieuwsgierigheid ook nog de grote ronde die gelopen moest worden door de mensen van de langere afstand. Deze ronde was echt nog wel een stevig stuk zwaarder!!! Zelden zo een zware en lange helling gezien! Maar deze ronde was echt wel een streling voor het oog: prachtig.)
Tamara wist als 4de senior aan te komen. De verrassing van vandaag kwam deze keer van Christy: een eerste (!) plaats bij de Masters A, en een mooie ruiker bloemen voor de gelukkige. Vermits ze tegenwoordig ook op regelmatige basis stevig traint, is dit toch een mooie opsteker!
Shauni wist ook haar wedstrijd tot een goed einde te brengen: Ook daar zijn we blij mee. De overstap van de kinderreeksen (1km), naar de langere afstand is immers niet zo evident.
Nico wist op de 14,5km beslag te leggen op de 6de plaats, en was eerste senior!
(ook een dikke proost voor Nico, want ook hij kreeg een grote fles Duvel)
Tja, de tijden... Daar kan je moeilijk eeh oordeel over vellen: Een parcours met stevige hellingen is immers een heel ander verhaal dan een vlak parcours.
Met een tijd van 3:49/km vertrok ik in ieder geval met een goed gevoel in Holsbeek.
Deze loop staat in ieder geval al terug in mijn agenda genoteerd voor volgend jaar.
De laatste weken probeer ik er een beetje een gewoonte van te maken om donderdag uit te roepen tot rustdag.
Omdat ik deze week meeloop in Holsbeek op zaterdag moest ik deze planning toch een beetje doorbreken omdat er toch nog iets moet gelopen worden deze week.
Poucki bracht alvast een aanvaarbaar alternatief aan: een lichte training gebaseerd op snelheid.Rechtstreeks na het werk trokken we dus richting sintel-piste van Houthalen.
Beide onderbenen had ik met een stevig spanverband ingepakt om de stramheid net boven mijn achillespezen minder te voelen. Een training op snelheid is natuurlijk niet echt aan te raden op zo een momenten.
Gisteren kocht ik echter een infrarood lamp... Misschien zou dit wel pijn-verzachtend werken? Vannacht heb ik hem voor de eerste keer 15 minuten laten schijnen op de pijnlijke plaatsen. En raar maar waar, ondanks de snelheidstraining heb ik vandaag véél minder last! De pijn is zeker niet weg, maar ze lijkt mij veel minder fel en irriterend. Ben benieuwd of dit toeval is of niet, maar ik ga de volgende dagen de lamp toch intensief blijven gebruiken.
Na de pijnlijke (onder)kuiten heb ik toch maar besloten de eerste weken aan beide benen een stevig verband te doen tijdens het lopen. Ik weet eigenlijk totaal niet of zoiets zin heeft, maar het lijkt toch alsof de pijn lichter is tijdens het lopen.
Dinsdag stond, daags na Lommel, in het teken van de recuperatie: Een beetje loslopen totdat ik 7km verzameld had. Traag maar gestaag trok ik meter per meter de straat onder mij door: 7,02km - 40:18(5:44/km)
Woensdag moest ik er weer veel te vroeg uit om te gaan werken (4u30 Aaaaarg).
Dit heeft dan onherroepelijk ook zijn gevolgen voor wat betreft de goesting om te gaan trainen. Meestal heb ik deze dagen ook echt geen zin om af te zien. Het vrouwtje was al bijna een uur aan mijn hoofd aan het zagen om de training vandaag toch maar over te slaan (dat dan ook nog!) Gelukkig heeft dit bij mij dan meestal het omgekeerde effect Ik zou in ieder geval gaan trainen... Als zij geen zin had, dan moest ze maar overslaan Deze psychologische oorlog eindigt toch meestal in een gezamelijke training ;-)
Met de stramme/pijnlijke kuiten trokken we dus toch richting piste om daar samen met Nico en Tamara onze training af te werken.
Ondanks de matige tijden, en het constante lege gevoel was ik toch tevreden over deze training: Ik was immers toch gaan trainen en meer nog... ik heb niet opgegeven. Elke afstand liep ik minstens aan de snelheid van mijn wedstrijdritme op de 5km, dus hier kunnen we ons nog mee verzoenen.
Gisteren was het dan eindelijk weer eens zo ver (het was immers al weer een tijdje geleden...): We mochten nog eens op verplaatsing gaan lopen.
Opa was zo vriendelijk om op de kinderen te komen passen, zodat Christy en ik eens rustig naar een loopje konden trekken. Maar je weet hoe dat gaat; als je denkt van eens een keer wat minder stress te hebben, dan verbrod je het zelf natuurlijk We vertrokken te laat, en telefoneerden Tamara en Nico met de vraag of ze ons al konden inschrijven.
In Lommel aangekomen, vonden we gelukkig snel plaats.
Ik liet me (een beetje overmoedig) inschrijven op de 12km. Een afstand die ik op training eigenlijk zelden in 1 keer loop, maar vermits er enkel een tijdsopname was en geen klassement, was de kans om af te gaan eigenlijk vrij klein
Dit was dan ook nog eens ideaal voor mijn trainingsweek: mijn lange duurloop van deze week had ik dan tenminste toch al achter de kiezen.
Zoals ik van mezelf weet, ben ik op de lange afstand echt nog maar een kneusje, en daarom was de ambitie dan eigenlijk ook enkel maar: gezond aankomen en dat zonder echt stil te vallen.
Voor een verkenning van het parcours was er geen tijd meer, maar vermits we toch 4 ronden moesten lopen had ik de eerste ronde rustig de tijd om het parcours te bewonderen en te inspecteren. (alles liep over straat -100m gras in een bocht- en er waren enkele stukjes golvend)
Blijkbaar is de conditie vrij goed, want na 12km puffen en zweten viel het me op dat ik mijn positie kon handhaven, meerzelfs: naar het einde toe wist ik nog 2 lopers "op te rapen".
Nico liep mooi met de eersten mee (de eerste 3 liepen samen over de meet bij de 12 km), Tamara liep de 9 km vlotjes uit, en was tevreden over haar eindtijd. Christy (met een tijd van 5:30/km ook één en al contentement) en Erna liepen de 6 km.
Mijn vorige besttijd op een "langere" afstand was 4:11/km en dat tijden een 9km-loop. Het resultaat van vandaag maakte mij dan ook uitermate vrolijk: 4:09/km over 12km! U ziet hier een meer dan tevreden man
Ik was vrijdagvoormiddag toch een beetje voortvarend geweest geloof ik. Ik had de intentie om 's avonds nog een heel trage loop te doen. Maar een lichte pijn boven mijn linker achillespees deed me geen risico's nemen.
Zaterdag had ik een belangrijk trouwfeest opstaan waar ik moest draaien, dus besliste ik om vooral voldoende rust te nemen. Het trouwfeest viel ook reuze-mee: Dikke ambiance en vooral veel bekend volk (oa Nicky Vankets en heel de familie Malants... Altijd goed als reclame als we er dan dik de ambiance inkrijgen met onze plaatjes en gezever door de micro )
The day after vond ik toch dat het hoog tijd was om nog wat te lopen. (al ga ik morgen in Lommel lopen)
Ik trok eropuit voor een duurloopje van 9,2km aan gemiddelde hartslag 156 en een gemiddelde tijd van 5:29/km... Nadien nog 5 versnellingen getrokken.
Na het lopen had ik weer een lichte pijn boven mijn linker achillespees... Toch maar afwachten hoe dat morgen evalueert in Lommel. (waarschijnlijk ga ik de pijnlijke plaats stevig intapen)
De training vandaag lekker vroeg ingepland: 9u45. Wij (Christy, Nico en ik) trokken naar de sintel-piste van Houthalen om er 5x1000m te doen met 2 minuutjes rust.
Een echte opluchting was het toen ik merkte dat het blijkbaar een stuk vlotter liep dan 2 weken geleden. (toen liep ik de 4de 1000 in 2 keer, en was de 5de al niet meer binnen de vooropgestelde tijd)
De streeftijden waarbinnen ik wou blijven: tussen 3:30 - 3:44
-------------------------------- Inlopen : 1,25km
5 X 1000m met 2' rust. Tijden van de 1000den: 3:23 - 3:24 - 3:36 - 3:39 - 3:38
Uitlopen: 3,19km
Totaal Training: 9,44 km --------------------------------
Vanavond gaat onze middelste (Mayte) nog trainen op de AVT, dus als ik dan zin heb, dan plak ik er nog een recuperatieloopje van 40 minuten aan vast. (max hartslag 140)...
Vandaag heb ik dan toch eindelijk eens een echt recuperatieloopje proberen te doen.
Het enige doel was de hartslag nooit boven de 140 te laten gaan.
Dit is mijn lichaam blijkbaar niet echt gewend, want bij de minste inspanning vliegt mijn hartslag serieus de hoogte in.
Hierdoor moest ik dus echt met de handrem volledig opgetrokken lopen... (en door tijdsgebrek werd het ook een ultra-kort loopje: 4,53km)
-----------------------------
Recuperatieloop
4,53 km - 6:55/km - Gemiddelde hartslag 134
-----------------------------
Tjonge... Ook hier is er nog veel werk blijkbaar: De hartslag moet aan zo een snelheid toch echt wel lager. (of de snelheid moet omhoog met een gemiddelde harstlag van 134)
Ondertussen heb ik weer last van "schuur"-plekken aan de binnenkant van mijn bovenbenen -iets verder dan de lies-. Dit door het zweten en veelvuldig schuren van het loopbroekje gisteren.
Ik heb er al "billekes-zalf" voor de baby opgedaan: maar het blijft pijnlijk schuren.
Heeft er iemand misschien een goede tip om zo een wondes snel te doen genezen?
(of iets wat je er minstens kan opdoen, zodat je de volgende dagen toch nog kan lopen zonder het nog erger te maken?)
Vermits ik in het weekend een nieuwe pc gekocht had, wou ik kost wat kost er maandag na het werk (23u) invliegen om het beestje volledig naar mijn wensen te zetten.
Blijkbaar zijn enkele van mijn favoriete programma's toch niet bijster goed aangepast aan Windows Vista en moest ik dus wat googlen om een oplossing te vinden. Tja, en dan weet je dat het al snel laat wordt... Het was al5u in de ochtend (!!! en dus al dinsdag) toen ik dan toch eindelijk richting bed trok.
Het voornemen om dindag in de voormiddag een heel rustig recuperatieloopje te doen was daarmee ook alweer richting prullebak verwezen. Met een schuldig gevoel degradeerde ik dinsdag dan ook tot een rustdag.
Woensdag waren we toch al iets vroeger uit de veren, en zowel Nico, Christy als ik hadden ons voorgenomen om richting Bouworde-bos te lopen (naar onze Finse piste). In ons favoriete trainingsbos wilden we een lange duurloop van exact 1 uur afwerken.
Mildedoeme, den deze heeft daar toch sterretjes gezien: tot 9km ging het nog redelijk, maar alles verder dan die 9 km werd echt wel zwaar afzien. Blijkbaar ben ik dat toch niet echt gewoon om zo ver te lopen op een zware ondergrond.
Onderweg heb ik behoorlijk wat op mijn horloge geloerd en sloop de gedachte van opgeven mij meermaals door het hoofd. Maar je weet hoe dat gaat: nadien is het gevoel zoveel beter wanneer je toch doorbijt en niet opgeeft. (in de statistieken zie je dat ik wat snel startte, en dat naar het einde het beste er inderdaad af was)
------------------------------------------
Inlopen : 1140 mtr
Lange (d)uurloop: 1 uur lopen - 12,65kmin gemiddeld 4:45/km(Kmtijden: 4:28
Zaterdag in alle vroegte (voor mij toch) een Wisselloopje
Door de verwachte warmte begon ik er vandaag toch maar vrij vroeg aan. (Voor sommigen is een training om 10u waarschijnlijk bijna op de middag, maar voor een nachtbraker als ik lijkt het meer op een dauw-loopje)
-------------------------------------------- Eerst 2 km ingelopen aan een gezapig tempo (samen met Tamara en Nico die me waren komen uithalen)
Dan 8,5km wisselloop: Elke 500 meter een tempo-wisseling (de snelheid afhankelijk van de toestand waarop ik me op dat moment bevond)
Uitlopen: 1150mtr
Totaal Training = 11,65 km ---------------------------------------------
Vermits ik morgen 16u moet werken op m'n werk (ah ja, waar anders?!) zal het een verplichte rustdag worden op zondag.
Want omdat we dit jaar voor de 25ste keer er een lap op geven, is er een mooie extra voorzien: 5 hartslagmeters en 5 MP4 spelers worden als jubileum-cadeau uitgeloot.
Tssss
)
