Gisterenavond naar m'n sportclub geweest waar ik al een tijdje het gevoel heb dat een vriendin, ik zal ze gemakkelijkheidshalve Amélie noemen, daar een oogje heeft op mij. Ik ben nochtans geen mooie man, dus waar ik dat verdiend heb weet ik niet. We hebben al vaak diepgaande gesprekken gehad over van alles en nog wat, maar de laatste tijd krijg ik kriebelingen in m'n buik als ik in haar nabijheid ben. Het is de gewoonte van in die sportclub de dames met 2 kussen op de wang te begroeten, een gewoonte die ik met plezier overneem ;-) De laatste tijd worden de kussen van Amélie vergezeld van een warme knuffel, echter zonder dat iemand er aanstoot aan kan nemen. Het is steeds een onschuldige knuffel. Ik merkte wel dat ik de enige was waar de 2 traditionele kussen samen gingen met een knuffel. Ik heb er verder nooit veel achter gezocht, want in de club is ze gekend als een zeer sympathiek meiske. Gisteren was ik wat later in de club aangekomen, het was al aan't schemeren bij m'n aankomst. Na iedereen begroet te hebben ging ik even naar buiten om nog wat uit m'n wagen te halen, maar zonder dat ik het meteen merkte was Amélie ook naar buiten gekomen. M'n auto stond wat uit het zichtsveld van het clubhuis en van de straat. Toen in m'n papieren uit de auto nam en terug rechtstond, stond ineens Amélie achter mij. Was wel even schrikken, want ik had haar niet opgemerkt toen ze me volgde. Ze sloeg haar armen rond m'n nek en gaf me een warme, lange tongzoen en zei in het Frans (ja, ze is Française) "dat wou ik al maanden doen, maar ik durfde niet goed". Ik voelde m'n hart bonken in m'n keel. Na wat zoenen en knuffelen zijn we weer braafjes naar binnen gegaan in het clubhuis. Ik had het moeilijk om m'n ogen van haar af te houden, maar gezien we beiden in een relatie zitten was het belangrijk van het niet teveel te doen opvallen, de vonken vlogen echter de rest van m'n aanwezigheid over. Haar mooie bruine ogen fonkelden als sterren op een heldere winternacht. "Toevallig" moest ik nog eens buiten zijn en onopvallend werd ik gevold door Amélie voor nog wat gezoen en gestreel. Volgende week gaan we alvast andere dingen doen dan naar de sportvereniging gaan... Vandaag kreeg ik reeds 2 smsjes dat ze verlangde naar volgende week en dat ik zeker geen spijt zal hebben van m'n uitstap naar de sportclub... Ik ben benieuwd wat me te wachten staat, maar ik kan me wel al één en ander voorstellen.... Ik had altijd al de indruk dat Amélie "geen gewoon" meiske was tussen de lakens... volgende week zal ik weten of m'n vermoedens klopten.
Volgende week lezen jullie zeker m'n verslag van ons onderonsje... Eerst nog even bij Rita langsgaan dinsdagmorgen met boterkoekskes. Als je wat weg weet met de tong maak je haar zo zot als een achterdeur en dat is zeker één van m'n bijbedoelingen, maar haar kennende is het ontbijt ook maar het excuus voor stomende sex. Ik heb al veel vrowkes oraal verwend en doorgaans zijn ze tevreden van m'n prestaties, maar een vrouwke die ZO nat wordt als Rita kwam ik nog niet tegen. Ik weet dus al wat te drinken bij m'n ontbijt....
Het zal een drukke sexweek worden, want ik hoop op een antwoord op m'n mailke en SMS van Ellen.... dat meiske zit diep in m'n hart en ik zou haar dolgraag nog eens goed verwennen...
Een week geleden had ik normaal een afspraakje moeten hebben met Ellen, maar dit is uitgesteld geweest omdat ze ziek was. Blijkbaar was voor haar ziek zijn, geen reden om een afspraak te annuleren, maar ik zou me zeer schuldig gevoeld hebben, had ik toch met haar afgesproken, wetende dat ze zich niet goed voelde. Ik stelde dus voor om de date uit te stellen naar vandaag, maar kreeg geen reactie op 2 van m'n berichtjes. (op een eerder berichtje kreeg ik een bitsige reactie, waaruit bleek dat ze kwaad was op me...) Voor mij is het duidelijk dat ze me niet meer wil... Ik houd erg veel van haar, maar ben niet de mens om op m'n knietjes te gaan smeken om wat aandacht. M'n hart bloedt, maar ik denk dat ik er voor m'n eigen gemoedsrust beter een eind aan maak (na bijna 9 jaar!!) en begin aan het "verwerkingsproces" van een voorbije liefde. Gelukkig val ik niet in een zwart gat, want enkele andere vriendinnen staan met hun armpjes open om me op te vangen. Ellen, als je dit leest, weet dan dat ik je altijd graag gezien heb en nog steeds graag zie, en dat je steeds terug welkom bent. Ik heb echter steeds meer en meer het gevoel dat de gevoelens maar van 1 kant meer komen en zo wil ik echt niet verder. Als ik bel krijg ik NOOIT reactie, als ik SMS krijg ik SOMS reactie en als ik je een mail stuur reageer je ook niet..... Ik wens je alle geluk van de wereld toe voor de rest van je leven..... maar ik vrees dat het zonder mij zal moeten zijn.....
