 |
|
|
| Campo Grande |
|
|
| 12-05-2014 |
 Jack na 10 dagen |
|
Ons leven is helemaal veranderd. Alles is in teken van de baby 24/24u. Het enige wat ik doe is borstvoeding geven en nog eens borstvoeding geven, gemiddeld om de 3u. Een voeding duurt 1u of langer. Meestal valt Jack na 15 min aan mijn borst in slaap dan moet ik hem even op mijn schouder leggen om een boertje te laten. Terug 15 min aan de borst, valt hij weer in slaap. Dan vervang ik de luier, terug 15 min aan de borst. Zo ben ik hier dag en nacht bezig. Ondertussen lig ik wel met mijn babytje in de zon naar de palmbomen en vogels te kijken. 's Nachts slaap ik gemiddeld 4u, de vermoeidheid slaat toe. De borstvoeding vraagt veel energie. Ik drink en eet duidelijk meer. Van de pediater mag ik geen chocolade, melk, yohurt, kaas, ajuin, kolen of noten eten. Op een avond hadden we hier pizza besteld. 's Nachts heeft Jack alles overgegeven, veel te veel kaas op de pizza. Ik probeer mij goed aan de regels te houden alhoewel ik enkele stukjes chocolade gegeten heb. Met de bevalling ben ik 10 kg bijgekomen, er is al 9 kg terug af. Ik eet hier heel gezond, veel lekker fruit (ananas, watermeloen, passievruchten, mango,...) en lekker slaatjes van de mama. Geen frisdrank, wijn of bier enkel water.
Stef stelt het goed, hij helpt mij veel. Pampers vervangen, de baby sussen,... Ik heb zelfs een ring en oorbellen gekregen!!
Momenteel is hij gaan mountainbiken met mijn vader.
Mijn wonde geneest traag, ik neem nog steeds een pilletje tegen de pijn/ontsteking. Waarschijnlijk zal dit binnen 2 weken nog eens licht genaaid moeten worden. Ik word enorm in de watten gelegd door mijn ouders. Mama kookt en wast en papa neemt graag Jack eens over.
De lange nachten kijk ik wel tegenop. Alhoewel afgelopen nacht meeviel. Ik heb geslapen met oordopjes. De baby maakt in zijn slaap kleine geluidjes waardoor ik niet kon slapen.
Vorige week was het braziliaanse babyborrel met +/- 20 personen. Gezellige bende waarvan ik veel cadeautjes heb gekregen. Hoofdzakelijk pampers. Die heb ik al goed kunnen gebruiken! (+/- 10x/24u) Gelukkig komt er hier niet teveel bezoek. Ik wil maar 1 ding en dat is slapen ;-)
Mijn vriendinnen zijn ook bevallen. Vicky van Arianne 1 week voor mij en Tineke van Stella 1 week na mij. Heel leuk advies vragen aan elkaar. Peter Hendrik en zijn vrouwtje Ann hebben ook een meisje van 2 maanden. Nina, meisje van Jeffrey en Liesbeth is 3 maanden. Enzo kan ik er nog veel opnoemen. babyboom!
Meter Inge is trots en zo skypen we af en toe. Ook met Stef zijn ouders en grootouders, zo blijven ze de op de hoogte en kunnen Jack live zien. Nog 1 maand en ze kunnen hem vasthouden!
Ben je benieuwd naar meer verhalen, reacties of vragen, mail mij audrey_desutter@hotmail.com
Ik vind het leuk te weten wie mijn blog volgt, dan schrijf ik toch niet voor niets ;-)
12-05-2014, 18:02 geschreven door audrey_desutter 
|
|
|
|
|
| 22-04-2014 |
| bevallingsdatum 3 mei |
Nu kort de zwangerschap echt af! Binnen 2 weken wordt ik mama! Ik probeer zo weinig mogelijk over de bevalling na te denken. Ik weet toch niet wat ik moet verwachten en maak mij liever geen zorgen. Er is wel een kleine complicatie. Ik ben rhesius negatief en de baby positief. Ons bloed mag zich niet vermengen, dit is toch gebeurd met een waarde van 1/8. Dit is miniem en geeft geen problemen tenzij de waarde 1/30 wordt. Dan moet de baby geboren worden. Deze waarde wordt wekelijks in een echo gecontroleerd.
Onze dagen worden hier gevuld met snookeren, kaarten, zwemmen, zonnen, wandelen, lezen, monopoly spelen... en zo weinig mogelijk werken 
Campo Grande staat bekend als een van de plaatse met de meeste bliksems op de wereld. Dit hebben we gisteren nog eens meegemaakt. Het gedonder en gebliksem was angstaanjagend! Er is een bamboe tak op de elektricienslijn terecht gekomen en afgebroken. De elektriciteitskabel kwam op het nat gras terecht 3m naast het huis van de tuinman. De kabel veroorzaakte blauwe vonken en de geur van verbrand gras deed iedereen schrikken. De tuinman met zijn zoon en schoondochter met hun baby rende het huis uit van schrik. De zoon loopt op krukken en viel in het gras waardoor hij een elektrisch schok gekregen heeft. We belde de elektriciteitsmaatschappij op om te vragen om de stroom af te zetten en de kabel te komen herstellen. 6u later hadden we terug elektriciteit en zat iedereen terug veilig in zijn huis.
Momenteel ligt Stef plat op zijn buik in de wei foto's te trekken van een uiltje, zalig.
22-04-2014, 00:00 geschreven door audrey_desutter
|
|
|
|
|
| 22-03-2014 |
| wachten op Stef |
Afgelopen weekend ben ik naar een bbq 'churasco' geweest. Plots werd het stil en werd er gebeden. De mensen zijn hier heel gelovig. Vele gaan wekelijks naar de kerk. Hier rond lopen met een t-shirt met jesus op, of een plakker op je auto 'eu amo jesus' is heel gewoon.
Ik word heel gemakkelijk aangesproken over mijn dikke buik. In de supermarkt of kledingswinkel. De eerste vraag is dat of het een jongen of meisje is. Elke keer opnieuw vertel ik dat ik het weet, maar niet vertel, het is geheim. Daar kunnen ze niet aan uit. Hier kunnen ze niet zwijgen. Na een week zwanger zijn weet heel de familie het nieuwtje, het geslacht wordt nooit verzwegen en iedereen heeft zijn mening over de gekozen naam.
2x per week volg ik 1u prive les portugees. Mijn grootste zorg zijn de werkwoordvervoegingen. 12u les kost 200 reais of 70 euro.
Ook de familie leden heb ik geleerd. Sogra Sonia (schoonmoeder), Stef e genro do Peter (schoonzoon), Meu marido Stef, Minha cunhada Inge (schoonzus) e minha sobrinha Nina. Aan de ronde tafel kwamen deze morgen 2 jongetjes zitten, ik schat 8 jaar. Een soort begeleiding van hun huiswerk maar veel kwam er niet van in huis. Ze wouden weten waar ik vandaan kwam. Europa hebben ze al van gehoord maar vraag niet om dit te situeren op een wereldkaart.
Ik ben met albino meegeweest naar zijn avondschool. Ongeveer de helft van de brazilianen die ik ken studeert 's avonds bij. Jonge mensen moeten gaan werken om geld te verdienen. Achteraf gaan ze terug naar school. Dan volgen ze een leraaropleiding, taalcursus, wiskunde,...
Het was nogal saai en weinig leerrijk, misschien valt een volgende les bij een andere leerkracht beter mee.
Afgelopen 3 nachten heb ik minder goed geslapen. 's nachts enkele keren wakker geweest, maar dan doe ik overdag een dutje.
Ariane, een braziliaanse vriendin komt 's avonds naar ons huis om mij te vergezellen. Overdag moet ze werken en wanneer ik 's morgens opsta ik ze al weg. Ariane verhuurt mooi wagens om bv. de bruid en bruidegom naar het feest te brengen. Deze keer was het Michel Telo! Ai si eu te pegooo!!
In de week ben ik gaan eten met vrienden zie foto.
Een braziliaanse relatie is minder standvast dan in België. 10 jaar leeftijdsverschil maakt niet. Het warme klimaat zorgt misschien voor meer temperament
Verder is het voor mij heel gemakkelijk om vrienden te maken. Iedereen wil iemand van Europa te vriend. Ze zijn nieuwsgierig en komen vragen stellen. Iedereen is super lief en attent. Ik zou aan verschillende mensen kunnen vragen om hier te komen slapen. Wat in België niet zo'n evidentie lijkt.
Bijlagen:
michel telo.jpg (72.2 KB)
P3040095.JPG (78.8 KB)
22-03-2014, 00:00 geschreven door audrey_desutter
|
|
|
|
|
| 15-03-2014 |
| na 2 weken |
Ondertussen is mijn vader vertrokken en ben ik hier alleen. Volgende week zaterdag komt Stef toe. Hier kijk ik al dagen naar uit.
Waar ik mij hier mee bezig hou?
computeren, skypen, zwemmen, wandelen, bbq'en, met vrienden uit eten en iets gaan drinken.
Ik ben voor het eerst naar de gynecoloog geweest, dit viel super mee. Een hele lieve dame die alles rustig uitlegde.
Ik mocht haar altijd bellen, verder volgt er een bloed- en urine onderzoek + echografie op een andere locatie.
Ik ben 7 kg bijgekomen en ben 33 weken zwanger, nog 7 te gaan. Ik voel zeer veel beweging in mijn buik.
Enkele stampen per uur, doet geen pijn en is wel leuk, soms ook vermoeiend, maar tijd genoeg om hier uit te slapen 
Sofie, speciaal voor jou, een foto van mij buik. Als je live wil kijken moet je skype downloaden! Mijn skype naam audrey_desutter
Het weer is hier zalig, +/- 30°C, het kan hier ook stevig regenen, de foto hieronder is 2 dagen geleden getrokken. Dit is de weg naar ons thuis. Hopelijk is er geen overstroming als ik moet bevallen 
Ik probeer jullie wekelijks op de hoogte te houden.
xxx
15-03-2014, 16:50 geschreven door audrey_desutter
|
|
|
|
|
| 06-03-2014 |
| aankomst Campo Grande |
hallo allemaal
Ik heb deze blog opgestart om mijn avontuur neer te schrijven. Een bevalling in Brazilië is toch iets speciaals. Velen stellen mij de vraag waarom.
In het verleden hebben Stef en ik erover nagedacht in Brazilië te gaan wonen. Dit hoofdstuk hebben we geschrapt en vervolgens een stuk grond gekocht in Haacht en een huis erop gezet. De rompslomp van de braziliaanse visa was één van de redenen die ons tegen hield. Als ik +/- 3 mei in Brazilië beval krijgen wij een braziliaantje. Dit betekent dat de baby dubbele nationaliteit krijgt. Stel dat binnen 30 jaar Europa in zak en as zit en Brazilië een groeiende economie kent, lijkt mij dit een groot voordeel om braziliaan te zijn.
Ik zie je al denken misschien wil je zoon of dochter naar China. Dat kan natuurlijk ook. Dan is het voor niets geweest.
Langs de andere kant zit er ook niet mee in, om 4 maanden hier te wonen met alle comfort, enfin dat zal ik nog moeten ondervinden.
Op 1 maart 2014 ben ik hier aangekomen en ik vertrek op 30 juni naar huis, dus 4 maanden ter plaatse.
2 maanden voor de bevalling ben ik vertrokken, later mag je niet vliegen. Als de baby +/- 2 maanden oud is vlieg ik naar huis.
Na 3 weken bouwverlof, op di 5 aug begin ik terug te werken.
Of de baby een jongen of een meisje is vertel ik niet Hier is dit heel ongewoon, hier kunnen ze niet zwijgen
Enkele dagen geleden ben ik een ziekenhuis gaan bezoeken, een materniteit eigenlijk. Een gebouw met +/- 30 kamers.
De bevallingskamer en operatiekamer (voor keizersnede) mocht ik niet zien, deze zijn steriel. Eigenlijk wel een goed teken.
Toen ik daar buiten kwam was ik toch verschoten. Daar is het imelda of gasthuisberg ziekenhuis niets tegen. Neem het alleroudste ziekenhuis van België en dan kan je er iets bij voorstellen.
In de materniteit of kraamafdeling heb ik een prive en publiek gedeelte. Eerst stond ik het publiek gedeelte waar een wachtruimte is met enkele banken, een grote ventilator aan het plafond om de warmte te verjagen en een nog groter maria beeld om je sterkte toe te wensen.
Albino is een sympathieke 33 jarige braziliaan, kusjesman aan huis die meegaat naar ziekenhuis. Ik spreek portugees maar in een ziekenhuis is dit minder evident.
06-03-2014, 00:00 geschreven door audrey_desutter
|
|
|
|
|
|
|
| E-mail mij |
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
|
| Gastenboek |
Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
|
|
|
|
op 29 mei om 23u begonnen de weën. De pijn viel mee, ik heb ademhalingsoefeningen geleerd en dit hielp. Om 3u 's morgens zijn we naar het ziekenhuis vertrokken. De contracties kwamen om de +/- 10 min. Na 20 min rijden kwamen we in het ziekenhuis. Mijn gynecoloog had ik verwittigd en zijn kwam ook ter plaatse aan. Ik bleek 5cm opening te hebben wat mee viel. Stef heeft de verdere paperassen ingevuld en de auto leeg gemaakt. Na 1u had ik al volledige ontsluiting en moest ik verhuizen naar de verloskamer. Daar begon de miserie. De pijn werd duidelijk hoger en de dokter vroeg mij te persen. Dit deed nog meer zeer, maar het moet eruit! Al leunend op de wastafel heb ik de weën kunnen opvangen. Een epidurale verdoving wou ik vermijden. Dan moest ik verhuizen naar de operatiekamer waar de keizersnedes uitgevoerd worden. Toen Jack klaar was om eruit te komen moest ik in de stoel met de benen in de lucht. Dit laatste kwartier of half uur is enorm pijnlijk. Aan alle mannen: jullie hebben geluk man te zijn! De baby is direct beginnen wenen wat een goed teken is en ik kreeg een vieze baby op mijn borst. Niet wetende wat ermee te doe en bekomende van de shock werd er een klein scheurtje dicht genaaid. Ondanks de 4 lokale verdovingsspuiten heb ik elk naadje en draadje gevoeld. Heel mijn lijf trilde van de inspanning maar we hadden er eentje bij!
Een bbq geven gebeurt hier op zondag middag en kan uitlopen tot 20u of later. Enkele vrienden van mijn ouders spelen graag muziek. Ze brengen hun gitaar, taboerijn en trommel mee. Na veel bier, caipirinha en whisky wordt er braziliaanse muziek gespeeld en soms een beetje samba gedanst. 
En ons mama is er natuurlijk ook bij.
De snookerstand is 11-11
