Hello,

Vannacht  heb ik nogal onrustig geslapen. Dat zal misschien wel komen doordat ik heel wat had om over na te denken. Gisteren ben ik namelijk voor het eerst naar een praatgroep voor biseksuelen geweest. Dit was voor mij een volledig nieuwe ervaring. Mijn omgeving is zeker op de hoogte van mijn biseksualiteit, maar er wordt heel weinig over gepraat. Enkel met mijn echtgenoot kan ik er heel open en diepgaand over praten. Dat moet ook wel, wil je als biseksuele vrouw een goede relatie kunnen hebben met een man. Zeker omdat ik steeds een vrouw mis in mijn leven. Moest mijn man hier niet voor openstaan, zou ik me heel gevangen voelen, en vroeg of laat moeten ontsnappen. Zo'n relatie zou uiteraard niet kunnen blijven duren.

Nu terug naar de praatgroep (Tweewaardig te Gent http://www.tweewaardig.be). Het was dus een hele openbaring om hier vrij over te kunnen praten. De mensen daar begrijpen met enkele woorden heel goed wat je bedoelt, wanneer je je verhaal verteld. Ze maken of maakten namelijk ongeveer hetzelfde mee. Het verbaasde me wel dat de meesten onder hen een hetero-lijkende-relatie hebben, maar dat hun partners er helemaal voor open staan om een derde partij toe te laten binnen of naast hun relatie.

Ik had eerlijk verwacht van hier op onbegrip te stuiten omdat ik op zoek ben naar een 'minnares' naast mijn relatie. Dit blijkt helemaal niet zo uitzonderlijk te zijn voor biseksuelen, die hun geaardheid voor zichzelf aanvaarden.

Ik denk dat bij velen onder de biseksuelen toch steeds het gemis voor het andere geslacht opduikt, wanneer ze een relatie hebben met 1 persoon. Wanner ik bij een man ben mis ik een vrouw... En ik denk dat het omgekeerd minstens even sterk zou zijn, dat gemis. De laatste tijd voel ik zo sterk het verlangen naar een vrouw. Naar een stem, een aanraking, een warme adem in mijn hals wanneer we knuffelen... En vooral naar vrijen en passie beleven, seksualiteit met een vrouw...alle zintuigen die volop aan bod komen!

Waarschijnlijk is dit grote verlangen nu zo hevig, doordat ik zaterdag iemand leerde kennen. Ik was met mijn man op restaurant voor een romantisch etentje, toen mijn oog viel op de aantrekkelijke serveuse. En ik had het gevoel dat de vonk ook terugkeerde... Maar ja mijn gebrek aan veel ervaring staat me (nog) niet toe om mijn vermoedens ergens grondig op te kunnen baseren. Misschien was ze enkel maar vriendelijk en helemaal niet geïnteresseerd in mij. Maar misschien ook net wél...? Wie zal het me zeggen...?!

Daarom besloot ik vandaag dan maar om opnieuw naar deze brasserie te gaan en iets te eten of te drinken. Maar toen ik eindelijk mijn stoute schoenen had durven aantrekken en ik op het terras ging zitten, bleek ze helemaal niet aan het werk te zijn. Toch moet ik bekennen dat de zenuwen door mijn lijf gierden toen ik  erheen ging. Dit zou mijn eerste toenaderingspoging tot een vrouw hebben moeten worden. Het zal voor een andere keer zijn. Een van de komende dagen trek ik opnieuw mijn stoute schoenen aan voor een nieuwe poging...

Ik hou jullie allen zeker op de hoogte!

Groetjes,

Ellen

20-05-2009 om 00:00 geschreven door Ellen  

Hey iedereen,

Welkom op mijn persoonlijke blog. Hier zal ik jullie allen meer vertellen over mijn gedachten, gevoelens en ervaringen op mijn ontdekkingsreis door bi-land.

Ik hoop zo nu en dan eens een reactie terug te krijgen. Laat me gerust weten wat je ervan vind. Laat me weten wat jij allemaal meemaakt als bi…

Ik zal alvast wat meer vertellen over mezelf:

Ik ben Ellen, 24 jaar en woon in West-Vlaanderen

Ik ben gehuwd met een man (48 jaar, hetero) en heb een dochtertje van 4 jaar oud.

Ik ervaarde mijn eerste biseksuele gevoelens toe ik ongeveer 12 jaar oud was, maar wist toen nog niet helemaal wat het was. Voor mij bestonden er slechts 2 mogelijkheden: of je was hetero of lesbienne/homo.  Het gegeven biseksueel kende ik toen nog niet en zag me toen meer als hetero.

Zo heb ik mezelf dan ook enkele jaren bestempeld. Ik viel steeds op de foute jongens en (oudere) mannen, totdat ik ontdekte dat ik me ook erg aangetrokken voelde tot vrouwen en meisjes.

Toen ik een relatie kreeg met een biseksuele man, op mijn 17^de, ging er een nieuwe wereld voor me open… Ik voelde me meer relaxed, maar toch duurde het nog een hele tijd vooraleer ik mezelf daarmee kon identificeren. Na een tijdje liep deze relatie spaak, doordat deze jongen uiteindelijk toch meer op mannen dan op vrouwen bleek te vallen. Dit zorgde uiteindelijk voor zoveel spanningen dat ik de relatie stopzette.

Een tijdje nadien kreeg ik opnieuw een relatie met een man. Voor mij kwam alles in een stroomversnelling toen ik een biseksueel meisje leerde kennen, die er openlijk voor uitkwam. We hadden enkele leuke en spontane gesprekken, maar verder ook niet, dat durfde ik nog niet! Mijn toenmalige partner kon dit niet echt begrijpen, dus nog steeds geen echte coming-out voor mij. Totdat ik mijn huidige man leerde kennen en bleek dat hij open stond om me te aanvaarden zoals ik echt en helemaal ben, een bi.

Hij stimuleerde me ook om voor het eerst op zoek te gaan naar mezelf en vrouwen te ontdekken. Hiervoor was ik te onzeker en te ongeduldig, dus namen we de beslissing om een professional in te huren. De eerste keer seks met een vrouw was voor mij dus ook met een escorte. Toen bleek dat dit een veilige oplossing was, die weinig risicovol was voor mijn relatie, heb ik dit tot voor kort ook zo gehouden. Tot ik vorig jaar op (huwelijks-)reis voor het allereerst echt stapelverliefd werd op een vrouw. Onbeantwoord weliswaar, maar zeer intens…

Toen besefte ik dat ik graag meer wilde dan een professional. Ik wil graag passie en gezamenlijk verlangen voelen voor een andere vrouw. Dus ben ik op zoek…naar een vrouw/vriendinnetje/lief…(what’s in a name)?!

Ondertussen heb ik mezelf ge-out als bi, maar mijn omgeving ziet me toch als hetero, omdat ze me nog nooit in een relatie hebben gezien met een vrouw. Toch voel ik mezelf 100% biseksueel en helemaal niet hetero, maar ook geen lesbienne… Voor mezelf heb ik mijzelf aanvaard, maar mijn omgeving praat er heel weinig over en snapt het allemaal niet zo heel erg goed, maar dat laat ik toch niet aan mijn hart komen! Ik ben wie ik ben, en zo hebben ze me maar te nemen of te laten…

Graag neem ik jullie mee doorheen mijn zoektocht als biseksuele jonge vrouw door het leven.

Graag verneem ik jullie reacties en berichtjes.

Lieve groetjes,

Ellen

18-05-2009 om 00:00 geschreven door Ellen