Op 10 maart ging ik naar de tandarts. Eigenlijk bijzonder nutteloos, want ze kon mij niet helpen. Er moest een orthodontist aan te pas komen. Vandaag ben ik er dus naartoe geweest. Al bij al is de ingreep goed verlopen, na anderhalf uur met mijn mond opengesperd. Ik begon mij een vogeljong te voelen dat moest gevoederd worden en constant met de bek open zat. Goed, dit vervelend intermezzo is achter de rug, veel pijn heb ik niet, enkel nog wat wennen aan het veranderde gevoel in mijn mond, maar morgen zal dit reeds veel beter zijn en overmorgen is het vergeten.
Vandaag kreeg ik dus het nieuwe brilglas dat ik nodig had na mijn cataractoperatie. Wat een gemak ! Het vorige was helemaal niet meer bruikbaar, zodat ik steeds het gevoel kreeg dat ik aan de ene kant een soort rem op "het zien" had. Het gevoel dat je dan hebt als die "barrière" opgeheven wordt is eigenlijk onbeschrijflijk.
Zonder overdrijven geeft het je een gevoel van een soort gelukzaligheid. Het voelt zo comfortabel aan en je ziet plots de wereld zo veel scherper !
Eindelijk vandaag heb ik een afspraak bij de chirurg die de ingreep deed aan mijn voet. Niettegenstaande die afspraak vergde het nog heel geduldig wachten gedurende een paar uur eer ik aan de beurt was. Even werd de voet bekeken ; blijkbaar was dat tot enige tevredenheid, zodat ik de boodschap kreeg dat het speciale schoeisel niet meer moest gedragen worden. De assistente kreeg de opdracht het spilletje te verwijderen. Wat ze deed met behulp van een gewone tang ! Voordien vroeg ik mij wel af wat dat voor gevoel zou zijn, maar het viel eigenlijk reuze mee. De tijd nodig om even met de ogen te knipperen en weg was het spilletje. Dat was wel fijn, maar de voet was natuurlijk nog zeer gezwollen en zo stijf als een plank. Om terug naar huis te keren had ik een paar sloffen met verstelbare riempjes meegebracht, zodat ik die dikke voet daar kon inwringen, want het was natuurlijk onmogelijk zo'n dikke, stijve voet in een schoen te wringen ! Op naar de volgende fase en dus starten met de eerste van 30 beurten kine !
Wij hebben in onze gemeente een steengoede toneelgroep die ieder jaar steeds opnieuw een blijspel opvoert. Wellicht omdat ze met de overtuiging leven dat ze hun medemensen aan het lachen moeten brengen en vinden ze dat buitengewoon fijn ofwel is het werkelijk hun grootste talent. In ieder geval, ze doen het met veel flair en oogsten telkens een overdonderend succes. Vandaag is het weer zover. Het is telkens lachen geblazen en genieten van de grappige scenes en misverstanden die in zulke stukken telkens weer opduiken, dus zijn we klaar voor opnieuw een avondje genieten. Nadien wordt er nog een babbeltje geslagen met de aanwezige vrienden, een paar drankjes genoten en dan met een zalig gevoel huis toe !
Na de cataractoperatie was het natuurlijk nodig een aangepast glas in mijn bril te laten zetten. Daarvoor moest ik natuurlijk laten nakijken in hoeverre wijzigingen nodig waren zodat ik naar de optieker toe kon. In ieder geval zal dit nieuwe glas mij veel meer confort bieden, want het werd werkelijk onhoudbaar met het oude.
Exact 10 dagen na de bewuste ingreep mogen de draadjes verwijderd worden. Dit is het eerste stadium te doorlopen op weg naar genezing. Het is misschien maar een kleine stap, maar die toch wat meer confort brengt. Daarvoor dan maar naar de huisarts : het eerste draadje was er een van het koppige soort, wat mij deed afvragen of het bij alle zo zou zijn, want er waren er toch zo een 25 te verwijderen. Gelukkig ging het bij alle andere biezonder vlot. Zo, dat is dan ook weer achter de rug. Nu nog een drietal weken geduld en dan ben je die vervelende schoen en dat prangende spilletje ook kwijt !
Een droeve periode is aangebroken voor ons twee, maar vooral voor mijn man, omdat zijn vader overleden is. De goede man had reeds allerlei meegemaakt en telkens iedere ziektetoestand toch overwonnen, toen hij eigenlijk eerder onverwacht en zeer snel afscheid nam van het leven. De laatste jaren bracht hij door in een rust- en verzorgingstehuis omdat hij een zeer intensieve verzorging nodig had.µ Wij hebben afscheid van hem genomen en hopen dat hij rust in vrede. Nu zijn zowel mijn ouders als die van mijn man overleden en we realiseren ons plots dat de volgende generatie de onze is...
Op woensdag, 3 februari, was het zover. Om 8.15 u moest ik mij aanmelden in de kliniek en kreeg ik een kamer toegewezen. Na mijn zaken in het kastje te hebben gedeponeerd en mijn leesboek en sudokuboekje ter hand genomen om de tijd te doden zette ik mij op het bed. Dat wachten op jouw beurt is echt niet aangenaam, maar onvermijdelijk. De voormiddag ging nog snel voorbij, maar eens na de middag stak ongeduld de kop op. Net toen dat gebeurde zo rond 12 u 30 kwam men mij halen. Op naar de operatiezaal ! Een aantal voorbereidingen heb ik nog bewust meegemaakt, maar al snel was ik in dromenland. Toen ik bij mijn positieven kwam, lag ik in de recovery en al snel kon ik terug naar mijn kamer. Al bij al viel het ongemak nogal mee omdat de zenuw van het onderbeen lam gelegd was. Enkel in de vroege morgen kreeg ik pijn, wat dan met de nodige pijnmedicatie grotendeels werd verholpen. 's Anderendaags na de middag mocht ik al naar huis, evenwel na het bezoek van de chirurg en de kinesist, die uitleg gaf over het speciale schoeisel dat ik moest dragen om de voorvoet te sparen. Die eerste dagen thuis was het vooral nodig heel veel het been hoog te leggen en telkens opnieuw ijs op de voet te leggen. Na 1 week betert dit en is het mogelijk wat comfortabeler rond te lopen en dit voor 4 weken. Om een hamerteen op te kalefateren had ik er ook nog een Kirschnerspilletje in zitten. Natuurlijk kwam er ook verpleging om de wonden te verzorgen en het steriel verband te verversen ! Na 10 dagen moeten de draadjes verwijderd worden. Afwachten wat het wordt...
Op 27 januari had ik het genoegen zo'n optreden mee te maken. Eigenlijk heeft dit muziekgenre niet mijn voorkeur, maar... wat een meeslepende performance !! Het werd echt een overweldigende avond. De zaal leefde mee met de mensen op het podium en de sfeer zat er goed in. Stuk voor stuk waren het prachtige zangers en muzikanten en de show was werkelijk àf. Het enthousiaste applaus achteraf hield dan ook minutenlang aan en werd beloond met een ruime toegift. Een avond om met plezier aan terug te denken....
Ondertussen onderging ik op 6 januari de cataractingreep aan mijn rechteroog. De ingreep verliep goed en ik had er niet veel hinder van. Eigenlijk had ik er wel meer van verwacht, maar blijkbaar zag ik slechter en niet alleen door de staar. Ik moet nu een viertal weken 5 verschillende oogdruppels in het oog doen, misschien daarna nog wel eentje tegen glaucoom, want daar heb ik ook reeds wat last van. Daarna worden natuurlijk de brilleglazen aangepast ; echter niet het montuur, want dat is nog maar 1 jaar oud. Dat moet dan toch ook weer wat extra comfort opleveren !
Wat leuk ! Het is gelukt ! Ieder jaar kan men een strookje invullen en afgeven aan de betreffende stadsdienst met het oog op het gratis nieuwjaarsconcert, waarbij men maximum 4 plaatsen kan vragen. Dan haalt men uit alle aanvragen zoveel strookjes als nodig om de concertzaal te vullen. Wat blijkt nu : onze naam was er ook bij. Dus gaan mijn man en ik samen met 2 van mijn vriendinnen het concert bijwonen. Ik vond het vooral zo plezierig omdat wij mensen zijn wiens nummer nooit getrokken wordt bij een tombola of verloting, maar deze keer dus wel. Een mooie avond wordt het zeker...
Weeral een jaar bijna voorbij ! De kerstboom thuis is gedecoreerd met donkerrode en gouden bollen en slingers en staat de pronken in de huiskamer ! Eigenlijk geeft dat toch die speciale sfeer in huis. Eerst dan bekruipt je de kerstsfeer helemaal... Aan zee staat hij te schitteren met groen en zilveren bollen en dito slingers : ja, we hebben er twee omdat we met Kerst en Oudejaar aan zee verblijven. De sfeer is daar nog aparter omdat we daar een goed vergezicht hebben en we zeer goed het vuurwerk kunnen volgen dat her en der wordt afgestoken bij de klok van 12ven. Het is een betoverend gezicht : de donkere hemel verlicht met allerlei kleuren... Voor mijn partner was het geen fijn jaar. Twee operaties achter de rug, maar nu gaat het goed. Dus geen enkele reden om het jaar niet feestelijk af te sluiten. Zowel kerstavond als oudejaarsavond vieren we met vrienden met een gezellig etentje en op Nieuwjaar om 12 u natuurlijk een glaasje sprankels. Fijn toch die eindejaarssfeer : lange avonden, kerstmarkten, cadeautjes, fijne kost, lekkere drankjes, nieuwjaarsrecepties, koopjes. Laat maar komen !
De kogel is eindelijk door de kerk ! Ik heb namelijk last van "Hallux Valgus" aan beide voeten : wat gewoon betekent dat mijn grote tenen schuin naar buiten groeien en van de tweede teen, wat men noemt een klauwteen of hamerteen, maakt. Ik ben naar de orthopedist geweest, maar voor de ingreep moet ik circa 2 maand wachten eer ze kan doorgaan.De eerste ingreep zal dus plaats grijpen op 3 februari ek. en dan mag ik 6 weken met een operatieschoen rondpikkelen. Voor de tweede ingreep moet er nog een afspraak gemaakt worden, maar die volgt waarschijnlijk kort na die 6 weken. Dat wil zeggen dat ik voor de volgende 3/4 maanden met minder modieuze schoen aan de ene of de andere voet zal rondlopen. Natuurlijk moet ik afwachten wat dat allemaal betekent : gaat dit vlot of iets minder ? Hopelijk geeft het me meer confort, want nu heb ik steeds pijn aan de voeten !
Ondertussen zal ik in januari ek verlost worden van cataract aan het rechteroog, wat dan weer voordelig zal zijn om confortabeler de wereld te bekijken !
Twee van de Phalaenopsis bloeien nog steeds, maar ze zijn stilaan klaar om ook hun bloempjes te laten vallen ! Het ene plantje met de uitlopende knoppen groeit dapper verder, het heeft al twee nieuwe stengels van ca 6 a 8 cm. Goede hoop dus op een nieuw bloemenfestijn ! De andere twee doen, denk ik, momenteel hun winterslaapje, want daar is voor het ogenblik geen actie te bespeuren ! Ik verzorg hun goed en wacht even af wat er de komende maanden gebeurt ....
Vorige week verbleven we een weekje aan zee op ons appartement. Eigenlijk wisten we vooraf dat het niet zo vanzelfsprekend zou zijn, want zowel voetpad, straat als parking worden opnieuw betegeld en anders ingericht. Bovendien worden ook alle nutsvoorzieningen vernieuwd. Met andere woorden een volledige chaos. Voeg bij dit alles nog een paar dagen van hevige wind waar nog wat regenbuien werden aan toegvoegd en het plaatje was compleet. Het had ook geen zin te wachten want dit moet op zijn minst nog een zevental maanden duren. Het enige voordeel was het gratis parkeren, maar als nadeel moet je dan toch de kilo's zand vermelden die je natuurlijk ongewenst binnenbrengt. Maar we denken aan volgend jaar als de ganse rompslomp achter de rug is en we kunnen genieten van de mooie zand- en terracottakleurige tegels. Wat zal dat vrolijk ogen in tegenstelling tot het vroegere asfalt en de grauwe kasseien!
Enige tijd geleden kreeg ik een orchidee phal. en dit beviel mij zo dat ik er nog 4 heb bijgekocht. Ze bloeiden dat het een lust was : ik heb er al maanden bloemenpret aan. Nu verzorg ik ze ook als waren het baby's. Toen de 3 die ik het langst heb uitgebloeid waren vroeg ik mij af wanneer er een knop zou zwellen. Voor diegenen die al jaren phal's hebben de gewoonste zaak van de wereld, maar voor mij, vermits het de eerste maal was leek het een klein mirakel toen ik zo'n minuscuul takje zag uitlopen. Het is ondertussen reeds 1 cm lang, dus maar even wachen hoe het zich verder ontwikkelt. Hopelijk komt er weer zo'n stoere tak met een 10/13 bloemen. Ik vind ze heel mooi en ze houden zo prachtig stand maandenlang. Echt heel fijn !
Wel ik heb al heel wat jaartjes op de teller. Met mijn partner woon ik in een huisje met een tuintje in een rustige straat. Speciale talenten heb ik niet, maar ik heb wel een brede interesse. Tuinieren beperkt zich tot het beletten dat het tuintje verandert in een wildernis. Vroeger breide en haakte ik maar dat is ondertussen verleden tijd. Ik lees graag, maar sedert de komst van onze vriend "het internet" is dat ook minder geworden. Verder kijk ik natuurlijk graag tv, hou ik van muziek, los ik graag kruiswoordraadsels en sudoku's op en ga ik al eens naar een of andere voorstelling. Met mijn partner ga ik ook graag op reis en regelmatig trekken we enkele dagen naar onze Belgische kust voor een etentje, een terrasje, een wandeling of gewoonweg genieten. Verder ben ik lid van de kerngroep van een vrouwenvereniging die samenkomt om te luisteren naar lezingen over socio-culturele thema's. Later meer..
Het voelt aan als een nieuwe vriend waarmee ik kan communiceren als ik dit nodig vind. Een vriend die steeds ter beschikking is, geen eisen stelt en mij immer aan het woord laat. Wat niet wil zeggen dat ik mijn bestaande vrienden niet weet te appreci¨¨eren. Eigenlijk hoop ik hier op een paar reacties op mijn schrijfsels. Nu is er nog niets te lezen, maar wie zich later geroepen voelt deze blog te bezoeken wil ik hiermee nu reeds hartelijk welkom heten. Autumn
