Woensdagavond zou ik normaal een afspraakje hebben met Ellen. Ik kreeg echter een sms om te melden dat ze ziek was. Jammer, want ik zag echt uit naar het afspraakje. Toen in haar meldde dat ik vond dat het niet kon om te daten met een zieke, stelde me voor om uit te stellen tot donderdag, maar als ik haar daarop antwoorde met de vraag welke donderdag (en met de melding dat ik 's anderendaags niet kon) kreeg ik geen reactie meer. Ik had het gevoel dat ze me kwalijk nam dat ik niet met haar wou daten als ze ziek was. Als respectvolle man vind ik dat de normaalste reactie van de wereld. Ik weet niet wat ik hiervan moet denken... Ellen is de enige overgebleven dame uit m'n "betaalde sex carrière" en ik krijg soms meer de indruk dat ze bang is van een goede klant te verliezen dan een goede vriend. Ik heb de laatste maanden vaak met dat gevoel rondgelopen en heb er ook vaak van in de put gezeten. Enkele vertrouwenspersonen hebben me uit de put gehaald en ik heb geen zin om er opnieuw in te tuimelen. Dat mag ik die mensen die me geholpen hebben niet aandoen....
Om zelf niet met een triestig gevoel te blijven zitten heb ik die namiddag een vriendinneke van rond Eeklo gecontacteerd, ik zal haar maar Rita noemen. (ook weer een fictieve naam voor een ECHT meiske) Eigenlijk had ik behoefte aan een denkbeeldige schouder om op te huilen. (figuurlijk dan, want ik huil niet gauw) Haar rap even gebeld en aan haar stem hoorde ik alvast dat ik die avond zeer welkom was. Daar aangekomen stond ze me op te wachten in een zeer mooi weinig verhullend kleedje en zag ze er stralend uit. Het weerzien was zeer hartelijk. De sex was hemels (zoals gewoonlijk), maar de babbel deed minstens evenveel deugd. Het was nog maar eens een bewijs dat omgaan met de juiste personen een goede invloed heeft op het gevoel. Zo sober als ik 's middags was, zo opgewekt was ik 's avonds na het verlaten van Rita's gezellige huisje.
We hebben alvast afgesproken om binnen een 2-tal weken samen een avondje op stap te gaan. Gezellig etentje, iets gaan drinken samen en we zien dan wel waar we eindigen, maar Rita kennende weet ik dat nu al )
Lieve meid, je leest m'n blogje he... de bloemetjes die ik je gooi heb je (WEER) meer dan verdiend!!
Door de drukte van de laatste weken heb ik geen tijd gehad om m'n blogje bij te werken. Ik heb echter niet stilgezeten. Ik had een aantal zeer leuke afspraakjes en heb met volle teugen genoten en (vooral) laten genieten. M'n vriendinnenkring begint zich langzaam maar zeker uit te breiden. Waar ik dat aan verdiend heb weet ik niet. Ik vermoed dat het te maken heeft met m'n passie voor het likken van de vrouwkes. Ik maak er steeds een erezaak van om dat zo goed mogelijk te doen. Zo te zien slaag ik daar wonderwel in. In het begin van m'n "dubbel leven" betaalde ik de dames voor sex, nu een jaar of 10 later heb ik enkele vriendinnekes die niets liever hebben dan een goede beurt en zo te zien maken sommigen reclame bij hun (harts)vriendinnen. Dit lijkt me een bewijs dat je veel kan bekomen in het leven als je respect hebt voor de dames waar je plezier mee beleeft en ze liefde, genot en (vooral) een luisterend oor teruggeeft. Caro heeft door omstandigheden vrij veel vrije tijd, waardoor we vaak leuke dates hebben, de laatste maanden steeds meer en meer. Ook de eerderbesproken dame van het Brugse doet haar best om zo vaak mogelijk plezier te beleven. Het is steeds leuk om met die vrijgevochten meiskes te daten. Morgen heb ik een date met Ellen... ik zag haar een dikke 2 maand niet. Ik weet dat ze de laatste tijd zeer veel afspreekt met mannen, ik hoop dus dat de gevoelens tussen ons nog even hevig gaan zijn dan pakweg een jaar geleden; Toen voelden we ons minnaars, ik beschouwde haar ook steeds als m'n beste vriendin ooit... door omstandigheden de laatste maanden kreeg ik steeds meer en meer de indruk dat de gevoelens van haar kant verdwenen zijn. Ik hoop dat ik morgenavond het tegendeel ervaar en dat we de draad weer kunnen oppikken waar we deze een paar maand geleden laten vallen hebben. Ondanks dat ik haar al bijna 9 jaar ken, heb ik me nog nooit zo zenuwachtig gevoeld als nu... Hoe dit verhaal verdergaat, schrijf ik binnen een paar dagen......