Gisteren begon in vele opzichten als de dag van de verandering: we kregen eindelijk de safety instructions en mogen nu officieel de boot gebruiken. De lessen waren op zich heel erg saai maar nu éénmaal noodzakelijk. Er kwam heel wat technische informatie bij kijken en we moesten leren hoe de boot in en uit het water te hijsen, hoe de boot vast te leggen, hoe de motor aan de praat te krijgen, hoe hem te herstellen, hoe we kunnen roeien wanneer we hem in open water niet meer aan de praat krijgen enzoverder. Theoretisch buitengewoon saai, maar praktijk was super. Voor de eerste keer in mijn leven eigenhandig een bootje bestuurd, oké het is maar een klein ding en heeft maar een motortje van 5 pk maar toch
Gisteren was ook dag 1 van het nieuwe schooljaar voor de Noorse studenten. Als je weet dat het hier traditie is om de 1e week van een schooljaar te beginnen met een volledige kick-off week, die ze hier "Fadder-week" noemen kan je al raden dat we hier voor enkele verrassingen stonden.
Doel van gisterenavond was om zo snel mogelijk zat te worden, en dit vervolgens zo lang mogelijk te blijven. Voor ons, arme buitenlandse studentjes, geen alcohol maar wel spektakel. Er vond een vriendschappelijke voetbalwedstrijd plaats tegen een andere campus en wegens gebrek aan spelers werd er maar 7 tegen 7 gespeeld ipv 11 tegen 11. Het regende hier 's avonds bakken uit de lucht dus van voetballen was niet zo heel erg veel sprake... vooral sliden en op je gezicht donderen behoorden tot de spelacties. Nadien was er de grote opening van ons Grantheim (letterlijk vertaald betekent het iets als spookhuis). Een zeer gezellig, typisch Noors uitziend gebouw waar de studentenvereniging gehuisvest is en wij waarschijnlijk nog veel tijd zullen doorbrengen. Christian, onze eerste Noorse vriend en de leider van de bende, blijkt ook een niet zo slechte zanger te zijn en hij verzorgde samen met zijn Race against the Machine-coverband de openingsceremonie. Het ging er allemaal heel gezellig en relax aan toe maar verstandig als wij zijn lagen we net voor middernacht al in ons bedje.
Vandaag moesten we immers serieus aan de slag. Gedaan met bessen plukken, kampvuur bouwen en tenten opzetten. Tijd voor het echte werk. Lifesaving en CPR. Reddingswerk en eerste hulp. Volgende week donderdag hebben we onze test en wie niet slaagt krijgt een heleboel beperkingen opgelegd in verband met gebruik van boot, kajak en kano. Serieus dus, opletten geblazen. We kregen eerst een theoretische uiteenzetting over wat je moet doen bij ongevallen en in welke volgorde. Welke personen je moet contacteren, wat je moet weten vooraleer je contact opneemt met hulpdiensten enz... Nadien trokken we naar de gymzaal om er op poppen en op elkaar te oefenen. Hoe bepaal je iemands bewustzijn, hoe leg je iemand in een stabiele en veilige houding, hoe beadem je iemand, hoe moet je hartmassage toepassen,... Alles passeerde de revue en alles werd nauwkeurig gecontroleerd en getimed.
Na de theorie en praktijk op het droge trokken we naar het lokale zwembad. Zwemles in Noorwegen: way more fun than in Belgium! Ten eerste de reis naar het zwembad. Stel je voor dat je in een klaslokaal zit en de leerkracht vooraan met sleutels begint te zwaaien: "Ik heb een tweede auto meegebracht, wie rijdt daarmee naar het zwembad?" Onvoorstelbaar in België! We hebben heel wat afgelachen op weg naar en in het zwembad maar natuurlijk ook serieus hard gewerkt en geoefend. Reddersprong, 200m zwemmen, eendenduik, pop opduiken van 4 meter diepte, 25m zwemmen met partner, partner uit het water halen, en dan EHBO toepassen op partner & pop. Het was intensief, maar het deed deugd om fysiek nog eens diep te gaan want alles moet natuurlijk binnen een bepaalde tijd... Als je er 3 kwartier over doet is je slachtoffer al lang dood en heeft het ook geen zin meer. Na de inspanning tijd voor ontspanning: het zwembad heeft heel erg leuke diving boards... Duikplanken op 3 en 5m hoogte, in het begin een beetje eng maar eenmaal je boven staat is het gewoon verstand op nul en springen. Helga's kinderen (Helga is een van onze leerkrachten) zijn 6 en 10 jaar oud en springen zonder boe of ba van de hoge, we konden toch niet onderdoen :-d De buizen bleven ook niet lang van ons jeugdig enthousiasme gespaard en wij met 14 op een rijtje naar beneden. Eind volgende week hebben we onze test dus we kunnen nog een paar keer gaan oefenen. Het zal nodig zijn want ik ben wel de lichtste van de groep en iedereen wil wel mijn partner zijn omdat ik heel erg makkelijk te redden ben, maar omgekeerd... Ik ga spieren mogen kweken om mensen uit het zwembad te kunnen trekken
Vanavond is er een nachtrondleiding voorzien in Leirvik en omgeving met het buddy-program. Dat wil eenvoudig gezegd zeggen dat per buitenlandse student er 1 Noorse student ons rondleidt door de verschillende gebouwen, cinema, theater, discotheek, cafeetjes,... We trekken er dus met iedereen op uit om de omgeving door het oog van Noorse studenten te leren kennen. Hopelijk wordt het wat leuk maar we zijn open-minded ingesteld dus het komt wel allemaal in orde!
Ik heb even een kort overzichtje gemaakt van wanneer ik waar naartoe ga. De exacte data zijn onder voorbehoud (afhankelijk van weersomstandigheden en dergelijke).
Door onvoorziene, vreselijk slechte weersomstandigheden is onze trip helaas eerder afgebroken dan gepland. De hevige regen zorgde ervoor dat het onmogelijk werd om vuur te maken, en dan heb je een probleem als je kampeert...
Ondanks deze tegenslag was de tijd die we in de bergen hebben doorgebracht prachtig! We vertrokken donderdag naar Lundastolen rond de middag. Het was schitterend weer, sun was shining en wij waren heel erg enthousiast. Gepakt en gezakt vertrokken we naar onze kampplaats, daar zochten we eerst naar geschikt terrein om onze lavvu (soort indianen, tippitent) op te zetten. Stenen, wortels, mierennesten... alles werd gecheckt. Het opzetten van een lavvu is veel makkelijker dan een tent dus dat was heel erg snel geklaard.
Tijd voor lunch: soep, brood, kaas. We kookten op de "stoves"; een soort gasbranders maar met potten en pannen in 1 pakket. Als je het correct in elkaar steekt wordt het gereduceerd tot de grootte van een toilettas. Superhandig!
Na de lunch werd een indrukwekkend doorschuifsysteem in elkaar gebokst om verschillende "skills" onder de knie te krijgen: 1) Kompas & kaartlezen 2) Bessen & wilde vruchten plukken, welke wel en welke niet 3) Steenoven & kampvuur bouwen 4) Brood & confituur maken 5) Knopen maken
De laatste was meteen ook de meest vermoeiende, wat een concentratie dat er nodig was om de knopen goed te leggen! Het waren er ook zoveel, om die allemaal te onthouden... we gaan nog mogen oefenen.
's Avonds tijd voor lunch: Helga's kinderen hadden vis voor ons gevangen dus we konden genieten van heerlijk verse gevangen trout (sorry kan even niet op het Nederlandse woord komen) gegrild boven het kampvuur. Dat samen met jacket potatoes (aardappelen in zilverpapieren) en gebakken eitjes (à la façon des Basques) was meer dan een feestmaal! Zo lekker
Na het overheerlijk avondmaal was het tijd voor 'Nightorienteering' (nachtoriëntatie). Terwijl ik in de Belgische bossen, met mooi afgelijnde paadjes steeds verloren loop, heb ik hier in de wildernis (waar gewoonweg geen paadjes zijn) blijkbaar geen enkel probleem om mijn weg te vinden. Na amper een uur en een kwartiertje waren ik en Jon al terug, met alle checkpunten en een nieuwe dosis Baskische woorden. We leren hier zonder zeveren van iedereen de taal. Constant gaat het hier: hoe zeg je dit in het Deens, in het Noors, in het Basks, in het Nederlands, in het Vlaams, in het Frans,... iedereen is heel hard bezig zijn woordenschat uit te breiden. We proberen ook liedjes aan te leren maar het lukt nooit om die langer dan een paar minuten te onthouden. Ik weet enkel nog dat slaap kindje slaap in het Noors begint als 'ba la li la lam'
Vanochtend vertrokken we op trektocht, een mooie natuurwandeling door het prachtige berglandschap op het eiland Stord. Check out mijn foto's op facebook, ze komen binnenkort! Die geven niet helemaal weer hoe het echt is maar het is zot onverschrikkelijk onbeschrijfelijk mooi!! Noorwegen is echt de moeite waard om naar toe te komen, een aanrader voor iedereen!
Maandag betekent inkopen doen en dus dokterden we het plan uit om ons bootje uit te testen en naar Leirvik te varen. Helaas kregen we geen toestemming van onze leerkrachten omdat we eerst nog "safety instructions" moesten krijgen... Dan maar fietsen lenen, wij weg naar de stad. Tot we ongeveer 200m hadden gereden, platte band, ketting af... iedereen had wel een technisch probleem.
Dan maar spoedoverleg in onze keuken: 3 van ons gaan met de bus, de rest blijft achter. En zo geschiedde: Noël, Martijn en ik met de bus naar Leirvik. Op zich al een heel avontuur :) Probeer maar eens aan de buschauffeur die enkel Noors spreekt uit te leggen dat je student bent en dus recht hebt op studentenkorting maar dat je nog geen Noorse studentenkaart hebt. We waagden een mooie en verdienstelijke poging maar het mocht niet baten, volle pot betalen of te voet gaan. 50 kronen heen en terug is nu ook niet onoverkomelijk dus wij toch met de bus vertrokken.
Lowbudget winkelen begint ons steeds beter te lukken en we worden dan ook stilaan echte professionals. Voor 140 kronen (ongeveer 15) per persoon eten voor 4 dagen. En dan hebben we nog lange termijnspullen zoals olie, 2 kg rijst, toiletpapier e.d.
We hebben ontdekt dat 2 dagen geleden een Spanjaard, nu ja Bask is aangekomen, maar hij is heel erg stil en vermijdt elk contact. Rond de middag is the Australian guy gearriveerd. Hij is een pak ouder dan ons en houdt zich dan ook wat afzijdig, maar hij is heel erg vriendelijk. Later vandaag zouden ook nog een Deen, een 'echte' Spanjaard en een American guy toekomen. De Nederlandstalige onderonsjes in de keuken zijn ondertussen dan ook gewisseld voor Engelstalige onderonsjes.
We zijn gisterenavond wild fruit gaan plukken en daar maken we zo meteen coulis van, de Hollanders beweren dat het heerlijk smaakt bij de pannenkoeken dus dat gaan we dan straks uitzoeken. "Straks" is trouwens ons allereerste Noors woordje dat we hebben geleerd en het betekent ook gewoon "straks". Volledig hetzelfde uitgesproken en al, hoe zalig is dat nu niet?!
Morgen is onze eerste lesdag, van 10u tot 15u30. Elke schooldag is trouwens van 10u tot 15u30 wordt ons verteld, of het echt zo is dat merken we nog wel. Donderdag vertrekken we op onze eerste trip, naar de mountains. Hup de bergen in, we overnachten ook in de bergen, outside onder de blote hemel... Awesome!!!
Zondag is rustdag. Ook in Noorwegen. En dus besloten we om vandaag gewoon gezellig niets te doen ;)
Annelies, mijn roommate is gisteren dan toch nog aangekomen. Heel laat 's avonds en erg vermoeid maar toch, ze is er. Ze komt uit Hasselt, studeert voor kleuterjuf in Leuven en is vooral heel erg sympathiek. Het klikte meteen.
Vanochtend hebben we haar samen met Alf een guided tour gegeven op de campus om haar een beetje wegwijs te maken. We hebben ook ontdekt dat, tegen alle logica in, drank in de studentenresto meer kost dan in de winkel. Van die studentenresto maken we trouwens helemaal geen gebruik. Elke dag al heel gezond gegeten: Spaghetti, pizza en vandaag spek met boontjes, tomaat, ui en aardappelen. We zoeken ook echt wel naar het goedkoopste eetpatroon, aangezien een brood hier 2x zoveel kost als een zak bloem van 2kg hebben we vandaag ook net ons eigen brood gebakken. Of het lekker is dat zien we morgen dan wel ;) Papa, voor de zekerheid mag je wel eens het recept laten doormailen...
Het hoogtepunt van vandaag was toen we ons bootje hebben gevonden. Het is geen groot ding, maar het vaart en we mogen het gebruiken. Zalig, niet meer het hele eind moeten lopen naar de winkels. Volgende week krijgen we trouwens ook fietsen dus dan zijn we weer een heel stuk mobieler. De fietsen worden hier ook niet op slot gezet, je laat ze gewoon open en het kan best zijn dat iemand jouw fiets even leent om hem dan later terug te plaatsen. Allemaal doodnormaal hier :)
Gisterenavond hebben we de recreatiezaal terug van onder het stof gehaald: zetels, tv, tafels, biljart en pingpong jihaaaaaaa :) De Hollanders hebben een heel leuk liedje, ik weet niet meer exact hoe het gaat maar ongeveer gaat het zo: ping en pong spelen pingpong, ping zei de pingpongbal maar ping die zei dat het pong deed en ping en pong spelen pingpong..... enzoverder enzovoort. Maar om het echt interessant te maken moet je het maar omgekeerd proberen: pong en ping spelen pongping, pong zei de pongpingbal maar pong die zei dat het ping deed en pong en ping spelen pongping.... En dan steeds maar sneller en sneller, je lacht je in een deuk!
Het was gisteren behoorlijk laat, vergezeld door een fles wodka en onze eerste Noorse vriend Christian hebben we tot in de vroege uurtjes zitten praten. Het was best gezellig, al moesten we ons na een tijdje toch naar binnen verplaatsen. De kou valt hier overdag best wel mee, op het zeewater en de hevige wind die er soms staat na, maar 's avonds koelt het hier toch wel heel erg af.
Vanochtend was het dus uitslapen geblazen en om 10u strompelden we dan toch maar de keuken in om een ontbijtje in elkaar te flansen (zoals de Nederlanders dat zo leuk zeggen). Plannen voor vandaag: de omgeving verkennen en OPEN MINDED zijn ;). Dat is hier zowat het codewoord van elke docent: be open-minded... en alles komt in orde. De docenten zijn hier trouwens heel erg vriendelijk, we hebben al enkele van onze docenten gesproken en gisteren ook samen geluncht. Helemaal anders dan in België!
We krijgen vandaag ook het gezelschap van Annelies, een Belgische waarover we voorlopig nog geen verdere details te weten zijn gekomen. Zij wordt ook mijn roommate, dus ik wacht momenteel in spanning haar aankomst af. Het was dus deze ochtend even twijfelen, gaan we hiken of wachten we op haar... Nadat we tot de conclusie waren gekomen dat we best wel een hele dag konden zitten wachten besloten we om toch maar rugzak te pakken, stapschoenen aan te trekken en de wijde wereld te veroveren. Nu ja, veroveren... zeg maar ontdekken ;)
En wij, met Martijns playlist door de ipod-boxen op tocht naar het centrum van Leirvik. Dat is zowat het Noorse Geraardsbergen, op 40 minuutjes wandelen van Rommetveit (vergelijk het met Bever) werd ons gezegd. Wel, dan wandelen de Noren toch een heel pak sneller dan de Belgen en Nederlanders want wij deden er een goed uur over en we zijn echt niet zoveel verloren gelopen.
In Leirvik gingen we eerst een internetkabel kopen, wireless internet dat kennen ze hier nog niet en ik had niet meteen een kabel bij. Bij deze heb ik weer permanent contact met de bewoonde wereld, ook al werkt men gsm nog steeds niet. Volgende week een Noorse simkaart aanschaffen. Hierna: SHOPPEN! Leirvik heeft twee winkelcentra, samen even groot als pakweg de Ninia of Denderland, maar wel met 3 verdiepingen. Het leven is hier vreselijk duur. Het is goedkoper om cola te kopen in de winkel dan plat water. De prijzen van frisdrank zijn ongeveer gelijk aan de prijzen in België, maar alcohol is hier gigantisch duur... 26 kronen voor 1 flesje van het goedkoopste bier: dat is 3 euro en een beetje voor een jupiler van niveau -123 :) Bier is ook het enige dat je hier in de supermarkt kan kopen, voor alle andere alcoholische dranken moet je hier naar de Liquid Store.
We hebben ook al even rondgesnuisd (ook een typisch Hollands woord) in de sportwinkels. Thermisch ondergoed, sokken, het zal allemaal nog heel erg van pas komen hebben we zo de indruk. Maar we zijn OPEN MINDED en dus komt alles in orde. Noel en ik missen wel ons Robin en ons Leen... Meiden, kom zeker een keertje af en breng dan gelijk wat drank mee ;) Het is hier prachtig en je moet het gewoon gezien hebben!
Heel vroeg deze ochtend liep de wekker af, uitgecheckt en taxi genomen richting haven. Goodbye Stavanger!!!
In de haven terug ingecheckt op de boot, heel erg mooi. Het regende wel een beetje, maar het uitzicht is gewoon onbeschrijflijk. Dikke twee uur later in Leirvik aangekomen, met Alf naar Stord gereden. Alf, dat is onze coördinator voor de eerste paar dagen. Het eerste dat je aan hem opvalt is zijn nogal aparte haardos maar het is een zot vriendelijke man die op de hoogte is van het Belgische festivalgebeuren: Rock Werchter klinkt heel erg grappig in zijn Noorse accent.
Nadat mijn bagage gedropt was in mijn kamer was het tijd voor een korte rondleiding. Alf was gids van dienst en al snel was het ook weer een blij weerzien met Noel, mijn maatje van in Oslo. Ondertussen heb ik ook al de Nederlanders leren kennen: Leona, Debora en Martijn. Het is voorlopig dus nog een Nederlandstalig onderonsje. Binnenkort arriveren de Spanjaarden, Amerikanen en Deen, vanaf dan zal het veel meer Engels praten zijn.
Na de rondleiding vertrokken 3 van ons naar de supermarkt om wat voorraad in te slaan, terwijl Noel en ik onze teachers mochten helpen met de "autumn clean". Versleten sportmateriaal heen en weer dragen tussen de gymzaal en de container. De gymzaal, die trouwens een prachtige houten vloer heeft, ziet er vooral heel erg gezellig uit.
We hadden lunch samen met onze leerkrachten, brood met kaas en/of zeevruchtensla. Nadien even uitpakken, orde scheppen in de chaos.
En dan stond enthousiaste Martijn plots in de deuropening om te verkondigen dat hij ging zwemmen. In zee. En of ik mee wou gaan. Nou ja dan maar ;) En wij van de duikplank, hup de zee in en zwemmen tussen de kwallen Ik heb er mijn eerste litteken aan overgehouden, vinger opengehaald aan de rotsen bij het uitklimmen van de zee. Achja, dat geneest wel weer!
Jihaaaaa!! Deze morgen zonder problemen uit bed geraakt, kreeg bijna geen hap door men keel want... als ik eerlijk ben waren er toch een beetje zenuwen. Aan de luchthaven was het even zoeken en hoewel ik mij had voorgenomen om geen traantjes te laten lukte het toch niet om ze tegen te houden. De korte pijn dan maar besloten we en ik weg hup, richting Gate A45, bestemming Oslo.
Weersomstandigheden waren uitstekend en leverden ons een halfuur tijdswinst op. In Oslo was het even zoeken om de bagage terug te vinden. Er heerste een gezellige drukte aan de bagageband en opeens merkte ik iemand op. De meeste passagiers hadden slechts 1 koffer mee, maar tussen de massa stond er een jongen net als ikzelf met een gigantische valies, trekzak en 2 zakken handbagage. Er was even oogcontact et voila, mijn eerste maatje had ik al gevonden: Noël uit Antwerpen... Zowaar nog met een grotere valies dan de mijne
De kennismaking was kort, hij vloog vandaag al naar Haugesund terwijl ik eerst nog een ommetje maak langs Stavanger. Hij Gate 24, ik Gate 23. Morgen vertrek ik in Port of Stavanger met de boot richting Leirvik, de haven van Stord. De vriendelijke taxichauffeur heeft mijn rit voor morgenvroeg al geregeld, hopelijk is het weer net ietsje beter want nu giet het hier gewoon bakken uit de hemel, of zoals ze hier zeggen: "This weather is just crazy!".
En btw, wie er nog aan twijfelt: NOORWEGEN IS PRACHTIG!!!!
Het begint stilaan te kriebelen en de eerste zenuwen uiten zich in het verzamelen van gerief om in m'n valies te steken, of beter... proppen! De trekzak ziet er maar klein uit naast die enorme berg kleren en trekmateriaal die zich er omheen heeft gevormd Er zal nog geselecteerd moeten worden de komende dagen!
Gelukkig zijn ondertussen zowel m'n vliegtickets als boottickets op hun bestemming geraakt, nu enkel nog een bevestiging voor slaapplaats in Stavanger en dan kan ik met een gerust hart vertrekken, of beter: kan ik vertrekken en de papa met een gerust hart achterlaten
Noors avontuur!
