28-06-2010 om 12:22 geschreven door de Berekes  

Midzomernachtman

Zoals vele onder jullie wel weten was Kurt jarig op 25 juni. Hier in Zweden is er dan overal groot feest. Wij hebben ervoor gekozen om ons ergens naast een ietwat idyllisch meer te zetten, met een vuurplek en hout(voorzien door de staat trouwens). Een verliefd koppel, Britta en Ola met zoon Maxim hielden ons gezelschap. Ik zal de duizendtal muggen proberen te negeren. Een speciale nacht toch wel. We zaten ondertussen hoog genoeg in Zweden om niet het ’s nachts niet echt meer donker te hebben, een schemertje. De maan heeft ons dan getrakteerd op een prachtige maansopgang, knalrood en groot kroop ze zichtbaar de lucht in. Een groot vuur met Berre als vuurman(en tevens ook grasman, meer smoor, minder muggen) was ons entertainment. Zalig nachtje!

Met onze koppen nog vol maan en vuur en midzomernacht een poging gedaan om een ochtendzwemmeke te zetten in het meertje maar neem het van ons aan, er stroomt niet genoeg vikingbloed door onze aderen om het koude water voorbij te “balgrens” te laten komen.

Op naar Noorwegen, waar we denken als we bij de kust blijven we muggenterritory kunnen vermijden(we zullen zien).

Berre Bob blogt:

Berre heeft zijn eerste viking afgedroogd bij het armworstelen. We stonden op een parking, weliswaar naast een meertje. Wanneer we net ontbeten hadden, stopte er een auto met drie zatte zweden in. (Dat van die Zweden die nooit zat in hunne auto kruipen is dus wel degelijk een fabeltje!!!). Ene stapt uit en behoorlijk resoluut zwalpend op Berre af, gooit 10 krone op tafel en daagt hem uit voor een partij armworstelen. Na een spannende strijd was het duidelijk dat Berre de betere was. Beter zelfs hij wint drie wedstrijdjes achter elkaar. Bror delft het onderspit. Bror zal beter moeten eten om een dapper Belgje af te drogen. 25 kronen rijker en zo fier als ne gieter.

28-06-2010 om 12:17 geschreven door de Berekes  

Zonder zwans zoemmug Zteek ziekenhuis

Na het pretparkavontuur richting Stockholm. Via twee tussenstops in Stockholm beland. Eerst op een camping 20 kilometer ten zuiden van Stockholm, maar nadat Elke daar allergisch gereageerd had op twee muggebeten met een hectisch nachtelijk ziekenhuisbezoek er boven op besloten om ons meer in het centrum te gaan posteren in de hoop daar minder stekebeesten te treffen. Gelukkig bleek die hoop niet ongegrond.

De camping, of wat er voor moet doorgaan, heeft de uitstraling van een verlopen parking die omgebouwd is tot uitgeleefd zigeunerkamp. Onder één van de ruim vijftig bruggen die Stockholm rijk is, staan daar een vijftigtal, vooral grote en echte, mobilhomes met daartussen hier en daar een half opgekalefaterde boot van de bootclub die blijkbaar het domein deelt met de camping.

Positief is dat we maar op 3 kilometer van het stadscentrum zitten, en dat zodra je van de stoffige camping af bent, je in een groot park terechtkomt. Eigenlijk is zowat heel dit eiland een park, met dus een stoffige camping en een bootclub. Bijgevolg heel populair bij de lokale jongeren. Dit was vooral woensdag te merken, blijkbaar de uitgaansdag voor de Stockholmianen. Over het hele eiland waren groepjes jongeren aan het feesten. Van vier zatteriken met een veel te luid gezet boosterke tot een paar honderd jongeren met een volledig meegesleurde discobar. Feest!

Verder is Stockholm vooral een feest voor het oog. Veel open ruimte in de vorm van water. De stad is gebouwd op veertien eilanden tussen de Baltische Zee en een groot meer. Mooie gebouwen, pleintjes en gezien het prachtige weer sinds we hier zijn, overal mensen die langs de waterkant een gezellige consumptie nuttigen. Voor een stad van 1,6 miljoen inwoners heeft Stockholm een zeer ruimtelijk gevoel. De hartslag van de grootstad, maar niet jachtig of te druk. Tof.

Soit, hoogtepunten.

Het Museum voor hedendaagse Kunst. Geweldig overzicht van de beeldende kunst in de 20^e en 21^e eeuw in een mooi en ruim museum. Berre heeft er zelfs een prijs gewonnen door het maken van een tekening van, jawel zijn favoriet, Dali.

Een stel clowns in een parktheater, hoewel die clown die het publiek en dus ook Berre natmaakte niet echt bij Berre in de smaak viel.

Skansen, een kruising tussen Bokrijk, een ruime Scandinavische dierentuin en een pretpark.

Het Vasa-museum, dat gewijd is aan  een 17^e eeuwse driemaster, die zo groots opgezet was, dat hij bij zijn inwijding na een kilometer naar de zeebodem zonk. Een legendarisch geval van hoogmoed dat toch tot de verbeelding spreekt, vooral als je er klein en nietig naast staat, en beseft dat er meer dan duizend volwassen eikenbomen in de constructie gekropen zijn. Eveneens een goede gelegenheid om uw zoon de boodschap mee te geven dat koningen vaak dwazen zijn.

Die zoon doet het trouwens nog steeds fantastisch. Af en toe is hij een beetje triestig omdat andere kindjes hem niet verstaan, en vaak doen zijn benen zo pijn, dat hij in de nek moet zitten, maar verder is het geweldig om te zien hoe die kleine spons alles opzuigt en met zijn unieke invalshoek benadert.

Opvallend is het beleid m.b.t. drank. In een gewone winkel kan je enkel alcoholische dranken kopen tot 3,5 promille. Voor sterkere dranken, dus eigenlijk alles naast een light-pintje, moet je naar een speciale staatswinkel, die dan ook enkel drank verkoopt. Een compromis, zo blijkt, nadat een algeheel alcoholverbod na een volksraadpleging nipt werd verworpen. (51% tegen!) Ook een zeer strikt rookbeleid, bijvoorbeeld in pretparken (in open lucht) mag je enkel op  bepaalde, verstopte, plekken aan je nicotinestokje zuigen. Gelukkig hebben wij hier als ex-rokers weinig last van. Verder is het vrouwen boven. Vrouwelijke soldaten, voetballers in het park, meer vrouwen aan het stuur dan mannen, … Spijtig genoeg is hun reputatie op uiterlijk vlak overroepen. De mannen daarentegen, geen klagen over.

28-06-2010 om 12:16 geschreven door de Berekes  

En de dagen, ze vervagen.

Daarjuist nog efkes voor technisch advies gebeld met Grote Krikke, en aangezien die vermeldde dat morgen Autburst is, wisten we ineens ook dat het vrijdag is. Dus morgen zaterdag. Het is dan maar te hopen dat het niet te druk is in Astrid Lindgren World. Ons plan voor morgen is namelijk het themapark rond de geestelijke moeder van onder andere Pipi Langkous te bezoeken. Dat ligt in het Zuiden van Zweden waar we ondertussen dus ergens verzeild geraakt zijn.

Kopenhagen kan ons behagen

Tot voor een paar dagen nog blijven hangen in Kopenhagen.

Toffe stad en redelijk goed weer.

Campingbaas met een goed gevoel voor humor, veel open ruimte en lekker brood, hetgeen na Duitsland en Nederland plezant was.

Een dag op zoek geweest naar De kleine zeemeermin. Na doorkruising van de halve stad per bus (schoon bussen, en zeer regelmatig) en het doorploeteren van een fort (ook schoon, maar geen vergelijk met Fort 2 natuurlijk) uiteindelijk op de plek gekomen waar dat kreng normaal moet zitten ... Blijkt die in Sjanghai te zitten. In plaats van daar dan een fatsoenlijke replica te zetten, stond er een ‘kunstwerk’ van ne Chinees, die live het totaal onbelichte beeld van het beeldje op de wereldtentoonstelling toonde, of ook niet dus eigenlijk, maar dan wel live gestreamd.

Nee, dan liever de pointillistisch-post-psychedlische schilderijen in een galerijke in Freistadt Kristiania, een ietwat uit de hand gelopen hippie-, en later krakersinitiatief, dat een soort eiland vormt in de stad dat zich afgescheurd heeft van Denemarken, en dus in het verlengde de EU. In realiteit worden er echter vooral zaken gedaan in de verschillende eettenjes, barrekes en kraampjes met extra groot aanbod. Het heeft zoiets van een permanent festival, en dat is te merken aan de massale opkomst van vooral jong publiek van divers pluimage. Aangenaam.

Net als in het zonneke zitten, lezen, spelen, sjotten, naar de wolken kijken en naar mekaar …

Zuid-Zweden zou zonder zever zevenenzeventig keer zaliger zijn zonder … muggen.

Soit, actie!

Langs de Deense kust naar het Noorden, richting Hellingor, alwaar we de korte overzet konden nemen naar Helsingborg, Zweden.

Het korste stukske tussen twee landen, daar is veel zever geweest. En waar zever is geweest, zijn forten. Schoon fort (bekan zo schoon als Fort II maar dan met een enorme uitkijktoren)

Boys will be boys. Berre en Kurt direct op dien toren, en inderdaad ge kon Denemarken duidelijk zien liggen. Daaaag Denemarken.

Met enkele tips van onze campingman in Kopenhagen, die eigenlijk ne vermomde Zweed bleek te zijn, hup het binnenland in. Aangezien wildkamperen in Zweden geen enkel probleem is, na een zijpad van een zijweg van een zijstraat op een zijbaan naast een meer, ergens halvelings naast een erf van een oud keuterboerke beland. Hoewel we geen woord verstonden van wat die mens zei, en andersom ook niet, bleek toch dat het OK was, dat we daar een nachtje stonden tussen het boerderijke, de geitenwei, de koeienwei, en een groener dan groen mosbos. Een kleine avondwandeling later waren we verkocht. Schoon bos.

De dag nadien boer Gunnar (gebarentaal doet wonderen) adieu gezwaaid en op naar nieuwe horizonten.

Dankzij de neus van Elke belandden we op een Vildmarkskamping, een ecologische camping in een heuvelachtig, bebost natuurgebied op en rond met mekaar verbonden meren, vijvers en vennen. Prachtig. En zo goed als voor ons alleen. Goesting voor te kanoeën, pak maar, goesting voor te barbecueën, staat klaar, goesting in natuur, klaar en puur, alleen de muggen maken het zuur. En dan niet zo zeer de gewone muggen. Eerlijk gezegd zijn dat watjes. Elke gebruikt ze tegenwoordig als ping-pongbal voor ze ze de genadeslag toebrengt. Ergens rond zonsondergang, maar die duurt deze tijd van het jaar nogal lang, verschijnen er zodra je ergens meer dan 30 seconden zit WOLKEN kleine stekebeesten boven je hoofd. Enkel bewegen helpt, maar dan ook permanent. Naar het schijnt zouden die na 21 juni verdwijnen, maar als het al waar is, zijn we er NU vet mee. Weg hier! Naar Pippi Langkousland.

Prettig Pretpark

Onzen Berre is helemaal verkocht, zelfs een Pippi die enkel Zweeds praat kan hem wel krijgen! (Lente kreeg daar even concurrentie!)’t Was een zeer leuke dag vandaag, vooral voor Berre, alhoewel het voor ons ook aangenaam vertoeven was. Een kleinschalig pretpark, maar dan zonder lawaaierige, schreeuwlelijke attracties waar uw klein mannen eigenlijk nog veel te klein voor zijn. Lekker eten(geen fastfood), leuke speeltuinen her en der, onwaarschijnlijk kindvriendelijk en overal verspreid verschillende verhalen van Astrid Lindgren tot leven gebracht door heerlijk gedreven acteurs. We werden onthaald door Kling en Klang, de twee politieagenten van de dag, zotte mannen. Ook hier geen probleem met dat Zweeds, ze waren expressief genoeg. Doorheen de dag merk je dat de gemiddelde Zweed eigenlijk erg graag zingt, overal klonken vrolijke en soms zelfs erg mooie folkachtige deuntjes die door jong en oud werden meegezongen. Top van de dag was absoluut Villa Kakelbont en Pippi natuurlijk, met piraten, meneer Nillson, Anika en Tommy,… Soit voor de Pippi-lovers onder ons een aanrader. Astrid Lindgren heeft meer dan alleen Pippi Langkous geschreven. Op basis van wat we hier gezien hebben, zijn de andere verhalen ook de moeite om eens op te zoeken (voor de kids weliswaar).

28-06-2010 om 12:15 geschreven door de Berekes