Vandaag hebben we een tweede echo gehad van de baby. Het was weer zeer spannend. Alles was prima in orde met de baby. Het geslacht willen we nog als een verrassing houden, maar als het aan Kobe ligt wordt het een broer. Als je aan hem vraagt wat hij wil: een broer of een zus, dan antwoord hij "broer". Volgens mama wordt het ook een jongen, terwijl papa er van overtuigd is dat het een meisje wordt. Zondag vertrekken Kobe en ik een weekje naar Maredsous. Papa kan dan genieten van een weekje vissen Hopelijk gaat het niet de ganse week regenen. Voor diegene die de echo niet duidelijk vinden. Je ziet het hoofdje van de baby erop.
We zijn vandaag naar de Antwerpse Zoo geweest. We zijn met de trein gegaan. Voor Kobe een hele belevenis, voor ons een tegenvaller. Met de trein op daguitstap gaan is zeker niet kindvriendelijk. Je moet eerst al op de trein zien te geraken met een buggy en dan nog een gans uur blijven rechtstaan omdat je met de buggy gewoon niet door de gangen van de trein kan. Terwijl zo'n ticket toch wel heel wat kost vind ik. Maar goed, Kobe vond het allesinds zeer leuk. Het dierenpark zelf was wel fijn, alleen hadden blijkbaar meerdere mensen het idee om een uitstap te maken naar de Zoo (het was enorm druk). Maar wat wil je, de zon schijnt eindelijk eens en dan willen de mensen naar buiten hé! Kobe vond de graffen het leukste! Hij moest er voortdurend mee lachen. Ook de krokodillen en de apen vond hij leuk. Een gorilla noemde hij zelfs "Jan" (naar zijn peter). Ik had hem dit nochtans niet voorgezegd (echt niet) . Wanneer we met de trein terug naar huis reden hadden we gelukkig wel een zitplaats in een wagon waar we onze buggy dan toch kwijtkregen (plaats was normaal bedoeld voor fietsen).
Gisteren voor Kobe ging slapen waren er een aantal luchtballonnen in de lucht. Doordat de honden zo'n kabaal maakten ben ik gaan kijken buiten. Kobe vond de ballonnen zeer leuk. Maar hij moest uiteindelijk van mij vanuit het keukenraam kijken (ipv buiten), want hij had zijn pyama al aan. Ik heb hem dan gezegd dat hij maar "daaaag" tegen de ballonnen moest gaan zeggen en dat hij moest gaan slapen. Zijn papa was ondertussen naar de voetbal in Genk kijken. Maar toen Kobe dan vanmorgen opstond en zijn papa zag, wilde hij de ballonnen tonen. Maar tot zijn grote verbazing waren deze weg Ongelooflijk dat hij dit onthouden heeft.
Kobe begint toch wel in zijn peuterpuberteit te komen.Hij kan zo lief zijn en kusjes geven en knuffels, maar hij kan ook een kleine bengel zijn. Zo vindt hij het heel fijn om te springen in zetels of op een bed. Als ik dan boos wordt zegt hij zo lief "mag niet hè?" En toch doet hij het steeds opnieuw. Hem in de hoek zetten is voor hem net een leuk spel . Met onze poes "Musti" spelen is voor hem ook héél leuk. Zo was ik daarstraks Kobe kwijt (het was stil) en wanneer ik hem vond zat hij zo lief in de zetel met Musti op zijn schoot. Wanneer papa buiten aan het werken is, vindt Kobe niets fijner dan rond te lopen met een pvc buis van ongeveer 2 meter lang. Ge moet hem dan horen lachen en gieren. Ik vraag mij dan alleen af waarom hij zo'n leuk buitenspeelgoed heeft als hij toch veel liever met materiaal van papa speelt Wanneer papa dan op de zolder aan het werken is komt hij wel zeker tien keer naar mij toe en vraagt dan aan mij "mama pakken, naar papa boven". Ook wanneer het bedtijd is en ik hem gewassen heb en hem dan vraag: "Wie moet vandaag verhaaltje vertellen?" dan is zijn antwoord: "papa". Maar mama doet dit eigenlijk ook wel eens graag hoor! En wees maar zeker dat als hij vannacht wakker wordt (wat tegenwoordig eigenlijk nog zelden gebeurt), dan zal hij zeker roepen "mama!"
Niet te geloven, ben al twee dagen niet meer misselijk geweest. Hopelijk is het nu voorbij en kan ik genieten van de zwangerschap. Vandaag ben ik in de voormiddag met Kobe met de bus naar Genk geweest. Voor hem was dit echt een hele beleving (hij vond het echt geweldig!) Bart moet vandaag werken van 6u tot 18u en dat is voor mij verschrikkelijk lang, vandaar ons uitstapje naar Genk (zo is de dag vlugger om). En Kobe heeft daar veel plezier aan. Echt winkelen gaat niet met hem, want hij kan nergens afblijven We hebben leuke onderbroekjes gekocht om leren op het potje te gaan. Had er al enkele, maar vermits hij altijd te laat komt zeggen dat hij op het potje moet heb ik wel enkele onderbroekjes per dag nodig .
Omdat er zoveel te vertellen valt over wat Kobe allemaal leert en over de dingen die we met hem meemaken, heb ik besloten om een blog te maken. Zeker nu er bij ons een tweede kindje op komst is en we achtereen nog meer willen vertellen. Kobe is aan het leren om op het potje te gaan! Soms doet hij het fantastisch goed, maar meestal heeft hij geen tijd om op zijn potje te gaan en dan komt hij pas zeggen dat hij op het potje wil als het te laat is. Vandaag ben ik op controle geweest bij de huisarts. Alles was in orde. En heb de hartslag van de baby gehoord. Spijtig dat die misselijkheid maar niet wil weggaan (alhoewel het nu alleen nog maar in de voormiddag is). Het positieve gevolg is dat mijn gewicht nog niet is toegenomen
Neen, uw blog moet niet dagelijks worden bijgewerkt. Het is gewoon zoals je het zélf wenst. Indien je geen tijd hebt om dit dagelijks te doen, maar bvb. enkele keren per week, is dit ook goed. Het is op jouw eigen tempo, met andere woorden: vele keren per dag mag dus ook zeker en vast, 1 keer per week ook.
Er hangt geen echte verplichting aan de regelmaat. Enkel is het zo hoe regelmatiger je het blog bijwerkt, hoe meer je bezoekers zullen terugkomen en hoe meer bezoekers je krijgt uiteraard.
Het maken van een blog en het onderhouden is eenvoudig. Hier wordt uitgelegd hoe u dit dient te doen.
Als eerste dient u een blog aan te maken- dit kan sinds 2023 niet meer.
Op die pagina dient u enkele gegevens in te geven. Dit duurt nog geen minuut om dit in te geven. Druk vervolgens op "Volgende pagina".
Nu is uw blog bijna aangemaakt. Ga nu naar uw e-mail en wacht totdat u van Bloggen.be een e-mailtje heeft ontvangen. In dat e-mailtje dient u op het unieke internetadres te klikken.