Vandaag nog snel een kort berichtje met supergoed nieuws. Vandaag heeft Martien ook haar eerst bevalling gedaan en bij haar was het een bevalling op handen en knieën ^^ Morgen krijgen jullie een uitgebreid verslag slaapwel en knufffels
Onze tweede stagedag zit er ook weer op. Hoe het bij Martien gegaan is weet ik eigenlijk niet zo goed want we hebben elkaar maar 2 minuten gezien bij het wisselen van de shift. Voor zover ik weet is alles goed gegaan en heeft ze een dame kunnen volgen die ingeleid werd. Bij mij ging alles fantastisch. Na mijn dag op materniteit gisteren, moest ik terug naar materniteit maar deze keer om een dame op te volgen die reeds in arbeid was. Ze hebben hier de gewoonte om vrouwen in arbeid zolang mogelijk op de materniteit te laten blijven. Dat is volgens hen gezelliger en ik moet toegeven dat ik hen geen ongelijk kan geven. De dame ging vrij vlot vooruit en eens we naar het verloskwartier verhuisden heb ik heel veel zelf kunnen doen. En ja, ik heb zelfs de bevalling zelf gedaan. Dit kwam voor mij wel totaal onverwacht want ik had mij voorgenomen om de eerste keer te kijken. Het is dus net iets anders verlopen dan verwacht maar ik vind het totaal niet erg, integendeel. Alles is zeer vlot gegaan en een bevalling hier doen is echt een droom. Hier krijg je echt alle ruimte en moet je je niet tussen een dokter en de beensteunen gaan wringen zoals in België. Mijn tweede stagedag was dus gewoonweg een droom. Op dit moment vertoef ik in de 7de hemel en ga ik zeer goed slapen denk ik
Vandaag was het voor ons beiden de grote dag. We hadden allebei stress en dat kwam niet omdat we twijfelden aan onszelf maar vooral door het onbekende. We hadden het verloskwartier wel gezien bij de rondleiding maar toch : je weet niet wat er echt gaat gebeuren. Martien is deze morgen begonnen met de vroege shift. Bij haar is er een zwangere in arbeid binnen gekomen op de pronto soccorso (soort van eerste hulp). Martien heeft dan de vrouw kunnen volgen en de vroedvrouw geassisteerd bij de bevalling. Om half 3 ben ik Martien dan gaan aflossen maar er waren geen vrouwen meer binnen op het verloskwartier. Het is bijgevolg een dagje materniteit geworden voor mij, het was de moeilijkste stagedag die ik ooit gehad heb maar wel de tofste. Ik werd er heel hartelijk ontvangen en iedereen deed/doet zijn best om Frans te spreken (ook al lukt dat niet altijd even goed en werden dan maar handen en voeten gebruikt). Ze waren daar wel onder de indruk dat ik 4 talen spreek (en met het Italiaans 5). De meesten daar spreken enkel Italiaans en een beetje Frans. Ik heb veel mogen doen (monitors, bloedprikken, ) en dit ging allemaal vrij goed. Al was het natuurlijk wel wennen omdat hier enerzijds andere methodes gebruikt worden en anderzijds de machines in het Italiaans zijn Men is hier ook hier ook veel aanhankelijker en opener als in België. Sommige verpleegsters kwamen mij spontaan een knuffel geven en ik moest ook proeven van de pizzas die de vroedvrouwen besteld hadden. Zij hadden het motto: je moet ook eens experimenteren Het is dus een zeer toffe eerste stagedag geworden en ik kijk nu al uit naar morgen.
Voorlopig geen blunders, mopjes of tips meer door gebrek aan tijd en inspiratie.
Of toch nog een laatste tip: als je een gsm-nummer doorgeeft, vergeet dan niet de landcode erbij te zetten anders komen die berichtjes niet aan (of toch wel maar dan wel met een week vertraging )
Vandaag naar de dokter geweest en zowel Martien als ik mogen eindelijk starten met onze stage. We zijn wel blij, maar de zenuwen beginnen nu toch langzaam te komen. Het bizarre is hier dat de verpleegkundigen goed Frans spreken en de dokters niet. Wij hadden het eerder omgekeerd verwacht Verder hebben we vandaag ook nog wat inkopen gedaan en hebben we een beetje een plannetje gemaakt voor de praktische regeling van koken, winkelen, We hebben ons ook bezig gehouden met onze Franse woordenlijsten te vertalen naar het Italiaans. Dat is handig voor ons maar ook voor de studenten die de volgende jaren gaan komen. Het weer is hier nog altijd schitterend. Het uitzicht op de bergen is echt fantastisch en s avonds is dit nog 10 keer mooier met de straatlichten die de bergen verlichten. Ik zou het jullie laten zien moest ik kunnen, maar geen van beide fototoestellen kan er een mooie foto van maken. Jullie moeten dus zelf maar eens komen kijken We hebben vandaag ook geprobeerd om kaassaus te maken maar dat is een beetje mislukt. Het is dan maar pasta met tomatensaus geworden. Nu we echt stage gaan doen, kan ik jullie niet garanderen dat we elke dag een berichtje gaan achterlaten op de blog maar we doen ons best.
Tip van de dag: Neem je woordenboek mee als je als Vlaming naar een Italiaanse dokter gaat. Dat is altijd handig
Blunder van de dag: We moesten vandaag op het 4e verdiep zijn in het ziekenhuis. We waren op de lift aan het wachten maar deze kwam niet dus besloten we maar met de trap te gaan. Toen we op de 2e verdieping aan waren we eigenlijk al buiten adem van de trap op te wandelen. En nee dit komt niet omdat onze conditie zo slecht is. Er hangt hier weinig zuurstof in de lucht en we moeten dus nog wat aanpassen aan de hoogte.
Mopje van de dag: Het grappige hier is dat Aosta zich gelijk aan het voorbereiden is op wereldoorlog 3. Op de drukkere wegen zie je heel veel legervoertuigen of er wandelen een paar soldaten voorbij. We hebben zelfs al een konvooi gezien met voertuigen met machinegeweren.
Heey allemaal, Langs deze weg willen wij mijn (Ellens) papa een gelukkige verjaardag wensen: Gelukkige verjaardag papa!!!! Onze wandeltocht in de bergen is vandaag niet doorgegaan. De kabelliften werkten niet vandaag en we hadden beiden geen zin om met de bus te gaan. Het zal dus voor een andere keer zijn Verder hebben we vandaag ons Italiaans wat bijgeschaafd. Het was hier prachtig weer vandaag en als ik mijn pc mag geloven, blijft dit nog wel even zo . Onze wasmachine is jammer genoeg nog niet gemaakt. In de winkel missen ze nog een bepaald onderdeel. Normaal gezien zal onze wasmachine maandag terug zijn. Ondertussen is onze huisbaas wel de was komen halen en gaat zijn vrouw deze bij haar wassen (lief hé). Voor de rest niet veel nieuws hier. Morgen gaan we naar de dokter en dan weten we eindelijk of we vrijdag kunnen starten. tot morgen
xxx
Tip van de dag: Wanneer een Italiaan je overlaat aan een zebrapad moet je vooral niet zwaaien om ze te bedanken. Dat kennen ze hier blijkbaar niet want dan staren ze je nogal vreemd aan.
Blunder van de dag: Je pijn doen aan de kast en niet weten hoe je het doet
Mopje van de dag: geen echt mopje maar wel een grappig momentje: Deze middag zaten we te eten toen plots 2 Italianen begonnen te zingen vlak onder ons raam. Deze kwamen uit de bar die vlak naast is gelegen
Vandaag zijn we naar de materniteit geweest voor een rondleiding doorheen de materniteit en het verloskwartier. Dit was echt wel tof. Iedereen is daar supervriendelijk. Donderdag moeten we nog eens naar de controlearts en hopen dat die ons zal goedkeuren. Als donderdag alles goed is, mogen we vrijdag eindelijk starten met onze stage. Voor de rest is er niet zoveel nieuws vandaag. Behalve dan dat onze wasmachine het begeven heeft. Aléja ze is nooit gestart Ondertussen is ze al weg voor reparatie en we hopen dat we ze zo snel mogelijk terug gaan hebben. Het weer is hier nog altijd fantastisch en we gaan proberen om morgen een bergwandeling te gaan maken. Daarvoor hebben we wel de skiliften nodig dus wij hopen dat deze open zullen zijn. Naar het schijnt is dit nu mooi om te doen omdat de dieren aan het afdalen zijn uit de bergen omdat het daar al te koud wordt. De kans is nu dus groter dat we dieren zullen tegenkomen. Tot morgen groetjes Tip van de dag: Als je aan het stofzuigen bent, is het handig om niet te vergeten dat er houten balken boven je hoofd hangen. Vooral dan als je 1,80m groot bent en de balken heel erg laag hangen. Blunder van de dag: Ookal zijn we nu bijna een week in Italië, toch hebben we af en toe nog de neiging om Nederlands te spreken tegen de Italianen. Vooral dan aan de kassa. Ooit zullen we het leren
Raadsel van de dag: Wat staat er s morgens in onze keuken, s middags voor het raam en s avonds in onze living???
Deze morgen zijn we vroeg (7 uur) opgestaan om naar de kliniek te gaan om ons bloedonderzoek te laten uitvoeren. Het was in de kliniek een beetje zoeken maar we hebben het toch gevonden dankzij de Italiaanse uitleg van de poetsvrouw. We waren echt superfier dat we dat begrepen hebben (al kwam dat ook door de gebaren die ze erbijmaakte). Na het labo hebben we de rest van de voormiddag flink gestudeerd. Als beloning voor onszelf zijn we dan deze middag gaan shoppen. We stonden natuurlijk weer voor gesloten deuren wantde winkels gaan hier maar open om 15u30. Na het shoppen hebben we genoten van een heerlijk Italiaans ijsje (en deze zijn echt wel de beste!). Daarnet kregen we bezoek van onze huisbaas. Hij kwam ons een spiksplinternieuwe microgolfoven brengen en daar zijn we echt superblij mee
Het is hier trouwens zeer goed weer. Hier hebben we geen last van wateroverlast zoals in de rest van Noord-Italië.
Tip van de dag (door Martien): Je kan je Italiaans goed oefenen door het te spreken tegen een duif of tegen je boterham.
Blunder van de dag: Deze middag hebben we van onze oude pistolets toast gemaakt (door ze te bakken in de pan). We vroegen ons af hoe het kwam dat er nu plots zoveel rook hing in onze keuken/living Na 5 dagen in ons appartementje hebben we dus eindelijk ontdekt dat we geen dampkap hebben Mopje (raadsel) van de dag: Wat klinkt als een deurbel maar is het niet????
. 
