Vandaag was mijn ei geen windei (zoals gisteren, mijn verzorgster begint dan altijd te schaterlachen, ik word gepest!), en onze legnest heeft terug mooi, proper hooi! WIEHA!
En, eigenlijk het allerbeste nieuws van de dag, straks komt mijn baasje langs voor knuffeltjeus! (en ze mag dan gelijk weer 4 super lekkere eitjes mee naar huis nemen, benieuwd wat ze daar nu weer mee gaat aanvangen)
Dat is wat ik ben, iedere dag leg ik mijn eitje. Het liefst van al eet ik kliekjes en oud brood ... of misschien toch liever graantjes (zonder de legkorrels). En twee keer per week komt mijn baasje in het hok staan terwijl ze een klapke doet over mij met de verzorgster. Het leven kan toch mooi zijn hé! De rust in het hok heeft daar uiteraard ook iets mee te maken, die rust is immers zalig!
Ik ben trots dat ik eitjes leg, héél trots! En het allerleukste is nog dat mijn baasje en verzorgers ook trots op me zijn. Ze vonden me afgelopen week wel een windbuil omdat ik windeitjes gelegd heb, en me maar uitlachen! Maar ik krijg toch vooral vleugelklopkes en veel aanmoediging, ze staan net niet met spandoeken in m'n hok.
Wat mijn baasje en verzorgster ook super vinden is dat ik steeds probeer om hen 'pootje te lappen', zij denken immers dat ik hen volg en graag bij hen ben. Dat ik hun gewoon 'ies goe liggen wil hebben', dat hebben ze nog niet door, moewahahahaha!
Waarom dan de 'gemengde gevoelens'?
ZE ETEN DIE EITJES OP! En hebben dan nog het lef om me een foto te tonen van mijn bloed, zweet en tranen, helemaal door elkaar geklutst!
Vandaag is een pauzedag, ik leg al eitjes sinds sjondag! Het kuiken in me is stilaan plaats aan het maken voor een hen... Ik word iedere dag wat groter en breder, het is duidelijk dat ik een mooie, volle KIEP KIEP KIEP zal worden.
Het is ook fijn om te horen 'o wat flink, een ei' en vervolgens een aai te krijgen. Omdat ik op sjondag - rustdag mijn eerst eitje legde, heb ik vandaag een dag inhaalrust ingelast. Morgen ben ik er weer!
Ik ben trouwens héél benieuwd wat mijn baasje gedaan heeft met mijn 1ste twee eitjes!
In het vorige artikel vinden jullie een foto van m'n 1ste eitje, effe aanklikken en je kan het bewonderen!
Het is trouwens ook niet verboden om eens een berichtje na te laten in de gastenboek, dat is nog zo gesjellig!
Is dat een eitje van mij? Of is dat een eitje van Miep die ons om de tuin wil leiden? Voor u een vraag, voor mij een weet . In ieder geval lag er vandaag een klein eitje in het hok ... en zo zal ik de komende dagen weer nauwlettend in het oog gehouden worden.
Deze ochtend kregen we weer lekker vers water MET vitaminetjes (mijn vederpak zal weer glanzen en stralen), mjammjam. Yoghurt, cornflakes, mozarella, brood, ... een stevig ontbijt zoals ze zeggen .
Was ik net van plan om hier een schreeuw om aandacht te lanceren, komt mijn verzorger toch wel niet melden dat LL op bezoek komt! Geen moment te vroeg, mijn verzorger is lief hoor: ze brengt lekker eten, praat tegen mij (rare verhalen over cavia's en wandelende groene stenen). En er is ook een verzorger met pluimen onder zijn kin ipv op zijn hoofd, die voor vers water zorgt. Op dat vlak kom ik zeker niks te kort, maar als LL komt is het toch altijd extra feest!
Vandaag kreeg ik meloen, ze heeft broccoli meegebracht voor morgen, ik kreeg weer veel aaitjes, draaide de hele tijd rond haar benen (haar tenen zagen er weer verrukkelijk uit!) en mocht weer op de arm zodat ik de wereld rondom mij kon verkennen! Ja, ik heb een pracht van een baas!
Ze zag ook dat ik mijn plekje in het hok stilaan veroverd heb, af en toe spelen we nog eens 'kipke achtereen', of 'wie stekt het snelst de andere', soms met het nodige gefladder en gekakkel, meestal gaat 't TOP!
Ik zei 't al: Ik ben een gelukkige kip! Een héél gelukkige kip!
(het enige waar ik wel wat stress over krijg is iets met 'eitjes' ... ik snap dat nog niet zo goed)
De afgelopen dagen was het hier stil, er gebeurde niet zoveel: Ik werd geobserveerd, kreeg eten, ging slapen, had af en toe een aanvaring met Siep, weinig avontuur m.a.w. ...
Deze avond was wel super fijn! LL kwam me nog eens bezoeken, eindelijk . Ik werd direct geknuffeld en gewreven, we hadden een fijn gesprek (zij begrijpt me echt!), en ... het allerbelangrijkste ... er was verwennerij! Meloen is echt lekker. Ook heel leuk is me veilig voelen in de buurt van een mens zijn benen, LL had blote tenen en aan die verleiding kon ik toch echt niet weerstaan, lekker was anders . Verder stonden er ook boeiende knoopjes aan haar broekspijp en hing er een zeer fascinerend groen lintje aan haar trui, ik vind LL echt top!
Ook Miep en Siep hebben van m'n lekkernij mogen eten, we zijn tenslotte bijna vriendinnen hé! Vanaf morgen krijgen we iedere week ook extra vitamientjes, voor onze pluimpjes, kam, pootjes, ... want we zijn het waard!
Zeg nu zelf, ze zien er toch een beetje verleidelijk uit hé, die tenen
De therapie was van korte duur, het was gewoon té efficiënt . Deze ochtend liep ik net het plankje af als de controle aankwam en toen de controle thuiskwam liep ik nog steeds gelukkig buiten. Alleen heb ik daar geen beloning voor gekregen ... even over slapen of ik morgen terug zo flink ga zijn!
Amai zenne, waar ben ik hier terecht gekomen! Deze avond na haar werk kwam de verzorgster direct een kijkje nemen en ze was niet zo blij omdat ik in het hok zat en Miep en Siep rondhuppelden. Zoals ze gisteren beloofde startte de therapie vandaag en wat voor een therapie ... ze kwam aanzetten met 2 pottekes magere yoghurt! Vervolgens werd ik verplicht om uit het hok te komen en was zij het levend schild tussen de ren en het hok. De twee pottekes yoghurt werden dicht in elkaars buurt uitgegoten en zo ging de therapie van start. Ik vind yoghurt lekker en Miep en Siep ook Siep kwam kijken of mijn yoghurt net zo lekker was als die van haar ... ze probeerde me wel nog te stekken, ik probeerde te vluchten, maar er was ook nog zoiets als het levend schild ... Dat is zeker 10 minuten blijven zitten voor het vertrok, toen zei het iets als 'wat een goed begin'. En dan nog eens 20 minuten later wederom controle, dat is hier bijna big brother hé! Toen hoorde ik iets als: 'zie je wel, yoghurttherapie werkt', gewoon omdat we alle drie buiten zaten en niemand in het hok zat, ze is snel tevreden die vreemde verzorgster.
Een uur of 2 later kwam ze nog eens kijken en toen was haar smile niet te doen, Miep en Siep zaten in het hok en ik was lekker aan het rondscharrelen, vreemde humor hoor!
En net stond ze er terug, we zitten alle drie in het nachthok, dus ik hoop dat ze tevreden is, echt op m'n gemak voel ik me nog niet. De verzorgster doet zoveel moeite dat ik ook maar wat probeer.
Het enige was ik echt niet snap is waar ze al die vreemde snuiters haalt die op bezoek komen ...
Ik weet nog niet of ik hier héél blij mee ben, feit is: ze is terug haar oude zelf en dat is toch iets om blij om te zijn!
Verder ben ik een grote held als ik me achter de benen van LL kan verschuilen, dan durf ik uit het hok, anders ben ik nog een beetje te verlegen. Vanaf morgen start m'n verzorgster dan ook met een assertiviteitscursus ... benieuwd!
LL zag ook dat ik geen tekort aan eten heb, ik hoorde haar hersentjes al denken: 'straks moet die Biep op dieet, die wordt hier vetgemest!'
Verder kreeg LL ook een kaartje op het adres van mijn hok, een verwelkomingskaartje van een zekere l4a ... Ik ken ze nog niet, maar aangezien ik weet dat ik omringd ben door 'idiots', vermoed ik dat ze mooi in het rijtje past
en de verzorgster heeft haar haren al uitgetrokken dankzij de bewoners van het kippenhok
Om te beginnen heeft Siep snot, dus die moet onder een warmtelamp, bij gebrek daar aan, lekker warm in de serre met véél water bij haar ...
Verder wou ze de integratie bevorderen, dus mocht ik niet meer in het nachthok en was ik verplicht om in dezelfde ruimte te zitten met m'n grootste pestkop: Miep. Dit ging even goed, tot ik m'n vleugels uitsloeg ... Ik kan dus echt vliegen en dit is de fout van m'n ontvoering. Mijn vleugels hoeven hélemaal niet geknipt te worden omdat ze er in de kwekerij voor zorgen dat ik niet meer kan vliegen ... Hebben die pipo's toch wel niet beide vleugels geknipt ook zeker! Dus nu kan ik wel vliegen en dat heb ik dan ook een paar keer gedaan . M'n verzorgster heeft nu de takkenhaag wat hoger gemaakt, is nu op zoek naar materiaal om het hokje hoger te maken en ze hoopt dat ik dan ga vergeten dat ik kan vliegen ... Ondertussen kreeg ik wel weer een massa knuffels, héél fijn! Genieten!
Waar is de pwôk tôk tôk vakbond als je hem nodig hebt?
Waar is de pwôk tôk tôk vakbond als je hem nodig hebt?
Ik word gepest op de werkvloer! Hoe kan ik me nu in alle rust wijten aan m'n dagtaak, tiekeneikes leggen, als ik de hele tijd gepest wordt door een soortgenoot die afstamt van een 'bleu de landes', is het omdat ik maar een 'amberlink' ben? Dat ruikt naar discriminatie hé ... of zou ze gewoon jaloers zijn?
Gelukkig was er vandaag weer veel controle, ik heb er wel vanlangs gekregen, maar ik kreeg ook veel knuffels en dat maakt alles goed.
Jammer genoeg is mijn grootste pester ziek, Siep heeft een verkoudheid ... maar m'n verzorgster heeft haar eens gemoeid en 't gaat precies weer wat beter. Duimen voor Siep!
Ondertussen ging m'n verzorgster op zoek naar wat meer info over m'n ras, weinig te vinden, maar onderstaande tekst vind ik toch wel héél flaterend
Amber Link
The Blackwater Amber Link chickens are very docile
and friendly, They are productive layers, yielding approximately 300-350
brown eggs just in the first year alone! This hybrid is a beautiful
champagne colour and is perfect as a pet or for the beginner.
Amai zenne, ik word hier gecontroleerd ... Ik snap het niet al te goed, of misschien toch een beetje ... Ik moet zeggen dat ik die aandacht eigenlijk ook wel héél fijn vind ... Knuffelen is echt met stip op nummer 1 mijn favoriete bezigheid! Met Miep en Siep is het nog niet hélemaal koek en ei, maar het betert, we komen er wel! Mijn verzorgster, ab-so-luut geen ochtendmens, stond deze ochtend in m'n hok om me een goeie morgen te wensen en te aaien en deze avond kwam ze me een aarblij'tje voederen, mjammjammjam! Om het hélemaal compleet te maken kwam LL ook langs, nog meer knuffels en aandacht!
Daarnet ging de klep van het nachthok open, wederom controle ... Ik zit lekker in de properste nest van allemaal, Miep zit in de nest naast me en Siep die moet zich tevreden stellen met een plekje in een hoekje (normaal ligt ze bij Miep maar ze hebben precies een onenigheidje ...).
Deze ochtend werd ik samen met Miep en Siep losgelaten in de ren, niet zo een groot succes. Miep en Siep zijn 2 gigantisch imposante kippen en ik ben nog maar zo een ieniemienie kuiken. Ik was serieus onder de indruk! Zo erg, dat ik me achter het hok verstopte (héhé, ze zijn te dik om nog onder het hok door te kruipen! nèm!) en daar vervolgens de hele dag bleef. Eerlijk gezegd, ik wist ook gewoon niet goed hoe ik daar terug van onder moest.
Toen m'n verzorgster thuis kwam brak het angstzweet haar uit, ze zag me immers niet zitten. Direct een telefoontje naar de verzorger, hij had mijn schuilplek ergens deze ochtend al ontdekt ... Hij blijft ook iets kalmer onder alles . Ik had ze toch goed liggen, een lichtpuntje deze dag .
Deze avond hebben ze me uit m'n verstopplekje geduwd en vloog ik terug samen in het nachthok. Eerst nog even een knuffelsessie zodat LL me volgende keer ook weer kan vastnemen en ik niet handvreemd wordt. Uitgehongerd als ik was vloog ik direct de graanbak binnen waar Miep me kwam vergezellen. Hopelijk wordt het een rustige nacht en morgen ook een rustige dag!
Een knuffelmomentje
Fieuw dit ging goed
En het bleef goed gaan, benieuwd wat het geeft zonder toezicht ...
Is het terug wennen in het hok bij m'n verzorgers. Miep en Siep wonen hier reeds een jaar, zijn bij elkaar sinds de broeikast en nu kom ik daarbij. Een avontuurlijke beige Leghorn vol energie en jeugdig enthousiasme. De rangorde moet opnieuw bepaalt worden, ik ben de afgelopen dagen wat 'franker' geworden volgens LL, dus het zal hier nog 'vonken' geven, maar het komt goed!
Opluchting! Zowel bij mezelf als bij LL en m'n verzorgster ...
LL had er geen goed oog in, de verzorgster was iets geruster ... samen vertrokken ze ruim op tijd richting 'Beerveldsebaan' waar m'n hotel was. Ik zat nl. verstopt bij de buren van een vriendin van mijn ontvoerder. Eerst moesten m'n bevrijders langs bij 'de vriendin', uiteraard wist de portier niet wat hem overkwam of waarvoor we langskwamen, gevolg: er kwam stoom uit de oren van LL ... Maar na een telefoontje werd duidelijk waar ze me mochten ophalen. De buurman heeft goed voor me gezorgd, ik ben al iets bijgekomen en ik zat daar mooi bij twee bruine kipjes. Mensenschuw ben ik er ook niet geworden, alleen hebben ze voor kappertje gespeeld en ben ik wat van m'n vleugeltjes kwijt. Ik heb gedaan of ik kon vliegen, beetje dollen, mensen lachen daar niet mee en nemen direct drastische beslissingen ...
LL was dolblij van me terug te zien!
En m'n avontuur was nog niet ten einde ... ik ben op bezoek geweest bij de mama en papa van LL en maakte kennis met 'Pruts'...
Dat verhaal zal ik in beelden vertellen:
Kennismaking met de mama van LL
Kennismaking met Pruts
Kwam die toch wel niet snuffelen zeker?!
En niet voor efkes, die bleef maar snuffelen!
2 happy chicks!
M'n verhaal aan het vertellen
Niet omdat ik ijdel ben, maar zo af en toe een foto met alleen ikzelf op mag ook
Ik mocht los in de keuken en kreeg ook aaikes van LL en nog meer aandacht van Pruts (ik denk dat die me stiekem al in zijn voederbakje zag ...)
Terug bij af!
LL liet me nog even weten dat ik me nu mag aanpassen aan m'n nieuwe thuis
LL en m'n verzorgster blijven alle mogelijke scenario's in gedachten houden, maar hopen binnen een paar uurtjes toch te berichten dat ik losgelaten ben!!!
Alleen al daarom wil ik héél graag terug naar mijn nieuwe thuis!
Toen LL me zaterdag ging ophalen was het net, toevallig, opendeurdag in m'n thuisnest. Bij een opendeurdag horen uiteraard spelletjes, koffie, taart, ... in m'n thuisnest konden de klanten van de beide dagen een verwenpakket voor kippen winnen. Dit zou uiteraard niet vermeld worden indien ik er zelf geen baat bij zou hebben ...
Wat ik je nu eigenlijk wil vertellen? Mijn baasje heeft het verwenpakket gewonnen! Dus ik wil asap terug naar huis! Ik wil genieten van de beukschavelingen in m'n nest, de oesterschelpen om m'n eitjes sterker te maken, de kippenmuesli voor als ik extra braaf geweest ben, een vitaminenkuurtje voor een stralend vederpak, ...
Dus als je ooit een leuke kip wil, 1 adres: http://www.moerbeekskippenbedrijf.net (ze hebben er ook minder avontuurlijke kippensoorten ...)
Wow, ik weet er de spanning precies wel in te houden! Ik ben niet alleen een kip op logement maar ook een kip die zorgt voor véél avontuur. Al vinden mijn verzorgster en eigenaar dat avontuur niet zo héél plezant! Ze doorliepen vandaag en gisteren alle mogelijke gradaties van 'kwaad'.
Tussen 18 en 20u ging mijn ontvoerder bellen, wat dacht je, met ontvoerders kan je geen afspraken maken... Om 20u03 belde mijn verzorgster en deze kwam uiteraard op de voicemail terecht. Omdat mijn eigenaar en verzorgster soms nogal opvliegende types zijn (héél soms maar hoor), werd een mama ingeschakeld. Mama's kunnen goed voor hun kroost zorgen, dus mama's kunnen dingen 'fixen', maar ook dat geldt niet als je met ontvoerders te maken hebt... Bij een ontvoering mag je nooit smurfjes inschakelen, maar soms is het beter om toch eens te gaan luisteren wat er in de blauwe wereld mogelijk is. Dus gingen mijn eigenares en verzorgster samen op pad met als motto 'ze gaan dan tenminste een fijne werkdag gehad hebben met een ontzettend idioot verhaal' ... De smurf achter de balie wist dan ook echt niet waar hij het had ... maar het moet gezegd ... de man bleef héél beleefd, begon ons niet uit te lachen, trok zelfs niet met zijn wenkbrauw en was héél behulpzaam. Ook zijn telefoontje belande op de voicemail ... Terwijl hij even iets ging checken belde mijn verzorger, de ontvoerders hadden contact opgenomen!!! (toeval?! of nummerherkening?!)
Woensdag om 18u mag ik opgehaald worden ... alléé ... dat is toch waar iedereen op hoopt, met ontvoerders weet je immers nooit...
Het verlossende telefoontje kwam maar niet, niet diezelfde avond, noch de volgende dag. M'n vrouwelijk verzorgster in alle staten en omdat ze weet dat ze nogal hevig kan reageren heeft ze haar wederhelft op pad gestuurd. Deze ging het telefoonnummer van m'n ontvoerder halen bij de achterbuurvrouw en belde naar de ontvoerder. Deze beloofde om terug te bellen voor de regeling rond het losgeld ... alleen kwam ook dit telefoontje niet ... Na 3x onmiddellijk na 1x overgaan de voicemail te horen heeft m'n verzorgster toch iets ingesproken en hupla, ineens 10 minuten later was er een telefoontje ... Een hoop idiote excuses later weten m'n verzorgers nog niet goed waar ik ben ... 2 huizen voorbij een gekende bloemisterij in Beervelde ...
M'n verzorgster wordt hélemaal gaga van deze situatie, ze snapt niet zo goed hoe mensjes zomaar een kip ontvoeren en zo moeilijk doen om deze terug te geven ...
Hopelijk ben ik morgen terug in m'n goeie nest en moeten 'chick alert' met 'smurfjes' niet ingeschakeld worden ...
