Wow, ik weet er de spanning precies wel in te houden! Ik ben niet alleen een kip op logement maar ook een kip die zorgt voor véél avontuur. Al vinden mijn verzorgster en eigenaar dat avontuur niet zo héél plezant! Ze doorliepen vandaag en gisteren alle mogelijke gradaties van 'kwaad'.
Tussen 18 en 20u ging mijn ontvoerder bellen, wat dacht je, met ontvoerders kan je geen afspraken maken... Om 20u03 belde mijn verzorgster en deze kwam uiteraard op de voicemail terecht. Omdat mijn eigenaar en verzorgster soms nogal opvliegende types zijn (héél soms maar hoor), werd een mama ingeschakeld. Mama's kunnen goed voor hun kroost zorgen, dus mama's kunnen dingen 'fixen', maar ook dat geldt niet als je met ontvoerders te maken hebt... Bij een ontvoering mag je nooit smurfjes inschakelen, maar soms is het beter om toch eens te gaan luisteren wat er in de blauwe wereld mogelijk is. Dus gingen mijn eigenares en verzorgster samen op pad met als motto 'ze gaan dan tenminste een fijne werkdag gehad hebben met een ontzettend idioot verhaal' ... De smurf achter de balie wist dan ook echt niet waar hij het had ... maar het moet gezegd ... de man bleef héél beleefd, begon ons niet uit te lachen, trok zelfs niet met zijn wenkbrauw en was héél behulpzaam. Ook zijn telefoontje belande op de voicemail ... Terwijl hij even iets ging checken belde mijn verzorger, de ontvoerders hadden contact opgenomen!!! (toeval?! of nummerherkening?!)
Woensdag om 18u mag ik opgehaald worden ... alléé ... dat is toch waar iedereen op hoopt, met ontvoerders weet je immers nooit...
Het verlossende telefoontje kwam maar niet, niet diezelfde avond, noch de volgende dag. M'n vrouwelijk verzorgster in alle staten en omdat ze weet dat ze nogal hevig kan reageren heeft ze haar wederhelft op pad gestuurd. Deze ging het telefoonnummer van m'n ontvoerder halen bij de achterbuurvrouw en belde naar de ontvoerder. Deze beloofde om terug te bellen voor de regeling rond het losgeld ... alleen kwam ook dit telefoontje niet ... Na 3x onmiddellijk na 1x overgaan de voicemail te horen heeft m'n verzorgster toch iets ingesproken en hupla, ineens 10 minuten later was er een telefoontje ... Een hoop idiote excuses later weten m'n verzorgers nog niet goed waar ik ben ... 2 huizen voorbij een gekende bloemisterij in Beervelde ...
M'n verzorgster wordt hélemaal gaga van deze situatie, ze snapt niet zo goed hoe mensjes zomaar een kip ontvoeren en zo moeilijk doen om deze terug te geven ...
Hopelijk ben ik morgen terug in m'n goeie nest en moeten 'chick alert' met 'smurfjes' niet ingeschakeld worden ...
Zondag: een dag vol avonturen en stress voor het hele gezin.
Zondag: een dag vol avonturen en stress voor het hele gezin.
Hihihi, mijn verzorgers kwamen terug van een dag vol avonturen, stress en spanning op het water om rustig thuis te relaxen, maar dat was buiten mij gerekend ... .
Mijn verzorgers hadden zondag hun 1ste zeilwedstrijd, hun 2de zeilervaring met hun eigen bootje na de winterstop, er was wel wat wind, ze moesten serieus zoeken hoe het bootje reageerde, kapseisden toen het net wat beter ging ... Kortom best een super avontuur. Toen ze thuis kwamen wouden ze dan ook niks anders dan hun auto legen, wasje draaien, kokenetendoen en zich met hun lui gat in de zetel nestelen, maar dit was buiten mij gerekend .
Op stap gaan en de wereld ontdekken is mijn leven. Uiteraard vond ik een ontsnappingsroute, Miep & Siep zijn al tevéél kip om er nog door te kunnen, ik daarentegen ben nog een lief en sjattig avontuurlijk kuiken. Dus ik ging op bezoek bij de achterbuurvrouw. Een vriendelijk dametje van 86 jaar oud die me best wel fijn vond, al wist ze niet goed wat ze met me moest aanvangen. Ze trommelde haar dochter op en deze bracht me via via naar Beervelde bij iemand die een héle resem kipjes heeft. Daar heb ik enige tijd verbleven.
Mijn verzorgers waren al iets geruster omdat ze wisten waar ik was, maar hebben toch lang vol spanning gewacht op een verlossend telefoontje om me te mogen ophalen ...
.
