Van Junior tot Aiden Weddenschap: Raad het geslacht en het gewicht van Junior en maak kans om de volledige pot te winnen, inleg 5 euro
24-01-2009
Het eerste jaar is reeds achter de rug, wat vliegt de tijd...Een gezicht vol verwondering toen Aiden beneden kwam en het huis vol slingers en ballonen hing. De ballonen worden toch met enige voorzichtigheid benaderd ( mischien omdat de avond voordien er bij het opblazen enkele ontploft zijn, en dat was niet zo fijn ) Het enige dat nu telt is rond kruipen, staan ,springen, gooien, en alle aandacht opeisen... vermoeiend, maar zalig Pampers verschonen is nog steeds aan te raden om met 2 te zijn, trappelen , draaien en de piemel vast nemen ( een geluk dat die goed vasthangt ), een overdreven zicht waarschijnlijk een verzorgingstafel met handboeien ? Ok, verder op de tanden bijten.
Na een lange periode van stilzwijgen, toch nog iets neerpennen. Vol geduld wachten op de eerste stapjes, aan de hand of in zijn park gaat dat heel goed, alleen nog een klein detail... eerst de voeten zetten dan het hoofd. Aiden eet nu volledig met ons mee, eten is beleefd gezegt... die kleine wreet alles en nog geen klein beetje ook. Hij ziet eten en de tong gaat uit de mond, begint te smekken en met de handjes grijpen. En natuurlijk zoveel mogelijk zelf willen eten hé,een stuk brood en nen halven arm gaat de schuur in. Aiden begint zelf ook knuffels te geven, onder de vorm van zijn hoofdje op de schouder te leggen en je vast te nemen, als je vraagt wat zegt een leeuw, doet hij GRRR. Hoe men bij een leeuw is gekomen weet ik ni, en hoe dat verder moet bijdragen bij zijn ontwikkeling nog veel minder ( ben hier nog maar weinig leeuwen tegen gekomen ) . Speelgoed dient om op te staan en vooral de onderkant van gelijk welk speelgoed is interessant, wat hij tot voor kort over zijn park liet vallen, vliegt nu meters ver, en het liefst naar den hond mikken. Al dat high tech speelgoed en wat is het meest interessante... tupper ware. Nu is het aftellen naar zijn eerste verjaardag, al ligt Aiden daar niet van wakker. Nog 15 jaar en den eerste brommer !!!
Net terug van skivakantie en hopen dat Aiden papa heeft gemist, is het meer mijn hoop, dan dat Aiden me gemist heeft. Het blijft bij " als ik maar mijn eten heb ". Aiden onderneemt volop pogingen om te beginnen lopen m.a.w. hij moet vast gebonden worden want eens uit zijn park is er geen huis meer mee te houden, kruipen, zich overal aanoptrekken en alles ondersteboven halen. Zijn favoriete bezigheid is kopstoten geven, en dit op alles ( er zit daar toch een vijs in los hoor )
De vooruitgang gaat nu snel, rondstappen in zijn park ( die staat al op de laagste stand en hij komt er al boven uit, zou een hondenkennel sociaal aanvaardbaar zijn ? ), gelijk ne groten uit ne beker willen drinken, en ik moest tonen hoe de indiaantjes... dus ik direct in mijne bloten met een pluim in mijn ..., da was het dus niet . Gewoon oe oe oe , en dat kan hij goed volhouden Aiden heeft ook een loopwagen ( zijne quad ) om daar het huis mee rond te toeren, enig nadeel ervan, er is echt niks meer veilig Het middag eten is een ramp gevalleke, hij spekelt het overal, mama hare bloeddruk op 120 en Aiden volle pret. Hij zou da bij mij toch ni moeten proberen hoor . Jammer dat het besef van de Sint er nog niet is ( meer jammer voor mij, want ik zou hem wa wijsmaken ... hij beweegt niet meer tot december )
De rust is helemaal voorbij, van lig naar zit en zo naar staan en het kruipen onder de knie gekregen, net een opwind schildpadje die door de kamer zoeft en daarbij alles wat hij niet moet doen, doet. Alles is aangepast zodat hij nergens over en uit kan. Nu nog dringend leren luisteren voor hij kan lopen... zodat hij kan komen als hij geroepen wordt ( maar daar heb ik mijn twijfels over ) Even een moeilijk moment met het doorkomen van de tandjes, en daar hebben ze nu een licht verdovende gel voor, waar is de tijd van de jenever 100x, wat zeg ik, 1000x per dag wijzen en het begint kijk te worden en door Aiden heb ik nu ook een grote interesse in het aan en uit gaan van de lamp Mama heeft zijn eerste muts, sjaal en handschoenen gekocht... zo schattig... net ne lamahoeder uit Nepal
Vandaag een grote dag, zelf van zit naar staan ! En nu Aiden weet dat het kan, krijg hem nu maar neer gelegen. Het echt spelen en ontdekken van speelgoed begint goed door te dringen, alhoewel... speelgoed kan ik da ni noemen tegenwoordig, het maakt zelf muziek, licht, beweegt en het spreekt zelfs tegen je . Zijn park is meer nen disco Vroeger kon je nog zelf een wiel op het autootje steken of een been van een pop er weer induwen...nu... naar NASA ermee. Hij begint te wijzen en kijk te zeggen, alleen is kijk iets meer van kaa of kakaa ...
Over het bezoek aan Kind&Gezin kan ik kort zijn...mama is het VERGETEN...dat zet dus een rem op zijn verdere ontwikkeling, Aiden wil beginnen zich op te trekken om te kunnnen staan, maar aangezien hij niet op controle is geweest lukt het dus nog niet, en dat gaat met veel, heel veel lawaai gepaard. Ga nu wel iets meer controle doen op wat er zo nog vergeten wordt.
De woordenschat breidt zich uit, meerdere letters worden na elkaar gezet en zo krijgen we een verhaal dat Aiden maar al te graag vertelt. Iedereen maakt er zijn verhaal van, want we begrijpen het allemaal anders... ik denk dat het Zweeds of Deens is aan de klank te horen. Eendaags komt er voor Aiden een nichtje of neefje bij en er is er nog één in de maak...nee niet hier... Volgende week terug naar kind & gezin en dan waarschijnlijk meer info
Er staat nu duidelijk een tand, het sabbelen op de vinger wordt nu een pijnlijke ervaring. Overal op bijten doet blijkbaar deugd aan het tandvlees, en alles moet er aan geloven, speelgoed, park, kleding ( al dan niet om iemand heen ), het gehele tupperware gamma...een geluk dat Aiden nog niet kruipt of loopt, anders is den hond zijn kauwbenen kwijt. Het " babbelen " begint en iedereen hoort er vanalles in, zo zou hij mama zeggen....mauhwaaa...inderdaad met veel fantasie Krijsen, roepen en tieren da's pas leuk, een nieuwe aandachtstrekker...zeker als je in een volle winkel loopt. Het ontbijt bestaat nu uit een boterham, die volgens de mama niet in kleine stukjes mag... hij moet leren bijten... maar na het lezen van het vorige, moet daar niet veel meer aan geleerd worden. Vandaag om zijn nieuwe autostoel geweest, en hoe kan het anders, de mama was erbij en het is een specialeke geworden. Die zal toch zijne dienst moeten doen hoor, al wie met den auto mee gaat vliegt erin...ja Aline je bent gewaarschuwd !
Een vrouwelijke kant aan Aiden ontdekt...nieuwsgierigheid...PANIEK, het zal toch ni waar zijn zeker. . Na lang beraad en vele theoretische opzoekingen blijkt het gewoon bij de ontwikkeling te horen ( met dank aan de term ontwikkeling ). oef...gespaard van therapeutische gesprekken en eventuele lijfstraffen
De kruipfase is ingezet ( ik had nog schoon gevraagd om direct te stappen, de luisterfase zal nog moeten komen ). Dit weekend dus nog snel om kniebeschermers en een helmpje . Hij knauwt nu heel graag op zijn, en nu komt het.... tandvleesborstel, ik geef toe het was voor mij ook de eerste keer dat ik dat zag En zo komen we naadloos over om te zeggen dat de eerste tand er door komt. Iedereen blij en fier op dat kleine witte brokje dat er door komt, binnen 10 jaar iedereen vloeken om die tanden recht te laten zetten. Toch blijven die eerste keren dat er iets nieuws gebeurd wel heel leuk, nu nog ( de eerste keer met stylo op de muur schrijven zal minder zijn ) .
Aangezien het kruipen nog niet gaat, en Aiden soms graag van A naar B wilt ... en daar heeft hij dus de zijwaartse rol beweging voor. Het blijft wel gokken, kom ik op mijn buik of rug op bestemming De fruitpap wordt beperkt tot het geen voor zijn leeftijd bestemd is, maakt ge nu een beker,bord of emmer, het zou er al in gaan Aiden kan als wij eten zitten meekijken en smekken, leuk en zielig tegelijk...het besef begint te komen dat eten niet alleen uit pap en drets bestaat. Verder geen spectaculaire ontwikkelingen, dus een klein woordje over de grootouders mischien.... De oma's is eigenlijk triestig, behalve dat ze gek zijn van Aiden, valt er verder niks over te zeggen. De opa's ...aha... opa (B) die roept de buurt bijeen om hulp als de pamper vol zit , opa (C) die blijft bij een volle pamper minstens 5 m uit het ramp gebied Ik probeer ne volle pamper toch ook wel af te schuiven (maar hou dat stil hé)
Neerliggen behoord niet meer tot de favoriete bezigheden, Aiden wil zitten...klein probleem, hij kan nog niet zelfstandig zitten. Het kruipen zal niet lang meer op zich blijven wachten, dan zal het gemak van de box gedaan zijn. Alles wat nu in zijn handen komt moet op de grond gegooid worden, blijkbaar hoort dat ook bij de ontwikkeling . Daar komt verandering in, vanaf nu enkel speelgoed boven de 5 kg...gedaan met gooien Schoentjes en sokken dat wil maar niet aanblijven, moet ik nu echt alles vastbinden Alleen een koek op eten kan je dat ni noemen, op sabbelen is super leuk, alleen geef ik hem dat steeds op de verkeerde momenten...of zijn kleding van zijn zitstoel is net gewassen of hij heeft propere kleertjes aan, ne mens probeert dan eens op te voede(re)n. Verder nog steeds aan het lachen, spekelen...en steeds op zus hare arm
Het gaat allemaal snel, voor ons is " baby " er al een beetje af. De beginselen van het kruipen komen naar boven, nu is dat nog krawietelen ( vergelijkbaar met de motoriek van een regenworm ). Nu is het wachten op de tandjes, dat dan eindelijk da gekwijl begint te stoppen. De patatjes gaan er vlot en zonder probleem in, niet altijd even proper...de fruitpap die durf al eens alle kanten opvliegen, dus die krijgt hij in een beker. Roepen, krijsen en spekelen blijkt nu de hoofdbezigheid te zijn, en het spetterd overal... Het is ne sterke beer, en als je vel tussen zijn klauwtjes geraakt dan weet ge het wel. Het blijft wel een goedlachse jongen, ogen open en lachen
Aiden zegt nu al een paar dagen een duidelijk verstaanbaar woord... papa ! Niet in de context van...maar wel een woord Drinken uit een papfles begint toch op zijn zenuwen te werken, de melk loopt overal, en dus drinkt mijnheer uit een glas. Verder slaapt hij als een roos, rond 20u de laatste fles en dan dodo tot 7 a 8u, maar als hij wakker is dan is hij wakker dan ligt hij geen sec stil. Belangrijk: zijn eerste voeding met vlees ( dezelfde drets dan anders, alleen zit er vlees bij ) Volgende keer plaats ik er foto's bij hoor ( voor degene die daar achter zagen )
Aiden staat recht en dat is geen gemak, ook al is het al heel vroeg toch gaat hij van zitten naar staan, dit gecombineerd met het omdraaien van rug naar buik en omgekeerd Doe maar ne keer ne pamper aan neus kuisen en een bad geven . Het overgaan naar vast, alé papachtig eten gaat heel goed, hij eet heel proper, niks op de grond...maar al in zijn haar . Papachtig eten geeft ook een andere pampervulling , waarom vinden ze geen hermetisch afsluitbare pampers uit . Verder is het ne super lieven, enkel gebleit als er geen eten op tijd is, verder rond 8u bed in en....knorren tot 6u ( het is inderdaad mijne zoon )
De groente-fruitpap periode is aangebroken, dat verloopt in veel gevallen heel vlot, maar ... er zijn van die momenten dat de pap alle kanten uitvliegt, en daar bedoel ik mee dat alles wat gewassen kan worden ook gewassen wordt. Wortel, bloemkool en spinazie behoren tot de favoriet, aubergine daar en tegen is maar kaka ( ik kan hem geen ongelijk geven ).Op de beentjes staan is één van de favoriete bezigheden, ook al is Aiden 5 maand, toch staat hij zelfstandig... nog wat oefenen om de frigo te openen en hij kan een pintje gaan halen Alles wat in z'n oogveld komt moet in de mond gestoken worden, behalve dan die aubergine
Na het lange wachten toch de foto's van de shoot binnen gekregen, man man man da staat wa bloot op Er toch ene gevonden met kleren aan Het gewone leven begint vorm te nemen, werken, Aiden naar oma... Wat hij nu leuk vind is spekelen, met de tong uit de mond brrrrrrr en de kwijl loopt van zijn kin, toch iets van zij n ma Waar ik in het begin voor gevreesd had, de kilo's er terug af krijgen .... oef het is ze gelukt, of ze liegt Aiden zijn grijp reflexen beginnen vlot toe te nemen, als het beweegt dat wordt het gegrepen, en vast is vast.
Zaterdag een fotoshoot laten doen. De eerste 5 min gingen heel goed, poses, lachen....maar dan ... HONGER, en dus geen huis mee te houden. Na de maaltijd zou het mischien leuk zijn om foto's van Aiden in zijne puren (bloten) en ik in ontbloot bovenlijf ! Inderdaad heel leuk, ik ondergepist en gekotst, maar Aiden wel lachen want die was alles kwijt. Nu vol geduld op de foto's wachten en na wat ik meemaakte moeten er goeie bijzitten !! Ondertussen de 6kg voorbij en eigenlijk een heel vrolijk kind. De opvang bij oma verloopt ook heel goed, alleen hebben ze wa veel bezoek van kijklustigen
Aiden zijn nachten beginnen nu echt vlot te verlopen, hij begint zijn 8 u na elkaar te nemen. Overdag al meer wakker en bewust, met de speeltjes om hem heen, aan het proberen spelen. Hij lacht ook enorm met de spelletjes die je met hem speelt, en vertelt hele verhalen in babytaal( vergelijkbaar met de praat die je geeft als je boven een baby hangt, maar dan zonder medeklinkers ) Deze week heb ik ook een klein experiment gedaan, my first chocotof... en die viel wel echt in de smaak , ik zal nog even moeten wachten voor hij zijn eerste chocomousse krijgt Nog enkele dagen en dan zal het moeilijk worden voor mama en zoon, één naar de opvang en ander naar het werk , één van de zoveel nog komende momenten van wat los te laten en afstand te nemen (nu Cindy er nog van overtuigen )
)
), een overdreven zicht waarschijnlijk een verzorgingstafel met handboeien ? Ok, verder op de tanden bijten.
. Gewoon oe oe oe , en dat kan hij goed volhouden 
.
)
De rust is helemaal voorbij, van lig naar zit en zo naar staan en het kruipen onder de knie gekregen, net een opwind schildpadje die door de kamer zoeft en daarbij alles wat hij niet moet doen, doet.
. Na lang beraad en vele theoretische opzoekingen blijkt het gewoon bij de ontwikkeling te horen ( met dank aan de term ontwikkeling ). oef...gespaard van therapeutische gesprekken en eventuele lijfstraffen 
) 
Alleen een koek op eten kan je dat ni noemen, op sabbelen is super leuk, alleen geef ik hem dat steeds op de verkeerde momenten...of zijn kleding van zijn zitstoel is net gewassen of hij heeft propere kleertjes aan, ne mens probeert dan eens op te voede(re)n.
