Rustige start (op zijn Nepalees) wachten op enkele nakomers (komen over Dehli en dat duurt wat langer). Na dit wachten konden we dan met een bus (niet vergelijkbaar met Belgische normen) naar Pokhara vertrekken. Een vlugge hap ergens in de namiddag, er waren er al een paar die erge honger hadden. en dan weer verder. Wegen zijn hier ook niet alles, putten, delen van de weg die weg waren, een ervaring op zich. Godzijdank was de chauffeur een KEI in zijn vak. Van gas geven op de goede weg wist hij wel iets en van de rest nog VEEL MEER. Rond 18.15 u belandden we dan in hotel Stupa en 3 kwartier later waren we weer allemaal klaar om gaan te eten in restaurant Trick Track met plaatselijke specialiteiten. 's Nachts heeft het flink geregend. Hier ga ik stoppen want ze zitten hier op mijn vingers te kijken en ze willen gaan slapen vrees ik. Leona zegt dat ik geen namen mag noemen. Morgen ( 6 oktober) zitten we in Tansen en er wordt gezegd dat door de plaatselijke feesten alles gesloten zal zijn. Dus tot morgen of tot later.
Bezoek aan Asian Trekking ( de organisatie die ons hier begeleid) waar we een uitleg kregen over wat we allemaal gingen doen de volgende dagen en om nog eens een formulier in te vullen ivm de verzekering en zo. Hier werden we al geoefend in "het Nepalees geduld" en na enige tijd wisten we hoe ons gedragern. Dit beloofd wel iets tegen dat we terug zijn. Uiteindelijk ontmoetten we Jo Logghe van het Belgisch consulaat (oude bekende van onze reisleider) en gingen we wat eten in een Koreaans restaurant. Lekker was het wel en zeker genoeg om onze hongerige maag te vullen. De rest van de dag werd doorgebracht met telefoneren naar iemand van een weeshuis die zijn telefoon niet opnam, waardoor degroep uiteindelijk opgesplitst werd. 1 groepje ging met de auto van Tukten ( iemand van AT) op zoek naar het weeshuis terwijl de rest zich in het feestgewoel van Kathmandou waagde. Voor beide groepen was dit een bijzondere ervaring. Na deze gewaarwordingen zijn we nog maar eens gaan eten in een Indisch restaurant. In plaats van dessert kregen we de rekening.
Om 10.15 uur stipt vertrokken richting Abu Dabi. Na ongeveer 6 uur vliegen aangekomen in een overvolle luchthaventransit. Dus moeilijk om een plaatsje te vinden om te zitten of te liggen. Door het tekort aan plaats en omdat er niks maar dan ook helemaal niks te zien was, duurde het wel een laaaaaange tijd om eeen plaatsje te vinden om samen te zitten en samen te keuvelen(?) allee voor de vrouwen dan. Verdere vliegreis naar Kathmandou verloopt goed en rond 20.00 u landen we. Na een visumprocedure van 1.5 uur (lang He) konden we eindelijk onze bagage ophalen en naar het hotel. Hier werden we warm onthaalt met een drankje en een bloemenkrans.
Met een aantal mensen trekken we er samen met Bikas voor een 3-tal weken op uit naar Nepal. Enkelen vetrekken op 30 september, het gros vertrekt op 1 oktober en nog een aantal vertrekken enkele dagen later.
BIKAS is het Nepalese woord voor ontwikkeling, vooruitgang. Het is tevens de naam van de enige ontwikkelingsorganisatie in België die zich uitsluitend focust op Nepal, dit met een ruime projectwerking. Uniek is ook dat BIKAS een ledenorganisatie is van een duizendtal reizigers die het projectland reeds bezochten
Het zijn niet alleen hippies en alpinisten die zich interesseren voor Nepal. BIKAS, de Belgische vrijwilligersorganisatie zet zich al 20 jaar in voor de ontwikkeling van Nepal. Dit in samenwerking met Nepalese vrienden en lokale partners in Nepal die de projecten ter plaatse uitvoeren. Voordien bestonden er diverse kleine persoonlijke initiatieven om Nepal te steunen; maar in 1988 hebben verschillende personen besloten de krachten te bundelen om zo op grotere schaal en op een meer effeciënte wijze aan ontwikkelingssamenwerking te doen.
BIKAS heeft de voorbije 20 jaar talrijke micro-projecten uitgevoerd. Het spectaculairste project tot nu toe is de bouw van een 90 meter lange brug die toelaat dat meer dan 25.000 personen elkaar kunnen bereiken ook tijdens het regenseizoen.
Het succes van onze projecten ligt in de kleinschaligheid. Vele gecoördineerde projecten plannen we daar waar de noden het grootst zijn: dorpen voorzien van drinkbaar water, de bouw van scholen, vrouweneducatie, de bouw van sanitaire installaties, gezondheidsposten uitbouwen en voorzien van de elementaire medicijnen, de productie van biogas stimuleren, gebruik van zonnepanelen bevorderen, inkomstengenererende activiteiten ontwikkelen, aan vorming doen voor de landbouwers: diversificatie van de landbouwculturen en aandacht voor ecologisch verantwoorde landbouw, herbebossingsprojecten, financiële adoptie van studerende jongeren. De effectiviteit van de projecten ligt zeer hoog in verhouding tot de budgetten. Wil je nog meer weten over Bikas surf dan even naar www.bikas.be
Bedoeling van deze weblog is om het thuisfront te informeren over wat we gedaan en meegemaakt hebben zodat niet iedereen meerdere mails moet sturen of GSM gesprekken moet voeren, wat uiteraard altijd nog kan. Het eerste bericht zal dus begin oktober komen. We verheugen ons op de reis en hopen aan de andere kant van de wereld ook wat geluk te brengen.
