Hola! zaterdag om 7 uur sochtends vertoko mijn bus van Piura naar Chiclayo en van Chiclayo naar Cajamarca. Khad het echt moeilijk om te vertrekken uit Piura, want kvond het daar ehct wel leuk en kwou ook liever bij Deborah blijve, want das echt wel een heel goei vriendin geworde! de busrit van piura naar chiclayo heb ik geslapen en toen ik in Chiclayo aankwam ben ik snel nog iets gaan kope om te eten want khad ni deftig ontbeten en kmoest nog tot s avonds laat op de bus zitte, not nice dus. Daar heb ik een grote fout gemaakt door ne merengue te kope waar ik maar 2 happe van heb genome en mij die 2 happe heel de busrit lang beklaagd! Kben echt kei misselijk geworde en gebleve, de hele busrit lang,echt ni leuk want heeel de weg naar cajamarca is op onverharde wegen en in de bus was het ongeveer 30 graden... ik kon niks leze ofzo, want dan werd ik kei misselijk, ondertusse zat er een kind achter mij da constant kei luide muziek op zen gsm was aant luistere en vals aant meezinge en ondertusse zo me zen voete tege mijne stoel aant schotte, ergernis alom, maar hoelanger hij in mijn rug bleef porre, hoe meer ik het als een rug massage begon te ervaren. De uitzichten waren echt wel prachtig! rijstvelde, een groot meer, mango bomen, mense da hun in de rivier aant wasse ware, en nog veeel meer. Onderweg zijn we ook voor een half uur gestopt aan een prachtig meer, echt zo mooi. Op de bus heb ik nog 3 vrijwilligers leren kennen, waarvan 1 meisje ook in Cajamarca zit, de andere 2 zaten in Areqiupa. Een paar dage voor ik uit piura vertok begonne ik en deborah weg te dromen van te gaan reize... en ondertusse heb ik daar echt al mega veel zin in. We wille allebei heel graag naar Ecuador, Panama en Brazilie, en da zoude we op ongeveer 6 weken doen en dan zou deborah naar huis gaan en dan zou ik nog blijve en mss naar Chilli en Bolivia gaan, ma da is nog ni zeker, want kmoet eerst mense vinde om da mee te gaan doen! Dus als er iemand zin heeft? Om 19uur kwam ik aan in Cajamarca waar Suzanne( een belgisch meisje dat hier ook op AFS is) en de president van AFS mij stonden op te wachten. Mijn gastouders waren naar een trouwfeest, dus gingen zij me naar huis brengen. We kwamen aan in een heel chiq huis waar een vriendelijke man met daarachter 2 meisjes. De man bleek mijn vader te zijn en de meisjes achter hem waren mijn nichten. We gingen in de zetel zitten en da was zo wel wa een vreemde situatie. Armando( mijn vader) zei dat hij nog op zijn koningin was aan het wachten. Toen kwam Isabel( mijn moeder) naar benede en begroete me heel afstandelijk: Ze gingen meteen door. Mijn nichten gaven me eten en daarna lieten ze mijn kamer zien. Kheb hier echt wel heel grote luxe, een kamer met 2 1persoonsbedden in, voor mij helemaal alleen. Ik pakte mijn valies uit en merkte dat er veel dinge wat nat waren en stonke naar bio shit.. Ik vond al snel de oorsprong van de lek, een fles met suplemente in van mij die door de warmte in de bus was uitgelopen. Mijn slaapzak was heel nat en echt JAK dieje geur!Ma bon eens uitgepakt ben ik in men bed gekropen en zat ik er echt wa onderdoor, kwou echt terug naar Piura en zag het echt ni meer zitte.. weeral een vreemde stad, weeral nieuwe mense. De volgende morgen werd ik al vroeg wakker( door het ritme van in het klooster) en dan hebben we ontbeten met de 2 nichten en de ouders. Daarna zijn we met hun chique 4x4 opel de nichten gaan afzetten en izjn we wat door de stad gereden zodat ik alles wat leerde kenne. We zijn ook naar de binnenmarkt gegaan voor fruit en groeten. Isabel was al veel hartelijker en Armando wist duidelijk niet goed hoe hij zich tegen mij moest gedragen en vroeg ocnstant vanalles aan Isabel zodat zij het aan mij kon vragen, hoewel ik hem ook begreep. Toen we terug thuis kwamen heb ik voor het eerst sinds ik hier ben een douche kunnen nemen met warm water!! oooh da was echt zoo zalig, intens genot. Toen ik uit de Douche kwam vroegen ze of ik thuis wou blijven of gaan doen wat zij steeds op zondag doen. Ik wou natuurlijk doen wat zij steeds doen om hun beter te leren kennen, en toen legde ze me uit dat ze Isabel's moeders altijd gaan halen en met de auto dan gaan rondrijden omdat ze artrose heeft en dus niet meer goed kan stappen. Het was een schattig madammeke van 89 jaar. Dan zijn we gewoon gaan rondrijden, omdat ik de stad niet kende was het wel boeiend, maar anders zou het echt veel te saai zijn denk ik.. Hier in Cajamarca zijn er veel vrouwen traditioneel gekleed, wat echt wel mooi is. De stad is wel mooi, maar ik had het echt veel mooier verwacht omdat iedereen altijd zegt oooh cajamarca, zo een mooie stad, maar als ge constant kei mooi weer gewnt zijd( zoals in Piura) en dan aankomt in een stad waar het constant regent steekt de heel hard tegen.. Khad het echt heel den dag moeilijk en wou constant wene, maar kben strek geweest. Toen we thuis kwamen heb ik gevraagt of ik op hun wireless network mocht met mijn skype phone, dus heb ik kunne belle met mijn zus, wat echt wel goed deed, kheb wel effe moete wene, maar da lucht wel op. Kzag het echt volledig niet meer zitten, maar nadat ik men mijn zus had kunne prate ging da wel al veel beter. S avonds heb ik samen met Isabel Desperate Housewifes gezien en da was echt leuk om daar zo effe naar te kunne zien, hoewel ik niet helemaal kon volgen omdat ze hier al veel verder zitte en kdenk ook da da de allerlaatste aflevering was. Mijn gastouders zijn echt wel heel rijk, blijkbaar zijn ze nog ergens een huis aant bouwen hier in cajamarca waar ze naar zouden verhuizen, hier is heel de tijd een meid en nu zijn er ook 2 vrouwen die de was zijn aant doen. Ze hebben dezelfde Hp pc die ik ook thuis heb. S avonds heeft Isabel naar carlos, de afs president gebeld en gevraagt wanneer ik op maandag op mijn project moet zijn, maar hij zei dat ik pas op woensdag moest beginne, dus nu moet ik hier tot woensdag zitte en wachte want mijn gastouders zijn naar hun werk.. dus nu verveel ik mij wel een beetje. Ik wou iets gaan doen met Suzanne, maar ze heeft school tot 5 uur en om 8 uur ga ik vanavond gaan aerobicke( of hoe ge het ook schrijft) met Isabel, daar heb ik echt wel zin in, dan doe ik tenminste nog is iets! Kvind het langs ene kant wel jammer da ik hier in zo een rijk gastgezin terecht ben gekome, maar misschien moet ik daar maar blij om zijn, want deze mense hebbe mij ni in huis genome om van mij te profitere en das echt wel goe. In piura zaten de meeste AFSers in gastgezinne die constant geld aan hun vroege en die daardoor echt nog veel geld terug moeste krijge. De armere mense bezien u als een rijke westerling me geld teveel en verwachte daarom da da geen probleem is da ze geld van u aftroggele, wa u een heel onaangenam gevoel geeft en da ga ik hier ni hebben. Ik vond het project waar ik in Piura mee hielp wel echt goed. Een paar dage voor ik vertrok uit Piura waren er nieuwe meisjes aangekomen. Hun moeder had hun daar gedropt en ze ginge die waarschijnlijk nooit meer terug zien, echt een schrijnend verhaal. De 2 zussen waren 8 en 4 jaar en waren heel veel aan het wene en kheb ze probere te troosten,maar da ging echt ni, khad het toen echt wel moeilijk en was bijna aant mee huile omda dieje pijn zo ondragelijk is da die kindere voelen.. En kwou zo graag da ik die kon helpe, maar da ga gewoon weg niet.. Alle kheb die wel vastgepakt enzo, maar da woude die kindere ni echt.. Khoop da ik hier snel iets kan gaan doen want zo zitte en niks doen steekt wel echt tegen eigelijk.. en kheb vlooiebeten... Besos Cleo
