|
Geschreven naar aanleiding van het tragisch ongeval
met Belgische schoolkinderen in Zwitserland.
Dit gedicht werd voorgelezen, met passende muziek,
door Peter Verhulst op radio 2 tijdens de uitzendig,
op de Nationale dag van rouw.
liefste mammie en pappie
jullie hebben onbeschrijflijk verdriet
omdat ik zo plots iedereen verliet
een engel kwam mij halen
om mij naar hierboven te dragen
mammie en pappie, droog even jullie tranen
kijk bij avond naar de sterrenhemel
er twinkelt een nieuwe ster
je ziet ze van ver
ik ben niet tastbaar
maar toch dichtbij
enkel in een andere dimensie van tijd
stuur jullie een boodschap van liefde
breng deze ook over naar mijn vrienden
koester mij in gedachten
ik ben hier niet alléén
heb vele bekenden om me heen
ik hou van jullie, heel veel
lieve mammie en pappie
eens zie ik jullie weer
al doet mijn vertrek
toch zo'n zeer
|
