Eindelijk, het is zover!
Na hard zwoegen staat Babelut voor de deur. Sinds januari stortte ik mij op dit festival voor kindjes van 0 tot 3 jaar. Man, wat daar allemaal bij komt kijken. Was ik toch niet de verzorgingsruimte vergeten. En die baby's moeten kunnen slapen. En waar warm je de papfles op? En een buggyparking, die moet er natuurlijk ook zijn!
En nu is het zover. Of toch bijna.
Hoewel het festival pas dinsdag start en de opening woensdag de 5e maart plaatsvindt, begint het al te kriebelen. Deze ochtend streken de eerste vogels nog hun veren glad, toen ik vanuit Gent de trein naar Neerpelt nam. Na twee uur bereikte ik Domein Dommelhof, waar ik komende week mee mag genieten van de tentoonstelling, voorstellingen en workshops voor kinderen. Momenteel hoor ik de volgels vanuit het Muziekbos lustig fluiten en inspireren ze mij voor deze eerste blog. Trouwens ook het eerste uurtje rust van de dag. Want de opbouw van Babelut is in volle gang! Bordjes en pijlen worden omhoog gehangen, infoborden ingekaderd (Oh nee, er ontbreekt een S in intrument), de speelruimte moet ook ingericht en oef, daar zijn de schilderijen van Kveta Pacovska!
En nu geniet ik van mijn eerste uurtje rust. In de stilte van de lege bureau's op zondag en met uitzicht op het winterse bos. Af en toe klinkt door het getjilp een verre auto. Maar het stoort me niet. Mijn infoborden hangen. Mijn tentoonstelling is tot hier geraakt. De boeken van Kveta Pacovska staan te popelen om gelezen te worden. Er is nog veel werk aan de winkel, maar het startsein is gegeven!
Claire - voor Babelut
