Jullie kennen zeker en vast nog het liedje van Zjef Vanuytsel :

's middags word ik wakker met een houten kop

mijn ogen zijn nog moeilijk te gebruiken

en achter in mijn hersenpan hoor ik de vogels fluiten

van hopsafaldera ik voel me hol

mijn maag is nog onzeker en ik grijp al naar een beker

om die ouwe jongen te bespoelen

en achter in mijn oren kan ik een krekel horen

van hopsafaldera wat een gevoelen

In geval van Sir A. dien je “’s middags” door “’s morgens” te vervangen !

Deze morgen konden wij genieten van een laat ontbijt en voor sommigen onder ons was dit meer dan welkom !

Op Paul na (zie verder) was iedereen, als goede katholiek, akkoord om een zondagse mis met gezangen mee te maken in een kerk van een naburig dorp.  Deze dienst ging door bij een Evangelische gemeenschap waar een gast-pastoor afkomstig uit Zimbabwe de eredienst leidde.  Tegen 11 u zat de kerk halfvol en startten de gezangen begeleid door een orkestje.  Een paar zusters (medewerkers van de pastoor) kwamen o.a. een getuigenis brengen en nadien volgde een preek van een gastspreker.  Ondertussen liep de kerk verder goed vol.  Bij het binnenkomen hadden wij reeds een kleine donatie gegeven, echter bij de offerande toen àlle aanwezigen in de kerk een gift in de mand legden konden wij hier ook niet bij ontbreken.  Hieraan voorafgaande werd de schrijver van de dagelijkse nieuwsbrief en de blog uitgenodigd om de gelovigen een woord van dank toe te spreken !  Wij werden nog eens in naam van de ganse gelovige gemeenschap bedankt voor ons mildheid.  Met deze opbrengst zou de gevel van de kerk in de komende weken geschilderd worden.  Tegen 12 u zwaaiden wij onze nieuwe Swasi-vrienden uit en kregen van hen een hartelijk applaus terug.

Tegen 13u konden wij aanschuiven voor  een uitgebreide lunch in ons hotel met diverse koude en warme schotels.

Om alles te laten zakken verkozen de meeste onder ons een luilekker namiddagje aan het zwembad.  Paul was reeds om 10u in de voormiddag vertrokken met zijne knapzak voor een wandeling van om en bij 25 km “over berg en dal “ !  Onderweg is hij o.a. kinderen tegen gekomen die vaten aan het schoonmaken waren bij de rivier.  De schrijfpennen die hij meehad werden door deze kinderen gretig in ontvangst genomen en als erkenning hebben zij voor Paul een liedje gezongen. 

Anny, Lieve en Fred zijn een wandeling van bijna 3 uur gaan maken in de omgeving.  Wij liepen door eucalyptusbossen, in donkere dennenwouden en door een platanendreef met ernaast een mooi golfterrein.  Op onze terugweg moesten wij toch enkele “kuitenbijters” verwerken.  Echter geoefend als wij zijn, was dit voor ons geen probleem, niet ?

Morgen, maandag 7 mei 2012 : om 7u30 reeds vertrek uit het hotel voor een lange en spannende dag !

06-05-2012 om 22:48 geschreven door fred  

We zijn vandaag zaterdag 5 mei 2012 en voorbij halfweg onze Zuid-Afrika-rondreis.

Deze morgen zijn we stipt om 8u vertrokken naar onze volgende bestemming,  het koninkrijk van Swasiland.  Deze volledig onafhankelijk staat sedert 1968, wordt ook wel eens klein Zwitserland genoemd (heuvels en bergen van 400m tot 1800m) en dan wel vnl. het westelijke deel van Swasiland. Het oostelijke deel, Lowveld, is eerder vlak en minder ontwikkeld dan het westelijke deel, Highveld.  Er tussenin wordt Middelveld genoemd.  De enige buurlanden zijn uiteraard Zuid-Afrika en Mozambique met als natuurlijke grens de Lubombo Mountains (met de ene na de andere … tafelberg).  Dit koninkrijk wordt bestuurd door  koning Mswati III  en zijn moeder koningin Dzeliwe ; beiden regeren als echte monarchen !  De koning heeft 13 vrouwen uit verschillende clans om de nationale eenheid te verzekeren. Ondanks het feit dat dit land virtueel failliet is bloeien en groeien de privé-iniatieven. Belangrijkste bron van inkomsten komen uit de bosbouw (papierindustrie), de fruitteelt (rietsuiker en ananas), textiel en wat grondstoffen zoals tin, steenkool en ijzererts.

Na een korte check-in is Paul reeds de omgeving gaan verkennen op een korte wandeling. De rest van ons gezelschap is rustig blijven keuvelen op het terras of net vôôr de kamer genietend van een fris glaasje Chenin Blanc of een kopje koffie. Tegen 19u werd iedereen in de bar verwacht en tegen 19u30 werd een uitgebreid diner opgediend.

Wat te doen op zondag 6 mei 2012 indien mogelijk : een zondagdienst bijwonen in een lokale kerk en een wandeling naar de nabijgelegen watervallen.
 

06-05-2012 om 07:54 geschreven door fred  

We zijn vandaag zaterdag 5 mei 2012 en voorbij halfweg onze Zuid-Afrka-rondreis.

Deze morgen zijn we stipt om 8u vertrokken naar onze volgende bestemming,  het koninkrijk van Swasiland.  Deze volledig onafhankelijk staat sedert 1968, wordt ook wel eens klein Zwitserland genoemd (heuvels en bergen van 400m tot 1800m) en dan wel vnl. het westelijke deel van Swasiland. Het oostelijke deel, Lowveld, is eerder vlak en minder ontwikkeld dan het westelijke deel, Highveld.  Er tussenin wordt Middelveld genoemd.  De enige buurlanden zijn uiteraard Zuid-Afrika en Mozambique met als natuurlijke grens de Lubombo Mountains (met de ene na de andere … tafelberg).  Dit koninkrijk wordt bestuurd door  koning Mswati III  en zijn moeder koningin Dzeliwe ; beiden regeren als echte monarchen !  De koning heeft 13 vrouwen uit verschillende clans om de nationale eenheid te verzekeren. Ondanks het feit dat dit land virtueel failliet is bloeien en groeien de privé-iniatieven. Belangrijkste bron van inkomsten komen uit de bosbouw (papierindustrie), de fruitteelt (rietsuiker en ananas), textiel en wat grondstoffen zoals tin, steenkool en ijzererts.

Tegen 14u30 vertrokken wij richting onze verblijfplaats voor vandaag en morgen, het Forresters Arms hotel.  Dit leuke hotel is gelegen midden in een dennen- en eucalyptusbos, nabij het stadje Mhlambanyatsi, op korte afstand van de hoofdstad Mbabane.  

Na een korte check-in is Paul reeds de omgeving gaan verkennen op een korte wandeling. De rest van ons gezelschap is rustig blijven keuvelen op het terras of net vôôr de kamer genietend van een fris glaasje Chenin Blanc of een kopje koffie.  Tegen 19u werd iedereen in de bar verwacht en tegen 19u30 werd een uitgebreid diner opgediend.
 
 Wat te doen op zondag 6 mei 2012 indien mogelijk : een zondagdienst bijwonen in een lokale kerk en een wandeling naar de nabijgelegen watervallen.
 

06-05-2012 om 07:48 geschreven door fred  

10 u : 2 uren durende boottocht op het estuarium van St. Lucia. Groepjes nijlpaarden met hun kleintjes, krokodillen, diverse soorten reigers, waaronder de zilverreiger en mamoetreiger, ijsvogels,  de visarend, een pelikaan, aalscholvers en diverse andere vogelsoorten. Dat wij zoveel dieren hebben gezien was te wijten aan de ideale omstandigheden : volop zon, niet te warm, quasi geen wind en het water in het estuarium stond niet te hoog (ongeveer 1 m hoog).
Voor we gingen lunchen zijn we de dames gaan opzoeken die telkens in de maand mei het riet (biezen) oogsten welke groeit langs het estuarium. Deze vrouwen binden dit riet in bundels en dragen deze op het hoofd tot bij een aantal verzamelplaatsen waar het wordt opgehaald. Dit riet dient vnl. Voor het maken van slaapmatten ; het wordt ook gebruikt als ligmat op het strand.
Deze groepjes dames vormden het ideale plaatje om een foto te nemen.
De korte lunch ging door in het restaurant van de plaatselijke hengelclub vlak bij de monding van het estuarium in het meer.  Van aan onze tafel konden wij genieten van de dobberende nijlpaarden en enkele krokodillen die in de zon lagen te soezen en verder nog heel wat watervogels. Vanop de steiger konden wij in de verte een ander groepje grazende nijlpaarden zien tegen een achtergrond van zandduinen.
Na de lunch zetten wij koers naar .... Voor de "afternoon game-drive", onze eerste kennismaking met wat een safari zoal inhoudt.
In een heuvelachtig landschap bezaaid met struiken bosjes hadden wij het geluk van 4 van de 5 "big-five"- dieren te kunnen spotten : buffel, leeuw, neushoorn en de olifant. Verder ontmoetten wij ook nog zebra, het wrattenzwijn, impala's en giraffen. De zon was reeds onder toen wij terug aan ons beginpunt kwamen.
Met heel wat leuke en interessante indrukken reden we dan terug naar onze  Amazulu Lodge om ons wat te verfrissen voor wij terug verwacht werden voor het diner.

1.       Uitspraken van de dag : OLV onbedekt of OLV  ongeplekt ! Was het nu van "ik hou niet zo van vogels" of "ik hou niet zo van vogelen".

2.       Gebeurtenissen van de dag : Lady Di gaat in het restaurant van deze middag tegen de vlakte en bezeert haar enkel !  Zij valt van letterlijk van haar “voetstuk” !

Het hotelmanagement trakteert met schuimwijn op de 9-jarige “bail” van de Jos en Ingrid ; voor de 2^de 9 jaar heeft hij nog niet afgetekend !  … maakt dat maar gauw in orde, Jos !

Lucia en Fred schrikken zich een ongeluk wanneer zij na de lunch naar bed willen gaan : een krokodil heeft gewoon de plaats tussen hen ingenomen !  “Wie laatst lach, bes lach” !

3.       Zomaartjes : tijdens de game-drive moest iedereen in het voertuig zitten en zich zo onopvallend mogelijk gedragen om de dieren niet op te schrikken, niet ?  Vaststelling : ene H.H. hing met haar rode sjaaltje uit haar jeep om een buffel te fotograferen !!!  Iedereen is benieuwd naar de foto !

04-05-2012 om 22:17 geschreven door fred  

Na een stevig ontbijt verlaten wij de Moorcroft Manor en zetten tegen 8u 30 koers naar onze volgende bestemming, het in het oosten gelegen iSimangaliso Wetland Park met het 360 km2 grote Lake St. Lucia, het grootste meer van Zuid-Afrika.

Na 2 uur rijden bereikten wij de N3 (autoweg Jo’burg – Durban) in Howick en dan verder via Pietermaritzburg naar Durban om daar de N2 op te rijden naar onze eindbestemming.  Wij bereiken  St. Lucia, gelegen aan het St. Lucia Estuary (estuarium) tegen 14u15.

Na de vrij late lunch begeven wij ons naar onze verblijfplaats voor 2 dagen, de Amazulu Lodge.  Iedereen betrekt vrij snel zijn mooie Afrikaanse chalet want wij hadden net vôôr de lodge een lokale fruitmarkt gezien waar er naast fruit ook Afrikaans houtsnijwerk, houten poppetjes en andere handgemaakte snuisterijen te koop werden aangeboden.  Van ons allen beoefende de ene al wat beter dan de andere de kunst van het afdingen. 

De zon begon al gauw onder te gaan en iedereen wilde toch nog vôôr donker een glimp opvangen van het estuarium van St. Lucia.  Effectief, tegen dat wij terugkeerden was de zon onder en bijna pikdonker.

Omstreeks 20 u  was het diner in buffetvorm gepland.   Er was vlees van de barbecue (braai-vlees) voorzien aangevuld met typische Zulu-gerechten :  soort porridge (maismeel vermengd met water), groene erwtjes in een dressing met stukjes banaan& verse groenten, een heerlijke verse tomatensaus, enz.

Een gezette Zulu-mama verzorgde uiterst vriendelijk (té ….) de bediening aan tafel.  Onder de maaltijd vroeg ik om een liedje in de Zulu-taal te zingen.  Na vertaling in het Engels bleek het een liefdesliedje te zijn !  Onze Sir A. moest en zou deze big mama op zijn schoot krijgen voor een foto.  Zo gezegd, zo gedaan en Nadine …. “stond er bij en keek er naar” !  ’t Is toch ne kerel hé ?

Ondertussen waren er enkele “opstootjes” te melden aan tafel : onze G.  zwaaide heftig met haar arm over tafel en gooide daarbij de inhoud van haar glas rode wijn pardoes over de witte broek van A.  !  Lady Di wou niet achterblijven en zwaaide ook haar glas witte wijn bijna van tafel.  Buiten deze enkele feiten verliep onze dag opperbest en zien wij reeds uit naar de dag van morgen :

In de voormiddag een cruise op het St. Lucia-meer om nijlpaarden en croc’s te spotten, in de namiddag krijgen wij een heuse wildsafari gepresenteerd in Hluhluwe-Infolozi-Park, het oudste en naar het schijnt mooiste wildreservaat van Zuid-Afrika.

p.s. : “Dieu” bleef gedurende deze hele dag gewoon “ice cool” en zag ….. dat het goed was !

04-05-2012 om 07:45 geschreven door fred  

Vandaag 1 mei 2012, Labour Day in Zuid-Afrika en laatste vakantiedag van een zéér lang weekend (sedert vorige week vrijdag..) hier in het zuidelijk deel van Afrika !

Deze morgen was de wake-up-call reeds om 6u, want tegen 7 u vertrok onze transfer naar de luchthaven van Cape Town. Tegen 8u30 waren wij allen reeds door de check-in en pascontrole. Onze vlucht naar Durban was voorzien omstreeks 10u35 ; uiteindelijk zijn wij vertrokken rond 11u. Aankomst op de luchthaven van Durban om 12u40. Eventjes wat wachten op onze bagage en wat verder stond onze gids Garth, of sedert vanavond "god" of "dieu" genoemd, ons op te wachten.

Op de luchthaven zelf hebben wij een snelle lunch verwerkt om dan meteen te vertrekken voor een rit van +/- 2u30 naar de Drakensbergen waar ons hotel voor vanavond en morgenavond, de Moorcroft Manor, gelegen is, op 7 km van het stadje Underberg.

Vanaf zeeniveau in Durban stegen wij algauw tot op 1050 m hoogte en reden door een prachtig bergachtig landschap weliswaar zwaar bewolkt en dus ook vrij donker. Onze gids vertelde ons al gauw in strenge woorden waar het bij hem op aankwam :

* allen de gordels aan tijdens het rijden ;
* één flesje water per dag !
* àlle lege plastiek flesjes en afval dienen bij hem verzameld te worden !
* zijn moedertaal is Engels, de 2de taal Afrikaans, maar wenst deze laatste taal pas af en toe te gebruiken om geen misverstanden te creëren !
* niet te veel stoppen onderweg voor foto's ;

Dit had o.m. als gevolg :
* N. moest "het" maar doen in de graskant !
* P. mocht niet naast de chauffeur zitten ; de stoel was zogezegd stuk ..

Dus op een vrij belerende maar op de duur lachwekkende manier deed de gids zijn "ding" naar ons toe. Volgens sommigen een echte lerarenmentaliteit ! ;-)

Nadat wij het laatste stuk van onze weg in de mist moest rijden, bereikten wij tegen 17u40 en bijna in het donker, The Moorcroft Manor. Nadat God zijn laatste instructies had gegeven : morgen vertrekken om 9u30 aan de lobby voor een ganse dag excursie via de Sani Pass naar het Koninkrijk LESOTHO en overmorgen donderdag 3 mei, om 8u30 klaar staan om verder door te reizen via Durban naar het oosten van Zuid-Afrika, werden onze respectievelijke kamers ingenomen. Hier en daar werd zelfs van kamer verwisseld !

Tegen 19u was het tijd voor het diner : een héérlijke tomatenroomsoep gevolgd door een keuze van ofwel rumpsteak of licht pikant gebakken kippenborst. Als dessert, crême brulée of cheese-cake. Uiteraard werd alles doorgespoeld met een lekkere Chenin Blanc en een blend van Syrah en Mourvèdre ... hm, lekker, hé ?

Sommigen onder ons hadden er nog niet genoeg van en trokken naar de bar, annex lounge met open haardvuur voor een laatste drankje met heel wat geanimeerde gesprekken over de kleur van een sjaaltje, zelfs een aanbod om iemand de komende dagen zijn "look" te veranderen werd niet afgeslagen door de persoon in kwestie. Mijn zwijgplicht noopt mij er echter toe aan geen namen te noemen !

De bar werd achter ons gesloten en iedereen trok naar zijn kamer voor een welverdiende nachtrust (... cliché, niet ?).

Programma 2 mei 2012 : volledige dag excursie naar de Drakensbergen met bezoek aan Lesotho.

02-05-2012 om 23:16 geschreven door fred  

Goeie morre deze morre !  Vandaag konden wij even langer uitslapen of gewoon liggen soezen in ons bed ... toch  door sommigen onder ons, niet ?

Het was deze morgen prachtig weer, een mooie zonsopgang met tegen de achtergrond de Drakensbergen, hét hoogtepunt en de bestemming van vandaag.

Tegen 9u30 moesten wij klaar staan om opgehaald te worden om naar de Ukhahlamba Drakensberg Park te trekken en de Sani Pass op te rijden tot in het Koninkrijk Lesotho.  De eerste chauffeur/gids, Warren kwam reeds een kwartier te laat en onze chauffeur-gids, Elias was gewoon bijna één uur te laat.  Maar ja, this is Africa ... polé, polé !

Het eerste stuk van het traject was een mooie asfaltweg gedurende een 25 km tot aan een handelspost die sedert een 40-tal jaren al niet meer in gebruik was.  Vanaf dat punt reden wij over een gravelweg die verslechterde naarmate we vorderden in de Drakensbergen, richting Sani Pass.  Dit natuurpark is erkend als werelderfgoed door de Unesco.  Drakensbergen staat voor "barrière van speren" in de Zoeloe-taal.  Dit bergmassief is gewoon overdonderend, niet te beschrijven in een paar woorden.  Dit was puur genieten !

De Sani Pass, met op het einde zijn 13 haarspeldenbochten, is de enige weg die van KwaZulu-Natal naar Lesotho loopt.  De weg gaat over van gravel, naar een met stenen bezaaide bergweg waar je alleen met een 4x4-voertuig terecht kunt.  Dagelijks rijden taxi-busjes (plaats voor 20 personen) volgestouwd met vrouwen, die boodschappen zijn gaan doen in Underberg, en hun grote boodschappentassen.  Wij reden eerst tot aan de grenspost van Zuid-Afrika en dan nog 8 km klimmen in een zogezegd no-mens-land.

Het laatste en tevens het meest spectaculaire stuk van de pass slingert van de ene naar de andere haarspeldenbocht met namen zoals : de whisky-bocht, de "don't look right or left"-bocht, de "ho, my god"-bocht, de "blind man"-bocht, enz.  Uiteindelijk bereikten wij de grenspost van Lesotho rechttegenover het hoogst gelegen restaurant van Afrika op +/- 2800 m boven de zeespiegel.  De Sani Pass is meteen ook de hoogst gelegen bergpas van het continent.

Na het afstempelen van onze passen was het tijd voor een sobere lunch in de Sani Pass-chalet.  Aansluitend trokken wij naar een hut in het dorpje waar wij verwelkomd werden door de plaatselijke oma van dienst.  Hierbij kregen wij nog een korte uitleg van Elias over het "initiatie-proces" van de jongeren die na dit proces (o.a. besnijdenis) terug naar hun dorp kwamen als échte mannen, klaar om op zoek te gaan naar een geschikte huwbare vrouw.  Er was ook nog gelegenheid om wat lokaal gemaakte souvenirs te kopen om de plaatselijke bevolking te ondersteunen.

Het was ondertussen al 14u30 geworden en tijd om onze weg terug te rijden richting uitgang van de Drakensbergen, opnieuw via de Sani Pass.  Zowel de grenscontrole van Lesotho als deze van Zuid-Afrika verliep een stuk vlotter, wij moesten zelfs niet meer uit de voertuigen stappen.  De chauffeurs verzamelden gewoon alle paspoorten en ging aan het loket een stempel halen.

Onderweg vertelden de chauffeurs over het leven en de gebeurtenissen die zij reeds hadden meegemaakt.  Onze chauffeur, Elias bleek ook naast chauffeur/gids, ook kennis te hebben van de fauna en flora van deze streek.  Hij ontpopte zich ook tot een echte stand-up comedian ; de ene mop volgde op de andere !  In ons voertuig waagde Sir A. zich ook aan een paar Vlaamse moppen, voor de gelegenheid vertaald in het Engels.

Na de ganse dag goed door elkaar geschud te zijn kwamen wij uiteindelijk aan onze Moorcroft Manor aan tegen 18u en namen van onze chauffeurs hartelijk afscheid met een welgemeende bedankt voor ons veilig thuis te brengen en voor hun onderhoudende uitleg en gesprekken.

Tegen 19u opnieuw aan tafel voor het diner met heerlijk klaargemaakt lamsvlees op 2 wijzen.  Smullen maar !

Programma voor morgen, donderdag 3 april 2012 : om 8u30 verlaten wij de Moorcroft Manor en trekken via Durban doorheen Zululand naar onze volgende verblijfplaats gedurende 2 dagen, de Amazulu Lodge, gelegen in het leuke vissersdorpje St. Lucia.

02-05-2012 om 00:00 geschreven door fred  

30-04-2012 om 19:11 geschreven door fred