Gisteren was de crossdress party en het was vroeg op de ochtend vooraleer we de weg naar ons bed hadden gevonden. Maar zoals de papa het zo schoon kan zeggen: "Wie kan uitgaan kan opstaan ook" en dus was het rise and shine geblazen deze ochtend om een beetje schoolwerk te verzetten. 's Middags vertrokken we immers op hiking trip naar Katnakken, de hoogste 'heuvel' van het eiland... Voor ons is het meer een berg maar durf een heuvel geen berg noemen in Noorwegen! Dat is zoals een Spanjaard een Bask noemen, Belgen en Hollanders gelijk stellen... Begin er dus gewoon niet aan ;-)
Tegen 15u verzamelden we en zetten we koers 348° Noord richting de heuvels. Katnakken is een heuvel met een zeer speciale structuur. Bovenaan is er een livingroom, een volledig vlak plateau van waarop je een prachtig uitzicht hebt over het eiland. Op 1 voorwaarde: de weersomstandigheden moeten gunstig zijn. Het geluk stond vandaag niet aan onze kant en het was heel bewolkt. We vertrokken droog, maar naarmate we steeds hoger klommen liepen we letterlijk de wolken in. Wolken betekent regen, en aangezien we in de wolken liepen kan je je wel voorstellen dat we er als verzopen kiekens bijliepen.
Voordeel van de regen was dat wanneer we naar beneden liepen we richting zon wandelden en dus prachtige regenbogen te zien kregen. Zo mooi zie je ze van je leven niet in België! I love this country Pictures on facebook, maar batterij viel plat halverwege dus het zijn er maar enkele.
Op 31 augustus vertrekken we op kanotrip en aangezien dat toch wel wat voorbereiding vraagt begonnen we donderdag met de 'preparation'. Materiaallijst opstellen, route uitstippelen, maaltijden bepalen... De materiaallijst zorgde ervoor dat de bankrekeningen toch wel wat geplunderd moesten worden. Heel veel materiaal moest specifiek aangekocht worden en natuurlijk moet alles waterbestendig zijn!
Wij dus gisteren naar Haugesund, de dichtsbijzijnde grootstad waar je goedkopere inkopen kan doen. Er zijn daar ook heel wat speciaalzaken waar we zeker ons gerief konden vinden. De tocht erheen was een voorsmaakje van een superleuke dag en we lachten heel wat af. Noël, Annelies en ik op de achterbank van Anders' klein citroentje en Grant (die we stiekem Grant-dad noemen, hij is ook al 46, 47 of 48 en dus de oudste van de bende) op de frontseat. Knus en gezellig, met één of andere Noorse rockband die een live-optreden gaf vanuit een radiostudio door de boksen van de atuoradio.
Haugesund city stelt op zich niet zoveel voor, je kan het onmogelijk vergelijken met Gent, Brussel of Antwerpen maar het is vooral een industriestadje met enkele typisch Noorse hoekjes. We spendeerden een aantal uren aan het uitzoeken van geschikt materiaal dat prijs-kwaliteit een beetje in verhouding was en trokken dan de stad in. We gedroegen ons als echte toeristen, met vlaggetjes en souvenirtjes als kers op de taart.
Na onze ontdekkingstocht door de stad ging het richting supermarkt om er een grote voorraad in te slaan. De Coop is zoals de colruyt in België maar dan 4x zo groot, en wel nog iets duurder. Het proppen van de bagage in de auto vroeg nog het meest tijd van allemaal. Letterlijk bedolven onder het eten keerden we terug huiswaarts naar Rommetveit om er in de gietende regen (slechts de tweede dag sinds mijn verblijf hier dat het echt regent) alles uit te laden. Hilarische taferelen and so much fun!
's Avonds was het Karnivalparty, een verkleedfeestje in Grantheim, ons spookhuis. De Noren trakteerden ons op eplecider (appelcider), een lokale specialiteit die maar een heel klein beetje duurder is dan het goedkoopste bier en duizend keer lekkerder is. Vanavond is het opnieuw verkleedfeestje, maar deze keer met als thema crossdress: jongens verkleden zich als meisjes en vice versa. Hebben we ons daarstraks al geamuseerd met nagels lakken en maquilleren! We wilden eigenlijk er op uit varen met ons bootje, de wijde wereld gaan ontdekken maar de weersomstandigheden laten het niet toe. Het is droog en de zon schijnt maar er staat een heel verraderlijke wind. Safety first is hier meer dan een voorwaarde en dus wordt er vandaag niet uitgevaren.
Gelukkig hebben we genoeg te doen, voor filosofie en recht moeten we een paar teksten lezen die best wel lang zijn dus daar ga ik mij zo meteen even opsmijten. Vanavond schaft de pot lasagne en ik heb samen met Annelies al een tijdje staan kokerellen, we missen spaghettikruiden!!! Dat kennen ze hier echt niet, dus onze saus smaakt een beetje flets maar we hopen als ze nog even trekt dat het wel in orde komt. We hebben ook al een paar keer was gedraaid vandaag want we zaten bijna door onze voorraad kleren door, alles wordt hier zo rap vuil
Veel informatie de laatste dagen, de lessen zijn heel intensief en ik ben letterlijk doodop als we terugkomen van klas. Gelukkig dat een lesdag hier al afgelopen is om 15u en we dus een korte siësta kunnen houden alvorens ons op de avondactiviteiten te storten.
Gisteren hebben we onze eerste les filosofie gekregen. Kjell Inge was ooit professioneel voetbalcoach in de Noorse eerste klasse en is dus aardig sportgericht. Hij had 1 vraag voor ons: Why are you here? Waarom ben je hier, en hier dat was niet Noorwegen maar de wereld. 3 uur heeft de discussie geduurd en het was heel bizar om standpunten van anderen te horen. Het is op die momenten dat je merkt dat je elkaar nog niet heel erg goed kent, ook al vertrouwen we elkaar bijna blindelings... We kregen meteen ook een heel pak leesmateriaal mee dus ik ga straks met mijn roommate Annelies even uitzoeken waar we dat kunnen uitprinten. Huiswerk, maar daar krijgen we morgen dan ook meteen een vrije dag voor: God, I love it ;)
's Avonds was er campusbarbeque. In typisch Noorse weersomstandigheden (hebben we ons laten vertellen), in de regen dus, maar heel erg gezellig. Wij hebben blijkbaar een andere visie op barbequen dan de Noren en we hebben dus een maar een beetje hun ogen uitgestoken met onze lekkere pasta, aardappelen, echt vlees en groenten terwijl zij hotdogs stonden te braden...
Eén van onze leerkrachten is coach bij de plaatselijke atletiekclub en is nu aan het uitzoeken of ik de trainingen kan meedoen, dat zou echt wel super zijn want dan blijf ik niet alleen een beetje in vorm maar leer ik waarschijnlijk ook nog gigantisch veel bij.
Vandaag was aangekondigd als de vreselijkste dag uit de volledige erasmusperiode: Kano-rescue. Op de volgende manier werden we gewaarschuwd: Drie uur lang reddingswerk in open water. Na amper 2 minuten ben je al volledig doorweekt omdat je letterlijk je kano/kajak moet kantelen zodanig dat de anderen je kunnen redden. Vervolgens ben je 2u58min kletsnat en bevroren. Je hebt al wel begrepen dat we toch wel een beetje bang waren voor wat ging komen. De weergoden stonden echter aan onze kant en hebben de temperaturen al de hele week boven 25° weten te houden waardoor het zeewater niet al te koud is. Een goeie 13° is best aangenaam, natuurlijk heb je wel koud na 3 uur maar bevroren... toch net nog niet. Lekker warme douche erna kan wonderen doen!
Morgen uitstap naar Haugesund dus vanavond vroeg in bedje kruipen!
Gisteren begon in vele opzichten als de dag van de verandering: we kregen eindelijk de safety instructions en mogen nu officieel de boot gebruiken. De lessen waren op zich heel erg saai maar nu éénmaal noodzakelijk. Er kwam heel wat technische informatie bij kijken en we moesten leren hoe de boot in en uit het water te hijsen, hoe de boot vast te leggen, hoe de motor aan de praat te krijgen, hoe hem te herstellen, hoe we kunnen roeien wanneer we hem in open water niet meer aan de praat krijgen enzoverder. Theoretisch buitengewoon saai, maar praktijk was super. Voor de eerste keer in mijn leven eigenhandig een bootje bestuurd, oké het is maar een klein ding en heeft maar een motortje van 5 pk maar toch
Gisteren was ook dag 1 van het nieuwe schooljaar voor de Noorse studenten. Als je weet dat het hier traditie is om de 1e week van een schooljaar te beginnen met een volledige kick-off week, die ze hier "Fadder-week" noemen kan je al raden dat we hier voor enkele verrassingen stonden.
Doel van gisterenavond was om zo snel mogelijk zat te worden, en dit vervolgens zo lang mogelijk te blijven. Voor ons, arme buitenlandse studentjes, geen alcohol maar wel spektakel. Er vond een vriendschappelijke voetbalwedstrijd plaats tegen een andere campus en wegens gebrek aan spelers werd er maar 7 tegen 7 gespeeld ipv 11 tegen 11. Het regende hier 's avonds bakken uit de lucht dus van voetballen was niet zo heel erg veel sprake... vooral sliden en op je gezicht donderen behoorden tot de spelacties. Nadien was er de grote opening van ons Grantheim (letterlijk vertaald betekent het iets als spookhuis). Een zeer gezellig, typisch Noors uitziend gebouw waar de studentenvereniging gehuisvest is en wij waarschijnlijk nog veel tijd zullen doorbrengen. Christian, onze eerste Noorse vriend en de leider van de bende, blijkt ook een niet zo slechte zanger te zijn en hij verzorgde samen met zijn Race against the Machine-coverband de openingsceremonie. Het ging er allemaal heel gezellig en relax aan toe maar verstandig als wij zijn lagen we net voor middernacht al in ons bedje.
Vandaag moesten we immers serieus aan de slag. Gedaan met bessen plukken, kampvuur bouwen en tenten opzetten. Tijd voor het echte werk. Lifesaving en CPR. Reddingswerk en eerste hulp. Volgende week donderdag hebben we onze test en wie niet slaagt krijgt een heleboel beperkingen opgelegd in verband met gebruik van boot, kajak en kano. Serieus dus, opletten geblazen. We kregen eerst een theoretische uiteenzetting over wat je moet doen bij ongevallen en in welke volgorde. Welke personen je moet contacteren, wat je moet weten vooraleer je contact opneemt met hulpdiensten enz... Nadien trokken we naar de gymzaal om er op poppen en op elkaar te oefenen. Hoe bepaal je iemands bewustzijn, hoe leg je iemand in een stabiele en veilige houding, hoe beadem je iemand, hoe moet je hartmassage toepassen,... Alles passeerde de revue en alles werd nauwkeurig gecontroleerd en getimed.
Na de theorie en praktijk op het droge trokken we naar het lokale zwembad. Zwemles in Noorwegen: way more fun than in Belgium! Ten eerste de reis naar het zwembad. Stel je voor dat je in een klaslokaal zit en de leerkracht vooraan met sleutels begint te zwaaien: "Ik heb een tweede auto meegebracht, wie rijdt daarmee naar het zwembad?" Onvoorstelbaar in België! We hebben heel wat afgelachen op weg naar en in het zwembad maar natuurlijk ook serieus hard gewerkt en geoefend. Reddersprong, 200m zwemmen, eendenduik, pop opduiken van 4 meter diepte, 25m zwemmen met partner, partner uit het water halen, en dan EHBO toepassen op partner & pop. Het was intensief, maar het deed deugd om fysiek nog eens diep te gaan want alles moet natuurlijk binnen een bepaalde tijd... Als je er 3 kwartier over doet is je slachtoffer al lang dood en heeft het ook geen zin meer. Na de inspanning tijd voor ontspanning: het zwembad heeft heel erg leuke diving boards... Duikplanken op 3 en 5m hoogte, in het begin een beetje eng maar eenmaal je boven staat is het gewoon verstand op nul en springen. Helga's kinderen (Helga is een van onze leerkrachten) zijn 6 en 10 jaar oud en springen zonder boe of ba van de hoge, we konden toch niet onderdoen :-d De buizen bleven ook niet lang van ons jeugdig enthousiasme gespaard en wij met 14 op een rijtje naar beneden. Eind volgende week hebben we onze test dus we kunnen nog een paar keer gaan oefenen. Het zal nodig zijn want ik ben wel de lichtste van de groep en iedereen wil wel mijn partner zijn omdat ik heel erg makkelijk te redden ben, maar omgekeerd... Ik ga spieren mogen kweken om mensen uit het zwembad te kunnen trekken
Vanavond is er een nachtrondleiding voorzien in Leirvik en omgeving met het buddy-program. Dat wil eenvoudig gezegd zeggen dat per buitenlandse student er 1 Noorse student ons rondleidt door de verschillende gebouwen, cinema, theater, discotheek, cafeetjes,... We trekken er dus met iedereen op uit om de omgeving door het oog van Noorse studenten te leren kennen. Hopelijk wordt het wat leuk maar we zijn open-minded ingesteld dus het komt wel allemaal in orde!
Ik heb even een kort overzichtje gemaakt van wanneer ik waar naartoe ga. De exacte data zijn onder voorbehoud (afhankelijk van weersomstandigheden en dergelijke).
Door onvoorziene, vreselijk slechte weersomstandigheden is onze trip helaas eerder afgebroken dan gepland. De hevige regen zorgde ervoor dat het onmogelijk werd om vuur te maken, en dan heb je een probleem als je kampeert...
Ondanks deze tegenslag was de tijd die we in de bergen hebben doorgebracht prachtig! We vertrokken donderdag naar Lundastolen rond de middag. Het was schitterend weer, sun was shining en wij waren heel erg enthousiast. Gepakt en gezakt vertrokken we naar onze kampplaats, daar zochten we eerst naar geschikt terrein om onze lavvu (soort indianen, tippitent) op te zetten. Stenen, wortels, mierennesten... alles werd gecheckt. Het opzetten van een lavvu is veel makkelijker dan een tent dus dat was heel erg snel geklaard.
Tijd voor lunch: soep, brood, kaas. We kookten op de "stoves"; een soort gasbranders maar met potten en pannen in 1 pakket. Als je het correct in elkaar steekt wordt het gereduceerd tot de grootte van een toilettas. Superhandig!
Na de lunch werd een indrukwekkend doorschuifsysteem in elkaar gebokst om verschillende "skills" onder de knie te krijgen: 1) Kompas & kaartlezen 2) Bessen & wilde vruchten plukken, welke wel en welke niet 3) Steenoven & kampvuur bouwen 4) Brood & confituur maken 5) Knopen maken
De laatste was meteen ook de meest vermoeiende, wat een concentratie dat er nodig was om de knopen goed te leggen! Het waren er ook zoveel, om die allemaal te onthouden... we gaan nog mogen oefenen.
's Avonds tijd voor lunch: Helga's kinderen hadden vis voor ons gevangen dus we konden genieten van heerlijk verse gevangen trout (sorry kan even niet op het Nederlandse woord komen) gegrild boven het kampvuur. Dat samen met jacket potatoes (aardappelen in zilverpapieren) en gebakken eitjes (à la façon des Basques) was meer dan een feestmaal! Zo lekker
Na het overheerlijk avondmaal was het tijd voor 'Nightorienteering' (nachtoriëntatie). Terwijl ik in de Belgische bossen, met mooi afgelijnde paadjes steeds verloren loop, heb ik hier in de wildernis (waar gewoonweg geen paadjes zijn) blijkbaar geen enkel probleem om mijn weg te vinden. Na amper een uur en een kwartiertje waren ik en Jon al terug, met alle checkpunten en een nieuwe dosis Baskische woorden. We leren hier zonder zeveren van iedereen de taal. Constant gaat het hier: hoe zeg je dit in het Deens, in het Noors, in het Basks, in het Nederlands, in het Vlaams, in het Frans,... iedereen is heel hard bezig zijn woordenschat uit te breiden. We proberen ook liedjes aan te leren maar het lukt nooit om die langer dan een paar minuten te onthouden. Ik weet enkel nog dat slaap kindje slaap in het Noors begint als 'ba la li la lam'
Vanochtend vertrokken we op trektocht, een mooie natuurwandeling door het prachtige berglandschap op het eiland Stord. Check out mijn foto's op facebook, ze komen binnenkort! Die geven niet helemaal weer hoe het echt is maar het is zot onverschrikkelijk onbeschrijfelijk mooi!! Noorwegen is echt de moeite waard om naar toe te komen, een aanrader voor iedereen!
Maandag betekent inkopen doen en dus dokterden we het plan uit om ons bootje uit te testen en naar Leirvik te varen. Helaas kregen we geen toestemming van onze leerkrachten omdat we eerst nog "safety instructions" moesten krijgen... Dan maar fietsen lenen, wij weg naar de stad. Tot we ongeveer 200m hadden gereden, platte band, ketting af... iedereen had wel een technisch probleem.
Dan maar spoedoverleg in onze keuken: 3 van ons gaan met de bus, de rest blijft achter. En zo geschiedde: Noël, Martijn en ik met de bus naar Leirvik. Op zich al een heel avontuur :) Probeer maar eens aan de buschauffeur die enkel Noors spreekt uit te leggen dat je student bent en dus recht hebt op studentenkorting maar dat je nog geen Noorse studentenkaart hebt. We waagden een mooie en verdienstelijke poging maar het mocht niet baten, volle pot betalen of te voet gaan. 50 kronen heen en terug is nu ook niet onoverkomelijk dus wij toch met de bus vertrokken.
Lowbudget winkelen begint ons steeds beter te lukken en we worden dan ook stilaan echte professionals. Voor 140 kronen (ongeveer 15) per persoon eten voor 4 dagen. En dan hebben we nog lange termijnspullen zoals olie, 2 kg rijst, toiletpapier e.d.
We hebben ontdekt dat 2 dagen geleden een Spanjaard, nu ja Bask is aangekomen, maar hij is heel erg stil en vermijdt elk contact. Rond de middag is the Australian guy gearriveerd. Hij is een pak ouder dan ons en houdt zich dan ook wat afzijdig, maar hij is heel erg vriendelijk. Later vandaag zouden ook nog een Deen, een 'echte' Spanjaard en een American guy toekomen. De Nederlandstalige onderonsjes in de keuken zijn ondertussen dan ook gewisseld voor Engelstalige onderonsjes.
We zijn gisterenavond wild fruit gaan plukken en daar maken we zo meteen coulis van, de Hollanders beweren dat het heerlijk smaakt bij de pannenkoeken dus dat gaan we dan straks uitzoeken. "Straks" is trouwens ons allereerste Noors woordje dat we hebben geleerd en het betekent ook gewoon "straks". Volledig hetzelfde uitgesproken en al, hoe zalig is dat nu niet?!
Morgen is onze eerste lesdag, van 10u tot 15u30. Elke schooldag is trouwens van 10u tot 15u30 wordt ons verteld, of het echt zo is dat merken we nog wel. Donderdag vertrekken we op onze eerste trip, naar de mountains. Hup de bergen in, we overnachten ook in de bergen, outside onder de blote hemel... Awesome!!!
Noors avontuur!
Pictures on facebook, maar batterij viel plat halverwege dus het zijn er maar enkele.
