Hoog tijd om nog eens de voet van het gaspedaal te halen. En hoe kunnen we dat beter combineren dan eens met het vrouwtje mee te gaan lopen?
Met een gemiddelde hartslag van 142 hebben we een tochtje van 8,16km gemaakt. Naar het einde toe wel een fikse regenbui op onze "ketel" gehad... Maar dat verfrist ons toch weer. En na de tropische hitte van de laatste tijd zal je me zeker niet horen klagen
Nico en Tamara weten me te inspireren om een lange duurloop te doen.
Deze liep niet echt volledig zoals gepland: voor mijn doen een beetje te snel gestart... Het gevolg was dat ik eigenlijk 8,5km stevig alles gegeven heb (4:31/km op de finse piste)
Toen zat ik er blijkbaar door en heb ik een goede 150 meter wandelen ingelast. Vervolgens terug beginnen lopen over een afstand van 4.10km aan een iets gematigder tempo (5:11/km)
Geen Zolderrun, maar wel op zondag de Groenteloop in Schriek
Ondertussen is het met het weer allemaal een beetje in de plooi gevallen Maar in het weekend had de warmte langzaam maar zeker de controle over mijn agenda overgenomen.
Gevolg: zaterdag had ik de Zolderrun gepland Maar doordat ik s nachts amper een oog had dichtgedaan besliste ik om zelfs een loop-vrije dag te houden.
Zondag was het ook nog veel te heet, maar ik zocht naar een manier om toch gemotiveerd te geraken om te kunnen trainen Vermits ik maar geen motivatie kon vinden, ging ik op de kalender zoeken of er geen wedstrijdje was waar ik naartoe kon.
Een 3,8km-lange wedstrijd in Schriek! Niet ideaal (want nogal ver en geen airco in de auto), maar toch goed genoeg om mijn sporttas uit de hoek te halen.
Heel de family maakte zich dan ook klaar om richting Schriek te trekken: Ik zou de 3,8km doen, en nadien nog 2 rondjes (7km) uitlopen, Christy deed de 3,8km, Mayte de 250 meter, Shauni de 500 meter en Hanneke was de vurigste supporter J
Vermits de verhoopte regenbuien nog steeds niet neergeplenst waren, moesten we onder een loodzware en broeierige hitte starten aan onze calvarie-tocht. (ok die omschrijving is er best een stuk over als je maar 3,8km loopt )
Het gebrek aan zuurstof werd ik al snel gewaar, maar ik had het geluk dat ik al snel een loper vond die ongeveer mijn tempo liep Of hij het nu leuk vond of niet: ik zou mij voor 3/4de van de afstand achter hem zetten En met 1/4de kopwerk vond ik toch dat ik niet geheel als parasiet mocht bestempeld worden.
Het was al weer een tijdje geleden, maar tijdens deze race spookte de gedachte om op te geven mij meermaals door het hoofd. (ik denk dat mijn blauwe compagnon meerdere malen gedacht heeft dat hij een hyperventilerende beginneling achter zich aan had huppelen)
Uiteindelijk was ik meer dan blij dat ik de finish in het vizier kreeg (laat de afgepeigerde finishfoto daarvan een bewijs zijn!) Een versnelling zorgde er zelfs nog voor dat ik nog 2 deelnemers kon remonteren.
De totale afstand bleek uiteindelijk 3,65 km te zijn (zijn we daar zo ver voor gereden?!) Maar met een tempo van 3:40/km was ik eigenlijk gezien de omstandigheden- best wel meer dan tevreden. Met een 7de plaats op 144 deelnemers was het resultaat eigenlijk ook wel best te pruimen.
Km-tijden: 3:28 - 3:40 - 3:54 - 3:38
Als extra training liep ik nadien nog 7km los.
Christy werd 105de op 144 deelnemers. (5:43/km).
Mayte werd 4de meisje op de 250 meter, en Shauni wist beslag te leggen op de 2de plaats op de 500 meter.
3 Juli: Dat is dus midden in de solden-periode. We trokken vandaag met heel het gezin richting Decathlon. Ik vond echter dat er niet al te veel afgeprijsde artikelen waren. (de meeste gekochte spullen waren niet eens afgeprijsd) Mijn hele verzameling werd uitgebreid met: - Een Kalenji Drinkgordel voor de lange en hete duurlopen - Nieuwe wedstrijdschoenen: Kalenje Inspid - Warme fleeze blouse - Nike vrije tijdsschoenen - Domysus vrijetijdsschoenen - een vrije tijds short
Donderdag had ik een rustdag (weeral, ik weet het... Maar als het zo warm is neem ik beter een deel rustdagen extra ipv totaal "leeg" rond te lopen)
Vrijdag trokken we richting piste. Trainingsmaatjes: Tamara en Nico (Nico weer stevig doortrekkend, Tamara een iets ingekorte training) Blijkbaar was tot mijn verbazing de behoorlijke inzinking van woensdag verteerd... Gelukkig, want na zo een training van woensdag ga ik toch altijd weer aan mezelf twijfelen. (Bartompa toch ook even bedanken voor de tip na de pyramide-training van woensdag: hij wist me te vertellen dat het eerste deel van de pyramide-training beter een beetje op reserve kan gelopen worden, zodat je het tweede deel nog sterk uit de hoek kan komen: Ik zal het onthouden!)
Training van vandaag:
Inlopen 2,7 km * 4 x 1500m: (5min rust) 5:12 - 5:19 - 5:20 - 5:12 Uitlopen: 3,50 km
Totaal training: 12,2 km
Morgen moet ik weer een feest gaan opvrolijken met plaatjes draaien... Als ik nog de tijd vind probeer ik toch nog een duurloopje te doen.
Vandaag zoals aangekondigd gaan trainen op de piste (samen met Tamara, Nico en Christy).
Waar ik tot vandaag nog redelijk tegen de warmte kon, heb ik gemerkt dat vandaag het kaarsje serieus op een waakvlam staat: totaal uitgeput, zelfs tijdens het gewone loslopen. Heel de training heb ik me liggen afvragen waaraan dat nu toch zou kunnen liggen. Het antwoord kwam een goed uurtje na de training: De stoelgang kon bezwaarlijk nog vast genoemd worden... De pompiers waren jaloers op zo een krachtige straal
Nu ja dus toch getraind... Vermits ik bij Bartompa en Daniel Drion regelmatig al eens een "pyramide-loop" zie staan had ik besloten dit ook eens in mijn trainingsschema in te lassen: 200-300-400-500-600-600-500-400-300-200 (maar door de bovenvernoemde problemen heb ik forfait gegeven voor de laatste 300 en 200) (eigenlijk was het bobijntje halweg reeds totaal af... Zal je wel zien aan de tijden ook)
Samenstelling training: Inlopen 3,50km *Pyramideloop (3min tussenrust): 200 (29sec) - 300 (48sec) - 400 (67sec) - 500 (90sec) - 600 (112sec) - 600 (112sec) - 500 (97sec) - 400 (85sec) (totaal smurf halfweg... geen kracht meer, en zo slap als een vod) Uitlopen 2,28km
Totaal training: 9,28km
Vooral over die laatste 500, en de laatste 400 (!!) zou ik het schaamrood op de wangen moeten krijgen... Shame on me!
En nu het laatste uur al meer op het toilet gehangen als iets anders: smakelijk eten... Voor het geval je eraantoe moest zijn ;-)
Geloof het of niet: vandaag heb ik (samen met het vrouwtje) alle moed bijeen geraapt om toch de loopschoenen aan te trekken.
We hadden lang genoeg gewacht: 21u15 pas vertrokken.
Inlopen 1150 mtr (tot aan de finse piste) * 10maal: 500mtr duchtig tempo (3:50/km op Finse piste) gevolgd door 200 mtr "muizenloopje" Uitlopen 1500 mtr (klein ommetje tot thuis)
Afgezien als de beesten, maar door de beperkte aantal herhalingen was het nog doenbaar.
Ik kan er echt niet tegen... Te warm is te warm. En weet je wat dan het probleem is? Je zou dan 's avonds kunnen gaan trainen, wanneer het frisser is, maar tegen dat het avond wordt is mijn motivatie om nog te gaan trainen meestel zo goed als nul...
Gevolg: zondag en maandag hebben we maar uitgeroepen tot rustdag. Maar vandaag zou ik toch dringend nog eens moeten gaan trainen... Ik hou jullie op de hoogte!
Goh, wat is dat toch... Als het zo warm is dan heb ik zo de behoefte om niet te willen afzien Dus een trainingske uitgedoktert waarbij ik vooral niet te lang diep moest gaan. (de mentale weerstand is immers zo goed als nihil bij deze warmte)
Inlopen: 2,7km * 3,2km: 400m stevig tempo- 200m alles uit de kast - 200m super traag met muizenpassen. Deze reeks herhaald tot ik aan 3,2km zat. * 4km: 400m stevig tempo- 200m alles uit de kast - 200m super traag met muizenpassen. Deze reeks herhaald tot ik aan 4km zat. * 1200mtr in 4:03 (steendood) als afsluiter Uitlopen: 2,15km
Totaal training: 13,25km Ik was vooral blij dat halfweg de training Nico nog kwam opdagen na zijn werk, zodat ik toch de drive vond om op de tanden te bijten.
Zaterdag:
Zelfde verhaal als vrijdag... Warm De planning was: duurloop van 12km...
Maar vermits ik vanavond nog een trouwfeest moest gaan draaien (wat is het leven van een DJ toch zwaar), was ik verplicht om in de brandende zon te gaan trainen. Gevolg: training inkorten want dit was voor mij echt niet te harden.
Het werd uiteindelijk een duurloopje van 8,9km met een tijd van 4:59/km...
Woensdag is zo een dag dat we bij ons op de piste kunnen trainen: ideaal dus om wat te intervallen. De grootste pijn in de benen was verleden tijd... Dus ja... Waarom niet eigenlijk?
- 2,7km ingelopen (tjonge wat was het al warm) - 4 X 2250meter waarbij de bochten super traag mochten, en de rechte stukken stevig doorsprinten (= 9000 mtr) - 1,3km uitlopen
En zo hadden we er toch een training opzitten van 13km in het totaal.
En reken er maar op dat we dat morgen gaan voelen :)
Blijkbaar geraak ik niet van de zware benen verlost... Vandaag voelde het zelfs alsof het pijn begon te doen. Hoog tijd dus om de riem er eens een beetje af te gooien.
Daarom vandaag samen met het vrouwtje (zodat ik sowieso moest inhouden) een recuperatieloop gedaan op de Finse Piste hier in Heusden. 8km in 6:10/km... Tjonge dat is toch aanpassen hoor: het voelt aan alsof je niet genoeg je best doet... En dan vraag je jezelf al snel af: heb ik wel getraind?
De dag na de dubbele wedstrijd in Diepenbeek braafjes een beetje gerust (de spieren hadden het nodig)
Vandaag samen met Nico en Tamara: 1150mrt Inlopen 6 X 1000m met 400meter wandelpauze (3:27 - 3:20 - 3:24 - 3:28 - 3:21 - 3:26) 2350mtr Loslopen
Vermits de pijn in de kuiten nog niet helemaal verdwenen was was het behoorlijk hard op de tanden bijten... Maar je weet hoe dat gaat: eenmaal de training erop zit geeft het voldoening Daar doen we het voor
Gisteren richting Diepenbeek afgezakt. Een mooie wedstrijd die Kermisloop: de 5km mocht immers tweemaal over de kermis trekken.
Ik had een heel uitgebreid verslag ineen gestoken, maar vermits mijn webbrowser opeens ging hangen, en ik dus alles kwijt was... Zal het nu een geweldig sumier verslag worden. Had me ingeschreven op de 5km en de 10km.
Voor de start nog een gesprekje gehad met Daniel Drion (had er een zware trainingsweek opzitten) en met Johan Claesen (was vorige week 2de in Munsterbilzen -ik derde-, en deed vandaag de 10km)
Het parcours was vrij pittig te noemen omdat het de hele tijd stijgen en dalen was.
Aan de finish hadden we er 4600 meter opzitten, in het totaal eindigde ik 6de geloof ik, en tot mijn grote verbazing was ik de eerste senior (-35jaar).
Bijgevolg mocht ook ik eens een keertje het podium bestijgen (was me dat ook eens leuk). Een medaille en mooi T-shirt kregen we: En fier! Over de eindtijd was ik ook echt wel tevreden, met een tijd van 3:46/km mocht ik echt wel super content zijn.
Eigenlijk was de rust tussen de 2 lopen een beetje kort... Slecht 20 minuten na de 5km werd reeds de start gegeven voor de 10km... Maar ook de 10 km werd goed verteerd (mede door de grote groep supporters die waren komen opdagen! Bompa georges, Marcel en Mariette, mama Simone, Martine -vriendin van Bram-, Tant Nicole, Fons, Joeri, Jolien, vader van Tamara, hond van Tamara) 4:11/km is veruit het snelste wat ik ooit heb kunnen lopen over deze afstand.
Tamara werd derde vrouwelijke senior op de 5km Nico was tweede bij de senioren 10km Bram sprintte zich op het einde van de 5km nog net voorbij Tamara (inderdaad met zijn alomgekende spurt(stijl)) Christy liep goed en eindigde in 26:45 En Erna (moeder Tamara) wist ook vlotjes de 5 km vol te maken Mayte wist de beker van de eerste plaats in de wacht te slepen op de 500meter bij de meisjes van 2003 Shauni greep net naast het podium met een vierde plaats op de 1000meter bij de meisjes van 1997
Vermits we morgen/zaterdag meedoen aan de kermisloop in Diepenbeek besloten Nico en ik om er een loslooptraining van te maken vandaag. Op de Finse piste liepen we 8,13 km aan 5:30/km
Nadien nog 5 versnellingen van 70 meter.
Hopelijk zijn we morgen verlost van de ontzettend zware benen van vandaag.
See You in Diepenbeek! (5km wedstrijd, en als de benen het toelaten doen we nadien de 10km als trage training)
Ik heb een gevoelige achterstand opgelopen met het plaatsen van verslagjes van de loopwedstrijden (shame on me). Tijdsgebrek, en een beetje luiheid liggen aan de basis van deze achterstand.
In ieder geval: ik ga proberen alles nog online te krijgen. Voor de rest heb ik me ook voorgenomen om mijn traingen toe te voegen. (met andere woorden de verslagjes worden korter, maar ze gaan talrijker worden zodat iedereen een beetje kan volgen)
Een perfecte dag dus om om 4u30 op te staan, en richting werk te vertrekken L Zucht
Dan heb ik een week voordien ook nog 5 dagen in bed gelegen door ziekte
Met andere woorden: ik heb niet al te hoge verwachtingen vandaag.
Na de dagelijkse beslomeringen op het werk en de PC-problemen die ik nadien nog probeerde te verhelpen, is het hoog tijd om richting Geel te vertrekken.
Vandaag trekken we met de knusse familie richting Geel, aangevuld met supperters Omi, Opa en Bompa.
In Geel aangekomen rijden we met de autos meteen op het parcours, en was het eigenlijk onmogelijk om een parking te vinden: Op het volledige parcours geldt er immers een parkeerverbod langs de wegen. Na wat te prullen rijden we dan toch maar ergens het veld in Achteraf gezien niet echt nodig, vermits blijkbaar toch overal langs het parcours autos stonden. (en ik nergens een boete zien hangen heb)
De inschrijvingen waren perfect geregeld, en voor een keertje waren we goed op tijd zodat we ons niet hoeven te haasten.
De eerste kinderloop was voor de kindjes van het eerste en het tweede studiejaar: 200 meter. Eigenlijk was Mayte dus nog te jong om te mogen meedoen. De vrees bestond dan ook dat Mayte zou opgeven, omdat ze de laatste tijd blijkbaar niet zo goed met verlies kan omgaan. Maar kijk eens aan, eigenlijk loopt ze één van haar beste wedstrijdjes en zijn we dan ook fier dat ze tot op de meet ervoor gaat.
De eerste 3 plaatsen is te hoog gegrepen, maar ze laat een hele hoop andere kinderen achter haar. Enkele mooie fotos (zie fotos) zijn daar het bewijs van.
De reeks van Shauni zal gelopen worden over 1km.
De laatste loop die we Shauni zagen doen (in Olmen) was zeker en vast een opsteker: ze bleef ervoor gaan. We hopen alvast dat ze vandaag die positieve lijn weet door te trekken.
Aan de start verschijnen 5 jongens en 2 meisjes. Tweede zal ze dus sowieso worden En eerlijk gezegd vermoedden we dat het andere meisje sneller zou zijn
Na het startschot stoof dit meisje dan ook weg
Vervolgens was het een viertal minuten wachten tot we de atleten terug in de laatste rechte lijn zagen verschijnen: En kijk eens aan! Shauni draait de bocht in als eerste meisje! Nog een klein stukje op de tanden bijten tot aan de finish, en de buit -de eerste plaats op het podium- is binnen!
Door haar krachten beter te verdelen dan haar tegenstandster wint Shauni haar reeks, proficiat! (doe zo door! af en toe een beetje trainen! Een bevredigende prestatie leveren als je een beetje traint is immers altijd leuk)
Dan wordt het langzaam tijd voor Christy en mij om ons op te warmen, zodat we klaar zijn om onze 4,8 km af te leggen.
Tijdens het opwarmen heeft Christy echter al last van hartkloppingen. (Mja, ik maak me er regelmatig ongerust over )
Uiteindelijk begeven we ons richting start. Christy besluit om toch maar mee te lopen en positioneert zich halfweg de groep, ik zet me op de tweede startrij. (ik had immers gezien dat vorig jaar echt wel hard gelopen werd op deze wedstrijd, en wou me dan ook niet totaal dood lopen in de eerste kilometer).
Na het startschot laat ik me een beetje meegaan met de groep om zo een eerste kilometer te lopen in 3:33 Straf, want ik had niet het gevoel dat we zo snel liepen.
Al bij al vond ik dat ik vrij constant liep: enkel het zandweggetje (bijna 1km lang, beetje grind en af en toe wat zandstroken) doen me pijn. Dit stuk lag niet superzwaar, maar blijkbaar toch genoeg om een zwakkere 4:16 op een km te lopen.
Aankomen doe ik vermoeid, maar niet totaal dood, en dat met een gemiddelde van 3:54/km. Een verdienstelijke 15de plaats op 159 deelnemers Hier kan ik best mee leven eigenlijk.
Na de aankomst en na de eerste puffen ga ik op zoek naar Christy. Het valt me op dat ik wel erg ver moet lopen voordat ik ze zie aankomen. Blijkbaar heeft ze er een echte calvarietocht opzitten: verschillende keren moeten stoppen, zwaar afgezien en half strompelend moet ze nog enkele honderden meters afleggen. Eerlijk gezegd: ze ziet er ook niet goed uit, dus ik probeer mezelf in te tomen om haar niet verder aan te porren.
Blijkbaar was ze door in de helft van de groep te starten veel te snel gestart. Hierdoor de eerste kilometer geforceerd, en dan gaat natuurlijk het licht uit Nu, eerlijk waar als je dan toch nog het doorzettingsvermogen hebt om verder te lopen tot de finish, dan verdient dat in ieder geval ook een pluim.
Dit was een leerrijke les: te snel starten snijdt helemaal de benen af. Vermits Christy eigenlijk nog maar pas aan het lopen is, is het eigenlijk veel beter om mee te starten met de laatsten, er een kilometer bij te blijven en dan even te kijken wat nog mogelijk is.
Al doende leert men J (toch is ze niet laatste: een derde laatste plaats op 159 deelnemers)
Vermits de douches wat verder lagen, en je dus met een pendelbus moest gaan, beslissen we om ons niet te douchen. We begeven ons naar de zaal, in de hoop een prijsje in de wacht te slepen met de aanwezigheidstombola. Mayte is best gelukkig dat er voor de kleinsten ondertussen nog een springkasteel is.
Ondertussen maak ik me toch ongerust in Christy: Ze voelt zich niet goed en heeft nog steeds last van hartkloppingen: Een uur na de wedstrijd heeft ze nog hartslagen tussen de 165 en 185 Dit is echt niet gezond, en zullen we zeker in de toekomst in de gaten moeten houden.
Gelukkig wordt ons wachten beloond: Christy wint een gevuld winkelbakje! Leuk, en goed gezind trekken we alvast terug naar huis.
De statistieken:
4645 mtr 18min 09sec 3:54/km Gem Hartslag 184 max 191 15de van 159
De vijverrun in Heusden/Bolderberg wordt georganiseerd door de gemeente Heusden-Zolder en door AVT-Heusden.
Heel wat bekend volk natuurlijk aande start in Heusden, ondermeer: Broer Tom, zijn vriendin Pascale, Lieze, Nico, Tamara, ikzelf, Shauni en Mayte.
Door het laattijdig schrijven van dit verslagje ga ik me een beetje beperken tot de essenties.
Onthouden doe ik vooral dat het een echt zwaar parcours is in Heusden: Veel losse zand, hellingen die echt zwaar vallen, en zeker voor 75% lopen in het bos.
Ikzelf start vrij goed en loop een tijdje in derde positie, maar moet even voor halfweg een Nederlander laten passeren waardoor ik mooi als 4de weet te eindigen. Nico wint met overwicht de 5km. (onthouden doen we dat het een erg zwaar parcours is dat zich bijna volledig in het bos afspeelt, behoorlijk wat losse zand, en een zeer pijnlijke helling die we moesten trotseren)
Tom eindigde als 17de, Pascale 46ste op 63 deelnemers.
Tamara weet een heel mooi derde plaats bij de vrouwen te veroveren!
Nico doet nadien ook nog mee op de langere afstand, en kaapt daar ook nog de tweede plaats weg.
Zowel Nico als ik waren geweldig Lucky-boys: Bij de aanwezigheidstombola winnen we beiden een ballonvaart. Prachtig om zoiets te kunnen winnen: Ik had dit immers al lang willen doen (maar door het stevige prijskaartje heb ik dit al lang uitgesteld).
Ik zal in ieder geval in het vervolg proberen mijn verslagjes sneller te schrijven, zodat ze toch net iets meer info bevatten J
Statistieken:
4596 mtr 18min 46sec 4:05/km (hartslagband niet bij) 4de van 63
Zo eens op een maandag lopen: dat is ook eens iets anders.
Paasmaandag is blijkbaar een vaste afspraak in Olmen om er de jaarlijkse paasjogging te doen.
Prachtig weer en een jogging met traditie, meer is er niet nodig om een pak volk op de been te brengen!
De ouders van Christy hebben van het mooie weer gebruik gemaakt om ook eens een loopje mee te maken, en dit inspireert Christy (u leest het goed) om vandaag voor de eerste keer ook eens een loop mee te doen!!! Wat dat geven zal, dat vraag ik me ook af wanneer we ons gaan inschrijven in de tent.
Volgende deelnemers van ons schrijven zich in:
Nico: 12km
Tamara: 8km
Björn, Bram en Christy: 4km
Mayte en Shauni: de kinderlopen
Mayte e n Shauni doen flink hun best in hun kinderlopen en weten beiden onder gejuich van moeke en opa te finishen bij de eerste 10 van hun reeks.
Ze krijgen beiden een zakje met wat lekkers, en kunnen vervolgens gaan genieten van het lekker warme zonnetje.
Al de andere afstanden vertrekken samen.
Een lekker gezellige drukte heerst er aan de start. Nico, Bram en ik weten ons toch vrij vooraan te plaatsen om zeker niet te traag te vertrekken.
Christy heeft zich achteraan geplaatst en weet zich gesterkt door een bemoedigend zoentje van mij (lol): met de koptelefoon op de oren maakt ze zich klaar voor haar eerste echte jogging en dit met de intentie om de laatste voor te blijven.
Startschot gaat, Nico vlamt weg, Björn er maar achteraan Klinkt dom Is het waarschijnlijk ook: Ik roep nog naar Nico: Wat is dat hier, hier wordt nogal gevlamd. De tussentijd na de eerste kilometer geeft me gelijk: 3:32.
Terwijl de echte goeien (en dat zijn er toch heel wat) gezwind nog een tandje bijsteken moet ik al snel meer dan een tandje minderen. Wetende dat de volledige afstand net geen 4 km is, weet ik dat het weer een pijnlijke calvarietocht dreigt te worden.
Onderweg zie ik nog een ambulance langs het parcours staan: het is blijkbaar anderen ook nog opgevallen dat ik echt dood zit. J
Er komst mij behoorlijk wat volk voorbij gelopen, en bij niemand kan ik mijn wagentje vasthaken: het is dus al puffend en harkend naar de finish trekken.
Eenmaal de meet bereikt krijg ik een zakje met wat lekkers toegestopt, ergens verzacht dat toch altijd de pijn ;-)
Ik weet de 10de plaats te bemachtigen op 113 deelnemers. (een officiële uitslag werd er niet opgemaakt door de organisatie, enkel alle tijden werden opgenomen en uitgegeven, zonder de namen van de lopers enkel de loopnummers)
Snel haal ik de camera op bij Moeke, en ga ik op zoek naar Bram, Tamara en Christy.
De eerste die ik tegenkom is Bram: Hij heeft er weer een goede loop opzitten, iedere wedstrijd blijft hij zijn niveau verbeteren!
De volgende persoon die ik zie afkomen is Tamara. Ik roep haar dat ze eventjes naar de zijkant van haar groepje moet gaan, kwestie van een mooie foto te hebben J Ze maakt me echter direct duidelijk dat ze dood zit, en dat ze er ook na 1 ronde de brui aan geeft (ze had zich oorspronkelijk ingeschreven voor de 8km Het werden er maar 4) Als het niet gaat, dan moet je natuurlijk ook niet zwaar liggen forceren - dit heeft niet de minste zin.
Vervolgens is het verder lopen naar mn Sjattieke: 2 bochtjes nemen, wat lopen en kijk eens wie we daar in de verte zien: Het roze T-shirt!!! Wat me meteen opvalt is dat Christy eigenlijk nog vrij goed gaat, en zeker niet steendood zit, en vooral Ze loopt lang niet laatste!
Ze heeft zich bij 2 start-to-run- dames genesteld en lijkt hun tempo goed aan te kunnen.
Nog een goede 500 meter te gaan zeg ik haar. Dit lijkt voor haar het sein om nog een extraatje te doen, want zonder enig probleem laat ze de 2 dames achter.
Met een 100ste plaats op 113 deelnemers is dit echt een mooi resultaat voor zo een eerste loopje. (mja, ben wel fier op mijn sjattie J )
Even later komt Nico al binnen: hij haalt de eerste plaats op de 12km!
Onder al de deelnemers wordt nog een aanwezigheidstombola gedaan. En welke naam horen we daar door de luidsprekers schallen?! Inderdaad: Thats me: Een grote fles Bier met een glas en een handdoek: best leuk! Ook Nico weet een prijs in de wacht te slepen: Een sweater met het logo van de jogging op.
Na nog een plaatselijke hot-dog en een streepje zon keren we dan ook allemaal goedgemutst richting Heusden-Zolder.
De statistieken van de loop:
3804 meter 14min29sec 3:48/km Gem/Max hartslag 184/19210de van 113 deelnemers
kmtijden: 3:32 3:50 3:56 3:54
Statistieken van Christy
3804 meter 26min47sec 7:03/km 100ste van 113 deelnemers
Kijk eens aan We hebben de tijd en goesting toch gevonden om onze achterstand wat betreft de verslagjes eens weg te werken.
Afgelopen 2 weken qua trainingsarbeid heb ik wat in een dipje gezeten, waardoor ik me ook niet 100% in mijn vel voelde en dus ook niet de drang had om alles lekker neer te pennen...
11 April 2009 ben ik in ieder geval gaan lopen in Langdorp: De Gijmeljogging. Deze jogging maakt deel uit van het aarschots jogging criterium.
Blijkbaar waren er niet echt veel andere officiële wedstrijden gepland in dit weekend, het gevolg was dat behoorlijk wat atleten van atletiekclubs de weg vonden naar Langdorp, de tegenstand was dus van stevig niveau.
Vermits niemand van onze vaste kliek blijkbaar zin of tijd had, was ik de enige afgevaardigde die de verplaatsing naar Langdorp maakte. Ook dit heeft zijn charme: geen stress om op tijd klaar te geraken J
GPS ingesteld, en al cruisende via de snelweg vertrokken met een leuk muziekje knallend uit mijn auto-boxen, en dit terwijl een water-zonnetje achter glas een aangename warmte produceert. Eenmaal aangekomen vond ik nog een parkeerplaatsje meteen aan de ingang, en zelfs de voorinschrijvingen waren perfect geregeld! Men zou gaan verwachten dat het een ideale loopnamiddag zou worden.
Blijkbaar was ik toch een beetje nipt vertrokken, waardoor ik niet meer de tijd had om het volledige parcours te verkennen. Mijn vaste gewoonte is dan om de laatste kilometer toch maar even te verkennen. Hmmmm wat me opviel was dat je soms wel echt over smalle paadjes moest kronkelen, en dat er zeker op het laatste wel wat bospaadjes moesten bewandeld (of liever belopen) worden.
Door het grote aantal deelnemers beslist de wedstrijdorganisatie om de 10 en de 5km niet samen te laten starten: een goede beslissing MAAR wie bedenkt nu toch het volgende?!: De lopers van de 5km starten 2 (Slechts 2!) minuten na de 10km
De loper naast mij aan de start vraagt de starter nog om het vertrek 10 minuutjes uit te stellen
Jammer maar helaas, dit was niet meer mogelijk. Het Gevolg? Reeds na 800meter hadden we de traagste lopers van de 10km te pakken, en werd het een onplezant slalommen tussen de trage lopers van de 10km Wat een hel! Zeker als je weet dat er van die plezanteriken zijn die dan ook nog eens graag met 5 naast elkaar lopen, waardoor het voor de 5km-lopers helemaal moeilijk passeren wordt. Probeer je dan ook nog even voor te stellen welke situaties je krijgt op de mega-smalle bospaadjes waar je eigenlijk niet kan voorbij steken.
Ik heb dan ook meer dan eens in mn binnenste moeten vloeken, en een tijd onder de 4 minuten de kilometer leek me al helemaal onmogelijk door het oponthoud.
Ik was nochtans mooi met de eerste mee gestart, maar qua uithouding is er nog veel werk aan de winkel: na een poosje moest ik er een heleboel laten lopen, en wist ik dat het weer harken zou worden om de finish zo snel mogelijk te halen.
Finishen doen we uiteindelijk in 3:55/km, eigenlijk nog onverwacht goed ondanks het oponthoud en de bospaadjes.
Een 19de plaats op 191 deelnemers Mja, ik zei het al, er waren behoorlijk wat goede lopers (waar ik mn eigen tot op heden niet bijreken)
Na een welverdiend doucheke krijgt elke deelnemer 8 potjes Danone. Omdat er slechts 1 prijs is voor de aanwezigheidstombola (wel een 8-daagse reis), en omdat er een pak volk was, besluit ik deze trekking niet af te wachten
Vermits het al heel de week aan het regenen was, hield ik het weerbericht angstvallig in de gaten.
Ik had immers een goede trainingsperiode achter de rug En dat schept dan toch altijd bepaalde verwachtingen.
Enkel Bram en ik trekken richting Olen om deel te nemen aan de plaatselijke KWB-Loop.
Voor de eerste maal dit jaar kunnen we de korte broek uit de kast halen - de weerman had met andere woorden gelijk: een zacht zonnetje en een licht briesje, meer hebben we niet nodig om meteen op te fleuren.
Dadelijk na het toekomen gaan we op zoek naar de inschrijvingsstand Na enig aarzelen besluit ik me vandaag in te schrijven voor de 4,3km, en de 12,7km. De bedoeling is alles te geven op de 4,3km, en nadien als snelle duurloop/training de 12,7km in te lassen.
Bram zal de 4,3 km voor zijn rekening nemen.
Tijdens de verkenning van het parcours blijkt dat het zwaarste stuk op het einde ligt: Vermits we daar richting het kanaal lopen, krijgen we de wind daar op kop.
Een hele rits lopers meldt zich rond de startplaats (4,3 en 8,5km lopen samen). Bram en ik kunnen ons op de tweede startrij nestelen: ideaal om niet te snel te vertrekken en toch mee te zijn.
Na het startschot herhaal ik constant voor mezelf: Niet te snel, niet te snel, (mijn eeuwige probleem is immers te snel starten, en daarna dood zitten )
Vlotjes vlogen de eerste meters onder de voeten door, en voordat ik het goed en wel besefte gaf mn Forerunner een beepje van de eerste kilometer: 3min30 Raar Dit is eigenlijk vrij snel voor mij, en toch had ik niet het gevoel dat ik me aan het opblazen was.
Het parcours lag er bijna volledig vlak bij, waardoor ik begon te hopen op een, voor mijn doen, goede eindtijd.
Kilometer 2 -> 3min50, ook dat is nog snel genoeg.
Ondertussen begin ik toch te voelen dat de ademhaling niet echt veel sneller meer kan: Dat wordt dus nog 2,3km serieus doorbijten en afzien.
Ondertussen komen 2 lopers me voorbij die me echt wel wat te snel gaan volgen is dus niet echt een optie. Tegelijkertijd merk ik dat ik wel begin te naderen op een loper voor me: Echt stilvallen doe ik dus niet (Probeer ik mezelf moed in te spreken?)
Meter per meter schuif ik dichter op onze stilvallende voorloper. Een goede kilometer voor de eindmeet weet ik hem te pakken. Even pruttelt hij nog tegen door in mijn spoor te hangen, doch uiteindelijk moet hij buigen voor mijn meedogenloos eindoffensief (lol).
Terwijl ik de laatste meters inga, denk ik nog: ik heb me vandaag niks te verwijten, ik heb echt wel alles gegeven Om vervolgens half dood over de eindmeet te huppelen/strompelen. Een 5de plaats op 85 deelnemers: mooi!
Snel een blik op de klok: 16min 22: dat is eindelijk eens onder de 4 minuten per kilometer.
De Forerunner geeft aan gemiddeld 3:50/km. Dat is dus meteen een grote stap voorwaarts J
Niet zo veel later komt Bram ook het hoekje omgelopen, met zijn alom-gekende eindspurt. Ook Bramskibeat weet een heel stuk van zijn persoonlijk record af te pitsen: Gemiddeld haalt hij 4min50/km! (mits een beetje extra training komen Tom zijn kilometer-tijden in het vizier)
Daarna is het kwestie van zo snel mogelijk een beetje te recupereren. Menig sportdrankje verdwijnt achter de kiezen zodat we een goed half uur later klaar zijn voor de start van de 12,7km.
In deze wedstrijd heb ik het geluk om snel iemand te vinden die net ietsje harder loopt dan ikzelf. Ik besluit deze man te volgen tot ik echt niet meer kan. Tot mijn eigen tevredenheid kan ik hem met de nodige moeite- volgen tot op het einde: de kilometertijden liegen er niet om: Bijna constante kilometertijden.
Bij de tombola achteraf win ik 1 fles schuimwijn in een mooie opbergdoos Bram heeft iets minder geluk
En wat nog het strafste van al is: Christy ging niet meelopen Maar wie staat er op de loopband als we thuis komen?! Inderdaad Christy J Getuige daarvan: zie fotos.
Ik weet het, het is zo niet onze gewoonte Maar omdat maart niet al te veel wedstrijdjes bij ons in de buurt brengt, besloten we om deze keer toch de verplaatsing te maken naar Putte: een dikke 60 kilometer van Heusden.
De deelnemers:
Mayte: 100m
Shauni: 700m
Bram: 2420m(mooie prestatie vermits hij de nacht had gedaan!)
Tamara: 5000m
Nico: 10350m
Björn: 2420m en 10350m
Christy: wou voor de eerst maal meelopen, maar besluit op het laatste nippertje om dit toch maar niet te doen. Maar werkt wel een training van 2400 meter af.
Hanneke: Supporter
Na de nodige (en vooral gebruikelijke) vertrek-stress, trekken we onder een stralend zonnetje richting Putte. De GPS doet fijn zijn werk, waardoor we een kleine 50 minuutjes later aankomen: Een gezellige drukte heerst op en rond het parcours.
Veel volk, en toch lopen de inschrijvingen lekker vlotjes, waardoor we met Shauni en Mayte al snel richting vertrekplaats kunnen.
Mayte loopt tegen haar leeftijdsgenootjes de 100 meter en weet de vierde plaats (op 15) te bemachtigen, en dit slechts op een zucht van nummer drie. Een medaille en verrassingspakketje doen de vermoeidheid al snel vergeten!(trouwens: de kinderen krijgen leuke pakketjes, en moeten slechts 1 inschrijvingsgeld betalen!)
Shauni krijgt op haar 700 meter behoorlijk stevige tegenstand door de atleetjes van de plaatselijke atletiekclubs. Doch met een zesde plaats (op 10) mag ook zij tevreden terugblikken op het namiddagje Putte.
Dan is het aan Bram en mij. Een mooie bezetting van 78 deelnemers maakt zich klaar voor de start van de 2420meter.
Doordat ik nogal laat richting start ga, moet ik vertrekken vanop de tweede rij.
Na het startschot valt het me dadelijk op dat er wel erg hard gevlamd wordt die eerste meters: In achtste positie duiken we het veld in, waarna ik me begin af te vragen of ik al de eerste tekenen van vermoeidheid begin te voelen. Tjonge Dat is wel al snel
Achteraf zal blijken waarom: Een eerste kilometer in 3:26 is echt nog veel te snel voor mij, wetende dat er een heel deel akker en veldweg moest afgelegd worden.
Er zat dan ook niets anders op dan te sterven en diep hijgend te hopen dat de finish snel zou komen.
Gelukkig kon ik nog rekenen op Nico die me herhaaldelijk al lopend een hart onder de riem komt steken.
Uiteindelijk finishen we in exact 9 minuten op de 11de plaats. Niet super, maar eigenlijk zo slecht nog niet
Ondanks de weinige uren slaap weet ook Bram de finish te halen als, vrij sterk al 36ste !
Vermits ik zelf steendood zat vergeet ik te kijken of Bram zijn geweldige eindspurt van vorige week op de Midwinterjogging weet te herhalen .
Het zwaarst bezette nummer van de namiddag was de 5km! Een gigantische groep van 340 deelnemers, inclusief Tamara, zet zich in beweging. Omdat het parcours op enkele plaatsen geweldig smal is, zijn er stukken waar er niet echt vlotjes kan doorgelopen worden.
Het was voor de organisatie dan ook onmogelijk om voor iedere deelnemers een juiste eindtijd te geven: Zo moest Tamara 30 meter voor de eindmeet al aanschuiven in een rij om haar loopnummer te kunnen aangeven.
In de rangschikking staat ze als 209de gecatalogeerd, wat haar in het vrouwenklassement nog vrij goed plaatst.
Ik ben een beetje benieuwd hoe de organisatie dat volgend jaar zou kunnen oplossen, omdat ik niet zo direct mogelijkheden zie om het parcours te veranderen.
Terwijl Tamara haar 5 km afwerkt begint Christy haar training op de plaatselijke Finse Piste. Omdat ik straks ook nog graag de 10km loop, neem ik deze gelegenheid te baat om de spieren ook wat los te lopen. 2500 meter joggen, en dat zonder te stoppen: dat is een mooi begin voor Christy Nu alleen nog zien of ze in de toekomst dit weet vol te houden.
Nadien lopen Nico en ik nog de 10km. Ik aanvankelijk met de ambitie om deze afstand te beëindigen als toerist, maar gaandeweg groeit toch de ambitie om een (voor mij) mooi tempo aan te houden.
Onderweg vind ik net nog een paar keer voldoende adem om Nico wat ondersteunende woorden toe te roepen, wanneer hij mijn pad net kruist.
Nico eindigt als 7de op een goede 250 deelnemers, ik eindig als 115, en ben daar best tevreden mee.
We waren echter wel een beetje ontgoocheld dat er blijkbaar geen douches (enkel wat emmertjes met water) voorzien waren.
Toch ook even vermelden dat er voor iedere (!) deelnemer een prijsje voorzien was.
Tamara won een geel vestje met een looplampje, Nico twee fotokadertjes, Bram een doos met kabel-strips, Ikzelf een mooie maatbeker en soort platieken water-tuil.
Gegevens 2420meter:
2365 meter 9:00 - Gem Hartslag 185 3:48/km-11de van de 78
(km1: 3:26 km2: 4:07 rest: 3:56)
Gegevens 10350meter:
10096 meter 46:54 Gem Hartslag 179 4:38/km-115de van de 261
