Zoals jullie allemaal weten zijn we vrijdag 29 februari vertrokken. Het begon allemaal een beetje hectisch en onoverzichtelijk met het feit dat de taxichauffeur die ons naar de luchthaven zou brengen ons huis niet kon vinden en het adres niet bij zich had. Na wat over en weer gebel kwam hij uiteindelijk een kwartier te laat bij ons aan waardoor van de krappe 2hr15 voor het vertrek van het vliegtuig in Amsterdam er nog 2hr over bleef. Wat te verwachten was bleek het verkeer naar Brussel ook niet al te vlot verliep, maar uiteindelijk waren we toch 1 uur voor het vliegtuig zou vertrekken aan de incheckbalie.
Toen begon de ellende pas echt goed.
Koffers waren te zwaar, niet alleen in totaal gewicht maar ook individueel - wat de dame aan de balie laconiek deed opmerken dat het ons en veel geld ging kosten en dat we maar een additionele koffer moesten kopen en een deel van de 2 koffers overladen in de nieuwe koffer. Wat haar spontaan op de handbagage bracht en vroeg om die ook eens te mogen wegen, natuurlijk was deze ook te zwaar en ook nog te groot. (Eigenlijk was het allemaal om dat we met zo'n stomme Fokker 50 van Brussel naar Amsterdam moesten en het laadvermogen van die toestellen veel te klein en ook dat ze die dingen afladen met passagiers tot en met), maar gezien dat we vertelden dat we gingen verhuizen liet ze dit toch passeren.
Dus wij in allerijl een koffer kopen en snel alles overgeladen, koffers nog gewogen aan een leegstaande balie om zeker te stellen dat ze individueel niet te zwaar waren. We hadden nog 30 minuten voor het vliegtuig zou vertrekken ondertussen moest ik de rekening van het overgewicht gaan betalen terwijl Bernadette onze instap kaarten trachtte te bemachtigen. Ook de kerel die de afrekening moest maken droeg natuurlijk zijn steentje bij in moeilijk doen en moest nog even gaan checken aan de balie of wij wel met 2 aan het reizen waren om dat anders het overgewicht toch echt wel krankzinnig was. Uiteindelijke rekening 300 Euro (en gelukkig reisden we business wat ons samen een extra 20 kg opleverde tov van de 20 die individueel mag meenemen in economy)
Nog 15 minuten over om door de security check te geraken en naar gate A62 (mensen die Zavemtem kennen weten waar gaat A62 is veel verder kan het niet - want dan zit je in Melsbroek)
0 minuten en we waren door de security check, Bernadette moest 3 keer haar schoenen uitdoen en al haar armbanden waarvan de sluiting in een knoop lagen.
Ik liep vooruit naar de gate in de hoop dat het vliegtuig een beetje vertragen zou hebben??? Kwam aan de gate geen vliegtuig te zien wel heel contingent wachtende passagiers - want het vliegtuig uit Amsterdam was om wille van luchtverkeer problemen nog niet geland en het zou nog wel een uurtje duren. Gelukkig had ik gezien we origineel maal 45 minuten hadden voor een overstap in Amsterdam de ticketten al laten veranderen wat ons een window van 3,5 uur opleverde dus tijd genoeg om in Amsterdam te geraken (desnoods met de auto)
Compleet gestressed nat van het zweet, Bernadette lichtjes over haar toeren gingen we dus een beetje wachten tot dat kl vliegtuigje arriveerde.
Het uur wat ze beloofd hadden was uiteindelijk ook maar een uur - wij met zijn allen die sardienen doos in en een kwartiertje rijden tot die zeepkist met propellers in de juiste richting stond om naar Amsterdam te vliegen. Ondertussen was het wel een beetje gaan waaien en dat werd er naarmate de tijd verstreek niet beter op. Het ding raakte goed de lucht in maar een joy ride werd het niet, wat normaal een leuke vlucht is van Brussel naar Amsterdam omwille van het feit dat hij niet hoog kan vliegen en het schitterende panorama, werd een rollercoaster tussen de wolken. Bernadette werd met de minuut bleker en bleker en al de Touristil van de wereld mocht niet meer helpen, eenmaal in Amsterdam snel naar het toilet voor ze de paspoortcontrole kon passeren, maar ook daar scheelde het niet veel op erger, ondanks al het medelijden van de vriendelijke agente.
Gelukkig had ze nog 2 uren voor te recuperen voor we terug aan boord moesten voor de echte vlucht. (Al bij al waren we dus onder het juiste gesternte vertrokken en het enige wat we konden doen was kalm blijven en afwachten).
Tegen de tijd dat we aan boord mochten was ze voor 70 terug in orde.
De storm was ondertussen nog wat aangewakkerd zo erg zelfs dat we de lege bagage karretjes omgewaaid aan de gates zagen liggen.
Op voorhand hadden we gecheckt waar we zouden zitten in het vliegtuig om dat stoelnr 74 J en K ons zo raar leek, maar uiteindelijk bleken we op het bovendek te belanden en hadden we een zee van ruimte tot onzer beschikking - echt luxe. Alleen mocht je niet naar buiten kijken want daar waaide het alsmaar harder. Ik heb al vaak in een jumbo gezeten maar nog nooit meegemaakt dat die dingen heen en weer schudden als het gewoon aan de gate staat.
Eenmaal klaar voor vertrek gaf de piloot aan dat het eerste half uurtje een "rough ride'" zou worden en inderdaad voor iemand die van vliegen houdt is het wel leuk om in een kist van 2,5 Miljard oude Belgische franken heen en weer te worden geschud, maar af en toe was het toch best eng.
Eenmaal op kruishoogte werd het echt een zachte vlucht en landing op zaterdag rond 15hr45 in KL.
De zaterdag in KL is rustig verlopen, we hebben de rest van de dag door gebracht met een kort bezoekje aan de stad met de KLIA express, een snel trein tussen de luchthaven en het centrale station van KL, vanwaaruit je overal makkelijk naar toe kan.
Zondagochten terug gepakt en gezakt voor een korte vlucht naar Kuantan waar Sapuwan onze site chauffeur ons stond op te wachten.
Vandaar naar de Giant store in Kuantan om wat inkopen te doen, ik kan je garanderen dat als je van scratch moet beginnen dat je initieel niet weet wat je allemaal moet kopen (en dat merken we nu nog elke dag).
Daarna naar onze nieuwe woning. De schok bij de eerste aanblik was iets kleiner dan de schok die we in Januari hadden gehad, er was hard gewerkt maar aan onze verwachtingen en standaarden kan deze woning nooit voldoen en we zullen dit ook moeten accepteren denk ik.
Ondertussen is het nu dinsdagochtend en zit ik op de sofa dit verslag je te schrijven. Het lijstje van zaken die nog moeten gerepareerd worden en die we nog moeten bijkopen wordt als maar langer, alsook het besef dat we een groot aantal dingen vergaten in de container te steken die nu naar ons onder weg is.
De mooiste ervaring, maar tevens eentje die steeds de twijfels doet oplaaien, is het feit dat je constant met de definitie van confortzone geconfronteerd wordt. We zitten nu redelijk ver buiten onze confortzone en het besef dat je toch een hele tijd gebouwd hebt om de confortzone die we nu achter ons hebben gelaten, te bereiken.
Het heeft zijn charmes maar momenteel is het zeker nog niet overtuigend gezien de ervaringen die we in deze eerste dagen hebben gehad.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.
