Waarom moet alles zo ingewikkeld zijn...Weten dat jij beseft dat ik iets voor jou zou zijn maar dat je hart het niet kan voelen doet me zo'n pijn.
En ik wil wel wachten maar wachten kan lang duren en dat maakt het zo moeilijk.
Ik ben blij dat we elkaar wel af en toe zien, maar dat maakt het er niet gemakkelijk op. Vooral niet omdat we binnenkort naar Gent in het licht gaan. Zoiets romantisch... en toch... Ik weet dat het een perfecte avond zal zijn, maar daardoor zal je hart nog niet veranderen.
Moet ik me nu afstandelijker houden als ik je zie.... dat kan ik gewoon ook niet want ik geniet te graag van jou aandacht en knuffels.
Zoals ik al zei maakt dat het net zo lastig, dit alles... dit gevoel... zo hartverscheurend...
Kon ik maar in de toekomst kijken en weten dat het goed zou komen, zou al een hele geruststelling zijn....
Ik heb me te hard gefocust op een toekomst met jou dat het zo'n pijn doet om te weten dat dit misschien niet zo zal zijn...
Met Achim zal het ook zeker niet meer zijn, dus blijft het 1 groot zwart gat...
Ik weet niet of ik mij naar iemand anders toe ook zo open kan stellen als naar jou toe. Want bij jou voelt dat zo goed aan, nooit gedacht zo open tegen jou te zijn. Maar jij begrijpt me perfect en kan het soms beter verwoorden dan ikzelf wat ik voel of denk.
Jij vult me zo goed aan, en het doet me pijn te denken dat dit misschien in de toekomst niet meer zo zou zijn.
Want stel dat jij iemand anders leert kennen of ik... dan zal die hechte band die we nu hebben er ook minder zijn.
Dat zou zo jammer zijn mocht die verdwijnen of minder worden.
Ik heb jou gewoon nodig in mijn leven, in mijn toekomst.... Jij bent gewoon mijn toekomst Nico.
|