23-10-2011 om 15:15 geschreven door bianca  

hallo allemaal

mijn verhaal begint in december 2008 , ik werd heel erg verkouden en dit ging maar niet over,dan krijg je de gebruikelijke drankjes en neusspray ed , maar dit alles werkt niet ,ik heb een nieuwe baan en ben begonnen in het ziekenhuis in de schoonmaak om vervolgens een opleiding niveau 2 te gaan doen .ik ben zo ziek aan het worden dat ik eigenlijk me bed in moet ,maar ja ik zit in me proeftijd en wil me baan niet kwijt dus ik ga gewoon door ,tot het moment dat ik per ambulance bij de huisdokter word weg gehaald ik ben zo benauwd dat het niet meer gaat , en ik word naar het spaarne ziekenhuis gebracht ,ze denken eerst dat het me hart is ,maar dit blijkt niet zo te zijn naar later blijkt ik heb astma en beginend longemfyseem. oke en nu?ik ken meer mensen met astma en die lijden een gewoon leven met medicijnen dus echt heel druk maak ik me niet .ik krijg een kuur prednison en antibiotica en ik krabbel er weer boven op ,ik krijg medicijnen en ik ga naar huis en weer aan het werk,nou dit gaat allemaal goed ik laat de longarts omzetten naar het kg omdat ik daar meer in de buurt woon en werk ,dus dat is makkelijk combineren.vanaf die tijd lig ik twee keer per jaar in het zh voor me astma maar met een kuur prednison sta ik met een week weer buiten ,en kan al weer snel aan het werk ,nou dat valt allemaal mee tot dusver,ik maak me opleiding af en op het laatste stukje van me opleiding word ik weer goed ziek nu een longontsteking erbij dus weer in het ziekenhuis aan de kuurtjes en thuis nog aan de prednison,ik heb mijn opleiding wel af kunnen maken maar ben wel een tijdje uit me werk situatie ruim zes weken.maar oke ik krabbel er weer boven op en het gaat weer goed ,dus longontstekking is weer opgelost,inmiddels ben ik aan het soliciteren en ik word aangenomen bij stichting sint jacob om daar me niveau 3 te gaan halen omdat dit niet kan in het kg .dus ik heb in juni 2010 me diploma gehaald niveau 2 en een nieuwe baan bij stichting sint jacob daar begin ik meteen in julli dus eerst lekker naar spanje geweest met me gezin zoals ieder jaar en dan naar me nieuwe baan ik heb er zin in ,in sept kan ik al meteen de opleiding in, dus dat sluit allemaal lekker aan ,ik heb het vanaf me laatste opname niet meer benauwd gehad en die laatste opname was in april dus al drie maanden nauwelijks tot geen last en het gaat steeds beter ik kom op locatie ndw te werken en ik ren daar regelmatig de trap op en af naar zes hoog ik fiets in weer en wind en met mist ,ik heb nergens last van joeppie ze hadden het fout ik heb geen astma hahah dat dacht ik echt ,je hoort wel vaker dat er verkeerde diagnoses worden gesteld ,dus ik dacht ik ben een van de gelukkige die ze fout hebben beoordeelt ik mankeer niks .ik kom okt nov dec fluitend door en ik begin er van overtuigt te raken dat ik gelijk krijg ,in januari 2011 word ik een beetje verkouden koud en warm tegelijk en een beetje snotteren niks aan de hand dacht ik ik draai nieuwjaarsdag nog een dagdienst en dat weekend daarna heb ik nog twee nachtdiensten gedraaid terwijl ik liep te rillen in me tuigje maar ja twee diensten en dan ben ik lekker een paar dagen vrij dus dan kan ik even uitzieken.dan is het donderdag de dertiende ik heb s avonds gegeten en we zitten aan de koffie ,en opeens krijg ik het benauwd en het zakt niet hmm ik pak me ventolin maar helaas het zakt niet oeps nog maar een keer me ventolin maar helaas helemaal niks dus we bellen de dokter en ik moet komen naar de ha post in het zh , en ja hoor ik moest blijven aan de prednison per infuus en de verneveling pffff ik zit hier niet op te wachten ,ook net gehoort dat me schoonpapa heel ziek is en de vooruit zichten zijn niet goed stress van me oudste zoon waar ik niet op in wil gaan ,maar ik dacht oke de stress trickert mijn longen dus toch wel astma en ik moet deze moeilijke periode door ,nou oke in rust gaat het oke maar bij inspanning blijf ik benauwd ,maar na een week mag ik toch naar huis en ik denk oke het zal nog wel weg gaan , de stress word alleen maar groter mijn schoonpapa heeft niet zo lang meer hij krijgt nog een half jaar hoogop hij heeft k en behoorlijke uitzaaiien kut hij is nog te jong en dit mag niet gebeuren ,maar hij wil zelf geen behandeling dus zo gaat het gebeuren ,ik vind het heel moedig dat hij dat besluit neemt maar we willen hem niet kwijt dus dit doet heel veel pijn ,mijn benauwdheid word er niet beter op en ik geef de stress de schuld , een week na mijn ontslag uit het zh kom ik weer op de ehbo en weer moet ik blijven pffff ook dat nog ik hoop dat dit de laatste keer is ,ik wil er voor me gezin zijn en vooral voor me mannetje hij heeft me keihard nodig , maar ik weet het even niet meer ik heb zoveel verdriet om alles en ik ga steeds wat verder achteruit en na een week mag ik weer naar huis ,maar bij inspanning gaat het nog steeds niet goed ,maar iedereen denkt inmiddels dat het stress is waardoor het niet over gaat en daar hoop ik ook op er volgen nog twee opnames en het blijft hetzelfde verhaal geen verbetering het word maart dus mischien doet het mooie weer nog wat goeds hopen maar,maar nog steeds heel veel stress verdriet onmacht en niet meer weten wat ik moet doen hoe ik het moet doen totale verwarring dan komt het moment dat schoonpapa naar de hospis gaat pfff het gaat hard en we gaan iedere dag naar hem toe en zien hem verslechteren fuck wat doet dit zeer om te zien ik wil zoveel doen maar mijn conditie laat niet veel meer toe ,hij heeft het daar wel goed maar eigenlijk is niks goed genoeg tot we een week later telefoon krijgen op vrijdag middag 18 maart we moeten komen want het gaat slecht pffff het gaat allemaal zo hard en om zes uur is hij overleden wat een enorm verdriet en gemis waarom hij ? helaas we hebben het niet voor het zeggen . na alles achter de rug te hebben de begravenis ed, gaat het met mij  steeds slechter en ik wil de cardioloog in consult hebben en dat is ook gebeurt , ook hier allemaal onderzoeken gehad maar niks en ook me longen kunnen ze maar niks vinden het word een steeds groter raadsel in april kom ik weer in het zh terecht en ik krijg me laatse onderzoek van de cardioloog de fietstest ze doen dit met dobutamine dat is radioactief spul wat inspanning nabootst omdat ik zelf niet in staat ben om te fietsen dus ze spuiten dat in en ik kreeg vreselijk veel pijn op me borst en werd beroerd en draaien ik dacht oke me laatste uurtje heeft geslagen ,ze hebben me er weer bovenop gebracht en ik was blij dat het voorbij was wat een schrik maar ik dacht het zal er wel bij horen want ze zeiden verder niks ,dus ik ben weer naar boven gebracht naar de long afd waar ik al lag ,en ik zit aan me broodje ,en daar komt de coarts van de cardioloog aan en ze zegt pak je waardevolle spullen maar ik neem je mee we hebben een afwijking gezien je heb een heftige hartritme stoornis gehad en je gaat nu naar de hartbewaking ,fuck schrik wat nu maar aan de andere kant gelukkig ze hebben het gevonden maar wel heel verdrietig en in de war me hart jeetje zal het ik moet heel erg huilen wat een emotie en ik moet me lieffie bellen en zeggen dat ik op de hart bewaking lig hoe hou ik het droog ik weet het niet maar ik moet hem bellen ,maar de verpleger neemt het van me over ik kan niet meer hellemaal op en stuk ik kreeg te horen dat de stoornis zo groot was als ik die op straat had gehad had ik het niet overleeft zo dat komt even rauw op je dak ,even later staat me moppie aan me bed en ik ben zo blij dat hij er is ik ben helemaal stuk en hij ook maar ik weet niet hoe ik hem moet troosten en opvangen hoe graag ik het ook wil want het is voor mij moeilijk maar voor hem en de kinderen ook die hebben het ook heel zwaar met alles en ik weet niet wat ik moet  doen en dat doet pijn ik kan er als moeder en als vrouw niet zijn verdomme dat doet zo pijn , ik moet twee dagen op de hartbewaking blijven en het weekend mag ik naar de grwone hartafd en maandg krijg ik dan cateterisatie om te kijken of ik een allergische reactie heb gehad of dat er wat aan de hand is ,dus dat is gebeurt maandag en alles was in orde goed nieuws maar wat is er dan aan de hand met me ik mag na een paar dagen weg met hart tabletten om me hart wat rust te geven voor de zekerheid ,maar ik ben nog steeds benauwd ,dus ik vraag een seccondopinium aan want zes keer in het zh liggen is wel veel van jan tot april, dus ik heb een afspraak gekregen in het amc bij dr weersink dus weer opnieuw de hele molen in longfuncties allergie testen bloed prikken enz ,ja je raad het al er komt weer nik uit dit alles ik word er zo verdrietig van waarom is er niks te vinden warom kan niemand me helpen waarom ga ik alleen maar verder achteruit het lachen kon mij nooit vergaan nou geloof me nu wel hoe kan dit nou in augustus ging het weer helemaal niet goed ik was al de hele dag zo vreselijk moe totaal uitgeput heel erg benauwd bijna niet meer kunnen lopen me wereld word steeds kleiner en me gezin moet maar lijdzaam toekijken hoe ik steeds minder kan het verdriet wordt steeds groter dit went niet maar goed s avonds naar de ehbo in het amc nou dan begint het hele circus weer van voor af aan bloed prikken bloedgasjes  vernevelen infuus aanbrengen je verhaal doen althans me moppie deed dat want ik kon niet meer praten ik was te benauwd  ik moest op een metertje blazen en dat ding bewoog niets omdat ik geen kracht er voor had ,ook het vernevelen hielp niks prednison deed ook niks ,en de dokter had het zweet op zijn hoofd staan hij wist het even niet meer uiteindelijk heben ze besloten om me te houden en me een nacht op de ic te houden aan de beademing ,en toen ging alles in sneltrein vaart en voor ik het wist lag ik op de ic en ging voor mij het licht uit , jezus wat moet dat een verdriet hebben gegeven bij me moppie dat is toch niet makkelijk en leuk om je partner zo te zien liggen ,en hij moet het hellemaal alleen doen op dat moment pfffff dit is zo hard waarom moet dit ons gebeuren wat een kut jaar alleen maar ellende en verdriet heel groot verdriet en heel veel tranen ook verborgen en stiekume tranen , de volgende dag mag ik van de beademing af en er word verteld dat ik heel snel verzuurde en dat vonden ze wel heel raar,dus een onderzoekje waard ,dus weer bloedprikken en onderzoeken op autoimuumziekte duurt twee weken die kweek ondertussen mag ik naar longafd daar aangekomen verslechter ik weer na drie uur en ik ga weer terug naar de ic voor de zekerheid en ik krijg een materie lijn dit is een lijn waaruit ze bloedgasjes kunnen aftappen zodat ze niet steeds hoeven te prikken in je pols die lijn gaat je slagader in en mag je aleen hebben op de ic en de mc maar bij het prikken van dit lijntje ben ik niet goed verdooft dus ik schreeuw het uit van de pijn want ze maken sneetje in je pols en hechten het nou dan weet je het wel  na een nacht hebben ze me naar de mc gebracht omdat ze de stap naar de long afd te groot vinden pas na een dag of vijf zes mocht ik naar de longafd en uiteindelijk heb ik een volle maand in het amc gelegen met heel veel longfuncties en onderzoeken ,en eigenlijk is er nergens wat uitgekomen alles is goed ook de longfuncties het enige dat ze kunnen verzinnen in het amc is dat ik brittle astma heb dat is moeilijkbehandelbare astma  en ik heb inspannings astma  dus dubbelop maar er zit iets ergens niet goed zeggen ze wat die astma zoextreem trickert dus nu hebben ze een aanvraag gedaan in het astma revalidatie centrum heideheuvel in hilversum ,ze hopen dat hun verder komen in het onderzoek en dat hun mijn kwaliteit van leven wat kunnen verbeteren,na de aanvraag van de lo is het wel snel gegaan na me maand zh opname dus ik was 17 sept weer thuis en ik heb 17 okt een arts van hh thuis gehad en ik ga maandag 24 okt al voor 4 dagen observatie naar hh en die week daar op word ik gebeld of ik word aangenomen daar en dan moet ik er voor drie maanden heen en ben ik alleen de weekeinden thuis ,ik vind dit zo moeilijk drie maanden zonder mijn gezinnetje .maar ik ga iedere dag een stuk voor jullie schrijven op mijn blog zodat jullie weten en lezen wat het inhoud en wat ik daar doe.maar zoals jullie hier lezen is astma niet zomaar wat ik dacht er ook altijd heel luchtig over maar het heeft me in zijn macht .en ik wil en kan het niet accepteren ik ben veel te jong om niks meer te kunnen en ik kan geen leuke dingen meer met me gezin doen ,iedereen doet ze ding en ik zit hier maar omdat ik niet kan doen wat hun doen ik word daar zo down verdrietig boos machteloos van ik kan niet eens zelfstandig boodschappen doen of een eindje lopen ik ben volkomen afhankelijk van andere om buiten te komen en dat doet zo zeer ik word verscheurt van ellende en verdriet ook om te zien hoe mijn gezin er onder lijd ,maar ik kan niet altijd maar huilen dus je probeert positief te blijven maar het lukt niet altijd ,ik wil gewoon weer leven ,naar het strand het bos lopen naar de stad lekker winkelen ,meer vraag ik niet ik snap ook niet waarom we zoveel op ons pad hebben gekregen dit jaar het is zo oneerlijk maar ja je krijgt het allemaal kado je hoeft er niks voor te doen ,maar om er uit te komen moet je heel veel doen das hard werken ,en ik kan alleen maar hopen dat we er met het hele gezin sterker uit komen na die drie maanden want wat zal ik ze ongelooflijk gaan missen en wat zal het zwaar worden voor ons allemaal maar we gaan het redden onze liefde overwint dit wel het moet wel want mijn gezin is me alles waard ,en mij mannetje is mijn alles daardoor red ik het zonder hem had ik het allemaal niet gered hij is mijn alles en voor hem ga ik door het vuur .maar dit was dus hoe het allemaal is begonnen en maandag avond zal ik een stukje plaatsen over mijn eerste observatie dag in hh dus lieve mensen tot maandag xxxxxx

22-10-2011 om 17:19 geschreven door bianca  

hallo allemaal welkom op mijn site ik zal me eerst even voorstellen
ik ben bianca kemp ik ben 41 jaar jong
ik ben getrouwd met mijn kanjer jan .we hebben samen drie kinderen wesley linsey en jordi.
daarnaast hebben we een hondje binkie en twee katten aso en lillo.
ik schrijf deze blog omdat ik astma heb en daar altijd heel luchtig over dacht ,maar de werkelijkheid is toch wel wat anders .
en om jullie te laten horen wat een belemmering het kan geven wil ik jullie een kijkje geven in mijn verhaal zodat het wat beter begrepen word .
ik hoop dat jullie er wat aan hebben ,en er misschien iets mee kunnen om het leven van een astma patient en zijn gezin en omgeving beter te kunnen begrijpen .
xxxxx

22-10-2011 om 17:19 geschreven door bianca  

WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.

WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.

WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.


Het Bloggen.be-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!

Met vriendelijke groeten,
Bloggen.be-team

22-10-2011 om 15:58 geschreven door