werken in het Centro de Salud (consultaties kinderheil)
Deze ochtend stond Fernando ons op te wachten om ons naar het Centro de Salud Dobra te brengen: een enorm groot gezondheidscentrum. Hierin zijn verschillende diensten ondergebracht. Herkenbaar voor ons: de consultaties voor preventieve gezondheidszorg voor kind en gezin, maar ook prentatale consultaties bij een vroedvrouw, consultaties en opvolging van kankerpatiënten, eerste hulp voor kinderen tot en met 14 jaar, een labo voor allerlei onderzoeken en een consultatiebureau voor bloednames e.d., en een sociale dienst, ook een administratieve verdieping en een grote aula. Er was afgesproken dat we mee zouden werken bij de consultaties voor preventieve gezondheidszorg voor kind en gezin, waar ook wel eerste lijnszorg wordt verstrekt. We kregen allebei een witte schort van het centrum aan, en werden toegewezen aan een team van een pediatrische verpleegkundige en een pediater. Voor Winnie eerder een thuismatch, als pediatrisch verpleegkundige kon ze gewoon mee aan de slag; voor Lut eerder een observatiestage. Er kwamen heel wat jonge moeders met baby's op de afspraak. De kinderen werden gewogen, lengte en hoofdomtrek gemeten, gevaccineerd en nadien nog door de pediater onderzocht. De verpleegkundige vroeg altijd heel nauwgezet naar de voeding, het slaappatroon, de spijsvertering, de gewoontes van het kind (bij grotere kinderen ook de hobby's), de kinderopvang of school enz. Alle gegevens werden geregistreerd in de computer, eventueel voorschriften voor medicatie (bvb. vitaminen, fluor, zalf,...) opgemaakt en meegegeven. Er werd ook een blad met advies uitgeprint en meegegeven, passend bij de leeftijd van het kind, ivm eten, slapen, spelen, EHBO enz. We zagen ook allerlei andere cliënten op de raadpleging. Een 14-jarige die voor een wondverzorging kwa, waarbij ook het roken en druggebruik werd besproken, een peuter die voor wondverzorging kwam na een verbranding met vet aan de arm, een kleuter die gevallen was in de turnles en een verband rond de gezwollen knie kreeg... Het was er vrij druk, veel tijd voor extra uitleg was er niet, maar we hebben veel informatie op papier meegekregen. We hebben vooral info gehad over het jonge kind. Na de bevalling gaan de meeste moeders na 3 dagen naar huis, ze moeten dan voor het kind 10 dagen oud is voor het eerst langs gekomen zijn in dit centrum. Zolang de moeder borstvoeding geeft, moet ze elke week langskomen om het kind te laten wegen. Nadien maandelijks, en nog later is er meer tijd tussen.Vandaag was er een moeder met een kind van een 5-tal weken dat helemaal niets bijgekomen was. Het kind krijgt borstvoeding en wil niet meer zo goed drinken, ook een flesje wordt geweigerd. De moeder vertelde dat ze al verschillende flesjes en speentjes had uitgeprobeerd. Deze moeder werd gerustgesteld, het kind zag er heel alert en energiek uit, beweegt goed, lacht naar de moeder, had genoeg natte luiers per dag en sliep niet meer dan anders. Aan de moeder werd de raad gegeven zich niet teveel op te boeien in het gewicht van het kind, eventueel een flesje door de papa te laten geven en zeker volgende week terug te komen. Moeders krijgen evenzeer goede raad ivm voeding, rust e.d. Je kon merken dat er een vertrouwensrelatie is tussen de moeder en de verpleegkundige en pediater. Er werken verschillende teams in dit centrum, maar iedereen heeft zijn eigen cliënten, zodat er een goede opvolging mogelijk is. Bovendien wordt alles zeer goed geregistreerd (overheidsprogramma) en gecommuniceerd. We zagen ook zo'n opvolgboekje, vergelijkbaar met datgene wat Kind en Gezin gebruikt. Kinderen worden opgevolgd tot en met 16 jaar (leerplicht tot 16), maar als er geen problemen zijn komen ze op hun 14 jaar voor de laatste keer voor inentingen op het centrum. Het centrum werkt regionaal, sommige gezinnen moeten een hele verplaatsing doen om hier opgevolgd te worden. Een interessante aanvulling op onze stage in het kinderdagverblijf!
Vandaag volop zon, we zijn op uitstap geweest naar Comillas, naar het huis van Gaudi en helaas voor de gesloten deuren gestaan van een prachtig paleis. Omwille van de busuren konden we er niet zo lang blijven. Toch dik tevreden over onze dag.
Er zijn 2 personeelsleden ziek, dus kwam de extra hulp van ons goed van pas. Winnie werd in de groep van de 2-jarigen gezet, om er samen met de vaste verantwoordelijke voor 17 kinderen te zorgen. Er werd gezongen, gedanst, voorgelezen (door Winnie in het Spaans, we hadden zelf een leesboekje gekocht en meegenomen), gekleurd en gespeeld. Actie! Er is een grote buitenspeelplaats (patio) waar de kinderen naar hartelust kunnen rondrakkeren. Het zonnetje scheen vandaag volop, dus er werd ook goed buiten gespeeld. Deze groep heeft gegeten in de refter (waar verschillende groepen 's middags warm eten voorgeschoteld krijgen), en nadien werden de tanden gepoetst in de badkamer. Lut stond opnieuw in de babygroep. Ook hier voorgelezen uit het meegebrachte boekje, gespeeld op de vloer, luiers verschoond en... haartjes gekamd. Enkele keren per dag wordt er rondgegaan met de spuitbus "cologne" en 1 kammetje, elk kind wordt "opgefrist" met de spuitbus en gekamd met hetzelfde kammetje. Vandaag ook mee eten gegeven, de kinderen om de beurt in de buggy met eettafeltje zetten en eten geven. Ook de grotere kinderen (anderhalf) worden op deze wijze "gevoerd", ze mogen nog niet zelf een lepeltje vasthouden. In de voormiddag gingen we met àlle kinderen buiten spelen, de kleintjes in een buggy of kinderwagen (zeker een 8-tal), de lopertjes zelfstandig. Er staan heel wat speeltuigen op het terrein (verplaatsbare, plastieken speeltuigen) waarop de kinderen vrij mogen spelen. De begeleiders zitten op de bank en kijken toe. De kinderen klimmen langs de verkeerde kant op de glijbaan, duwen elkaar om...Er wordt zelden tussen gekomen. Zelf heb ik de hele tijd voor de veiligheid gezorgd aan het hoogste klimtoestel, ik was er niet zo gerust in. Maar alles is vlotjes verlopen, de kinderen hebben van het buiten zijn genoten en iedereen is gezond en wel weer in de leefgroep geraakt. 's Middags lagen er in de 2 babylokalen 54 kinderen te slapen in alle rust (een 8-tal kinderbedjes, voor de rest stretchers). We aten weer in het keukentje van het KDV, arroz à la cubana.
Nadien zijn we nog even op gesprek geweest bij de verantwoordelijke van het kinderdagverblijf om onze ervaringen uit te wisselen. Volgende week zullen we in verschillende groepen werken, zodat we een keer bij alle leeftijden hebben gestaan; donderdag zullen we een late dienst doen tot half negen 's avonds.
Na het werk lonkte de zon... we namen de bus naar Santander en zijn er gaan winkelen, terrasjes doen...
Morgen op bezoek in het ziekenhuis van Torrelavega. groetjes Winnie en Lut
Vandaag op scholenbezoek geweest om meer zicht te krijgen op de opleidingen in de zorgsector, te vergelijken met deze van onze school. Eerst naar IES Manuel Gutierrez Aragon, de school van Fernando en Maria Jesus. Hier hebben we een praktijkles gevolgd: sondevoeding, babybadje en verbanden. Veel verschillen met onze technieken. (Maar wel dezelfde poppen) We zagen groepjes studenten aan het werk en hebben zelf ook een demonstratie babybadje gegeven.
We werden voorgesteld aan heel wat collega's, blij weerzien met dr. Maria Jesus en overal enthousiast onthaald (er is wat afgezoend vandaag). We waren onder de indruk van het labo van Fernando waar hij voedings- en dieetleer onderwijst maar ook wetenschappelijk onderzoek doet o.a. naar MRSA.
Rechtover deze school is een kleuter- en lagere school. Hier zijn we ook op bezoek geweest. Het thema in de kleuterschool was "de prehistorie" en gangen en lokalen waren prachtig creatief versierd. Mooi uitgeruste lokalen, geschilderd in frisse kleuren: oranje, geel, groen en moderne uitrusting: bibliotheek, pc-klas. Héél kleine klasgroepen (7 kinderen, 13 kinderen), levendige kinderen!
Daarna naar een andere school IES Besaya, daar hebben ze een opleiding Kinderzorg, de studenten 7de jaar staan op stage in het KDV waar wij ook stage lopen. Het publiek is duidelijk hetzelfde, maar er is veel verschil in leeftijd: zowel 19-jarigen als twintigers en dertigers. Na een uitgebreide rondleiding mochten we mee les volgen. Het ging over het schoolse systeem in Spanje. Uiteraard hebben we uitgelegd hoe het in België zit en de opleidingen vergeleken. We hebben een hele uitleg gedaan in het Spaans voor de klas. Activiteitenbegeleiding, stages, projectwerk, vanalles kwam aan bod.
tot slot hebben we met de studenten kinderliedjes en spelletjes gedaan, zowel in het Spaans als in het Nederlands. Zo deden we o.a. zakdoek leggen en 1-2-3 piano, zowel de Spaanse als Vlaamse versie. We hebben ze 1,2,3,4 hoedje van papier geleerd, en twee handjes op de tafel in het Spaans vertaald. Het werd een vrolijke boel.
Foto's volgen nog. Nu eerst nog avondeten (het went maar moeilijk, zo laat). groetjes Winnie en Lut
Busje komt zo, busje komt zo of busje komt helemaal niet...
Gisteren wilden we na onze eerste werkdag nog even een culturele uitstap doen naar Comillas, het busstation is vlak achter het hotel dus geen probleem dachten we. Maar het transport naar Comillas verloopt via een andere busmaatschappij (aan de andere kant van Torrelavega, uiteraard) en dus trokken we daar te voet naar toe. Geen busregeling te zien, in het plaatselijk café kregen we wel een kaartje met alle uren. Een half uurtje wachten kan geen probleem zijn, café con leche en een terrasje in de zon... Maar een uur later zaten we daar nog. Dan maar de trein genomen, naar Santande, want heen en weer naar Comillas zat er niet meer in. In Santander nog een andere bus naar el Palacio de Magdalena, op het schiereiland Magdalena. Prachtig (zie foto, die zetten we er zo dadelijk nog op). Helaas was ondertussen het zonnetje verdwenen en hebben we veel regen gehad. Toch tevreden over de uitstap!
Hallo daar, gisterenavond was de blog buiten werking, daarom pas deze ochtend het eerste deel van ons verslag over het werk in de babygroep:
Eerste dag echt meewerken in het KDV: een hele belevenis!
Witte schort en crockskes aan, en mee naar de babygroepen, klaar voor het ochtendonthaal van de kleinsten. Er waren al 5 volwassenen aanwezig in het lokaal: de verantwoordelijken van de twee babygroepen in de oranje schort van de instelling, een stagiaire KV in een kleurrijke geruite schort, en twee mensen in witte schorten (vaste kracht of hulp is niet zo duidelijk). Al deze volwassenen zaten op de bank en een stoel terwijl de kinderen op de grond zaten, lagen of rondliepen. In het lege lokaal lag wat babyspeelgoed op de grond verspreid (heel wat kapotte speeltjes bvb. auto met 3 wielen, stoffen ringenstaaf waar de helft van de ringen van ontbreekt, alle speelgoed met geluid of lichteffecten had geen batterijen meer). Onze eerste indruk was toch wel even schrikken en slikken.
Zodra een kind iets nodig had (vuile neus, valt om uit zithouding, struikelt ) hielpen de volwassenen hen onmiddellijk. Er werd ook streng opgetreden wanneer de kinderen iets deden wat niet mocht: aan de deur gaan staan, achter de buggy wegkruipen, aan de kastdeurtjes komen Ouders brachten het kind tot aan de deur, of tot in het lokaal. Er werd heel kort iets gezegd, en ze vertrokken weer. De KV deed het jasje uit en schortje aan en het kind werd mee op de grond gezet.
Op korte tijd kwamen er zeer veel kinderen bij en werd de groep in 2 gesplitst. Wij gingen mee in het lokaal ernaast voor de kinderen van 1 à 1,5 jaar zorgen, de kleinsten bleven in het eerste lokaal. De radio stond aan op een muziekzender, en bij sommige hits werd de volumeknop extra open gedraaid. Helaas geen kinderliedjes. Winnie en ik zaten op de grond tussen de kinderen en speelden kiekeboespelletjes, verstopten knuffeltjes in de schortzak van de kinderen, deden een dansje en zongen menig Vlaams kinderliedje.
Rond elf uur was het tijd voor een snack: een glutenvrij koekje (model van zwanworst) van maïs, zonnebloemolie en zout. Geen slab nodig, koek uit het vuistje op de grond. Nadien wat water drinken, elk kind een eigen flesje of tuitbeker. Daarna tijd om te verschonen. Nergens verzorgingskussens te bespeuren. Op het aanrecht, op een laag kastje, waar er ergens een werkvlak vrij is, daar leg je het kind neer en geeft het een andere pamper. Pampers worden door de ouders meegegeven, op elke pamper staat naam van het kind (of initialen). Er zijn natte doekjes (ook per kind), maar indien geen stoelgang gemaakt, werd er niets opgefrist: natte luier uit, droge luier aan. De werkvlakken werden niet ontsmet, gelukkig konden we zelf wel handen wassen achteraf.
Rond etenstijd (twaalf uur, half een) werd de etenskar binnengereden. Elk kind werd individueel eten gegeven, zittend in een buggy met een tafelblad, geen enkel kind mocht zelf een lepeltje vasthouden of zelfstandig eten. Wij werden ondertussen in het tweede lokaal gezet, bij een kleine groep kinderen die door de ouders werden opgehaald om thuis te eten. Nadien hebben we 34 stretchers in 1 lokaal klaargezet, overal een katoenen doek (als lakentje) en een pamper op het bedje en de kinderen konden komen slapen. Ze kwamen in verschillende shiften binnen, alles verliep ongelooflijk rustig en stil. Kinderen kropen zelf op een bedje, onder het lakentje en kregen hun tutje. Slapen gebeurt volledig gekleed, met kousenbroek, schoenen en al nog aan. Tot 15u hebben ze daar gelegen. Wie wakker was, bleef rustig liggen. Zodra er een hoofdje bewoog of een kind rondkeek, klonk het streng "a dormir" en het kind ging weer liggen. De vaste verantwoordelijke was ondertussen bezig met het overtekenen van bloemen, die wij ingekleurd hebben. Ze hangen nu tegen de muren, thema lente. We hebben heel wat verschillen gezien... Toch waren de kinderen hier heel tevreden, de begeleiders lief en zacht. (streng waar nodig) Zeer, zeer weinig huilen, weinig ruzie en conflicten tussen de kinderen, veel rustig en zelfstandig spel van de kinderen.
tot zover het verslag, de rest van de dag vertellen we vanavond. groetjes!
Jacuzzibad in hotel om de dag sprankelend te beginnen, nadien Spaans taalbad in het kinderdagverblijf.
We werden door dr. Fernando Portal voorgesteld aan de verantwoordelijke van het kinderdagverblijf "Hogar infantil Victoria Gomez de Arce", Piedad. Zij moest onmiddellijk vertrekken naar spoed met een kindje dat gevallen was en een wonde had aan de kin. Daarom werden we toevertrouwd aan de leerkracht Engels en zijn we in alle groepen van de 3 tot 6-jarigen mee Engelse les gaan geven. Uiteraard hebben we de kinderen ook wat Nederlands geleerd: Hallo ipv Holà, en het liedje 1,2,3,4 hoedje van papier.
Alle kinderen en de leerkrachten hebben hetzelfde uniform: een oranje-wit geruite schort (back to the sixties). Stagiaires dragen witte schorten. Er zijn ongeveer 280 kinderen van 0 tot 6 jaar; 2 babygroepen (elk 15 K), 2 groepen 1-jarigen (elk 15 K), 4 groepen 2-jarigen (elk 20 K), 1 groep 3-jarigen (26 K), 1 groep 4-jarigen (26 K) en 1 groep 5-jarigen (29 K). Per babygroep zijn er 2 leerkrachten en 2 kinderverzorgenden, voor alle andere groepen telkens 1 lkr. en 1 KV. Er is nog extra hulp voor de maaltijden, een leerkracht Engels en een leerkracht judo. Deze extra leerkrachten komen 2X per week in de groepen van de 3 - 6-jarigen.
In de namiddag hebben we een rondleiding en uitleg gekregen over de hele instelling. We bezochten de voorziening voor kinderen en volwassenen met beperkingen (zowel fysiek/mentaal/zintuiglijk), het woon- en zorgcentrum en het kinderdagverblijf. Openingsuren, dagprijsberekening, vakantieopvang en de nieuwe projecten die ze nog willen realiseren... het is allemaal in het Spaans uit de doeken gedaan. Dank aan Nancy, onze leerkracht Spaans, die ons heeft klaargestoomd.
Morgen begint het echte werk. Dan trekken ook wij onze witte schorten aan en zullen in de babygroepen gaan werken.
Vlotte reis, en 45 minuten voor de aangekondigde tijd al geland in Santander (rond 19u). Regenachtig, maar niet koud. Geduldig gewacht op dr. Fernando Portal en zijn dochter Marina die ons kwamen afhalen op de afgesproken tijd (19u50). We werden meteen meegenomen op uitstap naar Santillana del Mar: een middeleeuws dorpje, heel authentiek, met kasseistraten en prachtig bewaarde gebouwen waaronder een Romaans klooster uit de 13de eeuw. Winkeltjes gezien met typische streekproducten (wijn, kazen, olijven, soort ontbijtkoek e.d.) en in een pittoresk restaurantje in de bar churros con chocolate gesmikkeld. mmmmm... Nadien naar Torrelavega, inchecken in hotel Monte Dobra en inloggen op het netwerk (aiaiai, dat ging al wat minder snel). Mooie kamer, alles dik in orde. Morgenvroeg afspraak met de verantwoordelijke van het kinderdagverblijf.
Op zondag 27 maart a.s. vertrekken we op bedrijfsstage naar Torrelavega in Spanje om er 2 weken te werken in een kinderdagverblijf. Met een koffer vol ervaringen (en allerlei aankopen) hopen we terug te komen op zondag 10 april. We hebben al 20u Spaanse les gevolgd samen met Griet en Monique die hun bedrijfsstage in een Spaanse voorziening voor bejaarden al hebben volbracht. Vandaag proberen we zelf nog wat Spaans te oefenen, want voor ons komt het nu al heel wat dichterbij. Morgen gaan we met onze leerkracht Spaans tapas eten. Kwestie van onze voorbereiding zo volledig mogelijk te maken.
Via deze blog zullen we jullie op de hoogte houden van onze ervaringen. Veel leesplezier.
