Helaas niet zo'n goed nieuws gehad de voorbije week. De job van het lunapark is niet voor mij. Ook mijn andere solicitatiegesprek voor een job in de horeca was helaas voor iemand anders. Het is hier echt wel vechten voor een job. Er zijn zoveel backpackers en te weinig werk. Het beloofde land australie graakt overbevolkt met backpackers en de economie hier is ook niet meer wat ze geweest is, heb ik vernomen. Work and Travel heeft momenteel alleen jobs voor mannen. Wat een discriminatie maar kan er weinig aan veranderen. vorige woensdag had ik een introductie gesprek in een DVD warehouse voor een job. Er zijn 2 shiften eentje van 7h tot 15h en eentje van 15h tot 23h. Hier kan ik misschien volgende week beginnen als er werk is.
Ik ben juist terug van mijn solicitatie gesprek voor een job in een ski resort hier in australie. Het gesprek is goed verlopen. Ik mag doorgaan naar de volgende ronde. Deze ronde vind morgen( zaterdag) plaats van 10 uur tot .... het zou minimum 3 uur duren. Ik moet hier 2 min over mezelf spreken. iemand voorstellen??? Hierdoor kan ik dus niet naar de cast van home and away gaan. jaja je hoort het goed de cast van home and away komt naar chadwoods om foto's en handtekeningen uit te delen. En dat ga ik dus moeten missen. spijtig maar ik wil de job in het ski resort graag hebben. Home and away zal voor een andere keer zijn.
Sinds woensdag 5 maart heb ik een jobje te pakken in een warehouse zo'n 40 km buiten Sydney in een dorpje genaamd Southern Creek. Met het openbaar vervoer is het 40 min met de trein en dan nog is 20 min met de bus. Dat is dus wel een eindje maar het is een job e We moeten daar met 10 andere mensen displays maken voor een nagellak merk dat ik totaal niet ken. Er zijn echt supere veel kleurtjes. Een paradijs voor meisjes zou je kunnen zeggen. Ze hebben wel vreemde namen voor nagellak te zijn. Enkele voorbeelden zijn: Social ladder, under 18, lets talk, boogie night, Nivrana Cream, unicorn, ... en zo veel meer. Het werk op zich is zwaarder dan verwacht. De mensen van het bedrijf zelf hadden verwacht dat de job makkelijker en sneller gedaan ging zijn. vorige week woensdag waren we dan ook ineens met 15 ipv met 10. Onze 2 collega's/ bazen zijn Lesley ( aka Granny dit omdat ze al 62 jaar is) en haar nicht Carly. Met Carly kunnen we al is lachen en leuke gesprekken voeren. Helaas kan dit niet gezegd worden van Granny. Zij is ech een vreselijk mens. Iemand had iets verzet en ze zei tegen hem ' als je dat nog een keer doe snij ik je keel over'. Dit geeft je een beetje een idee hoe ze is. We hebben er onderling wel goed mee gelachen en grapjes over gemaakt. Op het werk heb ik ook 2 belgen vanuit Leuven leren kennen. Het hele team van backpackers waar we mee samenwerken, komt redelijk goed overeen met elkaar. We gaan dan ook na het werk geregeld al is samen eten. We zijn met 4 belgen, 5 fransen, 2 denen, 3 engelsen. Met zen alle hadden we ook een druk sociaal agenda dit weekend. Op vrijdag zijn we met zen alle op stap geweest. Zaterdag zijn we dan weer bij 2 franse meisje naar hun appartement geweest. Gewoon gezellig iets gedronken en spelletjes gespeeld. Is wel grappig met zo'n miks van nationaliteiten. En vandaag Zondag 16 maart werd hier St Patricks day al gevierd. Ik ben samen met Wouter en Hylke ( de belgen van Leuven) naar Hyde park geweest. Er was een gratis festival met alleen maar Ierse muziek. We hebben gedansd en wat af gelachen met enkele grappig verkleede mensen.
Op donderdag 13 maart ben ik wel een dagje niet gaan werken. Ik had namelijk een job interview in het lunapark in Sydney. Dit was een van de vreemdste interviews in mijn leven. Het selectie proces bestaat uit 3 delen. 1st moesten we in een grote groep onze naam zeggen en van waar we waren. Daarna moesten we met zen alle de macarena dansen. ( dat was zo grappig om te zien want sommige mensen kenden deze dans blijkbaar niet). Daarna werden we opgedeeld in 2 kleinere groepjes. Nu moest iedereen een geluid en actie doen. Al de rest moest dit dan nadoen. Vervolgens moesten we per 2 zeggen wat we graag wilde zijn als we iets anders konden zijn. Dit moesten we aan elkaar vertellen en dan moesten we het voor de groep uitleggen wat de andere persoon wilde zijn. Uiteindelijk werd alle nummers die door mochten naar de volgorde genoemd. Ik was er bij Al een stapje dichter bij de job. Vervolgens moesten we op een echt solicitatie gesprek. Hoe dit geweest is weet ik nog niet. Maandag gedurende de dag gaan ze iedereen bellen om te laten weten of we naar de derde ronden mogen doorgaan ja of nee. De derde ronde vind volgende week donderdag plaats in het lunapark. Deze ronden is een test ronden om te kijken of je het werk wel zou kunnen. Het is dus duimen dat ze mij morgen gaan bellen met goed nieuws.
De job van de nagellak is gedaan dus morgen moet ik weer naar het agentschap om te kijken of ze een ander jobje voor mij hebben. Dat werken hier had ik mij toch anders en makkelijker voorgesteld. maar het is toch aan het betere.
op aanvraag probeer ik wat foto's er bij te zetten maar dit lukt momenteel helaas nog niet. mijn bestanden zijn te groot om op te laden. ik werk hieraan zodat jullie in de toekomst wat sfeer beelden te zien krijgen.
Ik heb onder mijn voeten gekregen dat het al veel te lang geleden is dat ik nog iets geschreven heb op mijn blog. Voila hier ben ik weer. De afgelopen 2 a 3 weken waren iets minder. Ik werd maar niet betaald door amnesty international en mijn geld begon op te graken. Ik had dus besloten om Sydney te verlaten en te gaan fruit plukken om wat geld te verdienen. Mijn appartement en alles was opgezegd. Ik was klaar om te gaan. Ik had het wat gehad met Sydney en dan ineens kwam er een job aanbieding voor iets tijdelijks maar wat wel betaald En een job interview voor het pretpark hier in Sydney ' Lunapark'. Ik moest dus beslissen gaan of blijven! Na een telefoontje met de mama en afgegaan op mijn gevoel heb ik toch besloten van te blijven. Ondertussen heb ik ook volgende week een hele week werk. Het is wel verstand op nul en nagelak in displays zetten. Maar je hoort mij niet klagen en de dag vliegt voorbij. Ondertussen heeft amnesty international ook al de helft betaald van mijn loon en volgende week komt de volgende helft hebben ze mij beloofd. Dat is nog afwachten natuurlijk. Donderdag ga ik op job interview in het lunapark. Deze job zou ik echt graag hebben. Ze loopt net tot in Mei ongeveer. Dat is perfect voor mij aangezien ik op 13 mei een klein vakantietje heb ingepland naar Belgie. De dingen gaan dus terug wat beter. Ik ben uiteindelijk blij dat ik gebleven ben. Begin ook wat mensen te kennen buiten mijn app. De mensen op het werk vallen goed mee. We zijn al samen iets gaan eten en drinken. Ik begin me hier dus wel te settelen
Ik ben ook wel benieuwd hoe het daar in Belgie gaat. Blijkbaar geen winter gehad! Ik probeer het nieuws van thuis toch wat te volgen.
Hier is de herfst officieel al begonnen om 1 maart maar veel verschil met de zomer is er gelukkig nog niet. Ik hoop dat het weer nog lang goed mag blijven. Zo moet ik geen warme kleren kopen. Het begint hier wel wat meer te regenen dan ik zou willen. ik vertik het om een paraplu te kopen. Dat past niet bij mijn beeld van Australie.
Ik heb mij vandaag gerealiseerd dat ik nog niet naar het strand ben geweest. ik moet hier dringend verandering in brengen en ga dit volgende weekend doen. Is schandalig vind ik al van mezelf.
tot snel schattjes en ik beloof volgende keer niet meer zo lang op mij te laten wachten
Vorige week ben ik een weekje naar Canberra geweest. Voor degene die dit niet weten, dit is de hoofdstad van Australie. Ik kon voor Amnesty International een week gratis naar daar om voor hen te werken. Aangezien ik nog geen andere job aanbiedingen heb gehad en het is duur in Sydney, ben ik hier op ingegaan. De job houdt in dat ik mensen op straat moet aanspreken ( ben ik wel goed in denk ik). Ze moet proberen te overtuigen om te doneren aan Amnesty International. Ik word betaald enkel op commissie. Ik had niets te verliezen aangezien alles toch betaald werd. Het blijkt dat ik er toch niet zo slecht in ben of noem het beginners geluk. Op een week tijd heb ik 8 mensen overtuigd om te doneren aan Amnesty International. Dit voor een totaal bedrag van 240 dollar. Geen slechte week dus Mijn team leden waren Renee vanuit Amerika en Sjoerd een Nederlander. Amerikanen blijven na dit weekend mijn minst favorieten personen. Ik heb Renee alleen maar horen klagen en zagen en zeuren. Niet normaal. Met haar een week op pad zijn was toch wel een marteling. Sjoerd viel gelukkig mee en dacht er vrijwel het zelfde over als ik. we konden er dus soms mee lachen in het nederlands. dan werd ze helemaal lastig omdat ze niet wist wat we zeiden. Canberra zelf heb ik niet kunnen ontdekken wat spijtig is. De stad is totaal anders dan Sydney. Er staat geen enkel hoog gebouw (het is daar blijkbaar verboden) ook geen enkel reclame bord te vinden. Wat je er wel vind is vele politiekers en business mensen. Er zijn ook veel Fransen in Canberra. Ze hebben er Frans- Australische scholen speciaal voor hen. Ik heb ik Canberra een Belg ontmoet dat getrouwd is met een Australishe dat hij in Antwerpen heeft leren kennen. Hij is een leerkracht aan de univeristeit. hij verdiend ( en niet verschieten) 3000 dollar en dat is na dat alle taksen er vanaf zijn gegaan. Vandaar dat het leven hier zo duur is. ze verdien hier gewoon te veel geld Terug in Sydney en hier heeft het blijkbaar een hele week geregend. Het hele weekend niets kunnen doen vanwege de stomme regen. We zijn wel naar Darling harbour geweest op zaterdag voor het Valentijns vuurwerk. Het was vuurwerk in de vorm van hartjes echt fijn. Morgen begint er een nieuwe werkweek. Ik ga een hele week werken in Sydney voor Amnesty Intenational. Ik ben benieuwd of ik hier ook goed ga kunnen verkopen. we will see so wish me all good luck!
het is hier vant weekend chinees nieuwjaar geweest. Er was een grote chinese parade op zondag en daarna hoe kan het ook anders als grote afsluiter was er vuurwerk van wel 20 min. Ik ben hier nu 2 weken in Sydney en het is hier al 4 keer vuurwerk geweest. Ongelofelijk hoe zot dat ze hier zijn van vuurwerk niet te doen. Het laat me wel een beetje uitkijken naar vuurwerk met oud op nieuw. Maar dat is nogal wat ver vooruit in de toekomst.
Vandaag zijn Christina en ik voor een dagje naar de Blue Mountains geweest. We moesten om 7:30 klaar staan voor de bus. Onze Tour guide genaamd Smokey. Smokey heeft ons tijdens de hele trip richting de BM geschiendenis over Australie verteld en ons het Sydney olympic park laten zien alsook enkele wilde kangeroo's. Er zijn namelijk momenteel geen kangeroo's te vinden in de BM vanwege enkele hevige branden vorige maand. Eens toegekomen bij onze eerste stop de watervallen moesten we zorgen dat we minstens een 1,5 liter water mee namen op onze wandeltrip van ongeveer 2 uur. De trip bevatte meer dan 2000 trappen ( van ongeveer 64 graden omhoog en omlaag) op en neer. we waren er allemaal stik kapot van maar het was zeker meer als de moeite waarde om dan zo'n uitzicht te verkrijgen.De mooiste natuur met een prachtige waterval waar we inkonden. Niet normaal! Eens terug aan de bus gingen we richting Katoomba om er te picknicken in de mooie prachtige natuur down under. Na onze lekkere luch bestaande uit een smos kip op zen australisch met een appel en een lekkere browni ( al smaakte hij wel anders als in belgie). eens de lunch voor bij gingen we met ons busje naar onder volgende bestemming ' the 3 sisters' dit zijn voor de mensen dat het niet kennen 3 grote gebergtes volgens de legende zouden het 3 zussen zijn dat door hun vader veranderd zijn in steen en daar dus voor eeuwig moeten blijven staan. Om dit mooie wonder te bezichten moesten we natuurlijk eerst zo'n 1300 trappen doen door de wildernis om deze mooie dames te kunnen bezichten. Weerom de moeite waard maar ik was toch wel blij dat we met een treintje terug naar beneden konden. Voila dan zat ons dagje uitstapje er op en konden we weer terug richting Sydney. Iedereen was dood op en het was dus zeer rustig op de bus? Nu met de voetjes omhoog in ons appartement lekker fris gewassen een filmpje kijken terwijl de kleren in de wasmachine zitten. En zo is er weer een nieuwe week aangebroken in Sydney. Is sanne nog steeds werkloos maar heeft ze wel al heel wat fantastische nieuwe dingen gezien en ontdekt. Dat is waar we het voor doen.
Ik ben nu een week in Sydney en begin het hier wat gewoon te worden. Ik heb geen last meer van jetleg en ook mijn lichaam is het gewoon. Ik krijg terug honger overdag en moet niet steeds naar de wc 's nachts dus dat is al een hele verbetering. Zondag 26 januari was het hier Australian day en dat was een grote dag voor al de Aussies maar ook een grote dag voor Sanne. Ik had die dag een job op Capitan Cook Cruises. Gedurende 6 uur heb ik op een groot cruise schip mensen bediend. Is eens iets anders dan in een Cafe werken maar wel het zelfde werk alleen op een bewegende boot. Dat was ik gelukkig snel gewoon. Het werk is goed meegevallen. Ik heb er zelf een tip van 5 dollar aan over gehouden. Ik mocht ook nog een extra shift doen van 3,5 uur op een andere boot. Het was dus een mooie dag voor mijne portemonne Het leven hier is duurder en zonder job kan je hier gewoon niet overleven. Het is dus afwachten tot ze mijn bellen en ik meer werk kan doen op deze cruises. Het is een goed betaalde job en je krijgt er gratis eten en drinken. Vandaag is het dinsdag 28 januari en moest ik uit mijn hostel. Ik heb vorige week volop appartementen gezocht en bekeken zodat ik niet te lang in een hostel moest slapen. Vanaf vandaag slaap ik dus in mijn nieuw app niet ver van chinatown in het centrum van Sydney. Voor 150 dollars per week huur ik een app met 6 jongens en 1 ander meisje. We hebben een balkon, 2 slaapkamers, 2 badkamers ( 4 personen per kamer ), wifi en last but not least een zwembad en fitness ruimte! Vanavond vind je mij dus in het zwembad in de kelder van ons appartement gebouw. Zoals jullie dus kunnen zien begin ik mij hier goed te installeren en ook het weer begint hier te verbeteren. Terwijl het vorige week grijs en niet echt warm was, is het deze week lekker zonnig en gaat het over de 30 graden worden. That means beach time
het was een lange vlucht van Abu Dhabi naar Sydney 14:35 uur ipv 13h. ik was blij dat het vliegtuig landen en we er uit konden. De douane was totaal niet zo moeilijk al iedereen deed uitblijken. Gewoon een stempeltje en bagage halen. Dan bij de douane mocht ik in rij 8 en deze ging gewoon naar buiten. Geen controle niets :) Dan moest ik op zoek naar mijn lift naar de hostel. makkelijk gevonden en een half uur later kwam ik toe in mijn hostel Wake Up. Eens ingecheckt kon ik niet snel genoeg naar mijn kamer om een doucheke te pakken. Zalig na zo`n lange vlucht. Niet slapen was de boodschap dus dan maar de toerist gaan uithangen. Sealife, the tower of Sydney and the park stonden op het menu. Om 7 uur iets eten en direct mijn bed in. Wat was ik blij om terug te slapen in een bed en niet in een vliegtuig zetel. dag 2 (vandaag dus) moest ik al om 9 uur klaar staan aan de receptie voor mijn introductie sessie. ik samen met 20 mensen van noorwegen. Nu heb ik een bankrekening, australische nummer en kan ik beginnen zien voor werk en een woning! het weer in austalie is dus kouder dan ik dacht 23 graden en geen zon maar wel af en toe regen. Joepi! er word wel een hittegolf verwacht volgende week.
Ik ben momenteel in abu dhabi. Het is hier half 8 in de ochtend en dus ontbijt tijd. De eerste vlucht is ondertussen achter de rug! Weinig beenruimte maar heb toch een paar uurtjes geslapen. We kregen een dekentje en kussen wat wel handig was. De maaltijd was voor een vliegtuig maaltijd wel dik ok met als voorgerecht een slaatje en als hoofdgerecht kip met rodekool en puree ( beetje een vreemde combinatie maar het was dat of lams) en an als dessert nog chocolademousse met apelsienensmaak. Leuke weetjes - het is hier al 21 graden - een zeer mooie luchthaven - ik ga nog even shoppe voor vertrek want de rits van mijn handbagage is kqpot grgaan in zaventem!
Ik ga jullie nog even verder laten slapen! Groetjes
Ps: volgende blog is vanuit australie spannend e ;-)
vrijdag 10 januari was mijn laatste werkdag bij DHL. Het was mijn allereerste job en heb toch met een beetje spijt afscheid genomen van vele lieve collega's. ( die hopelijk ook mijn blog gaan volgen). Dit einde betekend wel het bijna begin van mij nieuwe avontuur. 19 januari komt nu zeer dicht bij. Dat is eng en spannend te gelijkertijd. Nog een weekje om alle laatste dingen in orde te brengen, de valies te maken en het aller belangrijkste afscheid te nemen van vrienden en familie. Het zal er sneller zijn dan dat ik denk!
Ik wens iedereen fijne feesten toe. Ik hoop dat jullie ook allemaal jullie buikjes hebben vol gegeten van al dat lekkers. Dat er veel leuke pakjes onder de kerstboom lagen. Als kerstcadeau heb ik van mijn broer de Lonely planet van Australie gekregen. super handing nu kan ik wat beter beginnen plannen. Dit boek zal toch zo'n beetje mijn bijbel zijn gedurende de komende maanden;
op algemene aanvraag zal ik tijdens mijn avontuur in Australië een blog voor jullie bij houden. ik zal mijn best doen om af en toe iets te posten en er ook wat foto's bij te zetten.
de cast van home and away komt naar chadwoods om foto's en handtekeningen uit te delen. En dat ga ik dus moeten missen. spijtig maar ik wil de job in het ski resort graag hebben. 
