Het is een mooie zonnige dag, met wind die zou afnemen tegen de avond. We kunnen pas in de namiddag de haven verlaten, dus bezoeken we Gravelines.
Gravelines is prachtig dorp, overal weelderige aanplantingen, bloemen en nog eens bloemen.
Er is markt in t dorp, jaarmarkt zo blijkt. In de anders zo rustige straten kan je nu over de koppen lopen. Het is er zo druk, dat wij er maar gaan lopen.
De ebdeuren openen om 14h en een uurtje later is het waterpeil voldoende gestegen dat we kunnen buiten varen. We menen dat de weersomstandigheden de oversteek toelaten vandaag.
Maar we nemen de beslissing pas eens we een eindje op zee zijn en de golven hebben gevoeld.
Deze zijn dezelfde als gisteren maar ditmaal is de frequentie lager, er zitten 8 sec. tussen 2 golven, gisteren was dat maar 4 sec. Bovendien varen we nu weg van de kust en komen de golven van opzij, waardoor de boot rolt. Dit is een véél comfortabelere railway.
Na amper 2h varen zijn we 10 mijl gevorderd, de golven zijn nog verder afgenomen. Het begint te lijken op de Oosterschelde, zoals we t gewend zijn dus.
We zien op de kaart en de GPS dat Ramsgate en Dover net even ver liggen voor ons, op 23 mijl. De stroming duwt ons meer in de richting van Ramsgate, we gaan ons hier niet tegen verzetten. De wind is ook gunstiger om richting Ramsgate te varen.
We moeten de druk bevaren traffic lanes oversteken, net als op een gewone rijweg hebben de traffic lanes ook 2 vaarvakken, elks 5 mijl breed. Op de eerste die we dwars oversteken, varen de schepen richting Noorden, Belgie. Er is hier inderdaad veel verkeer, tot 2x toe moeten we de motor bijzetten omdat die mastodonten te dichtbij komen. We hebben even rust op de middenberm en dan steken we het 2de vaarvak, richting zuiden, over. Hier is het verkeer iets rustiger.
We hebben Engeland al even in zicht, sinds het dwarsen van de eerste traffic lane. Frankrijk blijft de hele tijd in zicht. Nu het laatste deel nog van de oversteek. De wind die iets was gaan liggen is weer aangewakkerd, we varen de hele tijd rond de 6 knopen.
En dan geheel onverwacht verschijnen er dolfijnen naast de boot, zeker 4 misschien wel 5.
Ze zwemmen naast ons mee en duikelen op en onder. Het lijkt zelfs even of ze ons willen vermaken, 2 dolfijnen geven een show, synchroon zwemmen, springen en duikelen.
De opwinding is groot, we genieten nog lang na van wat we gezien hebben.
Het wordt nu stilletjesaan donker, de zon gaat onder om 22h. Een half uur later is het dan ook helemaal donker.
We zitten ondertussen in de aanvaarroute naar Ramsgate. Een laatste ferry wijst ons de weg.
Het is niet zo eenvoudig om tussen alle verlichting in de haven en op de kant de navigatie lichten te vinden. We worden nog even opgeschrikt door een gevaarte dat de haven wordt uitgeduwd door een sleepboot en door dezelfde sleepboot die een kwartiertje later terugkeert.
We hebben zo lang alleen gevaren, dat we niet genoeg meer achterom keken.
Eens in de jachthaven blijkt dat we aankomen op de slechtste moment, bij laag water. We moeten een plekje zien te vinden, maar we hebben 0 tot 10 cm water onder de kiel. Verschillende keren varen we ons bijna vast.
Het is 23h30 als we samen met de kinderen, wat koeken en een fris pintje bekomen van de overtocht. We zijn in Engeland !!
|