aandenken aan ons BIBITA, overleden op 16 december
gedichten/versjes/verhaaltjes ter ere van ons BIBITA. VERGETEN DOEN WE JE NIET. ze is gestorven op 16 december 2006 om 21u. ons BIBITA was een lief meiske, veel te vroeg van ons weggegaan op amper 4 jaar en 3 maanden! van 11 april 2005 tot en met 16 december 2006 heeft ze bij ons mogen vertoeven. ik mis je enorm.
27-01-2007
gezocht
hoi, ik roep jullie hulp in: ik zoek gifplaatjes, animaties, bewegend of niet, tekeningen over Bordeauxdog en Mastino Napolitano. ik zou deze willen gebruiken voor menne website en men blogs. of heeft er iemand een programma waarmee ik zelf van men eigen foto's bewegende plaatjes kan maken, hopelijk kan ik het ergens gratis afladen van internet. laat me maar iets weten via mail, gastenboek of reacties. groetjes, carine
de eerste keren is mijn dochter naar den dressage gegaan met ons BIBITA. naderhand heb ik het overgepakt omdat het niet zo goed lukte met men dochter. daarna ging het veel beter met ons BIBITA. als de dressage gedaan was, kon ons BIBITA ni rap genoeg bij mij zijn, ons Sasha kon haar dan nog moeilijk houden.
soms ging ik in mijn klein mandje liggen en andere keren in mijn grote mand. die kleine mand was niet heel klein zenne maar toch kleinder dan mijn andere mand... asja
hoi allemaal, ik ga al de foto's die ik getrokken heb van ons BIBITA hier weergeven op deze blog. alles zal per data gesorteerd worden. ik kan ze niet allemaal in ene keer opzetten omdat ik er heel veel van haar getrokken heb. dus ... kom regelmatig maar es kijken...
van zodra ze bij ons gekomen was, hebben we haar eerst gewassen! ze was grijs van't vuil, nadat we haar gewassen hadden bleek ze zwart te zijn. BIBITA, die eerste dag vergeet ik nooit eveneens al de andere momenten.
als ik het weer es moeilijk krijg, doe ik menne blog open en lees ik weer es de tekstjes en denk aan alle goeie momenten die we samen beleeft hebben. was je nog maar bij mij... ik heb BO gekregen omdat ik zoveel verdriet heb om jou, ik ben wel content , zelfs heel content dat ik ze gekregen heb, maar jij blijft nog altijd nummer 1 ook al ben je er niet meer. als ik me weer es verdrietig voel, denk ik aan de laatste week hoe moeilijk we het hadden om te hopen dat je deze slag zou overleven. elke keer je ging drinken, ook al was het veel moeite, kregen we weer hoop. elke keer het me lukte om je even buiten te krijgen zodat je kon gaan pissen, dachten we dat je het ging overleven. gij en ik hebben samen gevochten tot de laatste dag. dag en nacht was ik in de buurt of lag ik naast jou te liggen of te slapen. we konden het niet begrijpen dat we je zo vroeg hebben moeten laten gaan. telkens vraag ik me waarom jij????? de tranen lopen weer als ik dit aan het tippen ben. BIBITA, wij denken aan jou, denk aub ook aan ons. ooit zijn we weer samen.
hoi, neem ook een kijkje op mijne andere blog: www.bloggen.be/bordeauxdog deze blog gaat over onze BO, een bordeauxdog. ik heb haar gekregen voor menne kerst-nieuwjaar.
en op menne website: http://users.telenet.be/cartje hier vind je informatie over ons BIBITA, mijn café en nog veel meer.
Ik voel me verdrietig en alleen, ben teleurgesteld in de mensen om me heen. Doen ze maar zó, of zien ze ècht niet, dat ik pijn heb en verdriet? En wat me stoort het allermeest, zijn de woorden: "Het was toch maar een beest!" Ik vraag me af: " Waar halen ze het recht vandaan, om te menen boven een hond te staan?" Ik ken géén kind, géén man, géén vrouw, die net zoals een hond , eerlijk is en trouw! Die op je wacht, ook al wordt het wat later, die tevreden is met eten en een bakje water. Die onvoorwaardelijk zijn vriendschap toont, die blij is, als je hem beloont. Die bij dag èn bij nacht over je waakt, die tussen blank en zwart geen onderscheid maakt. Die zo eerlijk is en zo oprecht, die als het nodig is, óók voor je vecht. Eigenschappen die, zoals mij gebleken, bij vele mensen nog ontbreken. "Het was maar een beest", maar laten we ons wel realiseren, hoeveel wij mensen van dat "Beest" nog kunnen leren!
