We hebben echt een fantastische avond achter de rug. Het leek wel magisch! Eentje om nooit meer te vergeten, maar we betrappen ons erop dat we dit hier al vaak gezegd hebben.
Gisteren hadden we als afsluiter van ons verblijf hier het 'Sounds of Silence dinner' (etentje midden in de woestijn onder de blote sterrenhemel). Toen de bus ons naar de bestemming bracht, waren we al iets minder enthousiast. We kregen te horen dat je per acht aan een tafel zat en afgaand op de mensen naast ons, leek het niet direct onze cup of tea. De locatie bleek ideaal voor een prachtig zicht op Uluru en de Olga's. De champagne en de hapjes a volonte bij zonsondergang bracht de sfeer er al goed in en verzachtte onmiddellijk het voorafgaande.
Wat toen gebeurde was buiten onze verwachting ( het leek wel magie) mensen met hetzelfde gedacht als ons en blijkbaar gearriveerd met een andere bus, kwamen spontaan bij ons terecht. Onze tafel was vol amusement, we zaten samen met een Tasmaans, een Deens en een Iers koppel. Het lijkt het begin van een flauwe mop maar het was echt zo. De leute zat er echt in, we kregen zelfs extra aandacht van het bedienend personeel ( extra drank en muziek speciaal voor onze tafel), waardoor het verschil met de andere tafels groot leek. Ook de anderen aan tafel hadden hetzelfde gevoel, we hebben dan ook elkaars e-mailadressen uitgewisseld.
Op het laatste kreeg Eefie nog een jobaanbieding in Tasmanie bij Deloitte. Maar; "mama, papa, ik kom terug hoor!". Ze probeerden haar nog te overhalen met het feit dat Tasmanie alles heeft: strand, woestijn, regenwoud en een leuke stad, lekker eten en lekkere wijn maar ze zal zich houden aan haar belofte om terug te keren
Op het einde kregen we nog uitleg over de sterren. Nog nooit in ons leven zagen we zoveel sterren, we konden met het blote oog de melkwegstelsels zien in de vorm van wolken. Vervolgens kon je met een verrekijker 'Jupiter en Venus' van dichtbij bekijken. Over een mooie afsluiter gesproken!
We checkten net uit en vertrekken straks naar Cairns - Port Douglas. Ze vroegen ons hier om een enquete in te vullen over het resort/verblijf, maar straks denken ze nog dat iemand van het eigen personeel het heeft ingevuld. We konden enkel maar 'excellent' aanvinken.
Ps Ik heb gelezen dat Cercle een fantastische eerste 30 minuten gespeeld heeft en daarna ineenzakte. Tegen dat ik thuiskom verwacht ik toch wel 6 punten extra op de teller. Ik probeer het zo goed mogelijk te volgen zoals het een echte fan moet doen!
De catamaran Quicksilver bracht ons gisteren 25 mijl diep in zee naar het buitenste rif van het Great Barrier Reef, waar we de dag al snorkelend doorbrachten. We hadden beiden quasi niets van ervaring met snorkelen maar een marinebioloog overtuigde ons toch om de zeer mooie tocht voor ervaren snorkelaars te nemen. Tijdens zijn verkoopspraatje overtuigde hij niet enkel ons, maar ook anderen, die geweigerd werden tot onze grote verbazing. Uiteindelijk mochten er maar 10 personen van de ganse boot aan deze ervaring deelnemen. 's Morgens hadden we nog wat tijd om te oefenen en in de namiddag was le moment supreme aangebroken. Het was uniek, de vissen kwamen tot op enkele cm's van ons zwemmen en de riffen waren zeer kleurrijk. Via deze tour kwamen we zo dicht bij de koraalriffen dat we het gevoel kregen dat als we onze buik niet introkken, we zeker aan de scherpe koralen zouden blijven hangen. Ook zagen we onderweg veel zeesterren, anemonen en schelpen die zich openden naarmate je dichterbij kwam. Heel uitzonderlijk zeiden ze, hebben we ook Nemo (Het clownvisje), in levende lijve tegengekomen. Het was weeral een ervaring om niet te vergeten.
Daar hoorde volgende ons een lekker uitgebreid etentje bij die avond. We kwamen terecht in de Watergate, een hippe en trendy loungebar/restaurant. Hier bekend voor zijn fusioncooking, zijn uitzonderlijke cocktails en voortreffelijke wijnkaart. We hebben het dan ook maar allemaal geprobeerd. Wat zeer opmerkelijk was bij de cocktails was het voorproeven door de barman. Hij testte telkens of er geen extra ingredienten nodig waren. Dit resulteerde in een van de beste cocktails dat we ooit gedronken hebben.
Vandaag hebben we het zeer rustig gehouden, even gelegen en gewandeld op het bekende 4-mile Beach (zie foto's). De schaduw van de palm-en kokosbomen waren een aangename afwisseling met de zon. Door de inhammen is het alsof ieder een privestrand heeft. Het was net expeditie Robinson maar dan met Eefie en Bjorn en zonder de ontbering.
Na de middag ruilden we het strand voor een frisse duik in het zwembad in de prachtig aangelegde tuin van ons hotel. Het lijkt een waar paradijs in het regenwoud (opnieuw zie foto - en internet: mantra treetops, Port Douglas). Het zit hier ook vol van de vlinders die je normaal alleen maar in de vlindertuin van het Zwin tegenkomt.
Straks bezoeken we nogmaals het stadje. Vandaag was het al relaxen wat de klok sloeg.
Ps Sorry maar we kunnen geen foto's posten van het Great Barrier Reef aangezien we niet over digitale versies beschikken.
Vanmorgen vertrokken we met een jeep richting het Daintree National Park. Onze eerste stop was aan de Daintree rivier, waar we een boottocht op maakten. Op die manier krijg je het regenwoud vanuit een ander perspectief te zien. Het doel van de boottocht was om de mangroves en de krokodillen langs de waterkant te zien. We hadden geluk, we hebben een krokodil van ongeveer 70 jaar en 4,5 meter lang gezien. We hebben met de boot tot op enkele meters kunnen naderen.
Na onze boottocht volgde een geleide wandeling door het regenwoud. Daar kregen we uitleg over zijn bewoners. Wat opvalt dat het er een 'struggle voor life' is voor zowel planten als dieren. We hebben daar planten gezien van wel 700 jaar oud, namelijk de Koningsvarens die maar 1 meter per 100 jaar groeien. Wat ook opviel is dat het er allesbehalve stil is, de insekten zorgen voor een constant en doordringend gestjirp, net zoals de vogels die hier waarschijnlijk een antwoord op gaven.
Over de middag hielden we een barbecue, het was het ideale weer ervoor ( > 30 graden ). Vooraf kregen we even de tijd om revaliderende kangoeroes te voederen en te knuffelen. Kleine 'Ninja' heeft ons hart gestolen. Hij is op eigen kracht ontsnapt aan een Constrictor die zijn heupen vermorzelde tijdens zijn wat minder liefdevolle knuffel.
Na de middag kregen we door het aangename weer de kans om in een 'Creek' te midden van het regenwoud te zwemmen. Men garandeerde dat de enige wilde dieren op dat moment de vissen waren. Daar mochten we ook proeven van enkele typische streekgebonden 'exotische' vruchten en thee. Nog nooit hebben we zo'n lekkere ananas en bananen gegeten.
Daarna trokken we nog verder in het park naar 'Cape Tribulation', waar het strand het regenwoud ontmoet. Woorden schieten opnieuw tekort, een echt 'Bounty Beach'. Jammer wel dat je hier niet mag zwemmen in het o zo uitnodigende water, door het gevaar voor krokodillen en giftige kwallen met tentakels van meters lang.
We sloten de fijne trip af, met een door iedereen geapprecieerde stop, bij een ijsboer met een eigen kweek fruitbomen voor het maken van ijs. We proefden de smaken: Wattleseed, Mango, Sour sop en bosvruchten.
Vanavond was onze laatste avond in Port Douglas. Na een mexicaans etentje en een korte strandwandeling keerden we moe maar nog nadromend terug naar ons resort.
De afgelopen dagen: Mission Beach - Magnetic Island
G'day to y'all!
Eergisteren begonnen we de dag met het ophalen van onze huurwagen. Dat was een enorme meevaller, voor de kenners, het was een Holden Epica. Een zeer ruime en comfortabele wagen met automatische versnelling. Dat maakte het gemakkelijker want ik reed nog nooit aan de 'verkeerde' kant van de weg. Het was serieus aanpassen.
Op ons dooie gemak cruisden we als 2 echte naar Mission Beach aan max 100 km/u ( je mag hier niet sneller ). Af en toe zagen we kleine brandhaarden door de hitte en droogte. We vonden het raar om niet te moeten reageren, hier is men dat gewoon en kent men goed het verschil tussen een gecontroleerde en een normale bosbrand.
We waren wat te vroeg ter plaatse, we zagen een brochure over 'skydiven' en dachten waarom niet? Die skydive zou trouwens op het strand eindigen vlak voor ons hotel. Het was fantastisch, beiden maakten we een duosprong van op 14000 ft ( ong. 4,4 km ). Tijdens onze vrije val van maar liefst 60 seconden konden we de ronding van de aarde zien, we waren een heel stuk boven de wolken. We moeten er dan waarschijnlijk niet bij vertellen dat het uitzicht over Mission Beach en Dunk Island fenomenaal was. We hebben er allebei enorm van genoten. Eefie was zowel voor als tijdens de sprong de kalmte zelf. Ik had wat meer spanning tot op het moment dat ik het vliegtuig verliet, toen was het genieten. Eefie haar instructeur had haar gevraagd of hij een speciaaltje mocht doen, dus zijn ze op hun rug uit het vliegtuig gesprongen en maakten ze vervolgens enkele salto's. Op het einde van de vrije val haalden we snelheden tot 240 km/u, tot de parachute dit serieus afremde. Daarna was het nog 5 minuten van het uitzicht genieten. Met ons sprongen oa 2 fotografen mee waardoor we prachtige foto's ter herinnering hebben van onze sprong. We kunnen ze jammergenoeg niet posten, de foto's hebben een te hoge resolutie.
Na onze landing besloten we nog te gaan zwemmen in de zee (watertemperatuur 26 graden) en maakten we een wandeling op het opnieuw idyllische strand, waarop we zicht hadden van onze hotelkamer/terras.
De volgende dag cruisden we verder richting Townsville om de ferry te nemen naar onze volgende bestemming: Magnetic Island. Het eerste wat we deden toen we arriveerden was een toffe 'Moke' huren (zie foto). Dit is echt een ideale manier om het eiland te verkennen.
Toen we incheckten geloofden we onze ogen niet, we beschikken namelijk over een appartement met oceaanzicht met een schitterend terras. Het ontbreekt je er aan niets. Onze beslissing was dan ook snel gemaakt om die avond in het appartement te blijven en zelf ons potje te koken. Dus al snel scheurden we met onze gehuurde 'Moke' naar de lokale supermarkt en wijnhandelaar. Het werd een zeer gezellige avond met het gezelschap van wilde rotskangoeroes vlak voor ons terras. Dit is vakantie!
Vandaag was opnieuw relaxen. Uitslapen, rustig ontbijten op ons terras en met onze buggy cruisen naar de verschillende baaien. Het eiland is gekend voor zijn wildlife waaronder zijn koala's, het is het koalaeiland bij uitstek. Tijdens onze rit stopten we bij een wildlifecenter waar je de gelegenheid kreeg om er eentje te knuffelen. Terwijl ik een krokodil, slang en papegaai vast had ( niet allemaal tegelijk natuurlijk ), knuffelde Eefie de zolang verhoopte koala en ze genoot ervan.
Daarna zetten we onze tocht verder langs de vele prachtige baaien.
Ps Door problemen met de server van onze blog konden we de afgelopen dagen geen berichten posten noch ontvangen. Enkele van de mailtjes zijn hierdoor verloren gegaan alvorens we ze konden lezen.
