Ik wil je nog zoveel vertellen over hoe ik me voel bij dit alles, ik weet niet goed waar te beginnen. Mijn excuses alvast als ik van de hak op de tak zou springen.
Ik had nooit gedacht dat ik me zo zou voelen zoals nu... Ergens misschien ook in het gedacht dat die gevoelens maar voor even waren daar jij me in december zo goed geholpen had. Jij was toen een grote steun en toeverlaat en daar ben ik je zeer dankbaar voor. Maar die gevoelens zijn helaas niet tijdelijk geweest, ze hebben zich dieper genesteld als ik het zo mag uitdrukken.
Als ik er diep over nadenk denk ik dat die gevoelens er ergens altijd wel al een beetje zaten voor jou.
Daar ik in een relatie zat zijn die nooit naar boven gekomen en op de achtergrond gebleven.
Wij konden altijd al goed met elkaar overweg, plezier maken, babbelen,...
Na december zijn we gewoon dichter naar elkaar toegegroeid en dat vind ik helemaal niet erg.
We hebben zeer open gesprekken gehad, nu nog altijd, dat zal nooit veranderen hoop ik...
Maar die gesprekken hebben ervoor gezorgd dat ik voor mezelf ook alles op een rijtje kon plaatsen, dat ik terug mezelf kon zijn. Ik heb gewoon mezelf teruggevonden dankzij jou en daar ben ik super blij om.
Ik heb nog altijd geen spijt van de vele momenten die we gebabbeld hebben, elkaar gezien hebben, ni zo braaf geweest zijn....
Het punt is hem vooral dat ik me zodanig goed voel bij jou, zo vertrouwd, dat geeft me zo'n goed gevoel.
Zoals ik vanmiddag ook stuurde, jij verdubbelt echt mijn geluk en daar ben ik je zo dankbaar voor.
En ik hoop echt dat dit altijd zo kan zijn, graag elke dag gewoon. Jij bent gewoon zo'n schatje van patatje en ik zou je niet willen missen. Ik wil er gewoon alles voor doen dat jij gelukkig bent, daar jij mij gelukkig maakt.
Je vond dat zo raar toen ik zei dat ik een toekomst voor ons zag een tijdje terug, maar dat is nog altijd zo.
Dat komt ergens doordat ik me zo goed voel bij jou maar dat ik ook aanvoel dat jij gewoon goed bij me past.
We hebben heel wat raakvlakken en we weten allebei goed wat we nog willen int leven.
Veel van die dingen komen ook overeen en dat maakt het zo mooi. We kunnen samen zo goed praten, en ik weet ook wel dat wij ook eens onze mindere momenten zouden hebben. Geen enkele relatie is perfect.
Maar ik weet dat wij daar samen ook over kunnen praten en het dan kunnen oplossen wat het probleem ook moge wezen.
Want zowel jij als ik kan iets niet lang voor mezelf houden en we zijn gewoon open tegenover elkaar.
Het feit dat we elkaar nu ook zo regelmatig horen, geeft me een goed gevoel. Er komt telkens een glimlach op mijn gezicht als ik zie dat jij het bent die me een berichtje stuurt. Dan zie ik jouw schattig gezichtje voor mij met die fonkelende ogen en dan smelt ik weer helemaal. Alleen dat al brengt een glimlach op mijn gezicht.
Ik begrijp ook dat dit alles niet gemakkelijk voor jou moet zijn... Maar dat je tijd voor me wil maken en dat je graag bij me bent is voor mij al een goed begin. Ik zei het ook, stap voor stap. En weet dat ik je nooit je vrijheid wil afnemen, daar ik zelf ook graag mijn vrijheid heb. Bedoel ik dan vooral op eens met vrienden af te spreken.
Je kan dat als koppel doen, maar soms moet je ook eens alleen op stap kunnen. En als je daar samen in overeen komt zie ik daar helemaal geen probleem in.
Jij doet gewoon iets met mij, zoals ik al zei, je maakt me gek. Gek van verlangen naar jou, en dan bedoel ik helemaal JOU.
Jij maakt dingen in me los, waarvan ik niet wist dat die er zaten. Zoals je me kust verdwijnt de grond soms letterlijk van onder men voeten, dat heb je mss wel gevoeld.
1 kus is geen kus, en ze smaken zo naar méér. Jij bent het gewoon helemaal voor mij.
Jij respecteer mij wie ik ben, wat ik doe en hoe ik mij voel, maar ik respecteer jou ook ten volle en ik heb alle begrip voor wat jij al meegemaakt hebt.
Ieder heeft zijn rugzak mee, maar we volgen een nieuw pad, en achterom kijken is dan niet altijd ideaal. Soms blijf je beter kijken naar de weg die je volgen moet.
Ik denk dat het voor jou mss niet zo gemakkelijk moet zijn los van mij, maar gewoon dat je al zolang alleen bent... ik weet het niet hè. Maar mss maakt dat het ook wat moeilijk om je dan te binden...
Weet dat ik je nooit iets zou willen misdoen, je slecht zou willen laten voelen, daarvoor heb en zie ik je veel te graag.
Los van wat anderen denken, ik weet hoe ik me voel bij jou en dat is fantastisch.
Ik hoef niet altijd iets uit te leggen aan jou, jij voelt het soms ook gewoon aan. Dan is een gebaar al voldoende.
Als ik denk aan hoe het kan zijn tussen ons dan leef ik precies op wolkjes, denk ik van zoveel geluk kan ik niet hebben.
Waarom zou ik zoiets verdienen.
Maar zoals enkele goede vrienden van me gezegd hebben, zoek iemand die je respecteert voor wie je bent en waar jij je goed bij voelt... wel die iemand ben JIJ lieve Nico. Hoe ik het ook draai of keer.
Waarom wordt het er niet gemakkelijker om... Alles leek zo perfect, 3dagen samen afspreken met jou.
Ik voelde me zo goed te weten dat ik je 3dagen na elkaar zou zien.
Het waren ook 3 verschillende activiteiten, allemaal super gezellig en goed.
De donderdagavond samen een filmpje gekeken, jij had Gin Tonic mee. Hoewel ik daar niet zo voor ben, hij was toch lekker.
Kan ook aan het gezelschap gelegen hebben.
Het fijnste was vooral zo zalig dicht tegen jou aanliggen en genieten van jouw lichaamswarmte en heerlijke geur.
Je zei dat ik wat stout was daar ik terug kleine kusjes in je nek gaf. Maar ik antwoordde dan zou ik op je komen zitten en God weet wat allemaal met je doen...
Vrijdag hadden we in Gent afgesproken voor het lichtfestival. Cathrin had me speciaal gebracht zodat ik met jou zou kunnen terug rijden. We zijn samen iets gaan eten, was zeer gezellig/romantisch.
Ik heb enorm van de wandeling en het verlichtte Gent genoten. Arm in arm met jou door de stad. Niets beters zou ik zo zeggen.
Nadien zijn we nog gezellig op café iets gaan drinken waar we toffe gesprekken hadden.
Voor we het wisten was het al laat en ergens rond half 4 kwamen we thuis.
Je stapte nog speciaal uit om mij een knuffel te geven. Ik kon het niet laten van je even op je lippen te kussen.
Zaterdag ging je naar het bierfestival in Brugge en stond je auto bij mij geparkeerd. Was het makkelijkst daar je 's avonds bij me kwam eten samen met Marc.
We gingen dan naar de voorstelling van Walter Baele in de Herbakker. Het etentje was zeer geslaagd en gezellig.
De hapjes, lasagne en panna cotta hadden gesmaakt.
Tijdens de voorstelling hebben we heel wat afgelachen. Het zat goed in elkaar.
We hebben toen ook even elkaars hand vastgehouden en na de voorstelling liep jij achter me met je arm om me heen.
Echt een zalig gevoel. Jij bent ook zo'n schatje natuurlijk.
Aan ons tafeltje nadien in de Bakkerei wierpen we elkaar wel wat speelse blikken toe...
Toen we thuiskwamen is Marc vertrokken en kwam jij nog even binnen om afscheid te nemen...
Dat afscheidsmoment zal ik nooit vergeten. Eerst vroeg je om een knuffel en die kan jij zo goed geven.
Ik nam je geur op, kuste je in je nek... We praten tussendoor nog wat en keken af en toe diep in elkaars ogen...
Echt die blinkende oogjes van jou maken me nog het meeste gek denk ik.
Heb je toen toch terug even op je lippen gekust, en godzijdank begon je mij terug te kussen.
Je handen streelden mijn gezicht, woelden door men haar, en de kussen waren hevig vol verlangen... ZALIG...
Af en toe voelde ik de grond van onder men voeten wegzakken, verloor ik een beetje men evenwicht.
Je vingers begonnen dan mijn rug te masseren, het gaf me tintelingen tot en met.
Tot ze dan onder men topje gingen en je men blote huid aanraakte.
Vanbinnen was het precies een wervelwind, er ging vanalles door me heen.
Jij was zo verzot van me en zei dat je je niet meer zou kunnen inhouden. Af en toe liet je zo'n 'grrr' horen, echt zot werd ik.
Dat je zelfs geen bed of zetel nodig had... in geval van.
Je handen raakten zelfs even een borst aan, maar verder ging je toen niet.
We hebben allebei ons ingehouden... Goed of niet goed... wie zal het zeggen...
Hoe jij me aanraakt en kust is gewoonweg hemels, kon ik alleen maar van dromen...
Nu wil ik meer, want jij laat me dingen voelen die ik denk ik nog nooit gevoeld heb.
Maar nieuwsgierig ben naar hoe het zou zijn, hoe het zou voelen, ik denk dat ik ergens vanbinnen zou ontploffen, dat ik al die gevoelens niet zou aankunnen die jij in me losmaakt.
