Net voor onze herfstvakantie kregen we hooggeëerd lectorenbezoek uit België. Samen met 2 Baskische leerkrachten en een lector uit Antwerpen brachten mevr. Speleers en mevr. Permentier een aantal regenachtige dagen door in het prachtige Noorwegen!
Varen met de boot, visnetten binnenhalen, vis schoonmaken, krabben koken, brood bakken en wol kleuren stonden op het programma van een goedgevulde donderdag in Noorwegen! Off course: alles op zijn tijd en vooral GEEN stress. Laat het geen leugen zijn dat ons bezoek zich vrij snel aan deze regel had aangepast!
Een rondleiding op de campus, uiteenzetting over de cursus, toeristische info en een lecture over glaciers vulden vrijdagvoormiddag. In de namiddag kregen we eerst een Baskse biologieles, om nadien nog een keertje op de ouderwetse Belgische manier kleuterturnen en teambuilding te beoefenen! Meteen ook het einde van de international days op HSH, al nodigden we onze lectoren wel uit voor het "dinner" op zaterdagavond!
Maar eerst: blij weerzien rond kwart voor zes aan het busstation in Leirvik. Na 3 maanden Gert te moeten missen kon ik hem terug in de armen vliegen! Na een lange dag arriveerde hij samen met Tika - Noëls vriendin - eindelijk in het mooie Noorwegen. Gelukkig zonder jetlag, want amper een kleine drie uur later stond al een Noorse halloweenparty op het programma. Gewapend met een taxfree voorraad alcohol werd het een superfeestje! Ook aanwezig: Loes & Lars, twee hyperactieve Nederlanders die mede de boel op gang hielden, waarvoor dank.
Zaterdagochtend werd wat uitgekaterd en nadat we hen hadden rondgeleid op de campus plaatsten we opnieuw de visnetten uit met hoop op goede vangst. Zondag dus netten binnenhalen en vis schoonmaken, opnieuw vuur maken en brood bakken! Friluftsliv alom 's Avonds valiezen inpakken... want de volgende ochtend:
ROADTRIP!!!
Noël en ik zijn al gewoon aan Noorse afstanden, maar voor Gert en Tika duurde de reis toch lang. We reden naar Odda, met de bedoeling om er een aantal prachtige watervallen te zien onderweg. In Odda sloegen we af naar Tyssedal waar het startpunt ligt voor de wandelroute naar "Trolltunga". Een vermoeiende en lange tocht die je naar de trollentong brengt, 400m hoog boven de vallei. Helaas voor ons waren de weersomstandigheden barslecht. Mooi en adembenemend, maar vreselijk slecht! 40 tot 50cm sneeuw, mist, regen, hagel, alles hebben we gehad. Hierdoor zijn we niet tot aan Trolltunga zelf geraakt. Na 5 uur wandelen waren we nog niet eens halfweg, als je weet dat het hier nog maar een kleine 9 uur licht is per dag wordt het wel duidelijk dat dit een onmogelijke opdracht werd. Maar zoals onze geliefde filosofieleerkacht het zegt: The road is long, and in the end: the journey is the destination - de weg is lang en op het einde wordt de trip de bestemming.
Dinsdagavond keerden we dus enigszins teleurgesteld terug huiswaarts maar met een hoop mooie en leuke herinneringen als troostprijs.
Woensdag was uitslaapdag! In de namiddag namen we onze liefjes mee naar het sprookjesbos, of hoe zij het graag zeggen: de sprookjesstraat in het bos. Donderdag profiteerde Noël van het goede weer en trok er met de videocamera op uit om materiaal voor zijn knopenfilm te gaan opnemen. Cameravrouw van dienst = Tika, slachtoffer van dienst om zich te laten inbinden = Gert. Ondertussen spendeerde ik een aantal uren achter mijn computerscherm om wat achterstallig werk in te halen.
Tegen de avond hielden we een philippe geubels comedy + matroesjka'smarathon en namen we stilaan afscheid. Na een korte nacht vertrokken we vrijdagochtend gepakt en gezakt richting Haugesund airport. Op de tanden bijten en geen traantjes proberen laten terwijl zij incheckten en terug huiswaarts vlogen was de boodschap.
En dan terug naar ons "gewone leventje". De rust was terug, alle visite verdwenen. Annelies' mama, papa en 2 zussen, 2 vriendinnen van Deb, 2 vrienden van Martijn, Tika, Gert... De keuken zat bij momenten meer dan overvol en ziet er nu maar heel leeg uit.
Nog een dikke maand en dan vertrekken wij huiswaarts... Het komt opeens angstvallig dichterbij en de tijd lijkt hier steeds sneller voorbij te gaan. Gelukkig herinneren we er elkaar genoeg aan om af en toe eens stil te staan en te genieten van die wondermooie land!
Noors avontuur!
