Anton Go
Inhoud blog
  • Love Story
  • Stay
  • En Route
  • This is what you came for
  • Beautiful life
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    20-10-2016
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Stay
    Downtown

    Na een kleine twee maanden begint de routine het van de nieuwigheden over te nemen.  Ik begin steeds meer aan te voelen hoe hun leven hier in mekaar steekt, dan wel dit te leren.  Hoe ver mijn capaciteiten liggen om het Servisch vloeiend te spreken, ben ik zelf nog niet uit, maar dat het Nederlands achteruit gaat, staat als een paal boven water.  Een blog schrijven duurt tegenwoordig al dubbel zo lang, gewoon door het feit dat ik vaak niet uit mijn woorden kom.  Het zal wel allemaal normaal zijn: hoe meer ik gewend geraak aan deze cultuur, hoe meer ik zal vervreemden van die in het Belgenland.  Een echte Servi�r zal ik dan wel nooit worden; Cacak voelt wel steeds meer aan als thuis.  Na een grondige inspectie van de vele pekara's (soort van bakkerij, maar dan ook met pizza en Burek), denk ik wel dat ik ondertussen een aardig correcte rangschikking kan maken volgens prijs-kwaliteitverhouding (ik hoop dat dit woord bestaat; de autocorrector van de computer zet er alvast geen rood lijntje onder).  Ook de weg van mijn appartementje naar school, het winkelcentrum of het gamecaf� kan ik ondertussen blind afstappen (en ja, ik kan ze u in het Servisch uitleggen).  Echt groot is het hier uiteraard niet, maar het voelt steeds gezelliger en comfortabeler aan.  Het rustige ritme van een meer zelfstandig leven (jongeren krijgen een stuk meer vrijheid) kan me nog wel best bekoren, al zou ik nooit zonder alle mensen uit Belgi� kunnen.

    On Ecrit Sur Les Murs

    Een blog schrijven is ��n ding, je diepste gedachten erin leggen, is wat anders.  Dat doe ik liever niet in het openbaar en houd ik ook beter voor mezelf.  En aangezien hier niemand Nederlands begrijpt, kan het geen kwaad wat flarden van mijn gedachteschimmen op de muur van het klaslokaal te schrijven.  Deze staat namelijk toch al vol met teksten over het oude en grote Joegoslavi� (of gewoon wiskundige formules).  Natuurlijk is het onhoudbaar om, elke keer ik iets wens neer te pennen, dit steeds in potlood op het kleine stukje muur naast mijn bank te doen.  Vandaar dat er ook ettelijke alinea's Nederlandse hersenspinsels terug te vinden zijn in mijn oefenschriftje, vol met wiskundig en Servisch gekrabbel.  Tussendoor zal u misschien... (nee, u zal dit niet, want dat schriftje zal niemand ooit te zien krijgen!) verscheidene onvolledige lyricus vinden, van zowel door de Belgen gesmaakte muziek, als de Servische hits.

    Let it go

    Het is gek hoe je kleine onopvallende zaken toch gaat missen.  De laatste tijd blijf ik gelukkig meestal gespaard van de heimwee die me de eerste weken meermaals trof.  Toch komt de zogenaamde 'cultuurschok ' soms nog hard aan.  Dan heb ik geen zin in eender wat en kan ik een hele dag niets anders doen dan in mijn bed liggen.  Het proces van thuis los te laten, verloopt dan ook met vallen en opstaan.  Je gaat de dingen uiteraard pas missen als je ze hebt achtergelaten.  Met momenten mis ik het fietsen naar school en zelfs de school zelf (de enige keer dat ik dit zeg, persoonlijk zal ik dit nooit toegeven!).  Ik zou kunnen opsommen wat ik allemaal mis, vooral vrienden of familie dan  of dat ik graag de gesprekken in de klas zou kunnen verstaan,.... maar eigenlijk haalt dit niets uit.  Ja, ik mis de voetbal op zaterdag, tennis op woensdag (ook de halve dagen woensdag) en ja, ik mis het veldrijden op zondag, de pistoletjes in het weekend en de vreugde dat het vrijdag is (die ik hier niet op die manier beleef, aangezien ik toch evenveel studeer in de week).
    Het heeft echter geen zin om hier lang om te treuren: over een dikke maand zal ik alweer terug zijn �n het Servische leven roept( (beter gezegd: Jana roept:' Het ontbijt is gereed').  Ik geniet nog steeds van elke dag met volle teugen van mijn beperkte tijd hier, hoezeer ik thuis ook mis.  Ik zal proberen het maximum eruit te halen, al kan ik niet ontkennen dat ik blij zal zijn om terug frietjes te eten!


    Geef hier uw reactie door
    Uw naam *
    Uw e-mail *
    URL
    Titel *
    Reactie * Very Happy Smile Sad Surprised Shocked Confused Cool Laughing Mad Razz Embarassed Crying or Very sad Evil or Very Mad Twisted Evil Rolling Eyes Wink Exclamation Question Idea Arrow
      Persoonlijke gegevens onthouden?
    (* = verplicht!)
    Reacties op bericht (3)

    23-10-2016
    Loopschoenen?

    Wel, wel, Anton, daar moet je naar Servië voor gaan, om onontgonnen talenten van je te ontdekken. Ja, je schrijft goed, en het is leuk om je gedachtekronkels te leren kennen of de onverwachte analogieën waarmee je komt opdraven. 

    Het dagelijks leven draait daar blijkbaar vooral rond eten, maar geloof me, met jou hier in België is dat niet anders. Het valt me ook op dat je het vooral hebt over de routine, de sleur of de verveling zoals je zelf zegt. Waarschijnlijk zit je regelmatig op je eentje en is het inderdaad dikwijls zoeken naar iets dat de verveling kan verdrijven. Maar het zijn ook die momenten die je kan gebruiken om creatief te zijn, bijvoorbeeld een boek beginnen schrijven, postzegels verzamelen of godbetert je loopschoenen aan te trekken want het voetbalseizoen is al bezig. Creatief zijn verdrijft de verveling.

    ik heb hier nog geen Burek restaurant gevonden of een plek waar ze Pecara(?) serveren (is dat gelijkaardig aan pecorino, en is varken dan pecus of pecork of zoiets in het servisch?). Maar jij hebt misschien meer geluk in je zoektocht, want ik denk wel dat je, als je terug bent in België, je het leven ginder meer zal missen dan je je nu kan indenken. Wie weet hou je er een onrustige geest aan over, zoals bij Tim, die het enkel heeft kunnen verdrinken met Mezcal. 

    Weet wel dat velen je benijden om je avontuurlijke ingesteldheid en het bijzonder knap vinden dat je deze uitdaging durft aangaan (en ja, papa is daar een van). Dat is misschien een troost als je nog eens een moeilijk moment hebt. Maar nee, die heb je natuurlijk niet meer, ik weet het wel.

    Het zal wel raar zijn voor je als je terug bent. Je zal hopen herinneringen hebben die je met niemand hier eigenlijk kan delen, want niemand weet hoe het er ginder aan toegaat of aan toegegaan is. Het keurslijf van het dagelijks leven zal je ook de gelegenheid ontnemen om er bij stil te kunnen staan. Maar weet je, dan kan je beginnen dromen over een volgende uitdaging.

    Jij eet daar vettige patatjes en vis in boter. Wij eten hier tegenwoordig pastinaak en peterseliewortel, het leuke seizoen van verse, lekkere en vergeten groenten is terug aangebroken. Kan je misschien een stuk hert van daar meebrengen, dan maken we een lekkere wildschotel om te vieren dat je terug bent.

    Vele groetjes en nog veel creativiteit!

    23-10-2016, 11:05 Geschreven door Papa


    22-10-2016
    Antwerpen

    Hello,

    Nog eventjes en je zit terug in de dagelijkse mallemolen, en zal je met heimwee terugdenken en je Servisch aventuur, dat beslist positief zal uitdraaien !

    Vele groetjes, Omi

    22-10-2016, 18:16 Geschreven door omi


    20-10-2016
    Bestelling

    Pistolets en frietjes zijn besteld tegen einde november! X

    20-10-2016, 19:06 Geschreven door Mama


    Archief per week
  • 07/11-13/11 2016
  • 17/10-23/10 2016
  • 10/10-16/10 2016
  • 19/09-25/09 2016
  • 12/09-18/09 2016
  • 05/09-11/09 2016

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs