Op 31 maart werd Kobe al 4 jaar Zelf vond ik dit verschrikkelijk, want hij wordt groot! Hijzelf vond verjaren zeer leuk, want dan krijg je alle aandacht en vooral veel cadeautjes We hadden dan dit weekend ook twee feestjes voor Kobe, want de familie is te groot (en ons huis te klein ) om dit op één dag te doen. Het weer viel ook goed mee en dat was zeker mooi meegenomen. Kobe werd er wel verlegen van als ze voor hem zongen, maar het blazen ging al goed (kijk maar naar de foto's). Sybe vond het dan weer zalig om van die heerlijke taart te smullen (en of hij er van genoten heeft!) Jaja, eten kan Sybe nog steeds zéér goed, maar lopen daarentegen Hij zegt de hele dag "mama" en "papa". Maar dat lopen wil maar niet vlotten. Hij laat zich gewoon voorover vallen Ach ja, het zal er wel ooit van komen zeker.
Gisteren is Sybe 1 jaar geworden. Veel tijd hadden we niet om het te vieren, want het was een werkdag. 's Avonds dan nog Sinterklaas halen bij bomma en bompa en ook bij moeke en vake. Maar vandaag ging dan toch alle aandacht naar Sybe. Een feestje voor de familie van papa's kant. Voor zijn kaarsje uit te blazen had hij nog wat hulp nodig, maar voor ervan te eten niet! Hij vond het super lekker Morgen hebben we weer een feestje. Ditmaal voor de familie langs mama's kant (vanwege plaatsgebrek in huis moeten we dit in twee dagen doen). Kobe en Sybe vinden dit niet erg, want zo hebben ze twee leuke dagen. Voor mama en papa extra drukke dagen, want er komt toch wel heel wat bij kijken.
Kobe slaapt nu al reeds de derde nacht zonder zijn tutje. Hij heeft er alleen nog maar achter gevraagd toen we vrijdag in de auto zaten en onderweg waren naar huis. Maar tot nu toe gaat het dus zeer goed! Voor het slapen gaan heeft hij er dus nog niet achter gevraagd.
Vandaag is de Sint op bezoek geweest. Hij was in gezelschap van Klungelpiet en snottepiet. Het was echt de moeite hoor! Wanneer de Sint op bezoek is bij iemand en hij er zich thuis voelt, dan doet hij zijn mijter af en zet een petje op. Kobe kreeg ook drie grote sleutels te zien van de Sint. De eerste sleutel was voor zijn paleispoort, de tweede van zijn badkamer en de derde was voor de kamer waar hij alle tekeningen en tutjes van de kinderen bewaard. En ja hoor! Kobe heeft zijn tutje aan de Sint gegeven. En hij kreeg in de plaats een groot pak (een racebaan van Cars). Ook Sybe vond het bezoek van de Sint wel fijn (hij wist volgens mij niet goed wat er allemaal gebeurde)
Even genieten van dat mooie weer. We hebben daarom een uitstapje gemaakt naar domein Bovy. We zijn in het kabouterbos geweest. Kobe vond dit eerst maar niets (denk dat hij wat bang had van de kabouters), maar niet lang en hij ging al op zoek naar nieuwe kabouters! Hij was niet bij te houden. Nadien even naar de diertjes kijken en spelen in de speeltuin. Lekkere poffertjes smullen vond Kobe fantastisch!!!
Je kan dus wel geloven dat onze bengels doodmoe waren van ons uitstapje. Toch schattig als je ze dan 's avonds in bedje ziet liggen slapen met een mooie kleur op hun wangetjes van de buitenlucht Want ook Sybe vond de kaboutertjes fijn!
Amaai! Wat is dit lang geleden. Met twee kleine kindjes heb je echt de handen vol. Maar het nieuwe schooljaar is gestart en ik heb toch wel weer wat te vertellen over die kids van mij.
Kobe zit nu in het eerste kleuterklasje bij juf Christel en juf Lieselotte (op vrijdag). Hij gaat enorm graag naar school. Ik wilde hem de eerste week niet laten eten in school (want was zelf maandag en dinsdag thuis onder de middag en donderdag en vrijdag zou Bart thuis zijn), maar ze hadden me aangeraden om dat toch maar te doen. Hij moet trouwens vanaf de tweede week toch blijven eten. Ik maakte me natuurlijk meer zorgen dan Kobe zelf, want hij gaat enorm graag zijn boterhammetjes opeten in de eetzaal. Gisteren kwam hij thuis met een kartonnetje waar twee liedjes aan bevestigd waren. Dit was bedoeld om thuis tegen de muur te hangen en dan kunnen we daar telkens hij een nieuw liedje of versje leert op school, dat er bij hangen. Hij kwam dus thuis met de liedjes en liep dadelijk naar de piano en begon op de toetsen te duwen en tegelijkertijd zong hij zijn liedje (echt schattig). Op het moment zijn we hier thuis dat liedje echt beu gehoord, want hij zingt het voordurend (en ja, regelmatig met de begeleiding van de piano erbij ) Ook de zwemlessen van Kobe zijn weer gestart. Hij zit nu bij de kleutertjes en moet nu zonder mama of papa in het zwembad! Ook hier maakte ik mij meer zorgen dan Kobe. Het leek zelfs of hij liever zonder mama en papa ging zwemmen! Kobe is ook droog sinds 1 juli en een weekje later ook 's nachts. Heb me daar lang zorgen in gemaakt. Hij ging wel af en toe op het potje (maar enkel wanneer ik hem dat vroeg). En wanneer hij dan in zijn broek plaste vond hij dat helemaal niet erg. Maar nu is hij toch eindelijk droog.
Sybe is ondertussen al 9 maanden en een flinke kerel. Ben gisteren met hem naar kind en gezin geweest. De weegschaal gaf het getal 11,240 kg en hij is 72 cm groot! Heb even vergeleken met Kobe (toen hij 9 maanden was) en Kobe was 71,5 cm en woog 9,060 kg. Het is dus echt een dikzakje . Maar hij kan dan ook supergoed eten (en gelukkig maar). Sybe probeert ook te kruipen alleen krijgt hij zijn versnelling maar niet in vooruit . Zitten kan hij al zonder steun. Ook met hem ben ik nu met zwemlessen begonnen (babyzwemmen). We hebben vorige maandag de eerste watergewenning gehad. In het begin was hij héél rustig en keek vooral naar de andere baby's, maar eens hij doorhad dat je kon spetteren met het water was hij niet meer tegen te houden!
Oei oei oei, wat lang geleden dat ik nog iets over onze twee kapoenen heb verteld! Maar het is dan ook enorm druk met zo'n twee bengels in huis. Vandaag ben ik Kobe van school gaan halen (en hij gaat ondertussen al volledige dagen naar school!) en hij had Jules bij. Jules is de klaspop. Hij mag ieder weekend bij een ander kindje blijven logeren en deze keer dus bij Kobe Jules heeft een eigen koffertje bij met kleedjes in en een boekje en een teddybeer. Ook moet je een soort dagboek bijhouden met wat Jules allemaal bij jou thuis doet. Daarstraks wilde ik frietjes halen en Kobe ging samen met Jules mee en ik wilde gewoon die pop meenemen, maar nee hoor! Kobe riep: "mama, Jules zijn jasje aan!". (domme mama hoe kon ik dat nu vergeten Ook voor het slapengaan moest Jules zijn pyama aandoen. En in de auto moet de gordel om! Hij liet Jules ook heel fier zien aan zijn broer (zie foto).
Nog twee weken ongeveer en Kobe wordt 3 jaar. Moeke heeft hem al geleerd wat je moet doen als je jarig bent en dat vertelt hij mij nog dagelijks. " mama" zegt hij dan "Kobe wordt drie jaar" en dan begint hij te zingen van: "lang zal je leven..." en dan doet hij net of hij kaarsjes uitblaast en dan zegt hij enthousiast: "en nu veel pakjes opendoen!"
Sybe is echt een dikkertje geworden. Hij weegt nu al bijna 7 kilo (dat is ongeveer 1 kilo meer dan wat Kobe rond die leeftijd woog!). Hij begint nu ook beter door te slapen 's nachts. Hij kan ook al schattig lachen en begint te kazelen (echt lief!) Op 2 maart is Sybe gedoopt. Het was een leuk feestje! En wat was Sybe knap (zie maar op de foto!) Ook is de babyborrel achter de rug (deze was op 27 januari). Het was een zéér leuke, maar drukke dag. Bijna iedereen is geweest (en dat was een hele hoop).
Met 2 bengels is er weinig tijd over om deze blog te onderhouden. Maar nu liggen ze beiden te slapen en heb ik weer een gaatje vrij
Ik ben van gisteren terug uit het ziekenhuis met Sybe. Sybe sukkelt al wat langer met zijn luchtwegen. Ik was met hem al eens naar de kinderarst geweest, maar het werd nu steeds erger. Daarom was het beter dat hij een paar dagen het ziekenhuis inging. Hij heeft daar dan de juiste medicatie en verzorging gekregen. Hij is nu echt al veel beter. Vrijdag moeten we dan weer op controle en hopelijk is hij dan genezen.
Kobe gaat echt wel graag naar school nu. Je merkt ook aan zijn gedrag (manier van spelen ) dat hij veel met andere kinderen speelt. Tijdens zijn spel thuis komen er nu ook regelmatig andere namen van zijn klas naar boven. Vorige week heeft hij in zijn klasje gewerkt rond het thema 'postbode'. Zo hadden ze bijvoorbeeld een brievenbus gemaakt van een schoendoos. Nu wil hij niets liever dan daar briefjes in steken. Ook hadden ze in de klas een kaartje gemaakt dat dan via de post werd opgestuurd en hier thuis aankwam (echt wel leuk).
Jaja, net geen Sinterklaas geschenk. Maar op 5 december was het dan zover. Om 16u00 maak ik Bart wakker, want mijn water is gebroken. Net zoals bij Kobe heeft Bart normaal morgendpost (ik ben dus blij dat hij nog niet vertrokken is naar zijn werk). Even klopt mijn hartje snel, want nu is het zover!!! Moeke opbellen, want er moet toch iemand op Kobe letten. Na ongeveer een halfuurtje is moeke dan hier (ondertussen heb wij alles in de auto geladen). Rond 5u komen wij dan aan op de spoed. In de arbeidskamer aangekomen is het dan maar afwachten. Rond 8u00 gaan ze dan stilaan de weeën opwekken. Na ongeveer een 5-tal weeën gehad te hebben besluit ik toch maar een epidurale te vragen, want ik weet van bij Kobe dat het snel kan gaan. Maar oei!! De volgend wee die komt is al een perswee! Niet te geloven van 5cm opening onmiddellijk over naar 10cm! Dus weer geen tijd meer voor de epidurale, maar onmiddellijk naar de verloskamer. Even denk ik dat ik niet meer op de verlostafel geraak en Sybe gewoon in het bed geboren wordt. Maar na veel gesukkel ben ik dan toch op die verlostafel geraakt. Na ongeveer 5 keer persen is Sybe er dan!!! We zijn dan 9u46. Hij weegt 2 880gram en is 50cm groot. Het gewicht was dus goed en hij moest niet meer in de couveuse (want ik was immers nog net geen 37 weken zwanger).
Kobe is ook heel fier met zijn kleine broer. We hadden van hem eerder een jaloerse reactie verwacht. Maar wanneer hij Sybe dan mag vasthouden geeft hij aan zijn broer knuffels en kusjes. Wanneer hij de dag erop weer op bezoek komt, is het eerste wat hij wil doen Sybe pakken. Ook thuis is hij heel bezorgd om zijn broer, maar hij komt nu ook nog meer knuffelen bij mama en papa als Sybe slaapt. Gisteren mocht Kobe dan suikerbonen mee naar school nemen. Ook had hij een fotootje van hem met Sybe mee om aan de juffrouw te laten zien. Hij was echt wel fier dat hij die foto mocht meenemen. Dus hij ging die dag héél graag naar school. En ook vandaag ging hij zonder problemen naar school. Van de juffrouw en zijn klasgenootje heeft hij een zelfgemaakt kaartje gekregen (wat echt wel leuk was)!!!
Kobe is vandaag voor de eerste keer naar school geweest. Het was toch een beetje raar om hem daar achter te laten hoor! Ik dacht dat ik het daar niet moeilijk mee zou hebben, maar ik moest toch even slikken toen ik hem daar aan de hand van de juf zag meegaan naar zijn klasje. Hij keek me zo triestig aan De dag wilde maar niet vooruit gaan. Het duurde een eeuwigheid voor het 12u15 was. Wanneer we hem dan 's middags gingen halen en hij achter het venster stond was hij blij van ons te zien. Maar het belsignaal was nog niet geweest en dus mocht hij nog niet komen en dat vond hij helemaal niet zo leuk (en daar kwamen de tranen dan!) Ben nieuwsgierig voor morgen, want nu weet hij wat dat is om naar schooltje te moeten. Hij zal waarschijnlijk al beseffen als we daar aankomen dat we hem gaan achterlaten (hou mijn hart al vast).
Met de baby is het minder goed. Op de laatste controle bleek dat ik al 1cm opening had (en ben nog maar 32 weken). Dus nu moet ik het rustig aan doen (niet dat ik dat zo erg vind hoor!). Dus gedaan met lesgeven en nog wat genieten van mijn zwangerschap thuis (hoop alleen dat me dat niet begint te vervelen na een tijdje). De baby zou toch nog minstens vijf weken in mijn buik moeten blijven . We zijn dan toch maar volop in actie geschoten om wat baby kleedjes te wassen enzo (eigenlijk vooral moeke). Thuis hebben we het wiegje ook al ongeveer klaarstaan (alleen de bekleding nog).
We hebben zo'n twee weken geleden onze derde echo gehad. Het was toch weer spannend. En hoe schattig om die baby al zo te kunnen zien. Hij was enorm aan het bewegen, vooral met het mondje (echt lief).
Kobe is vorige week ziek geweest (een oorontsteking), maar is gelukkig nu al veel beter. We zijn met hem voor de eerste keer naar het kleuterklasje geweest om hem in te schrijven. Ik denk wel dat hij zich daar gaat amuseren hoor! Die gaat zijn mama en papa daar niet missen Woensdag (5november) breng ik hem dan voor de eerste keer naar school (ben eens nieuwsgierig). Hij is alleszins héél fier met zijn boekentas van cars. Over zijn eerste schooldag ga ik zeker nog iets schrijven op de blog volgende keer.
Jaja, wat is het een tijdje geleden hé! Maar mama heeft het zo druk met haar werk dat er niet veel tijd overblijft om de blog aan te vullen. Maar er is ondertussen toch weer heel wat gebeurt. Kobe slaap als een flinke jongen in het grote bed. (zie foto) Het is eigenlijk heel gemakkelijk gegaan en is er niet 1 keer uitgevallen. Alleen het plassen op het potje verloopt niet naar mama's wens. Hij gaat wel flink op zijn potje al je het hem vraagt, maar hij komt niet zelf vragen om op het potje te gaan. En als mama dan te lang wacht met het te vragen dan plast hij gewoon in zijn broek. Hij vindt het dan niet erg om met een natte broek rond te lopen Zijn mondje staat ook niet meer stil (hij heeft eigenlijk op korte tijd heel wat woorden bij geleerd). En zingen gaat hem ook niet slecht af (misschien wil hij wel bij mama in het koor komen zingen) Hij kweelt Bob de Bouwer mee van voor tot achter!!! En wij moeten dan maar zeker 10 keer na elkaar meeluisteren (en zingen) in de auto.
Vandaag ben ik ook gaan kijken voor suikerbonen. Ga ze waarschijnlijk zelf maken (zo heb ik er wat plezier aan). Maar we gaan natuurlijk eerst wat uit proberen. Dus heb vandaag wat materiaal meegebracht om een proefje te maken. Nu alleen nog wat tijd vinden om dat proefje te maken. Gelukkig zijn het nog maar 4 weken voor het herfstvakantie is. Hopelijk heb ik dan tijd om er aan te werken. De zin om er aan te beginnen is er allesinds. 18 oktober hebben we onze 3de en laatste echo (kijk er al enorm naar uit). Zal jullie zeker een fotootje laten zien en er dan meer over vertellen.
Vandaag hebben we een tweede echo gehad van de baby. Het was weer zeer spannend. Alles was prima in orde met de baby. Het geslacht willen we nog als een verrassing houden, maar als het aan Kobe ligt wordt het een broer. Als je aan hem vraagt wat hij wil: een broer of een zus, dan antwoord hij "broer". Volgens mama wordt het ook een jongen, terwijl papa er van overtuigd is dat het een meisje wordt. Zondag vertrekken Kobe en ik een weekje naar Maredsous. Papa kan dan genieten van een weekje vissen Hopelijk gaat het niet de ganse week regenen. Voor diegene die de echo niet duidelijk vinden. Je ziet het hoofdje van de baby erop.
We zijn vandaag naar de Antwerpse Zoo geweest. We zijn met de trein gegaan. Voor Kobe een hele belevenis, voor ons een tegenvaller. Met de trein op daguitstap gaan is zeker niet kindvriendelijk. Je moet eerst al op de trein zien te geraken met een buggy en dan nog een gans uur blijven rechtstaan omdat je met de buggy gewoon niet door de gangen van de trein kan. Terwijl zo'n ticket toch wel heel wat kost vind ik. Maar goed, Kobe vond het allesinds zeer leuk. Het dierenpark zelf was wel fijn, alleen hadden blijkbaar meerdere mensen het idee om een uitstap te maken naar de Zoo (het was enorm druk). Maar wat wil je, de zon schijnt eindelijk eens en dan willen de mensen naar buiten hé! Kobe vond de graffen het leukste! Hij moest er voortdurend mee lachen. Ook de krokodillen en de apen vond hij leuk. Een gorilla noemde hij zelfs "Jan" (naar zijn peter). Ik had hem dit nochtans niet voorgezegd (echt niet) . Wanneer we met de trein terug naar huis reden hadden we gelukkig wel een zitplaats in een wagon waar we onze buggy dan toch kwijtkregen (plaats was normaal bedoeld voor fietsen).
Gisteren voor Kobe ging slapen waren er een aantal luchtballonnen in de lucht. Doordat de honden zo'n kabaal maakten ben ik gaan kijken buiten. Kobe vond de ballonnen zeer leuk. Maar hij moest uiteindelijk van mij vanuit het keukenraam kijken (ipv buiten), want hij had zijn pyama al aan. Ik heb hem dan gezegd dat hij maar "daaaag" tegen de ballonnen moest gaan zeggen en dat hij moest gaan slapen. Zijn papa was ondertussen naar de voetbal in Genk kijken. Maar toen Kobe dan vanmorgen opstond en zijn papa zag, wilde hij de ballonnen tonen. Maar tot zijn grote verbazing waren deze weg Ongelooflijk dat hij dit onthouden heeft.
) om dit op één dag te doen.
Amaai! Wat is dit lang geleden. Met twee kleine kindjes heb je echt de handen vol.
 "Smile"){kind=icon}
. "Very Happy"){kind=icon}
