Na een lange trip eindelijk in Colombo, Sri Lanka, gearriveerd. Na veel luxe en westerse gewoonten in Hawaii en Japan werd het al snel duidelijk dat we in het echte Azie gestrand zijn. Waar de Japanners orde hebben in hun chaos bleek al snel dat het hier wanorde is in hun chaos. De straat over steken is een kwestie van lef en durf, zoniet dan blijf je maar op je ei broeden daar aan het zebrapad. Auto's en tuktuk's (de beroemde aziatische driewielertaxi's) tjezen langs alle kanten voorbij. Bij aankomst in Sri Lanka hebben we ontdekt dat we maar een visum hebben gekregen voor 30 dagen, en ja, we verblijven hier 33 dagen. Dus een bezoek aan de ambassade was nodig voor verlenging van onze visum. Wat een avontuur alweer. Toen we eindelijk op de juiste plaats geraakt zijn, bleek al snel dat dit een missie van lange duur zal worden. Massa volk, niet te doen. Een namiddagje aanschuiven in een stinkende, overbevolkte ruimte was niet ons plan. Al snel beslist een gok te wagen en zien wat er zal gebeuren aan de douane bij vertrek. Na wat sightseeing in Colombo, pikante rijst met curry getest en vervoer geregeld voor de volgende dag was het eindelijk tijd om weer richting het zeetje te gaan. Maar ow my god, what a hell of ride. Onze chauffeur dacht dat hij een goeie rallypiloot was en dat zijn passagiers dat de max vonden. NOT!!! Die gast was zot. Roekeloos, onverantwoord en alles wat je maar kan denken. Na een paar keer te hebben gezegd dat hij moest vertragen en dat we dit willen overleven, bleek hij het nog steeds niet te snappen. Een rit van 10 uren vol ongezonde spanning zorgde voor een enorme opluchting toen we eindelijk veilig en wel in Arugambay zijn aangekomen. Amaai, wat was dat! Doodop hebben we ons geinstalleerd in de eerste beste hut, iets eten en bed in.
Nog maar net wakker en de deur geopend en daar stonden ze al...tuktuk...tuktuk...whiskeypoint(=surfbreak)...whiskeypoint...De driewielertaxi's die aan het struggelen zijn om klanten te bemachtigen. Na een niet zo geslaagd ontbijt is het ons toch gelukt om buiten te geraken zonder een Srilankees in onze schaduw. Na een serieuze strandwandeling dan toch aan de surfbreak geraakt om te ontdekken dat er zowat 50 man in de line up zaten. Dus surfen zat er niet in die dag. De tijd passeerde snel en al gauw was het avond. Tijd om af te spreken met een vriend uit Australie die ik enkele jaren terug op de Mentawais (Indonesie) heb leren kennen. Leuk! De volgende dag dan maar toegegeven aan de tuktuk om richting whiskeypoint te gaan. Dit bleek een leuke surfspot te zijn. Veel volk maar genoeg goeie golven kunnen pakken. Geslaagde surfsessie! De volgende dagen wat vroeger uit bed om voor de grote massa van de goeie golven te kunnen genieten. Zo hebben we ook al de rondliggende surfspots gesurft zoals peanutfarm, pottuvilbeach, elephantrock en als topper okando! Alleen de rit daarheen was al de max. Veel olifanten gezien, gewoonweg super! Het dorp zelf was ook heel afgelegen en apart. Na 5minuten op het strand had je meteen 6 supporters. Staren alsof ze nog nooit blanke mensen gezien hebben. Eenmaal terug in Arugambay werd het tijd om nieuwe plannen te smeden. Ondertussen hebben we al 1 zwitser, 1 duits en 1 australier leren kennen waar we steeds mee optrekken. De 5 musketiers. Het nieuw plan was om 1 week de drukte te verlaten en richting lighthouse te gaan. Daar in een cabaña (=stro hut) aan het strand met een leuke golf voor je deur! Geen moskee of technomuziek in de oren s'nachts, ohh zalig! Maar na onze eerste nacht bleek het hier toch zo rustig niet te zijn. Eekhoorns, mieren en ratten die s'nachts in je hut binnenbreken om je eten te bemachtigen. Wat een missie om alles te verbergen voor die mannen. De eekhoorns slagen er zelfs in om tuperwaredozen op een menselijke manier open te doen. Geschift! Maar bon, liever dit dan het nachtlawaai van de stad. Het was er rustig en we hadden een gezellige surfbende in het kamp. Met 13 valt er altijd wel iets te beleven. Iedereen had wel zijn eigen hobby's en reisverhalen. Zeer leuk om dit alles met elkaar te delen. Elke dag voor de deur kunnen surfen. Ook kampvuurtjes op het strand, BBQ's en mensenkloten waren aanwezig. De week liep op zijn einde. Wel jammer want we zullen die bende missen. Maar ons ticket is geboekt en het werd tijd om richting Malediven te gaan. Kijk er al naar uit!
