Ik heb deze blog opgestart om mijn avontuur neer te schrijven. Een bevalling in Brazilië is toch iets speciaals. Velen stellen mij de vraag waarom.
In het verleden hebben Stef en ik erover nagedacht in Brazilië te gaan wonen. Dit hoofdstuk hebben we geschrapt en vervolgens een stuk grond gekocht in Haacht en een huis erop gezet. De rompslomp van de braziliaanse visa was één van de redenen die ons tegen hield. Als ik +/- 3 mei in Brazilië beval krijgen wij een braziliaantje. Dit betekent dat de baby dubbele nationaliteit krijgt. Stel dat binnen 30 jaar Europa in zak en as zit en Brazilië een groeiende economie kent, lijkt mij dit een groot voordeel om braziliaan te zijn. Ik zie je al denken misschien wil je zoon of dochter naar China. Dat kan natuurlijk ook. Dan is het voor niets geweest. Langs de andere kant zit er ook niet mee in, om 4 maanden hier te wonen met alle comfort, enfin dat zal ik nog moeten ondervinden.
Op 1 maart 2014 ben ik hier aangekomen en ik vertrek op 30 juni naar huis, dus 4 maanden ter plaatse. 2 maanden voor de bevalling ben ik vertrokken, later mag je niet vliegen. Als de baby +/- 2 maanden oud is vlieg ik naar huis. Na 3 weken bouwverlof, op di 5 aug begin ik terug te werken.
Of de baby een jongen of een meisje is vertel ik niet Hier is dit heel ongewoon, hier kunnen ze niet zwijgen Enkele dagen geleden ben ik een ziekenhuis gaan bezoeken, een materniteit eigenlijk. Een gebouw met +/- 30 kamers. De bevallingskamer en operatiekamer (voor keizersnede) mocht ik niet zien, deze zijn steriel. Eigenlijk wel een goed teken. Toen ik daar buiten kwam was ik toch verschoten. Daar is het imelda of gasthuisberg ziekenhuis niets tegen. Neem het alleroudste ziekenhuis van België en dan kan je er iets bij voorstellen.
In de materniteit of kraamafdeling heb ik een prive en publiek gedeelte. Eerst stond ik het publiek gedeelte waar een wachtruimte is met enkele banken, een grote ventilator aan het plafond om de warmte te verjagen en een nog groter maria beeld om je sterkte toe te wensen.
Albino is een sympathieke 33 jarige braziliaan, kusjesman aan huis die meegaat naar ziekenhuis. Ik spreek portugees maar in een ziekenhuis is dit minder evident.
hallo allemaal
Hier is dit heel ongewoon, hier kunnen ze niet zwijgen 
