Onze Raico zat hier nog in de fase van ontdekken wat voor voeding bij hem goed zou zijn, dus 2 componenten dieet voor hem. Voor mensen die het kennen, het bestaat uitsluitend uit Twee componenten, dus hier Kip en Wortel. Het water waar je alles in kookt is een bouillon en telt mee in de twee componenten. Let wel op als je hond twee weken moet dieten, geef vaker per dag eten, daar ze hier van afvallen, op den duur at hij het ook niet graag meer en op het eind heeft hij echt bij moeten eten om de verloren kilo´s weer bij te krijgen.

Het is bij mij iedere keer weer een grote hit en niet meer weg te denken. Dit jaar had ik er in plaats van een rol, alles bij elkaar gedaan en er toastjes mee besmeert. Grote hit tevens... gisteren nog moeten maken voor de Jarige Schoonzus... die stiekem een deel achter houdt voor haar zelf haha!!

Hoe te maken? awel het is gemakkelijk, je koopt zalm bij de aldi {of het merk dat je graag hebt}, boursin kruidenkaas, rode ui en Garnalen. Let wel dit is mijn versie er kunnen dingen weg gelaten worden of verzin zelf nog wat lekkers voor erbij!! 

Het oorspronkelijke recept is in feite alleen de zalm en kaas....

Je legt op folie de plakken zalm lapsgewijs op elkaar, zodat er geen gaten ontstaan. Je kunt dit e.v. kruiden met Peterselie, peper, maar geen zout, vis is al zout genoeg en dit combineert niet met de kaas. In een kommetje doe je de kaas die je met een klein beetje water { water is neutraal en heeft geen smaak}en maak je de kaas wat dunner en beter besmeerbaar. Je doet hier een handjevol garnalen in en een halve zeer fijn gesnipperde rode ui. Je smeert deze kaasmengeling over je zalm en doet er nog wat ui en garnalen op, daarna rol je het op in de breedte en leg je het in de diepvries { dan is het beter te snijden bij snel gebruik} in de koelkast bewaart het een week, in de diepvries zeker 4 maanden. 

Snij de zalm bij gebruik in plakjes en serveer het met een vorkje, smakelijk!!

Kortom NEE fybro is niet gemakkelijk, maar de omgeving is moeilijker, maar wij patienten maken er het beste van

Ik heb een verloofde van 44 jaar waar ik volgend jaar Augustus mee ga trouwen en mijn 3 lieve kanjers van honden.

Ik zal ze eens voorstellen {voor de prive van mijn vriendin doe ik haar niet, zei zit niet op internet, wil je haar zien kijk op onze facebook; heidi en imke dirkx steevens} 

Awel ons oudje is Yenzo de Labrador. Hij is 1O en een knappe jongen, die een geweldige gave heeft, lief en schuin nadenkend kijken, alsof hij je echt wilt begrijpen. Je kunt ook met hem babbelen, meneer praat er lustig op los. Vroeger toen ik in zijn leven kwam accepteerde hij mij meteen, ik was meer thuis dan mijn vriendin en wandelde meer en had duidelijke regels. Dat kon hij wel apprecieren en mijn liefde voor deze jongen begon te groeien. Hij is heel lief en geduldig met kinderen, ik heb een klein zusje van 8 en daar is ie super mee; 

We hopen nog vele jaren van hem te mogen genieten...

Dan na een jaar had ik zoiets van, ik mis hier iets, ik ben niet compleet... Dus op naar de winkel in Hamont {ja, ik weet het, niet slim en eigenlijk heel stout, maar die winkel verkoopt nu geen hondjes meer} we gingen dus voor een pupje, ik zag een schattig vuilnisbakje {zoals ze in Nederland zeggen, hier noemen ze het een Bastaard} maar het petekind van mijn vriendin zag een Beagle! Duwde die in mijn handen en ik was verkocht, hij was mooi getekend en feller dan het onwetend blijkt . Jong en onwetend over broodfok gingen we ervoor. Eigenlijk ging het van dag 1 al verkeerd hij kreeg te weinig tijd om te rusten en was al dominant naar Yenzo. Na een half jaar van haat en liefde verhouding werd ik bijna gebeten door mijn eigenste hond, helemaal van de  kaart en kwaad wilde ik hem laten inslapen, na wat gezond verstand de DA gebeld en hem zo snel mogelijk laten sterriliseren, de gouden toekomst begon, ik werd ouder en wijzer en ging mij verdiepen in de Beagle en waar hij vanaf kwam. Ons manneke had zijn mama maar vier weken gekend en was daarna met de fles groot gebracht in schamele kooitjes met tientalle andere slachtoffers. na vele spuiten en gebrek aan liefde en aandacht  kwam hij vanuit Yoegoslavie naar belgie en niet veel later zat hij gelukkig bij ons. Hij was een bange hond, maar wel met dominantie, maar eigenlijk was hij een verkeerd begrepen hond, en lag de aanval aan mij. Ik was fout in mijn benadering naar hem en ik veranderde en hij veranderde mee. Hij werd een lieve uitdaging waar ik ontzettend veel liefde voor kreeg, alles kwam goed in nog geen jaar tijd.hij Hij was in zijn eigen wereld gelukkig als hij rust kreeg, als hij kon komen wanneer hij wilde en kon vragen wat hij wilde, kortom als hij begrepen werd en respect kreeg, hij toonde dit veel terug en dat werd met de jaren meer, kwam voor knuffels en aaitjes en werd een lieve jongen die eindelijk een veilig nest. {Hij is nu 6 jaar.} Ik was veranderd in een verantwoordelijk vrouwke en hij in een lieve jongen. En ik besloot nooit meer zo onbezonnen een hond te kopen...

Oeps haha!! na Drie jaar maakte ik weer een foutje, maar wat een goede...

mijn schoonzus kocht een nieuwe hond, Lab bruin vrouwke en vroeg mij eens mee te gaan, de fokker had gele en bruine labs en ze was laaiend enthousiast en ik ging mee, een uur rijden en we waren er. 3 weekjes waren ze en ze waren prachtig, lieve ouders ook {wel een zeer drukke papa haha!!} en de moederhond was een rustige, ze zorgde goed voor haar kroost... ik had eigenlijk al meteen een goed gevoel. Een pupje had mijn aandacht, dit werd onze Raico, hij beet zonder aarzelen in mijn broek haha!! Maar ik had er twee en we wilde nog geen derde, mijn schoonzus haalde me over en ik wist dat mijn vriendin in de toekomst een bruine wilde, maar niet nu haha! Maar als verrassing wilde ik hem toch gaan halen!! Er was in mijn hart meer dan genoeg ruimte en ik was juist gevallen en had mijn been gebroken dus had tijd genoeg voor een opvoeding!!

Mijn vriendin kwam er achter en was kwaad, zo zonder overleg vond ze het niet kunnen, ik begreep haar en was blij dat ik onder voorbehoud had gedaan, als zei het niet zag zitten bleef Raico daar... ik zei dat ze eens mee moest gaan en met 5 weken gingen wij twee en mijn schoonzus met dochter nog eens kijken naar de kleintjes, ik zag hem meteen, klein en fijn maar meteen aan mijn broek, YEP dat was Raico. Deze wilde mee, alles in mijn lichaam wist dat, nu mijn vriendin nog, alsof hij het wist dat het van haar af hing, kuste hij haar in der gezicht en bleef in haar buurt!!!! Thuis nog eens nagedacht en hij was welkom... ons leven zou drastische gaan veranderen en dat van de kleine jongen ook!! Met 7.5 week mochten hij en zijn zusje Yoena gehaald worden, fijn dat ze samen zouden opgroeien. Maar nog dezelfde dag hadden we een pup met Diarree en overgeven, de stress dachten we, maar de Diarree bleef aanhouden. Hij was vrolijk, lief en speels, at goed en dronk voldoende maar iets in mij zei dat het niet goed was, ontwormen en dat bleek het te zijn, voor even, het kwam terug en onze pup groeide niet deftig, had een achterstand, maar bleef zo vrolijk, zijn staartje kon zijn vrolijkheid niet bijhouden haha!! Eindelijk met drie maanden zagen we het licht, hij had Gardia!!! Ons manneke  had al zeker Twee maanden buikpijn. Eindelijk de oplossing, een kuur was hij ervan af... maar daar stopte het niet, onze goed luisterende, aandachtige en lieve pup kreeg jeuk, en niet een beetje jeuk. Op vijf maanden wisten het, hij was allergische voor stof!!! Dit werd een dure hobby!! Hij is zwaar allergische, want zijn Immunokuur heeft niets afgedaan, ook bomen, gras, pollen, mijten, vlooien, teken enz zijn een ware nono bij hem.Nu zit hij regelmatig aan de cortisone en antibiotica voor de rest van zijn leven, we hebben alles geprobeerd maar niets helpt. Dure therapie, nope; andere voeding nope; geen dekens enz nope; buiten slapen nope; natuurmiddelen; zeker een nope, allergie werdt erger, veel wassen, nope. Dus we moeten het er mee doen... maar wat is hij lief, wat is hij mijn jongen en wat ben ik blij met hem, hij is iedere euro bij de DA meer dan waard. En al wordt hij niet oud door de vele medicatie, zolang hij een gezellig en warm leven heeft gehad ben ik een gelukkig mens... hij is mijn alles... ben dol op deze jongen. Maar drie is voldoende als je een ziekelijke jongen hebt, want ook maag darm ontstekingen komen voor bij hem, onze andere twee zijn gezond, al heeft onze Darco van de zomer gesukkeld, zijn teentje is geamputeerd door een ontsteking, hij kreeg een lichte hernia en een ontstoken ligament. Maar ondertussen gaat het helemaal weer voor de wind, met veel liefde en aandacht was hij zo weer beter, de laatste twee had hij opgelopen door de drukte van Raico die op hem sprong!!! Onze jongen is nu 2 maar gedraagt zich echt als de Benjamin...

Ik ben imke en ben deze blog opgestart omdat ik een liefde heb voor bakken, koken en dieren... en ik wil hier recepten delen, mijn leven vertellen en over honden babbelen.

Ik heb drie honden en die krijgen volop aandacht in mijn gezin, ben een jonge vrouw zonder kinderen, maar wel met een verloofde en een eigen huis die grondig verbouwd gaat worden volgend jaar! Ook hierover zal ik wel eens wat vertellen, ik werk in de Horeca en heb ook nog twee facebook sites Beautiful Pictures en Beautiful Cakes. Hier deel ik alle mogelijke mooie dingen in het leven en alle mooie en nuttige dingen van de echte artiesten onder ons bij het cake bakken en opmaken, werkelijke kunstwerken komen er in naar voor, kom zeker eens een kijkje nemen.

Veel leesplezier