Met de speedboot zijn we dus de grens naar Cambodja overgestoken. Foto 1 en 2
Na een uurtje op de Mekong rivier kwamen we aan de grens met Cambodja.
Het papperassenwerk had wat voeten in de aarde, maar we hadden niet anders verwacht.
In totaal waren we zo'n 4 uur onderweg, om 13u30 kwamen we aan in Phnom Phen.
We hadden onze luch gekregen op de speedboot. Daarom vertokken we na het ontschepen onmiddellijk met onze bus naar het centrum.
Daar bezochten we eerst het Nationaal Museum. Foto 3
Alsook het schitterende Koninklijk Paleis, Foto 4, en de mooie Zilveren Pagode. Foto 5
Het was verschrikkelijk warm, 35 graden. We moeten nu veel water drinken en consequent muggenmelk met 50% Deet smeren, want hier heb je meer kans dat je een malariamug tegenkomt.
Daar bovenop nog zonnemelk en ik moet jullie niet vermelden hoeveel we daarna gezweet hebben. Het liep in beekjes van onze kaken, hals, enzo .....
Na een verfrissende, bijna koude, douche konden we er weer tegen.
Dan gingen we in de stad dineren.
De Cambodjaanse keuken is toch anders dan de Vietnamese.
Minder rijkelijk en pikanter. De rijst was weer van de partij. Daar ik geen rijst eet had ik deze keer een sobere maaltijd gegeten. Kan eens geen kwaad.
Na een verkwikkende nachtrust en uitgebreid ontbijt vertrokken we naar Siem Reap.
We moeten zon 300 km rijden. Best wel ver met een autocar.
Maar we hadden enkele pitstops!
Eerst stopten we bij een insectenmarkt.
Daar kon je allerlei insecten kopen die gegrild, gebakken of gewokt zijn. Foto 6
Een overblijfsel uit de tijd van Pol Pot. Toen hadden de mensen zulke hongersnood dat ze insecten zijn beginnen te eten. Voedzaam, boordevol proteïnen en lekker gekruid met look, chilikruiden, pijpajuinen......
Martine was zo dapper om er een Tarantula over haar arm te laten lopen. Foto 7
En neen, het was niet gevaarlijk. Ze hadden zijn tanden getrokken naar het schijnt. Alhoewel ik me niet kan inbeelden hoe dat gebeurt.
Maar ik zie het mezelf niet doen, mijn respect heb je dus Martine!
Na een uitstekend middagmaal in een schitterend resort reden we verder naar Siem Reap.
Onderweg ligt het meer Tonlé Sap met haar drijvende dorpen.
We deden op het meer onze laatste boottocht van deze reis langs de dorpen en paalwoningen. Foto 8 en 9
Bij de terugkeer na halfweg te zijn, begon de motor te sputteren, nog meer lawaai te maken en te smoren. Het zoontje van onze schipper moest achteraan alles in het oog houden. Ik zag ons al met motorpech stranden en naar de oever zwemmen.......zo ver is het niet gekomen.
Gelukkig zijn we uiteindelijk terug aan het dorp geraakt maar ze zullen kosten aan de motor of batterij moeten maken om hun broodwinning te blijven uitoefenen. Hopelijk lukt hen dat!
En het moet gezegd zijn, ik voel me ongemakkelijk bij al die armoede en ellende van deze bewoners. Toch blijven ze zwaaien en lachen naar ons. En lijken ze gelukkig.
Want ze kennen niets anders. Dit is hun leefwereld, hier wonen ze met hun familie.
Wat wij heel erg vonden is dat ze het meest elementaire niet hebben: zuiver water.
Zij baden in de Mekong of in het meer.
De uitwerpselen zullen er ook wel in belanden.
En dan zie je in datzelfde meer de dorpelingen vissen en vis kuisen op hun schamel terras.
Dan breekt mijn hart als ik dat zie. Wat zijn wij toch verwend.
Ondertussen zijn we in ons hotel in Siem Reap aangekomen.
Een lekkere douche, om al het zweet, vuil en de ellende die we gezien hebben weg te spoelen, zal goed doen.
Morgen gaan we de bekende site van Angkor Wat en Angkor Tom bezoeken. Een van de zeven wereldwonderen als ik me niet vergis.
Graag tot morgen.
Veel groetjes aan jullie allen van Frank en mezelf 😘😘😘
|
